[Kusa] Rutin Devriye I

[GM - Naruto]

Görevde Bulunan Kişiler: Uehara Megumi, Kyogi Fuka, Kyogi Haze
Öngörülen Seviye: C Rank
Pasiflik Sınırı: 24 saat

Kusa-chou binasına, görevinize başlamak için varıyorsunuz. Rutin devriye görevinizi, Kusa-chou binası çevresindeki karışık sokaklar silsilesini gezerek tamamlayacaksınız. Herhangi bir olaya müdahale edecek, karışıklık çıkmasını önleyeceksiniz. Hava, olabildiğince açık ve güzel, gökyüzünde pek fazla bulut görülmüyor. Sıcaklık normal. Standart bir Kusagakure günü.

[Uehara Megumi]

Sıcacık yatağında kıvrıldı hafifçe Megumi. Aralık pencereden gelen hafif esinti suratını yalayıp geçmişti, esintiden aralanan perdelerin arasından yeni yeni doğmaya yüz tutmuş güneş, tepelerin arkasından kendisini göstermeye başlayacaktı birazdan. Bir kaç dakika daha düşündü, serinliğin yüzünü rahatsız edeceği an çok uzak değildi, o zamana kadar bir kaç dakika daha kestirebilirdi. Ya güneşten rahatsız olup uyanacaktı tamamen, ya da soğuyan odadan zaten, en fazla uyanma saatini bir kça dakika geçirebilirdi. Kafasını yarı uykulu rahatsız olmuş bir şekilde pencerenin aksi yönüne çevirirken, hiç beklemediği serin bir rüzgar bir anda odayı doldurmuş, kızın irkilerek gözlerini açmasına sebep olmuştu. Yattığı yerden kaşlarını çatan kız, derin bir iç çektikten sonra üstündeki yorganı cesur bir şekilde fırlattı. Serin odadan yatan bedeninin üstüne hücum eden soğukluk, tüylerini diken diken ederken, "Rüzgar uyanmamızı istiyorsa..." Diye düşünmüş ve ayaklanmıştı. Ah, bugün o gündü. İki hafta sonra, Haru ve Koujo' nun uzaklarda oluşunun bıkkın yalnızlığını çektikten sonra, biraz aksiyona atılacaktı. Çok canı çekmiyordu aslında, sonuçta takım arkadaşları hala dönmemişti, yine de devriye görevi, her gün o evi ziyaret etmekten daha iyiydi onun için.

Yatağında otururken ince kollarını iyice gerdi kız, ardından uzun parmaklarını karışmış, hatta mahvolmuş uzun saçlarının arasına geçirdi ve onları geriye attı. Hazırlanma vakti gelmişti. Ayaklandı, yarı çıplak bir şekilde, esneyerek mutfağa seğirdi. İki yumurtası pişerken, hazırlanabilirdi. Mutfaktaki mini hazırlığı biter bitmez sessiz adımlarla odasına dönen kız, chuunin kıyafeti yerine Siyah, içinde hareket etmesi daha kolay üstünü geçirdi, altına siyah taytını çektikten sonra üstüne pembe eteğini çekti ve siyah çoraplarını giydi. Geriye sadece minik çantası ve eteğinin kemerine taktığı wakizashisi kalmıştı. Onu da odasının köşesinden aldı. Üstünü düzeltmek için aynanın karşısına geçmeden önce, masasının üstünden minik, özel yapım tantousunu aldı, toka kılıfının içinde. Dikkatli ve sıkı bir şekilde, saçının üstünden aldığı bir tutamı kendi etrafında bağlamaya koyuldu. İşi bittiğinde, topuzu tutacak şekilde tokasını saçına geçirdi, eliyle sağlamlığını ve çıkarabilme kapasitesini kontrol etti ve mutfağa doğru yürümeye başladı. Saçlarını geriye attı, belki yolda kalanları da toplamayı düşüne düşüne. Mutfağa vardığında iki bar sandalyesinden birine oturdu, pişmiş yumartalarını tabağına koydu ve görevden önce son yapması gereken şeyi yapmaya başlamaya koyuldu. Çantasından mini minnacık bir not defteri çıkardı. Sonuncusunu kaybetmişti, muhtemelen annesinin odasında yırtılmış bir şekilde duruyordu, o yüzden bu yeni not defterine gerekli şeyleri yazması gerekiyordu. "Uehara Megumi" "Memnun oldum." İkinci yumurtasına geçmeden önce ekmeği ağzına tıkarken, durakladı. Başka ne yazardı normalde? Yaşını, doğum gününü? Kendisi hakkında herhangi bir şey?

