[Mifune - Osui - Sora] Üç Avcı

[GM - Naruto]

Gecenin ilerleyen saatlerinde Kantou Bayırı'na varıyorsunuz. Birkaç günlük yorucu bir yolculuğun ardından, en azından bir parça dinlenmeniz gerekiyor. Dizlerinize kadar gelen çimenler ilerleyişinizi zorlaştırıyor. Hele bir de bunun üstüne yorgunluk eklenince, ilerleme hızınızın epey düşük olduğunu söylemek mümkün. Havanın karanlık olması sebebi ile çevre koşulları hakkında pek bilgi sahibi olamıyorsun. Ancak uzaklardan gelen ışıklara bakılırsa, insanların var olduğu bir alana geldiğinizi söylemek mümkün. Burada yer alan kervansarayların ışıkları olduğunu bildiğiniz bu ışıklar, sanki kutsal bir çağrıyı andırıyor sizlere. Işıkların toplam sayısı 4 oluyor ve bu da dört seçeneğiniz olduğu anlamına geliyor. Kervansaraylar arasında herhangi bir fark göremediğinizi söylemek de mümkün. Hepsi de ne yeni ne de eski olan binalara sahip ve bu sebeple de kalite anlamında size yardımcı olan bir bilgi vermiyor. Zaten Kantou Bayırı'na henüz yeni geldiğiniz düşünülürse, herhangi bir kervansaray size yeterli olacak gibi. Ayrıca bilgi alma bakımından da bulunmaz nimet olan bu yapılarda hem yemek yemek hem de dinlenmek sizin yararınıza olacak gibi. Ancak hangi kervansaraya gireceğiniz tamamen size kalmış.

Out: Pasiflik süresi 48 saattir. GM olarak 48 saatten sonra girebilirim, şimdiden bilginiz olsun.

[Kazuko Mifune]

Bu aralar fazla espriden, eğlenceden ve kızlardan sonra dostlarımla birlikte ağır bir av görevine doğru yol almıştık. Karanlıktı, ve eski halime göre tanınamayacak kadar ciddi bir biçime gelmişti yüzüm. Çünkü köyüne ihanet eden bir haini öldürecektik. Ava çıkmadan önce bir çok kişiden bilgiler almaya çalışmış, fakat kimseden doğru düzgün bir şey öğrenememiştim. Bingo kitabından yararlanmaktan başka çarem kalmayınca Kusa-chou'nun binasından onun hakkında garip ve ağır bilgiler öğrenmiştim. Birincisi, sırf Ame Hito denilen saçma salak bir grup için köyünü terketmesini okuduğumda yüzümdeki ilk önce bir gülücük sonra da yavaş yavaş sinirlenmeyle sonuçlanmıştı. Cidden köyüne bu kadar çabuk ihanet edebilecek hayranlığı nasıl duyabilmişti ki? Anlayamıyorum, hiç bir şekilde mantığım almıyor. Bende bizimkileri toplayarak hep birlikte bu haini avlamaya karar vermiştim. Bunlarında kolsuz abisi olduğumdan bana memnuniyetle yardım edeceklerini söyleyerek kabul etmişlerdi.

Şimdi herkes çantasını almış, aletini edevatını toplamıştı. Daichou'dan iznimizi aldıktan sonra yola çıkmıştık. Kantou Bayırı'na doğru uzun bir yolculuğumuz vardı. Yolda yürürken bir çok şey düşünmüştüm. 18 yaşındaki küçük bir kızı nasıl öldüreceğimizi ve neden böyle biri olduğuyla alakalı aklımda takılan soruları... Hepsi sanki beynimde dans edermişcesine geziyordu. Çocuğa acımıştım, ancak sırf o gruba dahil olmak için Amegakure'deki vatandaşları ve shinobileri öldürmesi benim öfkemi daha da arttırmıştı.

