[Kouki & Nikko | Aktif Operasyon] Kırık Kasa

[GM - Naruto]

Kouki; Sol tarafa doğru koşarak kargaların etki alanından çıkmaya çalışıyorsun. Bu aynı zamanda, Ru & Nikko ikilisinden uzaklaşman anlamına da geliyor. Hızın sayesinde kargaları peşinden sürüklüyorsun el mühürlerini yaparken. Tekniğini uygulamadan hemen önce ise mahalle karısı edasıyla bağrınıyorsun. Ancak sesini sen dahi zor duyuyorsun. Çoktan Nikko'nun etrafından geçip üzerine gelen kargalar ortalığı sesleriyle doldurmuş durumda zaten. Bu nedenle kimseyi tekniğinin etkisi altına alamıyorsun. Diğer yandan yeni tekniğin için harcadığın efor, Ru üzerinde hala etkin olan genjutsunu da sonlandırıyor.

Mori ise en başından beri üzerine gelmiyor zaten. Hedefi Ru ile birebir dövüşen Nikko oluyor. Kız çok öncesinden mühürlere başladığı için tekniğini hayata geçirmesi daha hızlı oluyor. Sen ise çevreni sarmayı başaran kargalarla baş başa kalıyorsun.


Nikko; Kouki'nin sana zar zor ulaşan, mırıltı tadındaki küfürlerini işitiyorsun. Ancak Ru kendisini kaptırmış durumda. Üzerine sen bu bağrışmaları hayal meyal dinlerken Ru sanki zincirlerini koparıyor. Saldırılarını az önceki savunma stilinden çıkarak sert hamlelerle karşılıyor. Yumruğunu elinin dışıyla itiyor, diğer bir tekmeni dizi ile karşılıyor. Hafif bir acı hissetsen de güçlü adamsın, fazla koymuyor. Kunai fırlatman ise Ru'nun hırçın suratıyla sekteye uğruyor. Sen kolunu gerip fırlatmak için hazırlanırken Ru kendi avuç içini senin dirsek bölümüne denk getiriyor. Savurma hamlen yarıda kesiliyor böylece. Fırlatmaya çalıştığın kunai sönük bir şekilde yere düşerken karnına, kunai yarasının olduğu yere sert bir diz darbesi geliyor. Birkaç adım geriye gidiyorsun acıyla. Patlayıcı parşomendir kawarimidir kafandaki düşünce baloncuğuyla beraber yok olup gidiyor. Sonrası ise.. Ru bir adım sola çekilirken nazik bir kadının gülümsemesi.

"Shurikenshin!"
Ru'nun sırıtan suratı, Mori'nin parmağına dizdiği shurikenleri üzerine adeta ışık hızıyla sallaması... Hepsini ağır çekim olarak görüyorsun. Bir elin karnında, yediğin diz darbesiyle iyice ağırlaşan kunai yaranı kapatırken üzerine birbirini takip eden beş shuriken geliyor vücuduna. Sol kolun, yaranı kapatan sol elin, sağ dizin, göğsünün sağ tarafı ve sol ayağın. İlk kez shuriken yemiyorsun belki vücuduna ama bunların hepsi adeta kemiklerine kadar iniyor. Ve karanlık. Zaten az çok bulanık olan görüşün yavaşça siyah bir perde aracılığıyla kapanıyor. Kendini yere bırakıyorsun. Ölümle baygınlık arasında kendi mücadeleni vermek için bu dünyadan kopuyorsun.

Kouki; Üzerine hücum eden kargalara karşı gözlerini koruyorsun. Sağına soluna inen gagalar fazla acı vermiyor ama suratını açmakta kararsız kalıyorsun. Bir süre sonra ise kargalar çekiliyor, gökyüzüne çıkarak yok oluyor. Ne olduğunu anlamak için diğerlerine bakıyorsun. Mori tek kolu havada, dikilmiş senin bulunduğun tarafa bakıyor. Ru'yu bulman da zor olmuyor. Parlak çocuk. Parlaklığı yavaşça sönüyor. Göğüs hizasında tuttuğu tek mühürü görüyorsun. O da birşey yapmadan aynı tarafa bakıyor. Ve Nikko. Yerde yatıyor. Üzerindeki shurikenleri rahatlıkla sayabiliyorsun. Baygın yahut ölü. Hiçbir fikrin yok. Yaşıyorsa bile durumu fazlasıyla vahim. Kilitleniyorsun. Birşeyler olmasını bekliyorsun. Ancak herkes sabit. Bakışlarını Ru ve Mori'nin baktığı yere, hemen sol üstüne çeviriyorsun. Uzun, sarı saçlı sırıtan bir adam. Sol eliyle düşmanlarının bulunduğu tarafa dur işareti yapmış.

"Onu hayatta tutmamı ister misin ?" Elini indiriyor. Tünediği ağaç dalından sana bakıyor sinir eden bir ifadeyle. "Geldiğim gibi sırtından seni deşmek çok güzel olurdu. Ama bizim gibiler fırsatları değerlendirmeli. Anlıyor musun ?" Ses tonu bir yılanı andırıyor. "Bir anlaşma yapmamız gerekli. Senin aşkın bu sayede hayatta kalacak. Biz de... İşimize bakacağız. Teslim olup dinlemek ister misin ? Yoksa bunları üzerine salacağım bak." Merakla gözleri büyüyor adamın, senden bir cevap yada tepki bekliyor.

Kapalı konu

Nikko'nun tekrar belirtilene kadar rp yazmasına gerek yok, gidişata göre bildirim yollayacağım.