İstemiyordu. Canı yeterince sıkkındı, bir de insanların ona ne soracağını tahmin ederek önceden bir şeyler hazırlamak istemiyordu. Not defterini kapatıp minik bel çantasının içine geri tıktı kalemle. Ardından son yumurtasını da ağzına attı, ve kendini evden dışarı attı. Rotası, Kusa-chou binasıydı.

Güneş o hazırlanana ve kahvaltısını yapana kadar doğmuştu bile. Bugün parlaklığı ile can yakmıyordu, neyse ki, onun yerine açık gökyüzündeki bir kaç bulut arasından ılık ışınlar yolluyordu. Kız, elini çantasının üstüne koydu ve ara sokaklarda yürümeye başladı. Zaman kaybetmemek için kestirme olabilecek yolları es geçti, bazen burada kestirme olduğunu düşündüğünüz yerler bir anda çıkmaz sokağa dönüp, kafanızı karıştırabiliyordu çünkü. Hele Kusa-chou binasına yaklaştıkça binalar daha da sıklaşıp, sokaklar dallanıyordu, hayır, riske atmaya gerek yoktu.

Çok zaman almadan binaya varan kız, henüz etrafın çok hareketli olmadığını farketti. Devriye görevi için orada bekliyormuş gibi görünen herhangi biri yoktu, binanın dibinde ilk biten o olmalıydı. Çok düşünmeden sessizce ana kapının yakınlarında boş, gölge olmaya yatkın bir alan buldu ve oraya doğru seğirtti. Vardığında, tam olarak uyanmaya gözlerini açtı ve neredeyse bulutsuz ve sakin havaya baktı. Özlemişti.

[Kyogi Fuka]

Gün yavaşça ağarmaya başladığında elindeki kitabın son sayfasını da çevirerek kalan cümleleri sessizce okumaya başladı. Bu sefer okuduğu kitapta çay ve çay yetiştirme teknikleri ile ilgili şeyler vardı. Fuka günün birinde kendi çaylarını kendisi yetiştirmek istiyordu. Minik ve bahçeli bir ev ona yeterdi. Para da zaten gözü yoktu ama bir gün fazlasıyla kazanacağını düşünüyordu. Hatta istediği şeyi elde edebilirse paraya ihtiyacı bile olmayacaktı...

Kitabın son sayfasını bitirirken yatağından yavaşça kıvrıldı ve hemen köşede duran asasına doğru yöneldi. Demir asa ona yıllardır destek oluyordu. Abisi ile birlikte yaptırmışlardı ve abisinde de buna benzer bir demir çubuk bulunuyordu. Fuka kendisininki yapılırken özellikle sağlam ve güçlü olması için ekstra bir ücret ödemişti. Destek aldığı şeylerin güçlü olmasına dikkat eden biriydi.

Giysilerini değiştirmek için dolabına doğru yöneldi. Daha yeni yıkanmış olan kimonosunu giyerken pek zorlanmadı. Dinlendirici bir gece geçirmişti. Erkenden yatmış ve uyandıktan sonra yataktan çıkmayarak kitap okumaya dalmıştı. Vücudunun kendisine geldiğini hissediyordu. Bembeyaz kimonosunu üstüne geçirdiğinde yaka kısımlarındaki kırmızı kesime uyan kurdelesini de sol koluna bir fiyonk şeklinde bağladı. Beyaz ve kırmızı mükemmel bir uyum içinde gözüküyordu. Üzerindeki kimononun en sevdiği yanı da rahat olmasıydı. Özellikle onun gibi hareket etmeyi sevmeyen biri için bu her şeyden önemliydi.

