[Kusa] Köy

[GM - Naruto]

Görevde Bulunan Kişiler: Nyu Himei, Shizawa Tatane, Kaida Akane
Öngörülen Seviye: A Rank
Pasiflik Sınırı: İlk tur için 48, sonraki turlar için 24 saat.


Kawakami kasabasına doğru yola çıktığınızda görevinizin oldukça zorlu geçeceğini biliyorsunuz. Kasabanın yakınındaki bir köye gönderilen shinobilerden haber alınamaması ve kontrol edilmesi için Kusagakure'den shinobilerin çağrılması o kadar basit bir durumla karşı karşıya olmadığınızı gösteren nitelikte. Köye neden o shinobilerin yollandığı söylenmiyor. 1 günlük yolculuğunuzun sonunda Kawakami kasabasına ulaşıyorsunuz ve gecenizi bir handa geçiriyorsunuz. Han sahibi, Takizawa köyüne iki tane shinobinin bir ay kadar önce gittiğini ikisinin de bu handa kaldığını iyi çocuklar olduklarını söylüyor. Size de neler olduğunu neden köye bu kadar ilgi olduğunu soruyor ama göreviniz gereği bilgi vermiyorsunuz. Sabah olunca da ayrılıyorsunuz handan. Takizawa'ya doğru harekete geçiyorsunuz.

Köyün chuuninleri olarak birbirinizi ismen tanıyorsunuz. Ancak birlikte bir günlük yol da geçirmiş olsanız birbiriniz hakkında yeterince bilgi edinemiyorsunuz. Himei istemediği sebepler yüzünden konuşamazken, Tatane bilerek iletişim kurmayı reddediyor yanındakiler ile. Akane de pek güvenilir bir profil çizmiyor diğerlerinin gözünde. Doğma büyüme Kusagakure'li olmadığı için Himei ve Tatane o kadar rahat hissetmiyorlar kızın yanında. Yarım gün bir mesafe sonra Takizawa'ya ulaşacaksınız.

[Shizawa Tatane]

Uzun uğraşlar ve yorucu bir yolculuk sonunda bizi epey bir zora sokacak görevin merkez noktası olan Kawakami Kasabası'na varmayı başarmıştık.

Görevde yanımda, köyde en çok samimi olduğum kişi, genin takımından arkadaşım ve epeyce huyunu suyunu bilmediğim Himei ile, tanımadığım başka bir kız vardı. Diğer kızı yol boyunca şöyle bir süzmüştüm. Meh, başta erkek sanmıştım açıkçası, ne yalan söyleyeyim... Bu iyi bir şeydi aslında, sonuçta erkeksi bir kızdı ve kız narinliğiyle yaklaşmayacaktı olaylara, her neyse.

İki shinobi. İki tane shinobi. Bir ay önce göreve gönderilmiş olan iki shinobiden söz ediliyor demek. Şimdi, grup halinde değil özel olarak gönderildilerse bunların özel shinobiler olduklarını söyleyebiliriz. Özel shinobilerle ilgili bir durum için biz gönderildiysek ve bizimle görevi paylaşmamışlarsa işin içinde büyük bir sıkıntı var demektir.

Düşüncelerimi yüzümde rahat bir ifadeyle, hiçbir gerginlik yokmuş gibi diğerlerine açıklayacaktım. Böylelikle hem fikir alışverişi yapmış olacak hem de üzerimdeki sıkkınlık hissini biraz olsun atmış olacaktım. bir "Öhm." ile söze girdim.

"Himei, Akane-san. Öncelikle ikinize de başarılar dilerim. Sonrasına gelecek olursak. Göreve kalabalık değil iki kişi gönderilmiş olmaları, giden shinobilerin oldukça yetenekli ve muhtemelen özel shinobiler oldukları anlamına gelir. Bir tür casusluk görevi için gittiklerini varsayabiliriz keza geri dönüşleri köy için epey büyük önem taşıyor gibi görünüyor.

Elimizde, mantığıma yatan şu an için üç ihtimal var." diyecek ve baş parmağım açık, diğerleri kapalı olacak şekilde tekrardan konuşmaya başlayacaktım. "Bir... Gönderilmiş shinobiler ölüler. Bu durum, bizim için epey sıkıntı, çünkü teoriye göre onları öldürmüş olan kişi, şey, kişiler ya da şeyler hala orada olabilirler. Bizim onlar için çok daha kolay birer hedef olduğumuz varsayıyorum." deyip, işaret parmağımı da açarak

"İki... Gönderilmiş olan shinobiler, bir sebepten dolayı karşı safa geçtiler. Bu biraz komplo teorisi gibi fakat, onların oraya gönderiliş amacını bilmiyor olmamız, elimize böyle bir ihtimal de vermekte." deyip, orta parmağımı da açarak

"Son olarak... Üç... Gönderilmiş olan shinobiler, tutsaklar ve bir şey karşılığında tutuluyorlar. Bu durum, bizim için daha kolay gibi. Sonuçta şartlarını yerine getirirsek olaydan minimal sorunla çıkabiliriz." dedikten sonra şöyle bir gerinecek ve omuzlarım ile boynumu aynı anda kütürdetip, iki kunoichiye dönecektim.