[Oushoku Kouki]

Yaptığı koşuyla kargaları peşinden sürüklemeyi başarabilmiş, şimdilik Mori'nin tekniğini atlatmıştı. Sonrasında yaptıkları ise pek akıl karı değildi. Cazgır, huysuz bir kadın edasıyla bağırmak ona yakışan bir hareket değildi. Anın heyecanıyla yapmış olacak bağırıvermişti işte. Söylediklerini kendisi bile zar zor duymuştu zaten. Nikko'nun oralardan bakıldığında fazlasıyla komik bir görüntü çizdiğini düşünmesi pekte yanlış değildi. Kargalardan kaçarken yırtınan bir kız. Ayrıca kullandığı kelimelerden biri, yalak. O ne demekti acaba ? Nereden duyupta söylediği hakkında en ufak bir fikir zerresi bile sahip değildi. Öylesine ürettiği bir sözcüktü galiba. Ne yalak ne de ettiği küfürler ona yardımcı olmamıştı, dikkat çekme konusunda. Ru, basitçe takmamıştı kızı. Mori'yse son saniyede hedef değiştirip Kouki'yi ters köşeye yatırmıştı. Sonunda, bir avuç kazık ve kargayla başbaşa kalakalmıştı. Üstüne üstlük Rishuu'yu uygularken Ru üzerindeki tekniğini de kapatmıştı istemsizce. Az önce çocuğa sokmayı başardığı kunai ile bir adım ileri giderken şimdi yaptıklarıyla beş adım geriye koşmuştu. Nikko'yu o ikisiyle yalnız başına bırakmaktan hoşnut değildi. Çocuk yaralıydı bir kere, teke tek dövüşe bile 2-0 yenik başlıyordu, şimdi bir de şıllık Mori'yle uğraşması gerekiyordu. Kendine suç bulmadan edemedi burda Kouki. Biraz daha güçlü olabilseydi, o kızın işini çabucak bitirebilseydi bunların hiç biri yaşanmazdı. Nikko bu kadar yıpranmaz, Kouki bu kadar stres altına girmezdi. Böyle eli kolu bağlı, kargalar yüzünde azar azar açabildiği gözleriyle olanları izlemek çok koyuyordu kıza.

Sağında solunda kargalar vardı, gagaları pek acı vermesede rahatsız ediciydi kesinlikle. Kim, azgın kuşlar tarafından gagalanmayı zevk alırdı ki ? Sivri gagaların tenini, etini pinçik pinçik etmesini tahrik edici bulmak. Böyle birinin varlığına ihmal veremiyordu Kouki. O insanların zevkleriyle ilgili derin felsefi düşüncelere dalmışken kargalar bir anda bıraktılar kızı ve gökyüzüne doğru uçarak kayboldular. Fakat niçin ? Neden bir anda kargalardan vazgeçmişti Mori ? Bir cevap bulma ümidiyle bu sahnenin diğer oyuncularını aramaya başladı Kouki, Mori'yi gördü ilk önce tek kolunu sanki bir politik lidere selam veriyormuş gibi kaldırmış Kouki'ye bakıyordu. Hayır, Kouki'nin olduğu yerde, başka bir şeye bakıyordu. Aynı şekilde Ru, artık parlamayan Ru. Oda şıllık partneriyle aynı yöne bakıyordu. Ancak Nikko, o ikisi kadar "diri" değildi. Kouki, yerde yatan çocuğun üzerindeki shurikenleri görünce boğazına bir şey saplanmış gibi oldu, o shurikenlerin acısını vücudunun her yerinde oda hissetti. Bir görev arkadaşını n daha kendi yetersizliği yüzünden ölmesini izlemekti bu acının kaynağı. Bir umut yaşıyorduysa da bir kaç dakika içinde ölmesi muhtemeldi. Bir şeyler yapması gerekiyordu, koşup çocuğu sırtlanıp kaçabilir miydi ? Fazla hızlı değildi, Nikko'nunda ağırlığıyla birlikte beş metre bile gidemeden diplerinde biterdi Ru. Hani şu acemi olduğu iddia edilen Ru. Orospu çocuğu olan Ru.

Kimsenin bir şey yapmadığı her saniye daha da geriliyordu, vücudunun ısınıp ter üretmeye başladığı anlardı bunlar, adrenalinden değil, tedirginlik ve korkudan dolayı. Ru, neden yerde savunmasızca yatan Nikko'nun işini bitirmiyordu tek bir hareketle ? Yahut neden Kouki'ye saldırmak yerine olduğu yerde dikilip bir yerlere bakıyordu ? Sahi ne vardı bunların baktıkları yerde ? Dayanamayıp kafasını çevirdi Kouki. Sol, arkasında bir adam vardı. Uzun ve sarı saçlı. Bir Zeni ? diye düşünmeden edemedi. Adam, Ru ve Mori'ye dur emrini vermişti eliyle. Sesi, yüzü her şeyi tam bir yılanı andırıyordu, Ru gibi sinsi başka bir pislikti bu da. Zeni ailesinde orospu çocukluğu genetikti herhalde, tabi bu adamın da bir Zeni olması durumunda geçerliydi bu varsayım. Adamın ilk sözleri Kouki'nin içine küçük bir umut tohumu ekmişti. Nikko'nun hala hayatta oluşu, onun kurtuluşu için bir şans. Peki karşılığında ne isteyebilirlerdi ? İki yenilmiş shinobiden ne isteyebilirdi bu adam ? Evet, yenildiğini kabul etmişti Kouki. Teslim olmak, kendisini bu adamların merhametine bırakmak. Ne kadar mantıklıydı, bu tartışılırdı. Altın Jenerasyon olmaya layık görmüyordu artık Kouki kendini. Hangisi duygularıyla karar verirdi ki ? Duygularının, korkularının karar verme mekanizmasını hiçe sayıp kontrolü ele geçirmesine göz yumardı ? Tek başına olsa, başka şartlar altında olsa buradan kaçmaya çalışıp en azından hırsızın, dolayısıyla hainin Ru olduğunu bildirirdi Zeni ailesine. Ancak o bunu yapmıyordu, gardını indiriyordu umutsuz bakışları Nikko'nun baygın cesedini süzerken. Dudaklarından dökülen her bir sözcük pişmanlıkla bezenmişti. " Dinleyeceğim, sadece... sadece yaşamasına izin ver, lütfen. "

