RPGTurk

Bugün Nishi'de kaldığım beşinci gün. Aslında her şey düzgün gidiyor denilebilir. Benim ilk günden çocuğun üstüne başarısız bir atlama girişimim olduğunu, yanımda yatmaktan kaçındığını, kirimi pasağımı engellemek için aşırı derecede kastığımı ve en önemlisi, yaşadığım olaydan dolayı moralimin hala sikişlerde olduğunu saymazsak, makul bir ev arkadaşlığı yaşıyoruz. Yaşıyorduk mu demeliyim? Geçici olarak taşındım adamın evine, uzun süre eski gamsızlığımda olamayacağıma göre, yüzsüzlük yapıp bu süreyi uzatmanın alemi yok. Sanırım geçen gün nöbetten çıkarken gördüğüm "Kiralık Oda" ilanına başvuracağım.

"Sanırım" diyorum ama, gelmişim bile ilanın verildiği eve, kapıyı da yumrukluyorum! Nasıl dalmışsam artık, pek dalgın ve de durgunum bugünlerde... Öyle ki müstakbel ev sahibem kapıyı açarken çemkirdiğinde tepki vermeyi unuttum. Karşımda gözlerini ovuşturup esneyen figüre şöyle bir baktım. Ben koca memeli, koduğu gibi oturtur manyak bir teyze veya elli yaşlarında her türlü sapıklığı yapabilecek bir adam bekliyordum ama, boyu boyuma yakın bir kızcağız açtı kapıyı! Hem de benden bir iki santimetre uzun. Hiç şaşırmadım, bu köyde herkes benden uzun, bazı geninler bile. Sanırım yaşım geçmeden süt içip boy atmam lazım bir an evvel. Kapkara giyinmişti bu kız, anlam veremedim; köy zaten sıcak, neden bir de siyah giyinerek iyice sıcağı üstüne çeker ki bir insan? Nasıl süzmüşsem kızı, bir sorun olup olmadığını sordu. "Ah, şey... Oda. Kiralık olan." dedim sakince, gülümseyerek ve içeri davet edildim.

Oturma odasına geçip tekli koltuklardan birine oturdum. Ev sahibem de elinde iki bardakla yanıma geldi hemen zaten. Ben evi niye süzmedim lan? Keşke süzseydim, yanında şimdi sağık gibi etrafa bakmam hoş olmaz. Gerçi, çok da umurumda değil, odayı kiralasın yeter, evin kalanıyla çok da işim olacağını sanmıyorum. Eve gelir, odama girer, uyurum, kalkarım, odamdan çıkar, işe giderim. Oh mis, ne kebap, en zahmetsizinden oda işte. Yalnız gene düşüncelere dalmışım, kız neyin nesi olduğumu soruyormuş, duymamışım! "Kiyo... Shiomiya Kiyo. Shinobilik adı altında saçma evrakların getir götürünü yapıyor, bir aydır da gece devriyesinde anamı ağlatmalarına izin veriyorum." Neden odasını kiralamak mı istiyorum? Çok açık değil mi, kalacak bir yere ihtiyacım olduğu için! "Beş gün önce kız kardeşimi tuvaletimde, fazla doz uyuşturucudan kendi kusmuğunda boğulmuş bir şekilde bulduğum için evimden ayrıldım, geçici süreliğine sevgilimde kalıyorum, o sürenin de sonuna gelmiş bulunmaktayım. Çünkü cinsel kimliklerini yeni keşfetmiş birer homoseksüeliz ve hala tam anlamıyla alışamadık" Dersem çok mu açık sözlü olurum acaba? "Ev güneş almıyordu." Demekle yetindim. "Bir kaç gündür arkadaşımda kalıyorum ama, çok da uzun kalamam değil mi?" Omuz silkerek ekledim; "Kendi halinde, on altı, yakında on yedi olacak bir gencim işte, bir de bu aralar çok yorgunum!" Kahveden bir yudum aldım, lanet olsun ki şekerliymiş. Şekerli sevmem ki ben! Keşke söyleseydim.


