[Ame] Ay Huzmesi

[GM - Naruto]

Görevde Bulunan Kişiler: Gin Ryuunosuke, Kagetsu Kurai
Öngörülen Seviye: C Rank
Pasiflik Sınırı: 48 saat

Saat 21:05. Sizden orada bulunmanızı istedikleri saat 20:00'dı.

Bir saattir Toyone şehrinin kapılarının önünde beklemenize rağmen gelen giden yok.

Toyone Şehrinin pek tabi, sizin sıkılmanızı bir raddede engelliyor. Büyük kapılarının etrafında çok gelen giden olmasa da, Ame' nin diğer kısımlarına nazaran daha hareketli ve renkli şehir. Karanlık sokakların arasında fışkıran renkli ışık huzmeleri bir yana, önünüzde uzanan dev, ışıklarıyla parlayan şehir, neredeyse nefesinizi kesiyor. İlginç bir şekilde yetkili bir kaç kişi dışında kimse yanınıza yaklaşmıyor, kapı bekçileri inatla sessizce sizi süzüyor sadece. Bekleme maceranızda gözünüze çarpan bir kaç kişi var sadece. Önünüzden kıkırdayarak geçen bir kaç sarhoş, ve kahkahalar atarak koluna iki tane uzun ince hatun takmış, nüfuzlu yürüyüşü ile yürüyen bir adam. Size şüpheli geliyor bu taraflarda olmaları belki, fakat sizin meseleniz değil.

Saat 21:12 gibi, duvar kenarından toynak sesleriyle beraber küçük bir grup yaklaşıyor size doğru. 4 kişilik grubu, üç bayan ve iri yarı bir adam oluşturuyor. Ortadaki kadın, ince ve uzun boyuyla göze çarpıyor önce, karanlıkta hatlarına dair başka pek bir şey seçemiyorsunuz, üstünde uzun, sade, siyah bir pelerin var, başı, pelerinin kukuletası ile kapatılmış. Kollarına girmiş olan diğer iki kadın ise gayet bakımlı ve alımlı, ikisinin üstünde de geleneksel kimonolar var, ikisi de ortadaki kadına nazaran daha kısa. Adam ise arkalarından sürekli tetikte geliyor, elinde yanlarında gelen atın yularını tutuyor. Yanınıza vardıklarında, kadınlar sizden biraz uzak durmaya özen gösteriyorlar, adam, tuttuğu atla beraber size doğru yaklaşıyor. Sizi sessizce süzdükten sonra arkanızda duvara dayanmış görevli ile aralarında gözlerle sağlanan bir diyalog geçiyor, görevli başını salladıktan sonra, tekrar size dönüyor. "Siz Akari-dono' yu yazlığa götürecekler olmalısınız" diyor. Kadınlara dönüp başını hafifçe eğiyor. Akari olduğunu tahmin ettiğiniz, pelerinli kadın, yanındakilerin kollarından kurtulup size doğru ilerlemeye başlıyor. Arkada bıraktığı kadınlar birbirlerine sarılıyorlar, ne yaptıklarından pek emin değilsiniz yüzleri karanlıkta kayıp olduğundan. Uzun boylu kadın, yanınıza vardığında sessizce kukuletasını indiriyor ve koyu mavi saçlarını pelerinin içinden çıkarıp tek celsede salıyor. Dümdüz mavi saçlar, sırtına vururken, gözlerini açıp ikinize bakıyor, yüzünde çok hafif bir tebessümle. En fazla yirmi yaşında olan kadı,fiziği gibi ince hatlı bir yüze sahip, sivri ve ince bir burnu var, çok kalın olmayan dudaklarında o venüs kıvrımı denen hat var, üst dudaklarının çıkıntıları belirgin ve sert, kadına ayrı bir hava katıyor. Gözleri, sivri hatlarına nazaran yuvarlak, açık mavi gözleri ise, bazılarını rahatsız edebilecek derecede belirgin. Kafasını hafifçe eğiyor size doğru, sırtına attığı saç parçalarından bir kısmı önüne düşüyor. "Beni götürmeyi kabul ettiğiniz için teşekkür ederim." Kafasını kaldırdıktan sonra yanındaki iri yarı arkadaşına dönüyor ve elini adamın koluna koyuyor. Emir almış gibi otomatik olarak hareket etmeye başlayan adam, Akari-dono' yu belinden zarifçe tutuyor ve sanki bunu daha önce çalışmışlar gibi onu kaldırıp atın üstüne bindiriyor. Bacaklarını açmadan yan bir şekilde ata oturuyor. Gitmeye hazır. Arkasına dönüp yanında getirdiği kadınlara el sallıyor. Bir anlığına yüzüne inanılmaz kötü bir burukluk oturuyor, fakat kadın çabucak toparlanıyor ve atın yularını ellerine alıyor. Kadınların olduğu taraftan hıçkırık sesleri duymaya başlıyorsunuz. İri adam, bir kaç adım geri çıkıyor tek kelime etmeden ve atın iki kenarına geçerek, Toyone' nin büyük kapılarının arasından çıkıyorsunuz.