Yatağını düzelttikten sonra ekipmanlarını kontrol etti ve eksik bir şey olup olmadığına baktı. Her şey yerli yerinde duruyordu. Fuka zaten ninja ekipmanlarını pek kullanmazdı. Kapıya doğru yöneldiğinde güneşin artık doğmuş olduğunu fark etti. Kitap okumakla çok zaman kaybetmişti. Bugün için gitmesi gereken başka bir köy görevi vardı. Abisi ile birlikte katılacaklardı. İçeriden hiçbir ses gelmiyordu bu yüzden Fuka abisinin çoktan görev yerine gittiğini düşünerek dışarı çıktı. Abisi gibi bir görev manyağının uyuya kaldığını düşünmek saçmaydı. Baston olarak kullandığı demir parçasından destek alarak yavaş yavaş ilerlemeye başladı. Güneş henüz doğduğundan etraf çok kalabalık gözükmüyordu. Birkaç esnaf dükkanlarını açmak için kepenklerini kaldırıyor ve bazıları da güne erken başlamış olmanın verdiği gururla birlikte çoktan mallarını dizmeye başlamıştı. İlerlerken henüz kahvaltı yapmadığını hatırladı! Karnındaki gurultu bunu desteklermişçesine garip sesler çıkarırken cebindeki paralara göz attı. Çok fazla değildi ama kendisine ufak, atıştırmalık bir şey alabileceğini düşünüyordu.

Seyyar satıcıların birine doğru yönelirken parasını çoktan hazırlayarak çıkarmıştı. Kendisine minik bir ekmek topu aldı. Bu onu şimdilik tutardı.. Ekmek topundan ısırıklar koparırken ilerlemeye devam ediyordu. Abisi büyük ihtimal ile oyalandığı için ona kızacaktı.

Bu seferki görevleri devriye gezmek olacaktı. Kendisi daha önceden bir devriye görevine çıkmamıştı. Ancak abisinin tecrübesi olduğunu düşünüyordu. İlk C-Rank görevinin onunla birlikte olacağını duyduğunda fazlasıyla rahatlamıştı. Sonuç olarak vücudunu fazla yormaması gerekiyordu ve millete ayak uydurmak için hızlı ilerlerse bir süre sonra tıkanarak geride kalacaktı. Yada tam tersi göreve çıkacağı insanlar ona ayak uydurmak için yavaşlayacak ve görevi geç bitireceklerdi. Şimdi abisi ile birlikte olacağı için bir şekilde durumu dengeleyebileceğini düşünüyordu. Tüm yolu asasından destek alarak geldiğinden yorgunluk hissetmiyordu. Ama görevin ne kadar hareketli geçebileceğini kimse tahmin edemezdi.

Mekana vardığında abisini göremediği için şaşırmıştı. Onun yerine beyaz, pembe tonları arasında saçlara sahip, kendisinden küçük gözüken bir kız bekliyordu. Bunun göreve dahil olan diğer shinobi olduğunu düşündü. Ama abisi neredeydi ki? Ağır bir şekilde ilerleyerek kızın yanına kadar yürüdü ve gülümseyerek; Günaydın küçük hanım!.. Ben Kyogi Fuka, sanırım bu görevlik birlikte takılacağız. Bu arada buralarda hiç bana benzeyen beyaz, uzun saçlı birini gördün mü? Abimin çoktan gelmiş olması lazımdı. Dedikten sonra boştaki elinde kalan son ekmek parçasını da mideye indirdi.