Uzun yollar bitmiş, artık gecenin karanlığı göğe yayılmıştı. Bizde Kantou Bayırı'na varmıştık. Dostlarıma dönerek, ''Vardık gençler! Ha gayret.'' diyecektim. Buraya doğru gelince baya bir yorulmuştuk. Bir de şu uzun çimenler yüzünden yavaş yürüdüğümüzden sıkıcı ve yorucu bir yürüyüş yaşıyorduk şu an. Karanlığın ötesinden bir ışık geliyordu, dört tane parlak ışıklar. Bunların Kantou Bayırı'ndaki kervansaraylarının ışıkları olduğunu düşünüyordum. Baya yorulduğumuzu ve karnımızın acıktığını varsayarsak bir kervan saraya girip yemek yesek çok iyi olacak. Biraz daha ilerleyince söylediğim ortaya çıkmıştı. Önümüze koskoca dört tane kervansaray gelmişti. Belki de bize böyle gözüküyordu, tabii o kadar yol yürüyünce böyle oluyor.

Hepside birbirinden güzel olan kervansaraylarından biri girmek zorundaydık. Sora ve Osui'ye doğru solgun bir yüz tipiyle, ''Gençler! Hangisine gireceğiz? Karar sizde!'' diyecektim. Kendileri kararlarını verdikten sonra istedikleri bir kervansaraya doğru ilerleyecektim. Çünkü şu anda hiçbir kervansaray benim için farketmiyordu. Yalnızca, yemek ve yatak olsun yeter...

[Midori Sora]

Avlanma : Karada, denizde, gölde veya akarsularda evcil olmayan hayvanları vurma veya yakalama işi. Evet avlanmak budur. Bir gün kolsuz "abimiz" Mifune yanıma gelip bir iş teklif etmişti : Köyüne ihanet edip Amagakureli masum insanları öldüren bir katili avlama. İnsanları öldürmek hoş değildir ama bazen yapman gerekeni yaparsın. Bir kişinin canı karşılığında onlarcak kişinin canı. Evet bazen yapman gerekeni yaparsın hoş olmasa bile. Teklifini kabul etmiştim.

Öğrendiğim kadarıyla avlayacağımız kadın 18 yaşında ve katon elementi kullanıcısıymış. Dövüş stili olarak genjutsuya da hakim olduğu bilgisine sahiptim. Mifuneden öğrendiğim kadarıyla amagakureli Ame hito grubunun bir fanatiğiymiş. Bu gruba katılmak için köyden ayrılıp amagakureli vatandaşlara zarar vermeye başlamış. Grubun dikkatini üzerine çekmesine çekmiş ama gruba alınmamış. Eh o kadar köyünü satıp masum vatandaşlara zarar verirsen ve üzerine gruba alınmazsan herhalde durdurulamayan bir gözüdönmüşlük altında olursun. Sonuçta üye olmak için " HAİN" damgası yemişsin, köyüne de dönemezsin. Neyse o gün Osuiyi de topladıktan sonra yola çıktık.

Yollar uzundu. Kusagakurenin eşsiz manzarası bile yolu kısaltmaya yetmiyordu. Aklımda dolaşan binlerce fikir vardı. Ama birinde karar kılmıştım : Düzenin devamı için o kadın ölmeliydi. 18 yaşında olması, çok toy olması, kadın olması bunları değiştirmiyordu. O suç işlemişti ve şimdi cezasını çekme vaktiydi.


Yollar asla bitmez, sadece birbirleriyle kesişirler ve devam ederler. Biz de kendi kesişme noktamıza gelmiştik. Kantaou bayırı. Gelmiştik gelmesine ama hava epeyce karanlıktı. Etrafta 4 kervansarayın ışığının yandığını görüyorduk. Bir an içimden elektriğimle kervansaraylara haber göndermeyi düşündüm ama bu fikirden hızlıca vazgeçtim. Sonuçta biz gizlice avlanıyorduk. Bence en yakındakine gidelim, ne fark eder hepsi aynı.

out: 1.tekil kişi bakış açısıyla anlatmıyorum genelde umarım bu karakteri böyle idare edebilirim.