Bir süre toprak yollardan geçtikten sonra Toyone'nin dışında konuşlanmış ormanlık alana varıp, çok sert olmayan dağlara tırmanmaya başlayacaksınız. Yolunuz uzun, fakat bir gecede varmanız olası. Kadının durumundan çok hızlı gidemeyeceğinizi anlıyorsunuz. 50 metre kadar sessizliğinizi koruyorsunuz grupça, ardından ipeksi sesiyle sessizliği deliyor Akari. "Siz.. Amegakure' den geldiniz, değil mi?"

[Kagetsu Kurai]

Deli deli şüpheli, yok küpeli, kulakları takılı. Yok ama deli deli neydi o ya? Lanet olası şeyi unuttum bak oldu mu bu şimdi? Aman, neyse ne ya banane. Ben aslında şu durumu anlamadım; biz saat 20 de buradaydık yani Toyone Şehri'nin kapılarındaydık ama neden? Bir kadını tutup, uzaklara götürmek için. Bu da tamam güzel kardeşim ama bu lanet olası neden tam 1 saattir ortalıkta yok? Bütün kadınlar mı insan bekletirler? Yahu senin işin var, biz bekliyoruz, görev 1 saat uzadı bak şimdi oldu mu? Olmadı ulan, olmadı!

Sinirlenme Kurai, sakin! İnsanlara bak, ışıkları süz. Sarhoşlar geçiyor, kadınlar geçiyor, erkekler geçiyor, ama hala bizim karı ortalıkta yok. Beklemek sıkıcı iş arkadaş. Ciddi söylüyorum bak, özellikle hiç bir şey yapmıyorken beklemek feci derecede sıkıyor insanı. Gerçi yanıma bir kişiyi daha vermişlerdi bu görev için. İyi oldu, gecenin bu vakti yollar tehlikelidir, birinin bizi koruması lazım. Koruyabilecek gibi durmuyor bu eleman ama zaman gösterir, savaş çıkarsa da artık ne yapalım en önden topuklarız. Ya da niye topukluyorum ki, gelen olursa çakarım alnının ortasına 2 tane yapışır yere, çok mu zor?

Bir yandan bekliyor, bir yandan sağa sola göz atıyordum. Ancak asıl ilgi odağım bunlar değildi. Gözlerim genel olarak benimle birlikte görevi yerine getirecek olan diğer Ame shinobisindeydi. Acaba bir insan beklerken ne türden tepkiler gösteriyor. Tam olarak bunu merak etmiştim ve garibanın hal, hareketlerini incelemeye başlamıştım. Eh... Bulgularım bu gecenin karanlığında bilimsel nitelik taşımasa bile, zihnimi kurcalayan saçma soruların yanıtlarını bir bir verebiliyordum yinede. Şimdilik bu bana yeterli gibi duruyor. Birde tam arkamda durup, bana fısıldayan Kurai vardı.

Aynen şunları diyordu; "Ne olurdu şimdi evde çayını içiyor olsan? Bok mu vardı göreve geldin? Bu yanındaki eleman zaten tek başına da yapar bu görevi, hayır sanki bir yararın dokunacak, kadını koruyabileceksin de geldin dahil oldun. Ama neymiş efendim, Ame görev yapmış yapmak lazımmış, senin neyine lan Kurai? Git evine, git! Ciddi bak oğlum, görevi tamamladım der, yalan söylersin."