[Kyogi Haze]

Alarm sesi..Çalmayan alarm.Gözlerini araladı Haze.Tavana döşeli takımyıldızı haritası'nın fosforları parlamaktan tamamen uzak bir haldeydi.İnce çizgiler birbirlerine bağlanıyor sayılı yıldız topluluklarının konumlarını bu aydınlık havada dahi belli ediyordu.Üzerindeki bitkinlikle birlikte komidine atılmış kol saatine uzandı.İlk saniyeler sayıları kavraması için harcanmıştı,kısa süre sonra ise Haze yeni uyanmış birinin yorgunluğundan arınmıştı.Ağzından alışılmadık bir şekilde ağır küfürler savruluyordu.Yıllar önce dilinden bu tarz kelimeleri sildiğini hatırlıyordu.Kardeşlerine kötü örnek olmamak için fazla özenli bir hareketti.Şimdi hepsinin kendi boylarında gençler olduğunu düşününce abartı bile kaçabilirdi ancak alışkanlığından hala vazgeçmemişti.Kötü sözler sadece şimdi ki gibi beynini tam olarak kullanamadığı vakitlerde kaçıyordu ağzından.

Yatmak için kullandığı bol kıyafetleri üzerinden seri hareketlerle attı.Fazla geç kalmış sayılmazdı.Yinede görev yerine erken ulaşmamış olmak Haze'nin rutinine büyük bir darbe indiriyordu.En basit görevlere dahi neredeyse bir saat kadar erken giderdi."Fuka'nın çayı olmalı." Saçlarına şekil verirken mırıldandı.Dün gece uyku tutması için kardeşiyle son bir fincan çay daha içmişti.Muhtemelen uyku düzenini bozan bu olmuştu."Kesinlikle çaydan !" Çayın onu rahatlatmış olduğunu inkar edemezdi yinede.Yoğun çalışma temposundan dolayı fazla uyumuyordu,bundan şikayetçi de değildi.Yinede bu kısa uykuların gün başlarında ona ağırlık kattığı su götürmezdi.Bugün ise birkaç dakika önce uyanmasına rağmen fazlasıyla dinç ve enerjikti.Yinede bir kahveye yada soğuk duşa hayır diyemezdi,onu tamamiyle hazır hale getirebilirlerdi.

Dolabını hızla açarak belirli bir düzene göre asılmış shinobi kıyafetlerini giymeye başladı.Geç kalmış olmasını umursamadan yavaş ve özenli bir şekilde ayarladı hepsini.Her bir bölmeyi tek tek kontrol etti,ekipman çantasını ise olağan bir sıkılıkla beline astı.Alınbandı saçlarını bozmayacak bir şekilde yerini almıştı.Çıkan sese aldırmadan kapıyı omzuyla açtı ve ayakkabılarını yolda giymeyi denedi.Kardeşlerinin odası boştu."Uyandırabilirlerdi." Sinirli bir hırıltı yaysada Haze,diğerlerinin çıkarken abilerinin çoktan hazır olduğunu düşündüklerinden emindi.

Kapının yanına dayanmış metal sopasını koşarken zorla kavrayabildi Haze.Sopa sırtındaki kumaş bölmeye yerleştiğinde ayakları çoktan binaların tepesine yönelmişti.Kusa-chou binası neyse ki evlerine uzak sayılmazdı.Kapısını görene dek sabit hızını korudu Haze,oraya dikilişindeki anilik ise kendisi için bile şüphe çekiciydi. Abimin çoktan gelmiş olması lazımdı. Normal adımlara geçerek alnındaki teri elinin tersiyle sildi.Geç kalarak Fuka'nın ağzına düşeceğini tahmin ediyordu,en azından rahat davranarak üstünü örtebilirim diye düşündü. "Buradayım kardeşim." Diğer shinobiyi süzerken Fuka'nın hizasına kadar geldi. "Kyogi Haze,memnun oldum.Ek işiniz yoksa hemen başlayabiliriz." Tanışma faslının bu üçlü arasında uzun süreceğini düşünmüyordu.

[GM - Naruto]

Canlı bir Kusa öğleni. Köy yavaş yavaş uyanmış, işine gücüne bakıyor. Sokakta kurulan tezgâhlar, arabalarını iten seyyar satıcılar, işine giden kişiler, esneyen shinobiler... Sizin yatağınızdan kalkmanız kolay olabilir, ancak köyün daha yüzünü yıkayıp kahvaltısını etmesi gerekiyor. Bunu sağ salim yapabilmesi için de görevdesiniz.