[Darai Osui]

Bir insan köyüne neden ihanet eder ki? Hele de Kusagakure gibi yeşilliklerle kaplı bir köye. O yaşilliklerdeki börtü böceği, salyangozları, hayvanları ve hayvan atıklarını saymıyorum bile. Mifune-san ona bir haini yakalama görev teklifiyle geldiğinde aynen bu şekilde düşünmüştü Osui. Her ne için olursa olsun köye ihanet edilmezdi.O annesinden bunu öğrenmişti. Zamanında babası onun İwagakure shinobisi olmak yerine İwagakure'ye haber sızdıran bir demir ülkesi şinobisi olmasını istediğinde annesi buna karşı çıkmış ve sırf bu olay yüzünde mutlu çekirdek ailesi dağılmıştı. Annesi ona hainliğin çok kötü olduğunu öğretmişti yıllarca. Aile için bile olsa asla bağlı bulunduğun yere ihanet etmemeyi. Şimdi ise bir haninin peşindeydiler.

Onu duruma göre öldürecek veya canlı olarak yakalayacaklardı. Bu görev biraz ciddiydi. Her zaman yaptığı gibi Bulduğu ilk pislik ile oynayamayacağını biliyordu. Biliyordu ama yinede kendini burnunu karıştırmaktan alamıyordu. Burnunu karıştırıp çıkan sümüğü doğruca ağzına götürüyordu. Çıktımı çıkmadımı onu bile bilmiyordu gerçi. Hava çok karanlık olduğundan göremiyordu ama elini direk ağzına götürüp parmak ucunu yalıyordu. Parmak boş bile olsa burnuna değdiği için o parmakta kalan tatlı sıvı ona yetiyordu.

Böyle böyle hem kendiyle hem arkadaşlarıyla vakit geçire geçire bir yol ayrımına gelmişlerdi. Önlerindeki dört ışıklı yerden birine gidip avlayacakları hain hakkında bilgi almaları lazımdı. Normalde bu tür bilgi alma gibi şeylerin ayrılarak yapılacağını biliyordu fakat eğer gruptan ayrılırsa kendini kaybedeceğinden de emindi. Her an kendini kaybedip yerdeki toprağa çamur katarak oluşturduğu çamur havuzuna dalablirdi. Bu yüzden ayrılık fikrini hiç öne sürmüyordu bile. Zaten diğer ikisi de akıllarımna dahi getirmemişlerdi ayrılığı. Sora'nın fikri en cazibiydi ve o da burnunu karıştırdığı eliyle Sora'nın sırtına sertçe vurup "Bencede öyle yapalım" diyerek destek verecekti bu fikre.

[GM - Naruto]

Grupça ilk kervansaraya girme kararı almanızla birlikte, doğruca adımlarınızı kervansarayın kapısına doğru harekete geçiriyorsunuz. Kısa bir süre sonra kapının önüne kadar geliyor ve içeriden gelen yüksek şarkı sesini duyuyorsunuz. Bir adamın hiçbir enstrüman olmadan söylediği şarkıyı birkaç saniye dinliyorsunuz. Sözlerini hiçbir şekilde anlamadığınız şarkının yabancı bir dilde yazılmış olduğunu fark ediyorsunuz, ancak yine de adamın sesinin güzelliği yüzünden, kapıdaki beklemeniz birkaç saniye daha artıyor. Büyülü sesinin sahibini de görme isteği şu anki ihtiyaçlarınıza eklenirken, kapıyı hafifçe ittirerek kervansarayın içine giriyorsunuz.

İki katlı olan bu kervansarayın alt katı iki odadan oluşuyor. Kapının tam karşısına gelen duvarda büyükçe bir tezgah ve bu tezgahın hemen ardında da bir kapı bulunuyor. Hepiniz bu ikinci kapının ufak bir mutfağa açıldığını biliyorsunuz. Bu sebeple de bakışlarınızı içinde bulunduğunuz büyük odaya çeviriyorsunuz. Odanın içinde 15 tane masa ve bu masalarda altışar tane de sandalye bulunuyor. Sandalyelerin bazıları eski, bazıları ise yeni alındığı her halinden belli olacak şekilde pırıl pırıl duruyor. Bunun yanında, sol tarafınıza denk gelen duvarın kenarında da yığınla eski sandalye bulunuyor. Bunların her an kişi sayısı artması durumunda yedekte bekletilen sandalyeler olduğunu fark ediyorsunuz. Sağ tarafınıza baktığınızda ise, büyük bir piyano görüyorsunuz ve bu piyanonun önünde oturan, pek de temiz gibi durmayan bir adam bulunuyor. Kervansarayın için bu adamın şarkısı ile inlerken, bu güzel sesin böylesine pis ve çirkin bir insandan çıkıyor olmasına biraz şaşırmıyor da değilsiniz. Bakışlarınız bu adamın yanına kaydığında ise, yukarıya çıkan bir merdiven görüyorsunuz. Merdivenin hemen başladığı noktada da açık bir kapı bulunuyor.