Şimdi gel de öldürme bunu. Neyse ben bunu şimdilik alttan alacağım, görevi tamamlamaya odaklanacağım, milletin içinde öldürürüm falan, millet beni sanar. Bunu hiç istemeyiz ama değil mi? Yaklaşık bir 10 dakika sonra içime bir huzur dolmuş, öyle bir ferahlama gelmişti. Bir şekilde gelen bir kaç kişinin arasında götüreceğimiz kadının olduğunu düşünmüştüm. Götüreceğiz derken o anlamda götüreceğiz değil, yanlış anlaşılmasın bir yere götüreceğimiz yok, sadece eşlik edeceğiz. Sizin içiniz fesat arkadaş. Kadın yanımıza varıp, bizimle buluştuktan sonra ayrı bir bela sarmıştı etrafımızı. Eskortluğunu yapacağımız hatun, lezbiyendi galiba iki kızdan daha ayrılmıştı ve bu ikili ağlamaya, "Bik! Bik! Bik!" ötmeye başlamıştı. Onlar ötedursunlar kadın birden kapüşonunu çıkarmıştı. Kapüşonunu çıkardığı gibi karanlıkların arasından gözlüklerimin camlarına, onların içinden geçip birde üzerine gözlerime gelen bir mavilik sarmıştı etrafı. Götüreceğ... Eşlik edeceğimiz hatun masmavi saçlara, masmavi gözlere sahipti. Ne kadar da çirkin! Genetik bozukluğu var lan! Mavi göz mü olurmuş be. Dnası, kanı, sütü bozuk. Iğğğhkkk...

Kocaman, kaslı bir herif hatunun bir hareketiyle onu atın üzerine fırlatmıştı. Bizde tam bu esnada yola çıkmıştık. Artık şu saçma sapan mevzulardan kurtulduk demek oluyor sanırım bu. Toprak yolda biz yaya, kadın atın üstünde ilerliyordu. Ya zaten bizim köyde iş yok. Lan insan bir at falan ayarlar, savaşçılarını savaşa girmeden yoruyor. Bu nasıl iş ya? Halbuki shinobi adam yürümese, savaşta tam randımanıyla savaşacak. Ne yapacaksın işte, yönetim yanlış, yönetim!

Ben böyle kendi iç dünyamda şikayet ediyordum ki kadın birden bir şeyler söylemişti. O anda arkamdaki Kurai, sustu ve birden bağırarak ormana doğru yardırdı. Kısa süre sonra gözden kayboldu zaten. Kadın bizim nereden geldiğimizi, bildiği halde, biliyormuş havalarında sordu. Bu bir ukalalık mıydı? Zaten genetiği de bozuk, birde ruhsal bozukluğu varsa tamam, biz buna niye eskortluk yapacağız ki? At çöpe gitsin ya. Koruyacak bir şeyi kalmamıştır bunun. Kadının söylediklerinden sonra "Şuan bulunduğumuz yere Toyone Şehri'inden geldik, beraber çıktık ya yola. Ne çabuk unuttun?" dedim. Sanırım bu kadında birde unutkanlıkta var. Ardından ise "Seni istemediğin birisiyle mi evlendiriyorlar? Öyle bir hava sezdim? " dedim. Birisi ukalalık mı yapıyor, ben iki katını yaparım! Benden ukalası olamaz!