Konuşma, tanışma, not defterine yazma merasiminden sonra devrinenize başlıyorsunuz. Kusa-chou binası etrafındaki çeşitli ara sokaklar ve ana yollar size verilmiş durumda. İnsanların gündelik yaşamlarına engel olmadan buralarda devriye görevi görmeli ve eğer bir karışıklık çıkarsa müdahale etmelisiniz.

Ancak Kusagakure böyle agresif bir köy değil. Gayet sakin. Hiç bir dert ve tasa ile karşılaşmayacağınızı tahmin ediyorsunuz. Toprak yollarda ilerleyip sık ve ve yüksek binaların arasında iyi bir yürüyüş yapacağınız kanaatindesiniz. Ama her şeye karşı, hazırlıklısınız da.

[Uehara Megumi]

Açık, mavi gökyüzünü sizmek için kaldırdığı kafasını, ona doğru yaklaşan, çokta ağır olmayan bir çift ayak sesine doğru çevirdi. Kendisinden biraz daha uzundu, pamuk beyazı saçlıydı, saçlarıyla aynı renkteki beyaz, kırmızı işlemeli de bir kimono sarıyordu vücudunu. Vücuduna göre büyük gibi duruyordu kimonosu ilginç bir şekilde, uzun olmasına rağmen, çok iri yarı olmadığını düşündürdü. Kızı farkedeli bir süre olmuştu anladığı kadarıyla, yüzünde kocaman, sıcak bir gülümseme ile yürüyordu ona çünkü. Elinde bir ekmek parçası vardı, çok büyük olmayan, onu ağzına atmadan önce, solgun görünümlü dudaklarını araladı. “Günaydın küçük hanım! Ben Kyogi Fuka, sanırım bu görevlik burada takılacağız. Bu arada, buralarda bana hiç bana benzeyen beyaz, uzun saçlı birini gördün mü? Abimin çoktan gelmiş olması lazımdı.” Daha ismini söylerken kız incecik elini çantasına atmıştı mavi gözlerini çocuktan ayırmadan. Nezaketen hafif bir tebessüm yerleştirdi yüzüne, nezaketendi çünkü olanlar yüzünden hala düşük bir mod seyrediyordu içinde, ismi Fuka olan kişi ile alakası olmayan. Çocuk lafını bitirdiğinde cevap olarak kaşlarını hayır diyen, çaresiz bir biçimde büktü hafifçe ve kafasını sağa sola salladı. Bu sırada üstünde "Uehara Megumi, memnun oldum." yazan defterinin ilk sayfasını açmıştı yavaşça ve çocuğun görebileceği şekilde ona uzattı. Çocuğun yazdığı basit şeyi okumasını beklerken, arkasından yeni yavaşlayan adımlarıyla, beyaz saçlı çocuğun tanımına uyan, abisi olduğunu düşündüğü çocuk onlara doğru yaklaştığı çarptı gözüne. Belirgin bir şekilde kafasını kaldırıp ona baktı, aynı boyda duruyorlardı, yine de daha sert bir ifade taşıyordu kardeşine göre, kişilik ya da belki yılların getirdiği bir şeydi, emin olamıyordu. Hafifçe elindeki defteri indirdi, kafasını eğerek yeni gelen shinobiye de selamlarını sundu. "Buradayım kardeşim" dedi, bu sırada kafasını kaldıran kız, onu belirsiz bir şekilde süzen diğer beyaz saçlıya baktı. "Kyogi Haze, memnun oldum. Ek işiniz yoksa hemen başlayabiliriz." İsminin Haze olduğunu söyleyene de kardeşine yaptığı gibi elindeki defteri uzattı, kafasını tekrar hafifçe eğerek. Ardından defterini kendine geri çekip, hararetli bir şekilde yazı yazmaya başladı. "Tabii, binanın etrafından başlayıp dışa doğru sokaklara göz gezdirerek gidebiliriz diye düşünmüştüm." 20 saniyeden daha kısa sürmüştü yazması, yazar yazmaz klasik panik hal ve hareketiyle defteri ikisine doğru uzattı. Bir süre bekledikten sonra defterini tekrar geri çekti ve yüzüne daha önceki hafif gülümsemeyi tekrar getirdi, rotaları belli olsa bile, yolları onlardan birinin belirlemesini bekleyecekti ve yanlarında ilerleyecekti.