[GM - Naruto]

Teslim oluşundan sonra gülümsemesi büyüyor adamın. Mori'ye bakarak kafasını hafifçe sallıyor ve ağaçtan iniyor. Birkaç adım arkana, kafan hafif çevrik ona bakıyorsun. Adam elleri cebinde karşınızda duran, size uzak üçlüye bakıyor. Mori ufak adımlarla Nikko'nun başına geçiyor ve böylece Nikko görüş açından çıkmış oluyor. "İyi eğitmişim değil mi ? Tek başlarınayken pek birşey yapamıyorlar ama birlikte dövüştüklerinde... Nasıl derler..." Ağzından birkaç lak lak sesi çıkartıyor diliyle. "Aşkın gücü gibi birşey. Sizi yenmelerini de beklemiyordum. Dövüşmenizi bile beklemiyordum aslında. Sözde sizi bana yönlendirecekti Ru. Sanırım bir boşluk buldu. Ah o Ru'nun sinsi hareketleri..." Ufak adımlarla arkandan dolanıyor ve yanına geliyor. Elleri cebinde, son derece rahat. "Kesinlikle benim öğrencim !" Kafası sabit, gözleri dibine kadar dönerek sana çevriliyor. Anlık, geriye doğru bir adım atıyor adam. Elleri cebinde olmasa muhtemelen seni gardını almayaca itecek bir serilikte. "Anlaşma şu ! Sizi öldürme planımı iptal edeceğim ! Mükemmel değil mi ?!" Ellerini iki yana açıyor bu sefer. Hayatlarınızı size geri bahşetmiş olması karşılığında birşeyler bekliyor gibi. Ancak o kadar donuksun ki tepkisiz kalıyorsun. Hayalkırıklığı ile tekrar sönüyor adam. "Şöyle diyeyim o zaman. Peşimizde olmanız sakıncalı. Gizli kalmak için sizi ekarte etmemiz gerekliydi. Zeni ailesinin köy üzerindeki etkisini düşününce... Sürekli peşimizde olacaktınız. Siz yada bir başka.. Bir başka çift. Bunu birlikte çözeceğiz. Sen gözleri başka bir yere çevireceksin, ben biricik sevgilinin hayatta kaldığından emin olacağım." Susuyor. Nikko'nun olduğu tarafa bakıyorsun. Mori muhtemelen Nikko'nun üzerinden çıkardığı bir shurikeni yere koyuyor. "Ru ile beraber Zeni ailesinin konakladığı yere geri döneceksin. Soygun denemesini gerçekleştiren grubu bulduğunuzu ve çarpıştığınızı anlatacaksın. Bu çete Mori'yi ellerinde tutuyor olacak ve çarpışmanın sonunda öldüğünü anlatacaksın. Sevgilin sorulduğunda ise.. Ona önerilen para karşılığında karşı tarafın saflarına geçtiğini belirteceksin. Dövüşü kaybettiğinizi, sevgilinin insiyatifiyle senin ve Ru'nun hayatta kaldığını söyleyeceksin. O çeteye ne mi oldu ? Konuşmalarından anladığın kadarıyla Joushou kentine döndüler. Yeni bir soygun denemesine kadar da muhtemelen orada kalacaklar. Bunu Zeni ailesine anlattıktan hemen sonra, Zeni ailesi aracılığı ile köye de aynı raporu ileteceksin."

Görevin başarısızlığını iletmek, suçun büyük kısmını Nikko'ya yıkmak... "Hem Zeni ailesini hem de köyünü kandırmalısın. Bu sayede sevgilin hayatta kalacak. Aranan bir shinobi olacak ama nefes alacak. Nefes aldığı sürece de... Sevgilin olacak. Nasıl, beğendin mi ?" Sakin ses tonu, sinir bozucu gülümseme... "Hala kabul ediyorum dersen birazdan Ru ile yola çıkacaksınız. Oradaki hareketlerini Ru denetleyecek. Eğer yarın sabaha kadar Ru geri dönmezse, anlaşmaya sadık kalmadığın sonucuna varacak ve sevgilini öldüreceğim. Şartlara uyarsan, köye döndüğünde sevgilini bıraktığım konumu sana iletirim."

[Oushoku Kouki]

Ne zaman Nikko, için bu kadar derin şeyler hissetmeye başlamıştı ? Adamın iddia ettiği gibi, aşk mıydı bu hissedilen, birine duyulan karşı konulamaz, mantık, zaman ve mekan kurallarını birbirine karıştıran his ? Yoksa sadece birilerini kaybetmiş olan birinin aynı yükü, aynı acıyı tekrar yaşamaktan kaçınmaya çabalaması mıydı ? Görev, köy, onur... tüm bu kavramları hiçe saymasına sebep olan bir şey. Böyle bir şey yaşamaktan korkmuştu bir süre, Asuka'yı kaybettikten sonra. Tekrar birilerinin ölümüne sebep olmaktan, yetersiz olmaktan, paniklemekten. Peki bundan korkarak görevlere gitmesi, diğer insanların yanındayken tehlike durumunda pimi çekilip patlayabilecek bir bomba olarak onlara eşlik etmeye devam etmesi bencillik değil de neydi ? Bir süre şansı yolunda gitmişti, başarılı devriyeler, görevler. Ama patlak vermişti işte, bir anda çok kolay olmasını beklediği bir görevde hemde. Yine birilerinin hayat ipini elinde tutuyordu. Akademide onlara birilerinin canını nasıl alacağını, zihinlerine girip nasıl insanların düşünceleriyle oynayacaklarını öğretmişlerdi. Ama bunlarla nasıl yaşayacaklarını kendileri öğrenmek zorundalardı. Bir bıçak ile birilerinin etini deşmek, oluk oluk kanını akıtmak, kemiklerini kırmak kolaydı. Kolay olmayan bunları yaptıktan sonra hayata devam etmeyi başarabilmekti. Suçsuz, masum birilerinin üstüne suçu yıkmak, kendi elleriyle hain damgasını vurmak onlara. Peki bunla yaşayabilir miydi ? Sırf, önemsediğin belkide sevdiğin birinin canını kurtarmak uğruna bir insana suç atmak. Kendi canı önemli değildi, Nikko'nun yattığı yerde olmayı tercih ederdi bu kararı vermektense. Burada canını verip, başkalarının da kanına girmeden ölüp gitmek. Bir "hiçe" yaraşır şekilde hiçliğe karışmak.