[Gin Ryuunosuke]

Yine bir görev yine Toyone şehri en azından bu sefer bana uygun bir görev bundan sonra dedektiflik falan beni hiç ilgilendirmiyor, çok sıkıcı olmasına ek olarak başarısızım. Ne güzel burada birilerini koruyacağım işte düşman gelirse de savaşacağız ölü bir insanı incelemek bana göre değil. Neyse bir saattir buradayız. Neden hala gelmediler ki? Bir sıkıntı olabilir mi? Biraz daha beklesem iyi olacak sanırım. Duvara yaslanarak yüzümdeki tebessüm ile düşünmeye başladım. Ne de olsa kadınlar klasik huyu geç kalmaktır bu aynı görgü kuralları gibidir yasal bir ağırlığı olmamasına karşın neredeyse herkes tarafından bilinir. Beklemek sıkıntı değil zaten bir sıkıntı olup olmayacağı konusunda endişeliyim sadece. Önümüzden geçen sarhoşlar vardı madem bünyen dayanmıyor niye içiyorsun? Her efkârlanan kafayı bulursa ohooo. Burada bir nüfuslunun işi ne acaba? Evet, evet cevabı biliyorum kesin yolsuzluk gibi piş işler ile uğraşıyordur. Bir de yanımda Kagetsu vardı. Kafasında taşıdığı şaka oyuncağı vardı garip diye düşünüyordu yüzünde ki tebessüm büyürken acaba neden taktığını sorsam mı? Boş ver farklı bir kişi olmasında bir sıkıntı yok. Benimde çok normal gözüktüğüm söylenemezdi sanırım ama kafamda şaka oyuncağı taşımıyorum sonuçta. Onun hakkında bir kaç şey biliyordum. Medic-nin olduğunu biliyordum.

Bir grup bize doğru geliyordu. Üçü kız olmak üzere dört kişilik bir gruptu bu. Arkalarından yürüyordu. Kızlar bizden uzak dururken adam ise yaklaşıyordu bize. Görevliler ile geçen göz diyalogunun ardından Akari kadınların kollarından kurtularak bize doğru ilerledi yanımıza vardığında pelerinini çıkarmıştı. Kadınlar bu sırada birbirlerine sarıldılar bu bir sevinç göstergesi miydi? Yoksa bir teselli mi? Akari Benim yaşlarımdaydı, mavi saçlı ve mavi gözlüydü. Bazılarını rahatsız edebilecek bir şey olabilirdi fakat bence güzel duruyordu. Bize teşekkür etmişti. "Önemli değil, görevimiz bu." , diyecektim. İri yarı herif kızı fırlatarak ata yan bir şekilde oturmuştu. Ata binmek bu kadar zor mu? Kadınlara el sallarken yüzünde bir burukluk oluşmuştu garip bir şeyler var diye düşünüyordum. Kadınlar hıçkırıyordu ağlıyorlardı sanırım eğer öyleyse ilk sarılmalarının nedeni de açıklanıyordu. Ardından atın kenarlarında yerimizi alarak ilerlemeye başladık.

Herkes sessizdi. Yolumuz bir gün sürecek diye tahmin ediyordum. Önümüzde dağlar olacak belki bizi biraz yavaşlatabilir. Sessizliği bozmuştu ipeksi sessiyle "Siz.. Amegakure' den geldiniz, değil mi? ", demişti. Amegakure'den geldiğimizi bilmemesi imkânsızdı. Bir konuşma başlatmak için bunu söylediğini düşünüyordum. Kagetsu bunu ukalalık olarak anlamış olsa ki böyle bir cevap vermişti. Onun cevabına karşılık vermesi tartışmayı büyüte bilirdi Akari'nin cevabına izin vermeden hemen atılmıştım. "Amegakure'den geldiğimizi biliyorsun. Bunu bir konuşmayı başlatmak için söylüyorsun. Başın beladaysa direk söyle ki sana daha çabuk yardım edebilelim.", dedim sıcak bir gülümseme ile.

[GM - Naruto]

Out: Kurai, Toyone' ye geldiniz Ame'den, Toyone' nin kapılarından çıktınız dışarı. İlk söylediğin cümleni saymıyorum haberin olsun.