Not: Kusura bakmayın, biraz yarım yamalak ve geç oldu çünkü şehir dışındayım, muhtemelen salı gününe kadar devam edecek, tekrar üzgünüm =(

[Kyogi Fuka]

Fuka kızın cevap vermeyişini utangançlığa bağlayacaktı, ta ki kız çantasından çıkardığı defteri ona gösterinceye kadar. Kızın konuşmakta bazı zorluklar yaşadığını anlayabilecek kadar tecrübeliydi. Kendi hastalığı yüzünden hastahanelerde fazlasıyla vakit geçirmek zorunda kalmıştı. Orada bazı yetileri gelişmemiş bir çok insanla karşılaşmıştı. Aynı kendisi gibi diye düşündü ve gülümseyerek kıza teşekkür etti. Memnun oldum, bugün kü hava durumuna bakacak olursak fazlasıyla sakin ve dinlendirici bir görev olacağa benziyor... Bu tatlı kızın Mitsuko ile çok iyi bir arkadaş olabileceğini düşünmeye başlamıştı. Bu sırada kız abisi ile ilgili sorduğu sorunun cevabını vermeye çalışıyordu.

Kızın mimiklerinden anladığı kadarı ile abisi daha gelmemişti. Fuka'nın aklına gelen ilk şey Haze'nin herkesten önce gelip çoktan devriyeye başladığı olmuştu. Hatta aklından abisini nasıl bulacağı ile ilgili bir kaç plan bile kurmak üzereydi ki arkasından gelen ses kafasından aşağı boşalan bir kova soğuk su gibi kalbini durdurdu. Gerçekten de olabilir miydi?

Onlara son anda yetişen abisine doğru döndü ve gülümsemesine engel olmak için büyük bir çaba sarfetmek zorunda kaldı. Abisinin görev yerine kendisinden sonra gelmesi.. Hatta ucu ucuna yetişmesi!! Fuka şaşkınlık içinde tekrardan kıza doğru dönerek tutamadığı kahkahasını patlattı. Yoksa bu da kendi yarattığı ilizyonlardan biri miydi? Vay canına.. Gerçekten de burdasın. Ahahahahaaha.. Çok pardon küçük hanım. Abimin normalde görevi bitirmiş olması lazımdı da. Kahkahasını dindiren şey kızın tekrardan defterine bir şeyler karaladığını görmesi olmuştu. Fuka merak ve heyecan içinde ne yazdığına baktı. Bir anlıkta olsa kızın da abisi ile dalga geçeceğini düşünmüştü ancak yazan şey tamamen görevle ilgiliydi. Yüzündeki hınzır ve yorgun ifadeyi silerken asasını hafifçe kaldırarak kızın gösterdiği yola doğru çevirdi. O zaman ilerlemeye başlayabiliriz. Burada yeterince vakit kaybettik. Son cümlede abisine kısa bir bakış atarak göz kırpmayı unutmamıştı. Haze ile eğlenmeye asıl eve gittiklerinde başlayacaktı. Büyük ihtimal kardeşini bu olaya inandıramazdı ama onun için bunun hayali bile fazlasıyla gülmeye yetecek diye düşünüyordu. Küçük kız kardeşlerinin kahkaha atması aklında canlanırken ister istemez kısa bir iç geçirdi. Mitsuko aralarında gülmeye en çok ihtiyacı olandı.