Kararsızdı, bu suçu Nikko'nun üstüne atmak istemiyordu. Ona böyle bir yük yüklemek, ona sormadan onun hayatı hakkında karar vermek büyük sorumluluktu. Öte yandan Kouki'nin doğru karar vermemesi durumunda çocuğun bir hayatı olmayacaktı. Kaçak olarak yaşamaksa, yine yaşamaktı. Bir gün başka bir kaçak tarafından öldürülene, yada yakalanıp köyde idam edilene kadar. Suçu kendi üzerine almayı düşündü. Buralardan çok uzaklara gitmeyi, Nikkougakure'nin gün batımına hasret yaşamayı düşündü. Her gün selam verdiği küçük çocuklar, gereken sevgiyi göstermediği annesi, köyünün sokakları ve babası. Tüm bunlar saniyenin onda birlik bir diliminde gözlerinin önünden akıp geçti. Ölüp giden birinin son anlarında yaşadığı söylenen bu klişe. Fiziksel olarak ölmüyordu belki, ama mental olarak tıpkı yerde yatan Nikko gibiydi. Hareketsiz, her saniye daha çok ölen.

Kazanmanın, iyi bir sonucun seçenek olmadığı bir uçurumun başındaydı Kouki. Kabul etse de etmese de kaybeden olacaktı. Ya, yaptığı en güzel yaptığı şeyi yapacak, yalan söyleyip bunun sonuçlarıyla yaşamaya çalışacak yada canını verecekti. Onurlu bir shinobinin yapması gereken tam olarak buydu. Köyün ve görevin bekası için gerekirse yaşamından vazgeçmek. Tek başına olsa yapacağı şey bu olurdu, ölmeyi köyüne yalan söylemeye tercih ederdi. Ama Nikko... bir zamanlar üvey kardeşi olan, günahı kadar sevmediği Nikko. Şimdi ise nişanlısı olan Nikko, Asuka'dan sonra ilk kez içinde bir şeylerin canlanmasına sebep olan Nikko. Kabul etmesede onu etrafında görmekten hoşlandığı Nikko, muzurluklarının aslında hoşuna gittiği, ama hiç belli etmediği Nikko. Onurunu ayaklar altına almayı, yaşaması için köyüne yalan söylediği, Nikko.

Bir süre gözleri Nikko'yu süzdü, bedeninin görebildiği kadarını. Kendinden iğrene iğrene konuşmaya başladı. Verdiği bu kararı yüzünden kendinden her zaman nefret edecekti. Kim bilir belki dayanamayacaktı ve kendi canına kıyacaktı. " Kabul ediyorum... ama bir şartım var. Onun iyileştiğini kendi gözlerimle görmem lazım. Sağ salim ayağa kalktığını görmem lazım. Ne gerekiyorsa yapmaya hazırım. Bu saatten sonra köye dönüp dönmemem önemli değil. Hiç bir şey, ondan önemli değil. " Bu son söylediğini ağzından kaçırmıştı, sesli düşünmüştü. Gerçekten bunu kastedip kastetmediğini bilmiyordu. Sözlerine devam etti. " Köye raporu gönderdikten sonra, beni Nikko'nun yanına götürürsünüz, gözlerim bağlı, baygın ya da hiçbiri, fark etmez. Siz peşinizdekilerden kurtulursunuz bende en azından onu sağ salim görürüm, yaşadığından emin olurum. "

[GM - Naruto]

Out: Yolculuk sırasında konuşma opsiyonun bulunmakta. Herhangi bir diyalog durumunda gelecek GM mesajında özet geçilecek.

"Şart sunacak konumda değilsin." Ciddi bir ses tonuyla konuşuyor adam. Gözlerini karşınızdakilerden sana kaydırıyor. "Adı Nikko demek. İstisna yaratacağım. Anlaşmamızın temelini sağlamlaştırmak için yaptığım bir iyilik olarak düşün. Raporunu verdikten sonra Ru seni geri getirecek, yarın akşama dek Nikko ile kalacaksın. Nefes aldığını, hayati tehlikeyi atlattığını göreceksin. Ardından söylediğim gibi, sen köye döneceksin, ben ise onu uzak bir noktaya yollatacağım. Sonrasında birbirinizi bulmak... Size kalmış." Konuşmasını tamamladıktan sonra senden uzaklaşarak diğerlerinin yanına doğru yürümeye başlıyor. Aynı şekilde Ru da size yaklaşıyor. Adamla arasında kısa denebilecek bir konuşma gerçekleşiyor. Ru cevap vermekten ziyade kafasını sallıyor çoğunlukla.