Kurai'nin evlenme sözlerinin arkasından kız hafifçe kaşlarını çatıyor. Alındı mı, yoksa kızdı mı, tam olarak anlayamıyorsunuz. Kaş çatma seansı çok sürmüyor lakin, sanki bir şeyi özlüyormuşçasına kafasını kaldırıp, tepeye doğru tırmanan aya bakıyor. Gözleri parlıyor çarpan ışınlarla. Tam dudaklarını aralarken, Gin lafını kesiyor. Bu sefer yüzüne şaşkın bir ifade oturuyor. Böyle açık sözlü bir konuşma beklemediği belli. Muhtemelen hayatında bu kadar açık sözlü konuşma yapmamıştır bile. Bir süre kafasını indiriyor düşünürcesine. Kafasını kaldırdığında, yüzünde bir gülümseme ile karşılaşıyorsunuz. "Hayır. Sadece ait olduğum yere gidiyorum, yapmam gereken şeyleri yapmaya." Yüzündeki gülümseme, hayatınızda gördüğünüz en ilginç duygu patlamalarından biri. İnik kaşları ile birleşince kızın mutluluktan gülümsemediğini düşündürecek tarzdan. Daha çok... Umutsuzluk ifadesi var yüzünde. Çok bakmıyor, zira öyle açık bir soruya cevap verdiği için utanıp, allaşan yanaklarıyla kafasını hızla önüne çeviriyor.

[Gin Ryuunosuke]

Kurai’nin verdiği cevaptan dolayı sinirlenen Akira kaşlarını çatmıştı. Ne hissettiğini tam olarak anlamamıştım. Koruduğumuz kişiye biraz daha saygılı olması gerektiğini düşünüyordum Ardından gecenin karanlığında parıldayan aya bakıyordu. Bir şey söylemeden önce konuşmamı yapmıştım. Belki de gereğinden fazla açık sözlü konuşmam bir hataydı. Şaşkın bir ifade ile kafasını indirmişti ardından kaldırdığında yüzünde bir gülümseme vardı. "Hayır. Sadece ait olduğum yere gidiyorum, yapmam gereken şeyleri yapmaya." Aynen bunları söylemişti. Kız gülümsüyordu ama yüzünde umutsuzluk vardı. Kafam iyice karıştı iyi mi? Şimdilik biraz daha sessizce yürümek en iyisi olacak diye düşünüyordum. Bakalım elimizde neler var? Kız ayrılırken onun koluna girmiş kişiler ağlıyordu. Akira bir sıkıntısı olmadığını söylüyor fakat gülümsemesinin yanı sıra umutsuz bir ifade vardı yüzünde… İşler niye bu kadar karmaşık ki? Şimdilik sakince yürüyeyim bari ileride ne yapacağımı düşünürüm. Akihiko-san ne yapıyor acaba? Son olayda evimiz yanmıştı. O mesele de hala bitmiş değil. O zengin züppesini hala bulamadım. Ne kadar düşmanım var böyle? Bela çekiyorum resmen. Neyse olaya dönelim şimdilik devam edeceğim söyleyecek bir şeyi varsa söyler zaten ama uzun bir süre sonra söylemezse soracağım sanırım. Niye söylemiyorsunuz ki? Bizi uğraştırıyorsunuz burada kafa patlatmak zorunda kalıyoruz.

Zifiri karanlıkta yürüyorduk en sevdiğim zamandı bu zamanlar etraf çok sessizdi kafamı dinleyebiliyordum. Kargaşa ve gürültüden eser yoktu bu saatlerde. Köyde boş olduğum zamanlarda da geceleri çatılarda kafamı dinlerdim ve ne zaman Ay yerini Güneşe bıraksa o sessizliğin yok oluşuna şahit olurdum. Parası olanların fakirleri ezdiği, insanlara ön yargıyla yaklaşanların meydana çıkmasıydı Güneş’in doğması bence bana bunu ifade ediyordu. Böyle yürümesi de çok sıkıcı Akira olmasaydı şimdi ne güzel ağaçlardan ağaçlara atlardım. Nefes nefese kalana dek koşardım daha erken varabilmek için sonuçta Shinobiyiz biz.

[Kagetsu Kurai]

Kadına söylediklerimden sonra birden kaşlarını çatmıştı. Fakat diğer shinobi dostumda benimle aynı fikirdeydi ve bu evlilik konusunda bir şeyler söylemişti. Eğer gerçekten başı beladaysa yardım etmek lazım. Ama kadın birden çatık kaşları ile bize cevap vermişti. Söylediklerine göre yapması gerekenler varmış ve bu yüzden götürdüğümüz yere gidiyormuş. Hmm... O kadar açık açık soru sorduk, tahminlerde bulunduk ama gel gelelim üstü kapalı bir cevap aldık.