"201 Ryo çok fazla, 199 diyelim şuna istersen. Ayrıca sakız kağıtlarını asla çöpe atmam, çok sakız çiğnediğim için cebimde taşırım her zaman, çıkarmam gerekirse sarayım diye. Tükürüklü olmalarını önemsemezsen bir kaç tane verebilirim. Çitos sevmem, tasosunu da vermem. Mutfak değil, banyo alışverişi yaparım. Eh, şartların neredeyse hepsini reddettiğime göre, gideyim ben en iyisi. Bu arada şekerli kahveden nefret ederim. Sen de şekeri kes, kanser hücreleri şekerle besleniyormuş!" diyerek kalktım yerimden. Lan ben ne sikime geldim buraya o zaman? Pazarlık denen şeyin bilgisi bana ulaşmamış sanırım. Kapıya doğru yönelmiştim ki, evden çıkmadan önce Nishi'ye not bıraktığımı, tüm eşyalarımın da şu an sırtımdaki çantada olduğu aklıma geldi. Lan ben yokken bu çocuk eve uğrayıp evden ayrıldığımı belirten notumu okuduysa, ben de üstüne tekrar eve gelirsem, rezil olmaz mıyım? Tanrı beni kahretmesin.

"TAMAMANLAŞTIK! HEMENYERLEŞEYİMBENOZAMAN! ODAMNEREDE!?" diyerek böğürdüm aniden dönerek.

"Shinobi? Oh.." Hassiktir lan oradan, shinobi dediğin böyle mi tokat atar hiç? Kızın elini kaldırdığını, üzerime konduğunu falan gördüm ama, bir şey hissetmedim ki?! Dalga mı geçti acaba diye düşünmedim değil de, kız cidden tokat atamıyor sanırım. "Memnun oldum Ueno-san! Shinobi olduğuna emin misin?" Ev sahibemin arkasından müstakbel odama yürüdüm, bir masa, bir dolap, bir de yatak vardı ve beni ilgilendiren tek şey yataktı. Yatağı dolap olarak da, masa olarak da kullanabilirdim. Odayı bana tanıtırken, sürekli ne kadar kötü tokat attığı ile ilgili mızmızlanıp durdum, ama pek duymadı. Sürekli konuşuyor, konuşuyor ve de konuşuyordu. "Güneş iyidir, eski evime vurmuyordu zaten. Kemiklere iyi gelir, seni güçlendirir ve güzel tokat atmanı sağlar." Odasına girmememi ve yanlış anlamamam gerektiğini söyledi. Ne yanlış anlayacağım be, meraklı değilim boklu odasına! Eminim bir sürü bok püsür vardır odasında. Bir de on dört saat uyuyormuş, hayvan! "İşte çok uyumaktan tokat atamaz hale gelmişsin, bir iki antrenman yapsak süper tokat atarsın bence!"

Kendi odasının da kapısını geçtikten sonra banyoya geldi gezme sıramız. Bakın pasaklı olabilirim ama banyo yapmayı çok severim! Severim ama, sık yapamam. Şanssızlık diyelim, vaktini bulursam saatlerce çıkmam küvetten. Su bana huzur veren bir şey, sıcak ve köpüren bir su ise beni bulutların üstüne çıkarabilir. Ama dediğim gibi, ne yazık ki kendisiyle pek buluşamıyoruz. Gene öyle bir dönemden geçiyorum diyebilirim. En son üç gün önce, Nishi'min evinde çabucak bir duş aldım kendisi yokken ama, sabun delinmiş mi, yere düşen sabunu alsam Nishi arkamda belirir mi, cidden musluktan çıkma tehlikesi olan garip yaratıklar var mı diye düşünmekten, pek huzursuz geçmişti bu vakit. Şimdi ben bu kızın evinde banyo yaparsam, aynı huzursuzluğu gene yaşarım. Sabun delik mi diye dert etmem belki ama, evde bir kız var lan! Gelir, girer, görür beni, racona ters düşer. Ne de olsa başı bağlı bir delikanlıyım ben. Bu yüzden, "Ben... Banyo yapmak istediğimde genelde kaplıcaya giderim, teşekkürler! Sen de çok banyo yapma, kasları gevşetir, gücünü kaybetmene ve güzel tokat atamamana sebep olur!" dedim.

Oturma odasına gelmişti sıra. Oda ile birleşik halde bulunan mutfağı göstererek tabağın çanağın ıncığın cıncığın nerede olduğunu anlattı ama pek dinlemedim. Banane tabaktan çanaktan? Yemek varsa yerim, yoksa giderim hazır ramen yaparım veya aç yatarım, erkek adam düdüklü tencere ile uğraşmaz öyle! Ha çaydanlık varsa eyvallah, bitki çayı olmadan yapamam. "Bitki çayı var mı bu evde? Gerçi çantamda biraz ıhlamur var, arkadaşım sevmiyor diye aşırdım evindekileri." Dedim ama mırıltıdan öteye geçmediği için duymadı beni, yemek yiyeceğini, eşlik etmek isteyip istemediğimi sordu soruma cevap vermek yerine. Daha yeni kalkmadı mı bu kız? Tamam vakit çok ters de, neden gidip bir koşu falan yapmıyor? Ne bileyim, esneme egzersizi falan yapabilir. Hemen ne yemeği bu? Yemeği yiyecek, gene uykusu gelecek, gene yatacak. Sonra gene başarısız tokatlar atacak! Bu duruma müdahele etmeliyim! Kaşlarımı çatarak tam önüne geçtim ve yemeğe uzanmasını engelledim. Demin içtiği ve boşalmış olan kahve bardağını sol elime aldım. Havaya hafifçe fırlatarak, sağ elimle okkalı bir tokat attım bardağa! Bardak keskin bir "Vınn!" sesi çıkararak camdan dışarı fırladı, gözden kayboldu. Bir yirmi saniye kadar sonra acı bir "Ah!" sesi duyuldu; "BABANISİKEYİM! KİM ATTI LAN BU BARDAĞI?!"