Ru senin yanına gelirken Mori'nin işi bitmiş oluyor. Nikko'yu görüyorsun o çekilince. Vücudundaki shurikenler çıkarılmış ve bildiğin yamalanmış. Yaralarının üstü kapalı, basit bir tedavi uygulamış Mori. Adam Nikko'yu sırtına aldıktan sonra, size ilk saldırının yapıldığı yere, ağaç eve sıçrıyor. Tüm bunlar olurken Ru da omzundaki kunaiyi çıkarıyor. Ve kıyafetinin bazı bölümlerini yırtıyor dövüşmüş imajı çizmek için. Kafasıyla geldiğiniz yönü işaret ederek yola devam ediyor.

Ara vermeden malikaneye dönüyorsunuz. Gelirken kullandığınız rotadan ziyade genelde çatılardan ilerliyorsunuz. Sizi görmeyi başaran sivillerin garip bakışları da üzerinize yapışıyor. Senin üstü yırtıklı kıyafetinden ziyade Ru fazlasıyla beter bir görüntü sergilemekte. Pantolonunun sağ tarafı neredeyse kopmuş, üstündekinin sol tarafını ise tamamen yırtmış durumda. Vücuduna yayılan kan da ek oluyor.

Malikaneye giriyorsunuz. Sizinle birlikte, buraya ilk geldiğinizde sizi karşılayan yaşlı adam da içeri giriyor. İlk kattaki masaya bir nevi çökmüş olan Ru'nun yaralarıyla ilgilenmeye başlıyor büyük bir endişeyle. Sonrası ise Sepia'nın üst kattan inişi. Sizi gördüğünde sakin adımlarla indiği merdivenlerden koşar adıma geçiyor. Ru'ya bakıyor. Yarasını inceliyor. Senin üstündeki kıyafetler, Nikko'nun yanınızda olmayışı... Ve asıl soruyu soruyor.

"Ne oldu ?!"

[Oushoku Kouki]

Derin bir nefes aldı adam sözlerini bitirince, boğulmak üzere olan bir adamın son anda ciğerlerine dolarcasına hücum etti oksijen ciğerlerine. Bir istisna, bir iyilik. Bu sözlerin yalan olduğunu biliyordu. Evet belki şart koşacak durumda olmayabilirdi Kouki, hayatları pamuk ipliğine bağlıyken kumar oynamamalıydı belki. Ama adamın bu sözleri Kouki'ye göre sadece sert görünme çabasından ibaretti, çünkü burada Kouki ve Nikko'nun ölümü, onların peşine yeni shinobilerin düşmesi demekti. Belkide yapılması gereken buydu, ikisi de canlarını verip bu adamlara istediklerini vermemiş olurlardı. Kouki bunu düşünmüyordu, düşündüğü şey, Nikko'yu nasıl bulacağıydı, bulduğunda ona nasıl bir açıklama yapacağıydı. Tepkisinin ne olacağı, hayatını kurtardığı için minnettar mı olacak yoksa duygusal davranıp, hislerine yenik düştüğü için onu hor mu görecekti ? Umurunda mıydı ki bunlar Kouki'nin. Yapmıştı o çoktan seçimini, tüm sonuçlara katlanmak onun vazifesiydi bundan sonra. Köyünden, babasından ve en sonunda Nikko'nun vereceği tepkilere göğüs gerecek olan oydu.

Adamın dediklerini başıyla onayladı. Konuşmaya mecali yoktu, yaklaşan Ru'yu gördükçe yaşam enerjisi çekiliyor gibi oluyordu zaten. Bu sarı saçlı zengin züppe babasını tahtından etmeye çok yakındı, en nefret ettiği kişi olmaktan bir kaç adım uzaktaydı sadece. Çocuğun yüzüne tükürmek, küfürler etmek istiyordu. Ama agresif tavırlar sergilemek için gücü yoktu, gücü olsada yapamazdı zaten, anında öldürürlerdi.

Mori çekilince Nikko'yu görebilmişti. Az önceki shurikenler çıkarılmıştı, yaralarını kapatmışlardı. Bu manzara içindeki yangına bir nebzede olsun su serpmişti. O yangınsa sönmekten ziyade her geçen saniye daha da alevleniyordu. Nikko'yu kaybetme korkusu, suçluluk duygusu, köyüne yaptığı ihanet. Kolayca unutulacak sindirilecek şeyler değildi bunlar. Hele ki köyünü ailesi gibi gören bir kız için. Ailesine ihanet eden biri olmuştu bugün. Ru'dan ne farkı kalmıştı, hain bir pislik değildi de neydi ?

Adam Nikko'yu sırtına alıp uzaklaştı, Ru ve Mori ile başbaşa kalmıştı. Bir anlığına birinin dibine girip çantasındaki tüm patlayıcı parşömenleri patlatmayı düşündü. Şu an yaşadığı acıyı onlara da tattırmak için. Onlarında nefesini kesmek, onları da yaşarken öldürmek için. Özellikle kendini "makyajlayan" Ru çok cazip bir hedef olarak göründü gözüne. Ama yapmadı, Nikko için yapamadı.

Malikaneye dönerken ki sessizlik boğuyordu kızı. Ru'ya söyleyecek o kadar çok şeyi varken susmak, onları yutmak boğuyordu onu. Yol boyunca çıtını çıkartmamıştı Kouki. Ne malikaneye girerken gördükleri yaşlı adama ne de evin diğer hizmetçilerine. Uçurumdan önceki son çıkıştaydı. Hala bir seçim hakkı vardı. Kararını değiştirip Nikko'nun canına karşılık bu adamları yakalattırabilirdi. Ru'nun yüzündeki o sinsi sırıtışı silebilirdi. Peki Nikko'nun gülüşünü silebilir miydi bunu yaptıktan sonra zihninden ? O sinir bozucu gülüşü unutabilir miydi, bir daha göremeyecek olmaya dayanabilir miydi ? Dayanamazdı. Bu yüzden başladı konuşmaya, o adamın dediklerini bir papağan gibi tekrarlamaya başladı.

