RPGTurk

Bakuhatsu'lar: Bulunduğunuz geniş sokakta, Hattori önce 2 katlı bir binanın tepesine çıkıyor ve laflarını söylüyor. 10 kadar kişi ona bakıyor. Mühürleri yapmaya başladığında ise, mühürler uzun olduğundan, bir kaç tanesi bir şeylerin ters gittiğini anlayıp kaçıyor. Tekniğe sadece 5 tane sivil yakalanıyor. Ardından Taiyou da Goukakyuu no Jutsu yapıp onları kızartıyor. Herkes çığlık çığlığa kaçışmaya başlıyor, sokak 15 saniyede boşalıyor tamamen. İnsanlar dükkânlara kaçışıyor, evlerinin kapılarını ve pencelerini kapatmaya başlıyorlar.

"Saldırı var! Saldırı var!!" Siviller bağırışmaya devam ederken, köydeki yerleşkenin çanının çalmaya başladığını duyuyorsunuz.

Raijin Sora: Köyde boş boş dolanırken, hemen yan sokaktan bir patlama, alev ve çığlık sesleri duyuyorsun. Aniden o sokağa koşturduğunda, bir 2 katlı çatının üzerinde duran 2 Kusa shinobisini görüyorsun, yerde ise kömüre dönmüş 5 tane ceset var. Köy çanları çalmaya başlıyor. İnsanlar "Saldırı var!" diye bağırarak o sokağı terkediyorlar ve sığınak olarak belirlendiği belli olan binalara kaçmaya başlıyorlar. Sokağın ucunda bir tek sen varsın. İkili seni görmemişe benziyor. Yakında yetkililer burada olacak. Elemanlar 60-70 metre kadar ilerdeler.

Kapalı konu

Pasiflik süresi 48 saattir.

Kasabanın köylüleri de pek aptal değilmiş. Çoğu durumu fark edip topukladı. Çıh, yinede sesimizi duyuracak kadar güzel bir saldırı yapmıştık. Beşe yakın kişiyi kızartmıştım. Olanları duyup birkaç kişi göndereceklerdir. Şimdi bizim çekilme sıramız. Sağıma soluma şöyle bir baktım. Sokak boşalıyordu. Görünmeyeceğim bir yere çekildim ve " Magen:Henge" kullanıp bir köylü kılığına girdim. Olduğum yerden çıkıp Hattori'ye döndüm:

"İşte budur kuzen. İşleri zora sokmadan tüysek iyi olur. Birazdan gelip burayı yoklamaya başlarlar. Gizlen, üç sokak ötede sakin bir yerde buluşalım."

Umarım kaçarken bir sorunla karşılaşmayız. Dikkatli olmalıyım ki su koyuvermeyeyim. Diğer köylüler gibi davranmalıyım. Diğerleri ne yapıyor ? Hım, çığlık at ! Buluşacağımız sokağa doğru koşarken bağıra bağıra kaçıyordum.

"Ay patlatıyorlar ayol. Öldürüyorlar, kafayı yemiş bunlar. İmdaaat, yardım edin ! Vergileri boşunamı ödüyoruz len !"

Eğer Ayuri bu kasabada ise yaptıklarımızın kulağına gitmesi pek uzun süremeyecektir. Bizi eninde sonunda bulacaktır. O zaman bize beklemek düşüyor. Sabırlı bir şekilde ilerideki güzel günlerimizi düşünerek bekleyeceğiz Chinen. De birbirimize kavuşalım artık. İllaki işaret fişeği mi atalım havaya !

Taiyou: Bağırarak ara sokaktan fırlıyorsun ve diğer kaçışan bir kaç insanın arasına karışıyorsun tekniğin ile. Shinobi'ler insanları Kusagakure yerleşkesine yönlendirmekteler, senin gideceğin yer ise orası değil. Dikkat çekmeden 3 sokak ileriye gidiyorsun, fakat sakin olarak tanımlanabilecek bir yer bulamıyorsun. Çevre shinobi kaynıyor. Hani köyde bu kadar shinobi olma olasılığı az. Aklına geçen aylarda burada yaşanan kriz geliyor. Onun yüzünden devriyeleri arttırmış olmalılar. Çevrene bakınıyorsun, görülmeyen bir ara sokak veya boş bir dükkan gibi bir yer arıyorsun. Fakat bulamıyorsun. Sokağın ortasındasın. Çatılardaki bir kaç shinobi ise senden şüphelenmemişe benziyor.