Kervansarayın içini şöyle bir taramanızın ardından içeride 40 kadar insan olduğunu görüyorsunuz. Bu 40 insan da şarkı söylemekte olan adamı dinlerken, tezgahın ardından bir adam görüyorsunuz. Buranın işletmecisi olduğu belli olan adamın yüzünde bir sırıtma olduğunu fark ettiğinizde de bugün adam için işlerin iyi gittiğini anlayabiliyorsunuz. Son olarak tezgaha ve piyanoya yakın tüm masalar dolu durumda ve bu da size ortalarda bir masaya oturma zorundalığı doğuruyor.

Out: Her ne şekilde ve sebeple olursa olsun, RPlerinizi editlemeden önce muhakkak GM onayı alın. Aksi durumda RPnizi geçersiz sayabiliriz ki böyle bir şey olsun hiç mi hiç istemem.

[Kazuko Mifune]

Hep birlikte kararımızı verdikten sonra ilk kervansaraya girmiştik. Çok merak ettiğimi inkar edemem. Çünkü o kadar kervansarayın içinde kim bilir, ne farklılıklar vardı. İlk adımlarımızı atmakla birlikte müzik sesiyle kulaklarımız şenlenmişti. Güzel söylüyordu adam, fakat sözlerinden bir şey anlamıyordum. Yinede ses tonuyla dikkatimizi çekmiş, bu yüzden de kapıda bir kaç saniyede takılı kalmıştık. Saniyeler geçtikten sonra şarkıcının büyülü sesinden kurtulup kapıyı ittirmiştik.

Karşımıza neler çıkacağıyla alakalı hiç bir fikrimin olmadığını söylemeliydim. Ben sakin ve yavaş bir şekilde ilerleyip etrafı seziyordum. Kervansaray iki katlıydı, alt katında iki oda vardı. Kapının tam karşısına gelen duvarda büyük bir tezgah olduğunu görmüştüm. Onun yanında bir kapı bulunuyordu. Bu ikinci kapı ufak bir mutfağa açıldığı belliydi. Bundan dolayı etrafımıza bakıp masalara ve sandalyelere doğru göz atıyorduk. Ortamı sevdiğimi söylemem gerekti. Burdan iyice içimdeki siniri döküp kızlarla eğlenebilirdim. Belki bir gün ikinci kez uğrarsam yapardım bunu. Ancak şu an yalnızca görevime odaklanmam gerektiği için ilk düşüncem görevimi olumlu bir şekilde tamamlamaktı. Etrafı sezmeyi kestikten sonra sağ tarafta piyano çalan bir adamı görüyorduk. Bu ses büyük ihtimal bu adamda geliyordu, ama insanın inanası gelmiyordu. Bu kadar pis ve çirkin bir adamın böyle güzel bir şekidle şarkı söylemesi insanı şaşırtıyordu.

Kervansarayı taramaya başladığımızda baya bir dolu olduğunu fark ediyorduk. Zaten kasada oturan adamın sırıtışından anlamıştım, adam bildiğin artık paranın kokusunu nasıl almışsa garip bir şekilde sırıtmaya başlamıştı. Ön masaların dolu olduğunu görünce orta masaya oturmaktan başka bir çaremiz kaldığını farketmiştik. Bende öncelik olarak orta masalardan boş olan bir masaya oturmuştum. Bizimkilere de, ''Buraya oturalım.'' diyip kıçımı yaymaya devam edecektim. Bu sırada da garsonu beklemekten başka bir şey yapmayacaktım.