" Hırsızları bulduk Sepia-san. Kıyafetlerimizden de anlayacağınız üzere bir çatışmaya girdik, bu çatışma sırasında esir tuttukları bir kız, Mori maalesef hayatını kaybetti. Kaybedilen tek şey o değildi, bizde dövüşü kaybettik Ru-san ile. Çünkü, benimle birlikte gelen shinobi, Nikko bize ihanet etti, teklif edilen parayı kabul etti ve saf değiştirdi. Bizi öldürebilirdi, ama öldürmedi. Belki geçmişimiz yüzünden belkide başka sebeplerden. Fakat elimiz boş dönmedik. Konuşmalarından bir parça duyabildim, sanıyorum bunların inleri Joushou kenti, hatta yeni bir soyguna kadar da orada kalacaklarını düşünüyorum. "

[GM - Naruto]

Ru'nun acı dolu mimikleri, Sepia'nin sinirle hiddetle dolu suratı... O kadar çok maske var ki ortamda senin mimiksiz ifaden en dürüst tavır oluyor burada. Yaşlı adam bir küfür savurarak Ru'nun yarasını sarıyor. Keza Sepia da öyle. Oda içinde ufak turlar, kafasında tartıp kurguladığı senaryolar. "Bir Nikkougakure shinobisinin ihaneti..." Birkaç tur daha. "Kimliklerini tespit edebildiniz mi ?" Sen kafanda yalan kurgulayıp kelimelere dökemeden Ru giriyor araya. "Hayır. Üç kişi vardı Nikko denen herif dışında, maskelerden dolayı birşey göremedik." Yarasının sarılmasıyla biraz daha toparlıyor Ru. "Kouki olmasa muhtemelen beni aradan çıkaracaklardı." Ru sana kısa bir bakış atıyor, teyit etmen için. Kafanı sallayıp geçiriyorsun.

"İzlerini sürüp yollarını kesmemiz mümkün mü Kouki ?" Sepia'nın hırsla konuştuğunu farkediyorsun. Düşünmeden, direk olarak olaya giriyor. Ru tekrar eline alıyor ipleri. "Doğru olmayacaktır Sepia-sama. Kouki'nin yaşadığı yıkım hepimizden daha fazla. Gerekli işlemler sağlandıktan sonra Nikkougakure'ye durumu bildirerek yapılacak şeyleri beklemeliyiz. Kendi başımıza hareket edemeyiz." Sana bakıyor Sepia. Bitkinliğini, üzerindeki darbeleri görüyor. Fazla derine inemiyor ama, gerçeği görebilecek kadar tanımıyor seni. Kafasını sallıyor sadece. "Pekala." Masaya oturuyor adam. Dirseğini masanın üzerine dayıyor. Ru senin birkaç adım yakınına geliyor. "Kouki-san malikanemizde dinlenebilir Sepia-sama. Yerleşkeden bir shinobi çağırarak raporunu aldırabiliriz. Üzerine fazla gitmeye gerek yok. Döneceği zaman sınırlara kadar ona eşlik edeceğim." Emrivaki cümleler oluyor ama o kadar içten söylüyor ki Ru... Ona liderlik adamın dediği gibi, gerçekten mükemmel bir öğrenci. Sepia yaşlı adama işaret ediyor yerleşkeden bir shinobi çağırması için. Üstünü değiştirdiğin odayı kullanabileceğini söyleyerek üst kata çıkıyor Sepia.

"Denediğin için teşekkürler Kouki-san."

Alt katta Ru ile başbaşa kalıyorsun. Yerleşke shinobilerinin gelmesi birkaç saat sürüyor. Onlara da benzer raporu veriyorsun. Bu görev yerleşkeden habersiz yürütüldüğü için işin resmi kısımları uzun sürüyor. Fazla zorlamıyorlar seni. Zorladıkları noktada Ru anlayış istiyor. Zaten buradaki shinobiler arasında tanındığı için sözü de geçiyor. Shinobiler bir süre sonra ayrılıyor raporunu köye iletmek üzere. Artık geri dönüşün de olmuyor.

Üzerini değiştirerek basit kıyafetler giyiyorsun. Ru'da bir süre sonra yeni kıyafetlerle iniyor yanına. Aranızda fazla konuşma geçmiyor. Tekrar yola çıkarak, savaştığınız alana dönüyorsunuz. Handaki insanların çoğu hanın dışında o saatlerde. 4-5 saat önce ormanın içinden gelen sesler üzerine meraklılar. Ancak hiçbiri ormanın içine gitmiyor. Onları geride bırakarak ilerliyorsunuz ağaç evin önüne. Ru durarak elini sana uzatıyor. "Ekipman çantan. Çıkarken teslim edeceğim." Çantanı teslim ettiğinde ağaç eve çıkıyorsunuz.

İki kişilik bir yatak, komidin, giysi dolabı. Çiftler için dizayn edilmiş aslında. Uzun saçlı adamı göremiyorsun. Ru, camın kenarına çökmüş Mori ve sen. Nikko'nun tüm vücudu sargılarla sarılı. Nefes alıp vermek dışında herhangi bir canlılık belirtisi göstermiyor.

Kapalı konu

Geceyi konu eden son bir rp alayım. Ardından son GM mesajı ile konuyu bitireceğim..

[Oushoku Kouki]

Takip edememeye başlamıştı olanları, bazı insanlar, yürüyor, bağırıyor, küfürler ediyor. Kouki neler olup bittiğini anlayamıyordu artık. Kendini o kadar fazla salmıştı ki artık. Yalan söyleme mekanizması bile eskisi kadar sağlam çalışmıyordu. Sepia'ya cevap veremiyor, tüm konuşmayı Ru'nun yapmasına izin veriyordu. İşine de gelmiyor değildi. İhanetinin yükünü belki biraz daha hafifletiyordu sessizliği.