Bakuhatsu: Taiyou sokaktan ayrıldıktan sonra sen de fırlıyorsun birden ve bağırmaya başlıyorsun tekniğini uyguladıktan sonra. Yine tek tük bir kaç koşuşturan insanın arasına karışmaya çalışıyorsun, lâkin seni kolundan sertçe birisi kavrıyor. Arkanı dönüp bakıyorsun.

Daichi Yamada'yı görüyorsun arkanda. Köyünüzden bir Jounin.



"Kızlarınız bizimle güvende bayan. Sizleri bekliyorlar. Benimle gelin lütfen." Hala sıkı sıkı tuttuğu koluyla seni gitmek istediğin yönün zıttına doğru çekiştirmeye başlıyor.

Sora: Çatıdaki iki shinobi bir ara sokağa atlıyorlar. Onların peşinden gitmek adına sen de o ara sokağa doğru koşturuyorsun, lâkin sokağa baktığın anda boş olduğunu görüyorsun. Etrafta kaçışan bir kaç insan var ve yetkililerin de birazdan burada olduğunu varsayarsak, karar vermek için çok fazla bir vaktin yok.

Beklediğim fırsat ayağıma kadar gelmişti. Bu fırsatı çok iyi değerlendirmeli ve Chinen'i bulmalıydım. Olayı çıkaran shinobileri görmüştüm ve peşlerinden gitme planımı devreye sokmuştum. Kayboldukları gibi peşlerine düşmüştüm. Fakat ben onları yakalayana kadar onlar ortadan kaybolmuştu. Böylelikle garip bir durumun ortasında kalmıştım. Çabuk düşünmeli ve bu tehlikeden kurtulmalılıydım. Birazdan burada istemediğim kadar shinobi olacaktı. Onlar gelmeden yeni bir plan bulmalıydım.

Aklıma yatan iki plan vardı. Birisi daha güvenli idi. Diğeri de Chinen'i bulmak için daha etkiliydi. Ya sivil gibi davranıp herkesin gittiği yere gidecektim ya da şehre gelirken beni sorgulayan her için kılığına girecektim. Buraya geliş amacım belliydi. O yüzden tehlikeli yolu seçecek ve bir shinobiye dönüşecektim. Bunu ara sokakta kimsenin beni görmediğine emin olduğum zaman yapacaktım.

Shinobiye dönüşmek oldukça riskli bir hareketti. Onun gibi davranmak , onun gibi konuşmak ve onun gibi yaşamak lazımdı. Onunla yeteri kadar vakit geçirdiğimi düşünüyordum. Sesimi de değiştirip diğer shinobiler gibi sivilleri yönlendirmeye başlayacaktım. Fazla dikkat çekmeden o iki shinobiyi ve Chinen'i de arayacaktım. Böylelikle etrafta rahatça gelebilecek ve shinobilerden de bilgi alabilecektim. Dönüştüğüm shinobiye ile karşılaşmamaya özen gösterecektim.

Bir süre sivilleri yönlendirdikten sonra diğer shinobilerin yanına gidecek ve neler konuştuklarını dinleyecektim. Olaylarla ilgili Chinen'i sorumlu tutma ihtimalleri fazlaydı. Belki o iki shinobi hakkında da iyi bilgiler alabilirdim. Bakalım bu tehlikeli yolda yine başarısız mı olacaktım.