Acaba bu bizim bilmememiz gereken bir şey mi? Belkide bilmek haddimize değildir, o da ne had öyle? Benim bir şeyi bilmemem doğru olur mu hiç? Benden neyi saklamaya çalışıyor bunlar? Yo, yo bunu kesinlikle öğrenmeliyim, bilmek zorundayım. Bilmezsem işler karışır, külahları değiştiririz. Belkide söylememe nedeni bu değildir. Belki dilinin ucundadır ancak çıkaramıyordur ya da belki bizimle tahmin etmece oynamak istiyordur. Bak bu güzel fikir işte, yolda zaten böyle sessiz sedasız çok saçma sapan, sıkıcı bir hal alıyor. Yürüşümüze neşe katmış oluruz. Eklemek isterim yalnız bizim yürüyüşümüz, onun at üzerinde gidişi. Bu köy bize niye at ayarlamaz ki? Başka köye transfer olacağım!

Her neyse kadının söylediklerinden sonra kısa bir sessizlik olmuştu. Diğer elemanın da pek konuşmak gibi bir niyeti yoktu görünüşe göre. O zaman top sende Kurai, patlat bir numara da öttür şu kadını. Yolda ilerlerken, atın toynak sesleri ve bizim toprakla aramızdaki ilişkiyi gösteren hafif ayak hışırtımızı hızla bölerek "Söylememek için bir sebebin yoktur değil mi? Haa... Anladım tahmin etmece oynamak istiyorsun. Tabi haklısın yol sıkıcı, canında sıkkın. Ben başlıyorum öyleyse, önce ben senin gidişin hakkında bir tahmin yürüteceğim, sonrada benim hakkımda bir tahmin yürüteceksin ya da bizim hakkımızda. Arkadaşta dahil olursa. Bak doğruysa doğru diyeceğiz, yalan söylemek yok! Sanırım biz ikimiz, sen tek oluyorsun şimdilik. Ya da herkes tekte olabilir. Bence gayet eğlenceli olacaktır, takımları kafanıza göre ayarlayın ben uyarım. İlk tahminim; bence Toyone Şehrinde ayrıldığın kişiler çocukluk arkadaşlarındı, bir daha onları görmen uzun zaman alacak. Şuanda üzerindeki burukluğun sebebi budur, eminim yazlığa gitmekteki amacında ailevi bir meseledir. Ha? Ha? Doğru mu?" dedim. Bu ufak oyunu oynamak sanırım eğlenceli olacak.

Out: Aslında gm - san, kadının sorusuna dalga geçerek iğneleyici bir cevap vermiştim ama doğru ifade edemedim sanırım. Neyse önemli değil zaten

[GM - Naruto]

"Hayır... hayır hayır..." diyor kız, gittikçe mırıldanmaya dönen sesiyle bir kaç kere daha hayır olduğunu düşündüğünüz kelime sarfediyor. İnce kaşları çatık, dik durmaya özen göstermesine rağmen başını eğiyor, ve bunu, rahatsız edici bir sessizlik daha takip ediyor. Kız konuşmak istemiyor bariz bir şekilde, en azından şu ana kadar açmaya çalıştığınız konuları beğenmedi. Bunu elden bırakıp bırakmamak sizin elinizde, hoş, Kurai' nin merak dürtüsü, yerinde durma konusunda biraz kararsız. Yani, tıbbi bir şey olmayabilir ortada merak edilecek, kız zaten sana göre o kadar mavi ki, kıza baktığında bile bünyene bulaşan maviyi kusmak istiyorsun. Belki de bu yüzden merak dürtülerin harekete geçiyor. Ya işin altında senin hoşuna gidebilecek bir şey varsa? Emin değilsin. İttirme konusunda dürtülerini bastırabilirsin belki, ya da salabilirsin.

Çok geçmeden ana yoldan çıkıyor ve inanılmaz dar bir yola giriyorsunuz. Yol, çok kullanılmadığından olsa gerek birazcık çamurlu, etrafınızdaki ağaçlar ana yoldan daha sık olmamasına rağmen daralan yol yüzünden sizi biraz boğuyor.