Bir ara Ru ile bakıştılar, hayatını onun kurtardığını söylemişti çocuk. Başını salladı onay verdi. Ne yapacaktı ki başka zaten ? Konuşulanları dinliyordu sadece. Ru'nun çevirdiği bu büyük tiyatroda bir figürandan başkası değildi. Rolünü oynamış, kullanılmış atılmış bir figüran.

"Denediğin için teşekkürler Kouki-san."

Neyi denemişti ki ? Ne kadar denemişti yada ? Evet başlarda her şey güzel gidiyordu, sağlam bir iz bulup hırsızın inine doğru emin adımlarla ilerliyorlardı. Sonra, sonra hor gördükleri küçük gördükleri çocuklardan dayak yeyip tüm dünyaları alt üst olmuştu. Sadece bir kaç saat içinde Nikkougakure'nin altın jenerasyon üyeliğinden bir kaçağa ve bir haine dönmüşlerdi. Belki hainlik değildi yaptığı, bir bebe bir kasayı soydu diye bir shinobinin hayatını kurtardığı için taktir edenler bile çıkabilirdi onu. Fakat en başta Kouki kendini bir hain olarak görüyordu. Suça ve suçluya yardım ve yataklık eden bir hain.

Tekrar Ru'nun baş rolü aldığı farklı bir sahnede yerleşke shinobilerine raporunu vermişti Kouki, her şeyi olması gibi anlatmış imzalamış ve resmi olarak Nikko'yu bir kaçak yapmıştı. Adamlar kızı hiç zorlamamışlardı, zaten Ru tüm gücünü kullanıyordu olayın çabuk kapanması için. Bir itirazı yoktu Kouki'nin bu duruma. Bu dönüşü olmayan yolun sonuna ne kadar çabuk gelirse o kadar iyiydi zaten.

Üstünü değiştirdikten sonra tekrar olay mahaline gelmişlerdi. Tekrar boğucu bir sessizlik. Aynı yollar. Yol boyunca Nikko dışında bir şey düşünememişti, şu an kendi ölümüne yürüyor olabilirdi. Nikko çoktan bir mezarı boylamış olabilirdi. Bunu düşününce kalp atışları hızlandı ister istemez. Bir korku içini kapladı. Ağaç evin önüne geldiklerinde Nikko'yu görememe korkusu tüm bedenini kaplamıştı. Hızlıca çantasını çıkardı ve Ru'ya verdi. Bir an önce çocuğu görmek istiyordu. Çantasını teslim etti ve eve çıktılar.

Rahat bir nefes aldı Nikko'nun nefes alan bedenini görünce. Onu canlı görmek kısa bir süreliğinede olsa mutlu olmasını sağlamıştı. Köy, ihanet tüm bunlar bir anlığına uçup gitmişti. Fakat uzun sürmedi, bundan bir kaç saat yada bir kaç gün sonra uyandığında bambaşka bir hayata açacaktı gözlerini Nikko. Bizzat Kouki tarafından seçilmiş bir yola. Camın kenarındaki Mori, yada Ru. Onları görmüyordu bile. Sadece Nikkosu vardı. Ara sıra yanaklarında parmaklarını gezdiriyor, elinin tersiyle ateşini falan kontrol ediyor. Nefes alış verişini dinliyordu. Sadece izliyordu. Ellerini gözlüğüne götürdü çıkardı, Mori ve Ru'ya göstererek " Bunu lütfen ona verin, içinde çakram falan yok sadece beni unutmaması için bir hatıra." dedikten sonra Nikko'nun baş ucuna koydu gözlüğünü. Sesinde hiç güç yoktu, zar zor konuşabilmişti. Gözlüğü koyduktan sonra Nikko'nun yanına uzandı, çocuğun vücuduna değmemeye dikkat ederek kapattı gözlerini. Belki tam olarak olmasada ilk ve son kez kollarında uyumak istedi Kouki, ayrılık vakti gelene kadar.

[GM - Naruto]

İsteğin sonrası başını sallıyor Mori. Yastığa koyduğun gözlüğü alarak Nikko'nun ekipman çantasına koyuyor ve geri dönüyor yerine. Cam kenarında kendi sohbetlerine dalıyorlar. Uzun saçlı adamın bahsettiği gibi, onların arasındaki çekimi de hissedebiliyorsun.

İlk birkaç saat uyku girmiyor gözüne. Nikko'nun hırıltılı nefeslerini dinliyorsun. Soyutlanıyorsun diğerlerinden. Sargıların altındaki ufak kan lekelerini karanlığa rağmen görebiliyorsun. İlerliyorsun, acısını hissediyorsun. Aranızdaki tabular yıkılıyor, iç muhakemen başlıyor, kendinle savaşıyorsun. Bugüne dek hissettiğin önyargılı duygular, belki de söylemekten çekindiğin şeyler... Nikko nasıl fiziksel acısıyla baş ediyorsa, sen de beynindeki karmaşayla mücadele ediyorsun. Sonrasında neler olacağını düşünüyorsun. Nikko'nun uyandığında düşüneceği şeyleri. Belki de hiçbir şeyden haberi olmayacak. Belki de onu tercih etmeyeceği bir sona ittin. Belki de Nikko köyü için canını verebilecekken, onu canı için köyünden ettin. Ya öldürmekten beter ettiysen ? Kendini onun yerine koyuyorsun. Yaptığın şey tam olarak bu olabilir. Canını değer verdiğin şeyler için feda etmen engellense... Tam olarak onun ileride hissedeceği gibi hissederdin. Elinde kalan tek şey temenniler oluyor. Nikko uyandığında senin ona karşı hissetmeye başladığın şeyleri hissetsin diye. Belki bu yaptıklarını haklı çıkarır. Uyuyorsun. Garip rüyalar, kanla kaplı, asla Nikko'ya ulaşamadığın senaryolar. Zaman zaman bu grupla yaptığın anlaşmayı sorgulatıyor sana gördüğün şeyler, zaman zamansa kendi karakterini... Bir sonuca varamıyorsun şayet hepsi olasılıklar bütünü.