Haydi bakalım, beni fark etmediler gibi gibi ... Hiç kimse kimseye dikkat etmiyor. Hepsi paçayı kurtarma derdinde. İşte bu yüzden Kusagakure kurallarının değişmesi lazım. İşte bu yüzden Daichou'yu indirmeliyiz. İşte bu yüzden o beş insan benim tekniğimin kurbanı oldu. Bu sokakların insanlarına birlik beraberliği döve döve, öldüre öldüre öğreteceğim, öğreteceğiz. Kuzenimin tekniğinden kaçmak için uzaklaşan diğer insanlar bu bekleyenleri de uyarsaydı kimse ölmeyecekti. Lakin hepsi bencil birer et torbası. O etten,deriden bedende yaşamayı hak etmeyen benciller ! O değilde böyle sakin bir yer için bu kadar shinobi niye ? Hayır, yani nereden çıkarttınız şimdi ? Bir yerde para basar gibi basıyorlar mı ki la ? Hehe, orayı da patlatmamız lazım. Hepsi sanki bizi Kusagakure'ye yönlendiren robotlar gibiler. Hepsi köle gibiler ... Her neyse, sağsalim çıkmayı başardım gibi görünüyor. Lakin etrafta pek sakin bir görünmüyor. Hadi Taiyou bul sakin bir yer !

Buradaki tüm insanları binaları dolduracak şekilde taşısak bile sakin bir yer bulamayacağım muhtemel. Düşün Bakuhatsu, düşün ! Önümde iki yol var. Ya etrafı sakinleştireceksin ya Hattori'nin yanına döneceksin ya arkana bakmadan yoluna devam edeceksin. Ellerimi sıktım düşünceli bir şekilde kendi kendime konuşmaya başladım:

"Ulan Hattori dua et kuzenimsin, yoksa çoktan bırakmıştım seni ! Oraya girip kendimi de mi yakayım, yoksa büyük bir olay çıkarıp oradaki shinobileri buraya mı toplayayım ? Fazla düşünme Taiyou !"

Bu sefer ise bir shinobiye dönüşmem gerekiyor. Olabilecek en sakin yere çekilip Henge tekniğimle nasıl birine dönüşeceğimi düşünmeye başladım. Düşünürken aklıma çok iyi bir fikir geldi. Köyümüzün belalısı Daichi Yamada'yı kopyalayacaktım. Bu kadar üst rütbeli bir jounnin her yere girip çıkabilir diye düşünüyorum. Tamda bana gerekli olan şey işte bu ! Bir kez daha "Magen:Henge" kullanarak hızlıca geri dönme planını devreye koydum. Hattori seni bulmalıyım ! Lütfen fazla uzaklaşmamış ol.

Kapalı konu

Hattori'nin turu şimdilik pas. Bir sonraki tura yazarsa çok hoş olur, zira önemli turlar bunlar.

Hattori: Eleman seni çekiştirmeye devam ediyor.

Sora: Ara sokakta, kimsenin seni görmemesinden emin olmaya çalışıyorsun fakat ortalık yavaş yavaş kaosa dönüyor. Dükkânlara kaçan insanlar dükkânlardan çıkıp yerleşkeye ve çevresindeki güvenli yerlere koşturuyorlar, senin bulunduğun ara sokaktan da geçerek. Planını uygulayacak bir boşluk bulamıyorsun. Git gide görevlilerin sesleri de yaklaşıyor.

Taiyou: Çevrede "olabilecek en sakin" olarak tanımlanabilecek herhangi bir yer yok. Kocaman sokağın ortasındasın hala. Çevrede insanlar koşuşturmaya başlıyor. Shinobiler de herkesi köy meydanındaki yerleşke tarafına doğru götürüyor. Planını o yüzden uygulayamıyorsun. Hala genjutsunu bozmadın ama.

Karınca sürüsü gibi her yerde oradan oraya koşturan shinobiler dolmuş, her köşede meraklı, korku dolu gözler. Herkes hareket halinde. Lanet olsun ! Sakin bir yer yok. Lanet ! Bir şekilde geri gitmeliyim öyleyse. Olabildiğince hızlı olmalıyım. Dur bir dakika geri gitmeme gerek yok. Orayı buraya getirmeliydim. Böylesi daha kolay olacak gibi görünüyordu. Tek problem bunu nasıl yapacak olmam. Kendimi tehlikeye atmalıydım. Ancak o şekilde dikkatı buraya çeker ve shinobilerin buraya toplaşmasını sağlardım. Öyle değil mi ?