[Kyogi Haze]

"Fuugha! " Homurtusu kapalı dudaklarının arasında kaybolurken Haze çoktan olağandışı bir görünüme kavuşmuştu.Gözleri kısılmış,tek kaşı ise olabildiğince havaya kalkmıştı.Elleri saklanmak istercesine ceplerine gömülürken tek çabası Fuka'nın ensesine sağlam bir tokat atmamaya dayalıydı.Yinede sinirini bozan cümleden bir övgü çıkarmayı başarmıştı kendine.Bugünkü aksaklığı yaşamasa...Yani gece o çayı içmemiş olsa..Muhtemelen buraya gelmeden önce erken bir devriye atmış olacaktı.Sağ elini kötü bir kokuyu savuştururcasına salladı.Utancını bu basit hareketle bastırabileceğini düşünüyordu.Kardeşini gözardı ederek -bunu bütün gün sürdürebilirdi- kızın ona uzattığı defteri okudu.Uehara Megumi.Neden yazıyla iletişim kurduğunu anlamakta güçlük çekmemişti.Karşısındaki kıza gülümseyerek,durumuna alıştığından emin olsada,şaşkınlıktan uzak bir ifadeyle kafasını eğdi. "Memnun oldum Megumi." Kardeşlerininde bu kızdan pek farkı olduğunu düşünmüyordu.Bazı yönlerden eksiklerdi fakat diğer yönleriyle,yanlış bir tanım olsada geri kalmışlıklarını fazlasıyla aşıyorlardı.Kardeşleri söz konusuyken bu konuyu saatlerce konuşabilirdi.Sadece ismini bildiği Megumi içinse uzun bir keşif dönemi gerekecekti.Eğer bu kızın sağlamlığı konusunda yanılmıyorsa,güç aldığı şeyi fazlasıyla merak ediyordu.Konu birşeyleri bilmek olunca...Haze bu çevredeki en patavatsız insandı.Zihnindeki soru havuzundan öyle sorular çekecekti ki,şimdiden kızın kaçıp gitmemesi için doğru kelimeleri seçmeye başlamıştı.Devriye..Eğer canlı birşeyler olursa kafasını dağıtıp bu ufak kızı kurban sıfatından kurtarabilirdi.

Tekrar önüne sunulan yazıyı okudu. "Dediğin gibi olsun,pek fazla seçeneğimizde yok zaten." Gülümsemesini bozmadan topuklarının üzerinde döndü.Fuka'nın göz kırpması ise Haze'yi hızlandıran bir etmen olmuştu.Önden yürürse yüzündeki garip ifadeler tamamen kendisine kalacaktı.Binadan uzaklaştıktan sonra ilk sokağa saptı.Megumi'nin önerdiği gibi binadan daireler çizerek uzaklaşıyordu.Kol saatine kısa bir bakış attı Haze.Henüz çok erkendi,arada bir insanların çıkardığı esneme sesleride bunu kanıtlıyordu zaten.Kusa insanlarını düşününce ne tür bir olay beklemesi gerektiğini bilmiyordu açıkçası.Köyün doğal çevresi gibi insanları da hoş bir sakinliğe sahipti.En fazla birkaç esnafın sözlü atışmasını üstleneceklerini düşünüyordu.Bunu halletmek için shinobi olmaya gerek bile yoktu.Yanından geçen birkaç esnafa kafasıyla selam verirken gözlerini ara sokaklarda dolaştırıyordu.Sakin geçmesini beklediği bu görev onu şaşırtırsa muhtemelen kaynağı o sokaklar olacaktı.

[GM - Naruto]

Binanın çevresini ve çevre sokakları turlamanız çok vaktinizi almıyor. 15 dakika içinde, ara sokaklara girmiş oluyorsunuz. Kusagakure'nin büyüklü küçüklü binaları arasında ilerliyorsunuz. Bir çok bina birbirine köprülerle bağlanmış durumda, bazılarının çatılarında, yanındaki diğer evlerin çatılarına inmek veya çıkmak için merdivenler bile var. Bunlar aktif olarak kullanılıyor, zira çatılar, harcanmayacak kadar değerli bir boş alan. Bu yüzden sokaklar genel olarak yarı yarıya boş olsa da, çatı devriyeleri için de adam gerekiyor, bu nedenle Kusagakure'nin devriye sayısı hemen hemen diğer köylere göre daha fazla.