"Ben sana yenisini alırım. UENO-SAN! SENDE CİDDİ BİR AZİMSİZLİK VE ANTRENMAN EKSİKLİĞİ PROBLEMİ SEZİYORUM! Öncelikle az önce attığın tokatın efektif olmayışından anladım bunu." Omuzlarından tutup oldukça kararlı bir şekilde suratımı suratına yaklaştırdım. "Sana benim yaptığım gibi tokat atmayı öğreteceğim. Baskın kolunu tamamen aç ve vücuduna doksan derecelik açıyla tut, sonra aniden dirseğinden kırarak bütün gücünde suratıma vur! Parmaklarını sakın kapatma. Vur bana Ueno-San! ACIT CANIMI, VUR BANA!"

En nefret ettiğim şeylerden ikisini yaşıyorum şu an. Bir; genjutsuya maruz kalmak, iki; kasıklarıma tekme yemek. Gerçi bunları seven mazoşistler var mıdır, bilemiyorum! Duyguları bir türlü sabit kalmayan, odak problemi yaşayan hiperaktif bir bebeyim, ne demeye genjutsu uygular insanlar bana? İki üç hafta önce bir görevde ANBU takımı tarafından uyutuldum, şimdi de bir kız kendi kendime tokat attırdı bana! Güzel tokat atıyorum ha, okkalı atıyorum, bunun için kendimi ödüllendireyim bir gün. "S-sen genjutsu t-tipi m-..." demeye kalmadan, tekmeyi de yemiştim işte yumurtalıklarıma. Ah güzel, canım yumurtalıklarım, sizler bu aralar çok darbe yediniz, kusura kalmayın. En yakın zamanda gönlünüzü alacağım. Ama şimdi bu kızla çözmem gereken bir mesele var. Ciddi olayım, korkutucu olayım ve üstüne gideyim! "BEN SANA BURADA GÜZEL TOKAT ATMAYI ÖĞRETEYİM, ANTRENMAN YAPALIM DİYORUM, KALKMIŞ BENİMLE DALGA GEÇİYORSUN! İŞTAH MI KALDI?! GÜZELİM KASIĞIMA NE VURUYORSUN ADİ KARI?!", tekrar omuzlarından tutmuş, ileri geri sallamıştım ama yok, karı siklemiyor, gevşek gevşek esniyor. "Duygularımla oynadın, ben odama gidiyorum! Böyle shinobilik olmaz olsun... Adi... Yavşak..." Sanırım çok güzel bir "Ev Sahibi - Kiracı" ilişkimiz olacak, hissedebiliyor, sabırsızlanıyorum!

"Şeytan diyor, aç Takonagi'yi, sok götüne, kıvransın pezevenk. Dişi falan demeden tekniğe teknikle dalmayanda kabahat." Sabahtan beri taşıdığım sırt çantamı yatağın üstüne fırlattım, nasıl da ağrımış belim! Geriye doğru güzelce gerindim, gerindim, bayağı bir gerindim. İnsan akrobatik olmaya görsün, gerindi mi tam geriniyor işte, hey yavrum hey. Neyse kendimi çok övdüm bugün! Yatağa, sırt çantamın yanına attım kendimi, üstümdeki siyah tişörtü ve siyah kapriyi çıkarıp, çantamdan bir şort çıkardım. Üzerime geçirip, battaniyenin altına girerek, kendimi uykunun kollarına bıraktım.