[Gin Ryuunosuke]

Kısa bir süre daha sessizlik hâkim oldu ta ki görev arkadaşım Kagetsu sessizliği bozana kadar "Söylememek için bir sebebin yoktur değil mi? Haa... Anladım tahmin etmece oynamak istiyorsun. Tabi haklısın yol sıkıcı, canında sıkkın. Ben başlıyorum öyleyse, önce ben senin gidişin hakkında bir tahmin yürüteceğim, sonrada benim hakkımda bir tahmin yürüteceksin ya da bizim hakkımızda. Arkadaşta dâhil olursa. Bak doğruysa doğru diyeceğiz, yalan söylemek yok! Sanırım biz ikimiz, sen tek oluyorsun şimdilik. Ya da herkes tekte olabilir. Bence gayet eğlenceli olacaktır, takımları kafanıza göre ayarlayın ben uyarım. İlk tahminim; bence Toyone Şehrinde ayrıldığın kişiler çocukluk arkadaşlarındı, bir daha onları görmen uzun zaman alacak. Şuanda üzerindeki burukluğun sebebi budur, eminim yazlığa gitmekteki amacında ailevi bir meseledir. Ha? Ha? Doğru mu?" Değişik bir fikirdi. İşe yarayacak mıydı diye düşünmeme zaman vermeden hayır diye mırıldanmaya başlamıştı Akari. Onlarca kez hayır diye mırıldanmıştı.

Kaşlarını yine çatmıştı tüm çabalarına rağmen dik duramıyordu. Konuşmak istemiyordu sanırım. Aslında kızı yazlığa ulaştırmamız görevimiz açısından yeterli olacaktı fakat içim rahat etmiyordu. Bir şeyler vardı. Görev arkadaşım da sezmişti bunu ki böyle sorular soruyordu. Kagetsu ne yapacak bilmiyordum ama ben kızı yazlığa ulaştırıp çekip gitmek niyetinde değildim. Sıkıntısını bulup çözmek istiyordum. Shinobiler insanların sıkıntısını çözmeliydi. Dar bir yola giriyorduk. Etraf çamurdu sevmezdim böyle yerleri. Bu dar yolda iki kişi ve bir atla ilerlemek çok sıkmıştı beni. Düşüncelerime odaklanamıyordum. Sakinleşip farklı bir soru sormayı deneyecektim. Bir konuşma başlangıcı olarak düşünebilirdik bunu. “Akari-san sıkıntı olmazsa bir şey sorabilir miyim?”, sıkıntı olmaz derse “Yazlık da ne kadar kalmayı planlıyorsunuz? Kabalık ettiysem beni afetin sadece merak ettim.” , diyecektim. Kagetsu’nun tahmin oyununda ki “Onları görmen uzun zaman alacak.” sözü bence de doğruydu eğer samimi bir cevap alırsam bu işimize yarayabilirdi.

Arada etrafıma da bakınıyordum. Ters giden bir şeyler var mı diye kontrol ediyordum, eskortluk görevimizi unutmamız gerekirdi etrafımız da pusuya yatmış haydutlar falan olabilirdi. Şuana kadar bir sezmesem de her an hazır olmam gerekiyordu. Savaş durumunda Kagetsu’nun medikal Ninja olduğunu düşünürsek bana büyük bir rol düşüyor. Sayı dezavantajım olsa bile Genjutsu teknikleri ile birden fazla kişiyi aynı anda Genjutsuya alabildiğim için sıkıntı olacağını zannetmiyorum tabi düşmanın gücüne göre değiş edebilir. Neyse olaya dönelim Akari’nin cevabını bekleyelim.