Out:Zamanım olmadığından kısa yazdım kusura bakmayın.

[Midori Sora]

Grupça benim önerime uyma kararı almış ve önümüze çıkacak olan ilk kervansaraya girmek için haraketlenmiştik. Tabii Osui'nin sümüklü elleriyle sırtıma vuruşundan hoşlanmamış olsam da şimdilik ses çıkartmıyordum. Aramız açılmasın bu adamla. Sonuçta pis de olsa kirli de olsa hatta arkadaşlarını kirletecek kadar şerefsiz bir insan evladı da olsa takım arkadaşım. Bazı şeyleri göremzden gelmek gerekiyor. Eh bunları sık yaparsa suratına yumruğumu yer. Hakkında çok iyi olduğu söyleniyor. Eh ben tadına bakamadım ama düşmanlarımın sözlerine güveniyorum.

Kısa bir yürüyüşten sonra kervansaray'ın girişindeydik. Oradan bile duyulan gayet güzel bir şarkı geliyordu kulağımıza. Arkaplanda hiç bir enstruman olmamasından kaynaklı ses bizi sanki hipnotize etmişti. Belki de bu yüzden kapıda geçirmemiz sürenin üzerinde kalmıştık adeta ses bizi oraya mıhlamıştı. Gerçekten sesin sahibinin nasıl biri olduğu konusunda meraklanmıştım. Bu kadar muhteşem bir ses ancak ünlü isimlerin olduğu bir mekana yaraşırdı.

Kapıyı ittirip içeri girince gözlerim doğal olarak çevreyi taramaya başlamıştı. Bir shinobi olarak gözlerim bunun için eğitilmişti. Birkaç masa sandalyaler falan vardı. Yeni iş yapmaya başlayan bir yerdi sanırım. Çünkü bazı masa ve sandalyeler yeniyden bazıları hala eskiydi. Sahibi ekonomisini ancak toparlayabilmişti demek. Sağ tarafımda ise güzel bir piyano vardı. Önünde de pasaklı bir adam. Tam Osuiydi bana kalırsa. Ama şimdi doğruya doğru sesi hakikatten güzeldi. Zihnimdeki beklentileri karşılayamamış olsa da adamı böyle kabul edecektim.

Bu kervansaray oldukça doluydu aslında. Yaklaşık kırk adam toplanmış bir şeylerle ilgileniyor ve şarkıcının müthiş şarkısını dinliyordu. Bizim mifune ben daha etrafa bakınmamı tamamen bitirmemişken gel hele otur demişti. Eh yorulduk yahu biraz da biz dinlenelim. Adamın yanına çökmüş ve barmen tipli adama el etmiştim. Ona buranın menüsünü ve en son olayları soracaktım.

[Darai Osui]

Yaptığı hareket karşısında Sora'nın tepkisiz kalışı biraz da olsa canını sıkmıştı Osui'nin. O biraz daha büyük tepki bekliyordu. Belki iğrendiğini belli eden bir hareket, bir söz, yada belki eskiden en iyi arkadaşı olan Bakuhatdu'nun yaptığı gibi ölümüne bir saldırı. Bu seçeneklerden birini bekliyordu Sora'dan da. Ölümüne bir saldırı tamam belki iyi olmazdı. Fakat diğer iki seçenek Osui'yi son derece eğlendiridi. Tehlikeli bir görevin içinde olduklarını bildiğinden bu durumu ona yordu Osui. Herkes göreve bu kadar odaklanmışken birbirlerine laf yetiştirecek vakitleri olmadığını düşünüp grubun arkasından ilerlemeye devam etti.