...Bunu bu saatte yapmak zorunda mıydım? Bir elimde çekiç, diğer elimde bir torba, oturdum yatağımda bebe gibi ağlıyorum. Bari ağladığım boşa gitmesin, bacım Kyou ile canım Nishi'me adayayım bu ağlayışı demiştim ki, adi karı içeri girdi. Uyarmıyor da. Uyardı mı lan yoksa? Uyarsa bile, ELİNİN HAMURUYLA ERKEĞİN ODASINA GİRMESİN, ADAM OLSUN ADAM! Pat diye dalınca torbayı tuttuğum elimle gözlerimi silmeye çalıştım. Ama durmuyor arkadaş, gözlerimden inatla yaş akıyor! "Evet canım acıyor, hem de çok pis. Ama senin yüzünden değil. Hala tekme diyorsun ya, hala tekme diyorsun!" Yaydan fırlamış gibi fırladım yataktan, kızın önünde bitiverdim. "SEN HİÇ YANLIŞ DUVARA ÇİVİ ÇAKTIN MI UENO-SAN?!" Kocaman olmuş gözlerine anlamamış bir şekilde baktım. Sonra jetonum düştü, paraşütlüdür de kendisi, geç iniyor. Sanırım kurduğum cümle, benim durumumda biri için düşünülürse, epey yanlış anlaşılabilecek bir cümleydi. "Şey, uykum kaçtı gece gece, madem artık burada yaşıyorum, en sevdiğim Myoboku posterimi asayım dedim, ÇİVİYİ YANLIŞ DUVARA GEÇİRDİM UENO-SAN! HEM DE İNCE DEDİĞİN ORTAK DUVARIMIZA!" Burnumu, kendimi bile iğrendirecek bir hız ve gürültü ile çekip konuşmaya devam ettim; "Neyse sonra olan oldu dedim, gideyim ıhlamur yapayım! Çıkardım çantamdan ıhlamur torbamı, mutfağa geçmeden güzelim kokusunu içime çekeyim demiştim, ACI BİBER ÇIKTI İÇİNDEN UENO-SAN! NASIL YAKTI GÖZLERİMİ ŞEREFSİZ, GEÇMİYOR AKMASI GÖZLERİMİN!" diyerek, torbayı kızın suratına yapıştırdım.

Yaa, yersiniz suratınıza böyle biberli torbayı, küçük hanım! Yahu benim özelime ne karışıyorsun? Daha belki de altı saat bile olmadı tanışalı, ne odama dalıyorsun? KIZ KISMI DEDİĞİN; KIRAR BACAKLARINI OTURUR OTURDUĞU YERDE! BEKAR ADAMIN ODASINA GİRİLMEZ ÖYLE! Neden ağladığımı anlatacakmışım, peh! Erkekler ağlamaz, gözüne bir şey kaçar.

Kız bir de vıyaklıyor, bir vıyaklıyor, sanırsınız evde kedi kesiyorum. Şekli bozmadan acılı bir şekilde buzdolabına gitti ve boş raflara tecavüz etmeye başladı. "Ne yapıyo' bu nmnkym..." diye söylenerek kapıyı kapattım ancak, nanosaniye sonra tekrar pat diye açıldı! "Bak, bacım. Bacım diyorum bacımsın. Erkeğim sonuçta, ihtiyaçlarım var! Bir gün içeri böyle girdiğinde elim nahoş noktalarda olur, burnumu karıştırıyor olurum mesela, hoş olmaz, boşuna travma etkeni bunlar. Gel şurada anlaşalım, sen kapımı tıklatmadan, benden onay almadan girme bu odaya, he?" Dedim ancak siklenmiyorum! Almış eline paracıkları, alışveriş de alışveriş diyor! "EEEH, BU SAATTE NE ALIŞVERİŞİ LAN KARI!" Bir şeyler alacak olsam kendi paramla alırım, aha sigara paketime sıkıştırdığım yirmi kağıdım var, hayli hayli yeter! Parana mı kaldım! "Yahu hala yemek diyorsun ya! Kaşar peyniri ne? Full yağ, senin proteine ihtiyacın var, peynir seçimini Lor peynirinden yana kullanmalısın!" Aldım parasını attım yatağımın üstüne. Tanrı o yatağa başka şeyleri atmayı nasip etsin, mesela Nishi. Neyse, tuttum kolundan çektim salona sürüye sürüye, boyu boyuma yakın olduğu gibi kilosu da kiloma yakın. Sahipli olmasam, ayarı bozuk olmasa evlenilecek kız! "Gel senle biraz antrenman yapalım, kuşluk vakti anrenmanı gibisi yoktur! Ciğerleri açar. Sonra ben sana yağsız süt de alırım, yumurta da alırım, bir yumurta daha alırım, bir yumurta daha alırım. Yumurta önemli tabi. Lor peyniri alırım, tavuk alırım tahıllı eppek alırım! Seni ve diyetini adam etmek lazım, kas yapmak lazım kas Ueno-san! VUR BANA UENO-SAN!!! ACIT CANIMI!!" dedikten sonra ellerimi bileklerime doksan derece açı yapacak şekilde kıvırıp uzattım, kum torbası misali vursun diye.