[Kagetsu Kurai]

Kadına karşı söylediğim her şey, hazırladığım bütün oyun o an boşa gitmişti. Bana sadece kafa sallıyor ve gittikçe kısılan, boğazdan gelen bir sesle sadece "Hayır!" diyordu. Hmm... Ama inanılmaz merak etmiştim. Aslında o kadar merak ettiğim söylenmese bile bir şekilde içimden bir şey beni dürtüklüyordu. Sanki "Bunu kesinlikle öğrenmelisin!" diyordu. Evet, aynen onu diyordu işte. Ha? Birden gözlerimi arkama çevirdiğimde doktor önlüğünün üzerinde tonla soru işareti olan bir Kurai görmüştüm. Beni içeriden dürtükleyen şey aslında oymuş. Sırtıma işaret parmağını değdirip, değdirip çekiyordu.

İşte o az önceki şeyi de söyleyen kişi tam olarak oydu. Şimdide diyordu ki "Yeni bir oyun hazırla! Mutlaka öğrenmelisin, hayır diyemeyeceği tekliflerde bulun. Ahlak değerleriyle oyna!" İşte böyle bir manyak vardı arkamda.

Arkamdaki manyağı 2 saniye kenara bırakalım. Şimdi biz anayoldan çıkmış, dar bir patikaya girmiştik. Yağmur Ülkesinde olduğumuzdan ötürü bu patika epey bir vıcık vıcık çamurlu haldeydi. Bunun pek bir önemi yoktu. Ben daha çok kadınla ilgilenmeliydim. Bu yüzden atının yanına geçip, yoldan da dikkatimi ayırmadan ilerleyeceğim. Konuşurken bir şeylere takılıp düşmek istemem. Zaten kadın mavi şelalasi. Mavi sıçıyor bildiğin. Acaba niye bu kadar mavi?

O sırada birden bizim diğer eleman bir soru yöneltmişti. Kadına yazlıkla ilgili bir şeyler sormuştu. Hatunun buna cevap vereceğini düşünmüyorum. Bu yüzden kadına direk olarak "Peki o zaman, oyunu beğenmedin belli ki. O zaman niye bu kadar mavisin? Gözlerin renkli olmasının nedeninin bir genetik bozukluk olduğunu biliyor muydun? DNA'n bozuk senin. Ama saçlara anlam veremedim. Belkide fizikselliğini, genetiğine uydurmaya çalışıyorsundur?" dedim. Karmaşık bir soru oldu bence kadının açısından. Ancak yinede boş durmaktansa bir şeyleri eşelemeyi tercih ederim. İçimdeki "Araştır!" dürtüsünü yinede kenara atmaya niyetim yok.

[GM - Naruto]

Out: Kurai, şöyle bi durum var, kadının maviliğini sevmiyor karakterin orası tamam, bende oraya doğru yöneldim de, saçını sorman absürd, kusura bakma. Mavi, pembe, cart yeşil, lila, siyah, gri, beyaz, aklına hayaline gelebilecek her tür renk, evrende mevcut ve normal. Hani, mavi saçlı birini görmen garip bir şey değil, sevip sevmemek sana kalmış o ayrı mesele. Bir önceki rp de ben ittirmiş gibi görünebilirim ama sadece merakını uyandırmak için yaptım, mavi garip olduğundan değil. Cevap versem bile, çünkü mavi bu evrende normal? gibi bir şey olacak. Bu turluk yine konuşmanı kesiyorum bundan dolayı, üzgünüm. Bi sonrakine.

Gin' in sorusu üstüne kız tepki vermiyor. Karanlıkta Gin dudağını hafifçe ısırdığını görüyor, sanki emin olmadığı bir şeyi düşünüyormuş gibi duruyor. Çok geçmiyor neyse ki bu sefer. "Çok uzun." Diyor, kafasını hafifçe sallayarak. "Baya, baya uzun hatta." Kendinden emin duruyor, fakat yüzünden akan o hafif hüzün geçmiş değil. Tekrar o garip sessizliğine bürünmeden konuşmaya tekrar giriyor bu sefer. Sessizliğin konuyu değiştiremeyeceğini anlamış olmalı. "Şey, adlarınızı sorma fırsatım olmadı." Diyor, yüzünde belli belirsiz bir tebessümle. Gülümsemeye zorluyor kendini belki de, ikiniz de emin değilsiniz. Fakat utandığı belli, yüzüne vuran cılız ay ışığı, hala kızarık olan yanaklarını aydınlatmada geri kalmıyor.