Araştırma İzni

[Kyogi Fuka]

Işığın suratına vurması ile birlikte gözlerini açtı. Gecenin ortasında uyuya kalmış olmalıydı. En son hatırladığı şey sanjakubo disiplini hakkında okuduğu birkaç cümleden ibaretti. Kucağına düşürdüğü kitabını da hemen önündeki, masaya yayılmış yığınının arasına fırlattıktan sonra yavaşça ayağa kalkmaya çalıştı. İlk denemede başarısız olarak kendini tekrar oturur halde buluverdi. Şayet tüm gece üzerinde uyuya kaldığı sandalye yüzünden her yeri tutulmuşa benziyordu. Masaya dayanmış asasına uzandı ve yavaşça yanına çekti. Bu sırada etraftaki dağınıklığın farkına vararak kısa bir iç geçirdi. Masanın üstündeki kitaplar her yere dağılmış halde dururken kendi yazdığı kağıt parçalarının yarısı da ayaklarının altında geziniyordu. Rüzgar gece boyu hepsini etrafa saçıp durmuş olmalıydı. Açık bıraktığı pencerenin de sırtındaki tutulmada büyük bir rol oynadığını anlayarak zor da olsa ayağa kalkmayı başarabildi. Yardım aldığı asasına dayanarak ilerlemeye başladı. Odayı daha sonra toparlardı.

Gözü yerdeki bazı kağıtların üzerine takıldığında kısa süreliğine duraksayarak birini yerden almaya çalıştı. Masadaki kitaplar gibi kağıtların da neredeyse hepsi genjutsu üzerine yaptığı araştırmalara aitti. Fuka kendi dalında büyük bir hızda ilerliyordu. Bunun gibi kaç geceyi heba etmişti ve heba edecekti bilmiyordu ama emin olduğu tek bir şey vardı ki, o da artık eskisi gibi güçsüz ve işe yaramaz biri olmadığıydı.

Hayatına giren ve belkide onunla özdeşen tek şeydi genjutsu. Fuka'nın belkide buna sıkı sıkıya tutunmasında ki en büyük sebepte buydu. Doğuştan beri sahip olduğu zayıf vücudu yüzünden hiçbir zaman kendisini tam olarak bir ninja gibi hissedememişti. Ta ki akademinin ilerleyen zamanlarında tanıştığı genjutsuya kadar. Ona göre genjutsu yalnızca savaşta kullanılacak bir silah veya istediğini elde etmek için uygulayacağı bir teknik değildi. Onun için bundan çok daha fazla bir şey ifade ediyordu. Genjutsuyu her zaman icra ettiği bir sanat olarak düşünmüştü. Çünkü genjutsu diğer teknikler gibi yalnızca kendine bedenine hükmetmekten ibaret değildi. Yada sahip olduğun çakraya.

Eline aldığı kağıdı hafifçe havaya kaldırdı ve kendi attığı başlığı okuduktan sonra yavaşça masaya bıraktı. Fuka uzun bir zamandır aynı şey üzerinde çalışıyordu ve artık kendi kendine yapabileceği şeylerin sonuna gelmişti.

Masanın üzerine bıraktığı kağıt yalnızca başlık atılmış bir şekilde, bomboş bir sayfa olarak duruyordu. Üzerinde yazanlar şeyler ise yalnızca iki kelimeden ibaretti.

"Gerçeğe Hükmetmek"

Hızlı adımlarla kapıya doğru yöneldi. Kapıyı yavaşça açarak dışarı çıktı ve Kusa-Chou binasının yolunu tuttu. Dün uyumadan önce yaptığı en önemli şeyi gerçekleştirmek üzereydi.

Kendisinden daha iyi bir sanatçı bulmak...