A-aa, bu ne yahu? Yumruk mu atıyor, okşuyor mu belli değil! "BACIM AZ DÜZGÜN VUR! Er meydanında kız erkek demezler girişirler, genjutsu menjutsu işe yaramaz iyi partnerin yoksa. Benim görev arkadaşım da genjutsucu orada şey ediyorum.. Biliyorum." Yok, motive edemiyorum hatunu. Eriyip gider dövüş anında bu kız, yazık olacak çok yazık! "Aman tamam be, ne açmışsın, gidiyorum alışverişe tamam!" Tripli tripli odama geri dönüp parayı aldım yatağın üzerinden. Yirmi kağıdım bana kalsın, motivasyonu böyle eksik bir insana harcamaya değmez! Üstüme de yatmadan önce çıkardığım siyah tişörtü giydim, bu saatte sadece şortla çıkılmaz tabii. Sonra ne me lazım, hasta olurum, bu kız bana bakamaz. Elinden bir şey gelmez, daha yumruk atamıyor yumruk! Ayakkabı olduklarına artık isyan etmeye başlamış pis ayakkabılarımı giyip, kapıyı çarparak çıktım. Kulağıma çalınan düşme sesine bakılırsa, çarpma şiddeti duvarlardaki bir şeyi düşürdü yere.

Marketten elimde bolca yumurta ve bilimum diğer malzeme ile döndüm. Yumurta önemli tabi. Vurdum kapıya beklemeye başladım fakat, açan yok. Haydaa... Tanrı eve girmeyi nasip ederse ben bu kızdan bir yedek anahtar alayım. Gitsin yaptırsın, ev sahibi kimse o yaptırır anahtarı, di mi? Yalnız açsa iyi olacak, çişim geliyor sanırım. Tekrar vurdum kapıya, hala açan yok! Aldıklarımı nazikçe yere koyup, sabırla bir sigara yaktım kapının önünde söylene söylene. Bir elimle sigaramdan fırt çekip, diğer elimle kapıya vuruyorum. Her dakika da daha da şiddetleniyor vuruşum, söylenmelerim de desibelini arttırıyor. Sigaramın son fırtına geldiğimde artık kıza ağır küfürler ediyor, kapıyı kırmakla tehdit ediyordum. Sanırım tehdit etmekle kalmayıp, cidden kıracağım. Evet, bunu yapacağım!

Sigaramı atıp ucunu ezdikten sonra bir iki adım geri çekildim. Gerinip, okkalı bir tekme atmak için hazırladım vücudumu. Sayıyorum dışımdan da, ama ses yok, Seda hiç yok. Benden günah gitti, çektim bir bacağımı geri. Vurdum tekmeyi kapıya. Yani kıza. Yani bildiğiniz suratına. Şimdi reklamlar;

1- Ben tam tekmeyi attığım sırada o kapının açılma yüzdesi kaçtır?
2- Kapı açıldıysa tekmemin kızın suratına gelmesinin yüzdesi kaçtır?

Ben hesap adamı değilim, bana vur derler, vururum. Parçala derler, parçalarım. Kıvır derler kıvırmam, oynaklığın lüzumu yok. Sonuç olarak, asi ve hırçın tekmem kızın suratına geldi! Ah ulan, iyi güzel tekme atıyorum da, hocam hep derdi öyle her yerde tekme atma, bir kaza çıkar diye. Keşke dinleseydim. Bir de durduk yere ağaca falan Rasengan atıp duran bir bebe vardı, ona da derlerdi aynısını. Öldürdüler sanırım ağaç bırakmadı Kushina'da diye. Ruhu şad olsun hırçın bir çocuktu da sonu iyi olmadı. O değil de, kız yerde yatıyor! Ölmedi umarım, ölmemiştir değil mi? Kafaya yediği tek tekme ile ölecekse ölsün artık yaniiiiie de, ölmesin lan! Rasengancı çocuk gibi öldürürler mi beni de acaba, kız öldüyse? Ölmeyeyim lan! Daha çok gencim, hayatımın baharındayım, aşığım aşık! Ben ölürsem Nishi'm napar? Kesin başka erkeklerde beni arar götveren. Tövbeler olsun! Gittim yerde sereserpe yatan kızın yanına, omuzlarından tutup sarsmaya başladım. Erkek adam kıza el kaldırmaz dedik, gittik tekme attık kahretmesin ya!

"Ueno-san!! UENO-SAN! YEDİM BİR BOK, ÖLME GÖZÜNÜ SEVEYİM!"