Kervansaraya yaklaştıkça takımdaki diğer ikisi gibi Osui'de kulaklarına gelen şarkıdan çok etkilenmişti. Hemen önündeki arkadaşları kapıyı itekleyip açana kadar o da şarkının tadını çıkarıyordu. Kapıdan içeri girdiğinde ise içerisinin çok büyük olduğunu gördü. Masalar, sandalyeler ve sandalyelere oturmuş müşteriler. Sandalyeler ile ilgili dikkatini çeken şey ise bazılarının çok temiz ve yepyeni bazılarının ise eski püskü olduğuydu. Eğer birini tercih edecekse Osui elbetteki Eski sandalyeyi tercih ederdi.

Salonu incelemeye devam ederken nihayet piyanoyu ve deminki şarkıyı söyleyen piyanonun başında oturmuş olan adam dikkatini çekti. Bir şekilde adama çok büyük saygı duymaya başlamıştı görümünden ötürü. O da tıpkı Osui gibi -tamam belki Osui'den biraz daha az- pis ve kirli görünüyordu. Adamın görünüşünden ve sesinden etkilenmesi bitmeden Mifune-san bulduğu bir yere oturmuş ve diğer iki arkadaşından da oturmasını istemişti. Fakat Osui'nin kafasında bazı sorular vardı ve önce bunları çözmesi gerekiyordu. Belkide sadece pislik tarafı onu çağırıyorda olabilirdi. Arkadaşlarına yüzünü bile dönmeden "Hemen gelirim" dedikten sonra eski sandalyelerden birini alıp şarkı söyleyen adamın yanına gitmişti. Sandalyesini onun yanına çektikten sonra şarkı söylemeyi bitirmesini bekliyecek ve onunla tanışacak ve onu bu güzel şarkı için tebrik edecekti.. Onunla tanışmayı çok istiyordu elbette ama merak ettiği başka bir şey daha vardı. Neden piyanonun başında oturduğu hallde müziksiz şarkı çalıyordu?

Vee elbetteki eğer adamla konuşurken aklına gelirse peşlerindeolduğu kadını da sorabilirdi adamın bilmediğini düşündüğü için bu onun için çok da önemli değildi.

out1: eğer ben yanlış anladıysam ve adam piyanoyu çalıyorsa gerekli kısım yok sayılsın.
out2: son kısmı unutup unutmadığı gm'nin taktirine bırakmak istiyorum.
out3: adamın varsa birresmini istiyorm lejantıma ekleyecem.

[GM - Naruto]

Mifune boş bir masaya oturmasının ardından, onu Sora takip ediyor. Osui ise arkadaşlarından müsaade isteyerek doğruca şarkı söyleyen adamın yanına gidiyor.

Mifune ve Sora: İkiniz de ortamı süzmeye devam ederken, yan yana oturmayı seçiyorsunuz. Böylece ortamdaki her bir insanı rahat bir şekilde görebiliyorsun ve arkanızda kimse de bulunmuyor. Shinobi iç güdülerinizden olsa gerek, bu oturuşu kendiniz için rahatlatıcı buluyorsunuz ve garsonu beklemeye koyuluyorsunuz. Birkaç saniyenin ardından ise, az önce kazandığı paralar dolayısıyla mutlu görünen adam tezgahının arkasından çıkıyor ve size doğru yürümeye başlıyor. O anda adamın gözlerinin para aşkı ile yanıp tutuştuğunu görebiliyorsunuz ve sizden de iyi miktarda para kazanmayı beklediği aşikar duruyor. Hızlı adımlarla yanınıza geldikten sonra “Sizlere nasıl yardımcı olabilirim? Yemek olarak kızarmış dana butu ve bol miktarda ramenimiz var. Bunun dışında yiyecek bir şeyler isterseniz tedarik etmeye çalışırız.” diyor. Gecenin bir vaktinde olmanıza rağmen adamın ikinci teklifi doğrudan kafanızda soru işaretleri de uyandırıyor. Bu soru işaretleri ise tehlikeden ziyade, seçmeniz durumunda size pahalıya patlayacak olması oluyor. Yine de midenize söz geçirmeniz biraz zor duruyor ve bu yüzden de size sırıtarak bakan adamdan istediğinizi sipariş verebileceğinizi düşünüyorsunuz.