Ancak sizin derdiniz aşağı taraf. İlerliyorsunuz sakince. Bu arada, aranızda az biraz konuşuyorsunuz. Haze ve Fuka, Megumi'ye itici geliyor, zira onlar birer yabancı, Megumi'de bunu anlayabiliyor. Eğer isterse bunu görmezden gelmeye çalışabilir, ama aktif olarak negatif bir hava alıyor ikisinden, ve onlara pek güvendiği de söylenemez. Hele, tek başına, ara sokaklarda devriyedeyken.

Uzaklardan uğultu duymaya başlıyorsunuz. Haze hemen kulaklarını dikiyor, dinlemeye başlıyor, merakından ve kontrol içerisinde olma huyundan dolayı. Sesin kaynağı, 2 blok solda. Sizin devriye güzergahınız dışarısında kalan bir noktadan geliyor. Siz, bir sonraki sokaktan sağa döneceksiniz. Haze ise, bunu pek takmıyor.

Haze bir sonraki tur aktif olarak grubu sesin kaynağına doğru götürmeye çalışan bir RP yapmak zorunda. İkna etmeyi deneyebilir veya zorla götürebilir, yöntem ona kalmış.

[Kyogi Haze]

Geniş,caddemsi yollardan koptuktan sonra Haze'nin asıl sorguladığı ara sokaklara sapmaya başlamışlardı.Sabah saatlerinde olmaları nedeniyle nadiren insanlarla karşılaşıyorlardı,Haze yinede her gördüğü insanı başıyla selamlayarak uğurluyordu.Rotaları çok genel bir fikre göre şekillenmişti,dışa doğru daireler.Haze buna rağmen köy planlaması hakkında ne kadar bilgisi varsa sahaya döküyordu.Rotalarını olabildiğince kısa mesafelere dayandırıyor,güzergahları dışındaki noktalarada göz atabilecek mesafelerde geziniyordu.Gözden kaçan noktalarda vardı elbette ve Haze'nin bu konuda rahat olduğu söylenemezdi.Çatılar görüş açısının tamamen dışındaydı.Köprüler,merdivenler.Normal şartlarda daha açık bir alan daha tanımlayamazdı Haze fakat üst kısımlar hakim olamadığı için adeta karanlık bir mağarayla eşdeğerdi.İçinde nelerin olduğunu bilmediği,keşfedilmeye açık mağaralar..Ağzı sulanıyordu adeta. "Ne olabilir Haze,en fazla ne yaşanabilir ? Sadece yürüyeceksiniz."

Attığı adım havada kesilirken Haze'nin kafası olağanüstü bir hızla sola döndü.Uğultu.O an kulaklarının ve burnunun deli gibi hareket ettiğine inanabilirdi. "Duydunuz değil mi ? " Ses tonu sorudan uzaktı,cevap almayı beklemiyordu.Duraklamasının nedenini açıklar gibiydi sadece.Herşey olabilirdi ancak Haze'nin beyni en kötü seçenekleri düşünmeye programlıydı.Ve bunları "bilmeye".Pozisyonunu bozmadan sol tarafa doğru birkaç adım attı. "Güzergah dışı olsada kontrol etmemiz gerektiğini düşünüyorum.En fazla birkaç dakika kaybederiz." Yüzünü diğerlerine dönerken sesin kaynağına doğru geri adım atmaya başladı.Karar ne olursa olsun oraya gideceğinin anlaşılmasını istiyordu. "İsterseniz devam edin.Rotamız belli sonuçta,hızlıca kontrol edip geri dönerim." İkinci seçenek daha makul geliyordu ona.Hem devriye aksamaz hemde hareketlerine Fuka'yı düşünmeden hız katabilirdi.Tabii ki bu düşüncesini kardeşine direk aktarmayacaktı.Yanlış anlaşılmaya gayet açıktı,en azından kendisi kesinlikle tersten kavrardı bu cümleleri."Karar sizin,ben buradan sapıyorum." Haze sesin kaynağına yönelerek adımlarını koşar seviyeye çekti.Fazla sabırsız davrandığının farkındaydı ve bu nedenle derdini tam olarak anlatamamıştı muhtemelen.