Sarsılıyorsun. Önce rüya alemin birbirine giriyor, gözlerin açıldığında ise kısa bir anlığına tüm dünyan sallanıyor. Soluk gün ışığı. Nikko kasılarak bir elini karnına koyuyor, diğerini dizine uzatmaya çalışıyor. Mori müdahale ediyor ve ellerini sabitliyor yatağa. Nikko sakinleştiğinde ise ağzına ufak bir şişeden sıvı döküyor. Ağrı kesici olduğunu söylüyor. Fazla etkili. 2-3 dakika sonra duruluyor çünkü Nikko. Hırıltılı nefesi daha stabil bir hale geliyor. Mori onu yavaşça doğrultarak yatağa dayıyor ve sargılarıyla ilgilenmeye başlıyorsun. Yatağın köşesinde izliyorsun. Nikko çok kısık bir ses tonuyla su istiyor devrik bir cümleyle. Bilincinin hala tam olarak toparlanmadığını anlıyorsun. Ru bir bardak su doldurarak sana veriyor içirmen için. Sırtı yatağın başına dayanmış çocuğa içiriyorsun. Birkaç yudum, öksürüyor. Kısa bir anlığına göz göze geliyorsunuz. Ve eğer varsa, son sözlerini söylüyorsun. Muhtemelen Nikko'ya bu odada bırakacağın, hatırlayabileceği son hatıra oluyor. Ru gidiş zamanınızın geldiğini söylüyor.

Nikko'nun hayata tutunduğunu görebiliyorsun. Gece aldığı yarı ölü nefesler artık daha canlı. Ara ara daha rahat bir pozisyon elde etmek için vücudunu şekillendirmeye çalışıyor uykusunda. Yaşayacağını biliyorsun. En azından karşı taraf da anlaşmaya sağdık kaldığı müddet, Nikko'nun bunu başarabileceğinden eminsin. Ru, sen hazırlanırken Nikko'nun alınbandı üzerine büyük bir çizik atıyor kunaisi ile. Henüz rahatlamışken iyi bir etki bırakmıyor sende bu hareket.

Ağaç evden ayrılıyorsunuz. Ru seni direk olarak şehir sınırlarına götürüyor. "Onu farklı bir noktaya bırakacağız. Ayaklanana kadar kendisiyle ilgilenilecek. Bir haftaya kadar konumu sana iletilmiş olur." Şüpheyle onun suratına bakıyorsun. Nikko'yu öldürmeye çalışan birisinden çıkan bu sözler... "Öldürmek tercihim olurdu. Ancak anlaşmaya sağdık kalacağım." Şüpheli bakışların hiddetle doluyor. Ve bu hiddet ilk kez Ru'nun gerçeği söylemesine sebep oluyor belki de. "Farklı taraflardayız ama seni anlıyorum. Konumu ile birlikte son durumunun da sana iletileceğinden emin olacağım." Güven verici bir ses tonu ama güvenmiyorsun. Dersini çoktan aldın zira. Yine de bel bağlamaktan başka tercihin yok. Şehir sınırına geliyorsunuz. Ru sınırda senden ayrılarak geri dönüyor.


Ryo:

Göster

Gelir:

• Başarısız Görev:
  +0 Ryo

• GM Pasifliği
  +10.000 Ryo

Gider:

• Kullanılan Ekipman:
  2 Shuriken -4.000 Ryo

Net Gelir:

• Total:
  +6.000Ryo

Kişisel Gelişim:

Göster

Gelir:

• Başarısız Görev:
  +15GP

• GM Pasifliği:
  +10GP

Oushoku Kouki:

• Bonus/Penaltı
  -

• Net
  +25GP

Shiomiya Nikko

• Bonus/Penaltı
  -

• Net
  +25GP

Net:

Göster

Oushoku Kouki:

• Net:
  +6.000 Ryo
  +25GP

Shiomiya Nikko

• Net:
  +25GP

Özellik:

Göster

• Nikko
  Topal - Dizine saplanan shuriken nedeniyle kemik dokusunda çatlama bulunmakta. Bir GM'li konu boyunca sağ dizindeki bu durum nedeniyle karakter topal yürüyecek, sağ bacağının hareketleri fazlasıyla kısıtlanacak. Çok zorlanmazsa iyileşebilecek durumda.
  Kapalı Yara- Karın bölgesindeki yara basit bir sargıyla kapatıldı. Bu haliyle iki konu süresince, karın bölgesini hareketlendiren her hamlede karakter acı çekecek, yaranın tekrar kanama riski doğacaktır. Steril bir dikiş yapılması durumunda, yapılan konu sonrasında iyileşme sağlanacak.

Kapalı konu

Out - 1 : Nikko ayıldığı o kısa aralıkta hafızasına Kouki ile ilgili birkaç şey atabilir. Kouki birşeyler söylediyse/yaptıysa, fazla uçulmadığı müddet sonraki rplerinizde bunun bahsini geçirebilirsiniz.

Kapalı konu

Out - 2 : Kouki'nin raporu sonucunda Nikko köy tarafından kaçak shinobi sıfatıyla anılmaya başlanmıştır. Bu bağlamda Nikko bingo kitabına eklenecek, köyün sunduğu hiçbir hizmetten / sistemsel avantajdan / getiriden yararlanamayacak. Hastaneden yararlanamayacak, projelere bağış yapamayacak, aktif/pasif operasyon yahut görevlere başvuramayacak vesaire. Yeni konusu kısa bir süre sonra açılacak.

Kapalı konu

Out - 3 : Eğer Kouki'ye vaat edilen mesaj ulaştırılırsa, herhangi bir GM'li / GM'siz konusunda bu belirtilecektir.