Arkama duvarı alarak ve Magen:Henge tekniğini iptal edecektim. Bir kaç kişi bana bakar herhalde ki bu sırada bir show yaparım. Chakra harcamak zekice olmaz. Öyleyse nasıl mı yapacağım ? Bu taşıdığım tantou süs değil yani. Juudaichi öğrenmek için harcadığım saatlerde zaman kaybı değil. Bir erkek gibi halledeceğim bu işi. "Sivri ucu sapla" en iyi olduğum işi yapacağım. Dövüşmek ! Birinin vücuduna sapladıktan sonra bütün insanlar kaçışacaktır. Bu şekilde shinobileri buraya toplayacağım. Haydi öyleyse, şansım varsa sallayacağım zarlar tutar ve planımı başarıyla uygularım.

Bir sırıtmaya başladım: "Hehhehheh !"

Bu kadınının görüntüsünü böyle bir işe alet ettiğimden ötürü çok üzülüyordum. Lakin üzülmeme ve pişman olmama kızını kendime istemediğim anlamına gelmiyordu. Yani her türlü evleneceğim o büyük kızıyla ! Her neyse ki sonunda hasarsız bir şekilde insanların arasına karışmış gidiyordum. Gayet normal, diğer tüm kadınlar gibiydim. Ailemi arıyor, feryat figan etrafıma bağırıyordum. Bu şekilde buradan rahatça çıkabilirdim. Yani herşey yolunda olsaydı o şekilde olabilirdi. O sırada kuvvetli bir kol beni kavrayıp çekiymeye başladı. Bu adamı tanıyordum. Neydi adı, neydi adı ... Kusaakure'nin yalnız kurdu jounin "Daichi Yamada" Bu adamın deli ve manyak olduğu ile ilgili bir sürü söylenti dolaşıyor. Şimdi bir bakalım elimizde ne var ? Mazoşist bir jounin manyağı var. Desene sağlam boka çarptık. Onun çektiği tarafa gidersem direk kaybetmiş olurum. Ayrıca böyle bir shinobinin bu kadının kızlarını da tanıması çok ilginç bir olaydı. Kesinlikle anlamıştı. Kuzenim de gittiğine göre onlarca shinobi arasında tek başımayım. Çalıştır kafayı ! Şu an yerimde kuzen Taiyou olsaydı ne yapardı ? Etrafı birbirine katar bir şekilde paçayıda sıyırırdı. Lakin bu benim için o kadar kolay bir durum değil. Bu adamda sapık gibi kavradı bırakmıyor.

Düşünmeye zaman yok. Hemen konuşmalıyım. Konuşurken düşünmek güzel bir taktiktir. Düşünürken konuşmakla karıştırmanmamalıdır. Düşünerek konuşurken, düşündüklerimizi açıklarız. Konuşurken düşünüyorsak, Belirli başlı kelimeleri kullanıp o arada aklımıza gelenleri söyleriz. Aslında çok saçmaymış gibi görülen iki farklı kavramdır. Sadece nasıl kullanacağınızı bileceksiniz !

"Kızlarım sizinle birlikte mi ? Oh tanrıya şükürler olsun iyiler mi ? Sizinleyse neredeler ? Üçününde sağlık durumu iyi mi ? Canları acımış, korkmuştur yavrularım. Oyy kıyamam, ben ne kadar kötü bir anneyim onların yanında değildim. Babaları da yok onların şimdi. Vay yavrularım, onların yanında değildim Ağağouğ !"

Amacım zaman kazanmaktı. Eğer uzun bir süre dayanabilirsem kuzen benim başıma bir şey geldiğini anlayarak geri dönecektir. Lakin bu sürenin uzun sürmesi halinde bir şekilde kaçmam gerekebilir. Daha dahada fazla zamana ihtiyacım vardı. Kendimi yere attım ve ellerimi dizlerime vurarak feryat etmeye başladım. Daha inandırıcı olması için biraz yalancı gözyaşları da dökmedim değil.