Osui: Arkadaşlarını geride bırakarak piyanonun başında duran adama gidiyorsun. Adamın piyanoya dokunmadan şarkısını söylüyor olması, kafanda neden piyanoyu çalmadan şarkı söylediği sorusu uyanıyor. Eline geçirdiğin eski bir sandalyeyi adamın yanına koyduğun anda, yaşlı adam şarkı söylemeyi kesiyor ve ters ters sana bakmaya başlıyor. Bu sandalyeye oturmanın ardından kalabalıkta bir uğultu yükselmeye başlıyor ve şarkının kesilmesinden mi yoksa senin buraya oturmuş olmandan mı bilinmez bir memnuniyetsizlik ortama yayılıyor. Yaşlı adam az sayıdaki dişleri ile ağzı açık bir şekilde sana bakarken “Horineta? Goceynan firotu horineta? Modorako kakne?” diyor. Adamın söylediği cümlelerden hiçbir şey anlamamış olsan da, vurgusundan ve sana bakışlarından bunların birer soru cümlesi olduğunu anlayabiliyorsun. Adama daha da yakın durduğunda ise, onun suratında kocaman bir iz olduğunu görüyorsun. Uzaktan pislik veya kir gibi görünen bu izin bir doğum izi olduğunu düşünüyorsun.

Adamın Görünümü

Mifune ve Sora: Osui’nin yaptıklarını az çok sizde görebiliyorsunuz ve ortamdaki memnuniyetsizlik sizin de kulaklarınıza geliyor. Tam bu anda yanınızda duran adam da somurtan bir şekilde Osui’ye bakıyor ve hemen ardından size dönerek “Şu çocuğu çağırın yanınıza. Deli midir nedir?” diyor çok da sinirli olmayan, ancak durumdan hiç de hoşnut olmadığını belli eden bir şekilde.

Out: Osui adamın hemen lejantına ekleme, zira daha tanıdığın veya en azından lejanta eklenecek kadar bildiğin söylenemez. Ama ben yine de resmini koyuyorum.

[Darai Osui]

Osui, arkadaşlarını geride bırakıp bu güzel şarkıyı söyleyen pis adamla tanışmak için bir sandalye alıp onun yanına geçmişti. Niyeti adamın şarkısını bitirmesini beklemekti. Yakından adam, Osui'ye daha çok benziyordu. Adamın yüzünde uzaktan bok sıçramış gibi duran bir doğum lekesi vardı tıpkı kendi suratındaki yara izi gibi. Pislik şinobi yanına geldikten sonra galiba adam bunu saygısızlık olarak anlamış olacak ki Osui'ye dönüp sinirle sorular sormaya başlamıştı.

Sorular soruyordu fakat Osui bunlara cevap veremiyordu. Çünkü adam, Osui'nin bilmediği bir dil kullanıyordu konuşmak için. Osui şaşıp kalmıştı. Yüzünde neye uğradığını anlamadığı bir ifare vardı. Adamın konuştuğu dili bilmiyordu ama galiba onu kızdırmıştı. Halbuki bu adamı nedense kızdırmak en son isteğeceği şeydi. Bu adamı gıcık etmekten bile zevk alacağını düşünmüyordu.

Osui ne yapacağını bilmiyordu. Geçenlerde göreve çıktığı dilsiz kız olsa o el işaretleriyle konuşailirdi galiba onla. Fakat Osui onu nasıl yapacağını bilmiyordu. Yinede yapmaya çalışacaktı. Karşısındaki adamın hareket ve mimiklerinden anlamasını umuyordu.

İlk önce eliyle kendisini gösterecek ve ismini söyleyecekti. "Osui" Daha sonra sağ eliyle adamı gösterecek ve diğer elini ağzına götürüp ağzında elini kuş gagası gibi açıp kapatacaktı. Sonra ise adamı gösterdiği sağ elini parmakları yukarı gelecek şekilde parmak uçlarını birleştirecek ve hafifçe aşağı yukarı sallayacaktı. Sonrasında ise İki eliyle yine adamı gösterecek ve yüzünde soru soruyormuş izlenimi vermeye çalışacaktı. Herşey iyi giderse Karşısındaki adama en son sarılmayı da deneyecekti.