"Eklemek ya da çıkarmak istediğiniz noktaları paylaşırsanız, görev planlamasını erkenden bitirebiliriz." diye konuşmamı sonlandıracak ve onlardan cevap bekleyecektim. Sadece yol yürümek, hazırlıksız yakalanmamız demek olabilirdi ve görev hazırlık yapmamak için fazla tehlikeliydi.

Karşımıza ölü ya da diri bir şekilde shinobilerin çıkması, onların paltosunu bulmamızdan daha iyi olacak gibi duruyor. Biraz rahatlasam da, şu ciddi tavrı üstümden atabilsem keşke. Bende pek güzel duramıyor!

[Nyu Himei]

Handan çıkmadan önce son kontrolleri yapmıştı ve her şey hazır ve nazırdı. Bu görevde ekstra dikkatli ve titiz oluyordu. Köy etrafında devriye gezmek değildi bu, ciddi bir şeydi. Kendilerinden rütbece üstün olduğunu düşündüğü bir kaç meslektaşından haber alınamıyordu ve köyde bu durumu araştırmak için üç uyumsuzu göndermişti. Tatane'yi tanıyordu. Eski takım arkadaşı ve arkadaşa en yakın isimdi onun için Shizawa Tatane.

Akane denen şahıs ise biraz şüpheli geliyordu ona.Hakkında az çok bilgi sahibiydi ve bunların arasında aslen Kusagakure doğumlu olmadığıda vardı. Konuşabilseydi eğer mutlaka sorardı ona. " Niçin kendi anavatanın değilde Kusagakure?" Bir ajan olup olmadığını bile düşünmüyor değildi. Akademiden bu yana görmeseydi kesin ajan der üstüne atlardı herhalde!

Görevlerinde konuşmamaya ve sessizliğe alışmıştı. Ne devriye partnerleri konuşur, nede kaybolan koyunları aramaya gittiklerinde koyunların "meeee" diye anırtılarından başka bir şey duyulurdu. Bu görevdede 1 günlük yol boyunca neredeyse hiç bir şeyden bahsedilmemişti. Belki tek muhabbet Kawakami kasabasındaki hancı amca ile olmuştu. Oradada çok kalmamışlardı zaten. Güneş yıldızları dağıtıp tekrar tahtına oturduğunda onlar da yola çıkmışlardı.

Az biraz olan harita bilgisi ona 8-10 saatlik bir yolculukta oraya varacaklarını söylüyordu ama bundan yüzde yüz emin değildi. Zaten aklında yolun ne kadar süreceğinden ziyade oradaki shinobilere neler olduğu sorusu vardı. "Umarım ölmemişlerdir." Ölmeleri dışında başka senaryolarda vardı tabiki ama bunların ölümden daha iyi olup olmadığı tartışılırdı. Tatane zaten üç en muhtemel ihtimali saymıştı. Himei bu ihtimallere göre şartlanmak istemiyordu. Her türlü duruma hazırlıklı olmak zorundaydı bir kunoichi olarak.

Yol uzundu ve Himei biraz olsun aradaki buzları eritmek istiyordu. Bunu yapması zordu tabi ama her durum için bir çözümü olan Himei'nin bu durum içinde bir çözümü vardı. Tabi önce bunu gerçekten yapmak isteyip istemediğinden emin olmalıydı. Gerçekten bu Kusalı kız ile bir diyaloğa girmek istiyor muydu? " Köprüyü geçene kadar ayıya dayı demek lazım." Derince bir nefes aldı, başını gökyüzüne kaldırdı. Eline hızlıca çakra verdi. Denken Jutsu'yu kullanarak kodlamaya başladı. Bunu yaparken arkadaşlarının doğru yere baktığından emin olmak istiyordu ve elini omuz seviyesine kadar kaldırmıştı zaten.

"Hızlanalım. Üç ihtimalde kötü. Geç olmadan yetişelim." Elinden geldiğince hepsini yetiştirmeye çalışacaktı. Yüzündeki sıcak gülümsemesini hiç bozmadan kodlamaya devam ediyordu.

Düşünce tonu

[Kaida Akane]

Zorlu bir göreve gittiğimiz inkar edilemez bir gerçekti. Biraz tedirgindim bize verilen bilgiler fazla yüzeyseldi ve bizden saklanılmak istenen neyse beni korkutuyordu.

Kawakami kasabasına varmamız bir günümüzü almıştı. Geceyi bir handa geçirmiştik ve han sahibi Takizawa köyüne gittiğini ve bu handa kaldığını söylemişti. Sordukları soruları ise cevapsız bırakmak durumunda kalmıştık. Her zaman ki gibi etkili bir şekilde uyuyamayacağımı bilerek gözlerimi kapatmıştım…

Aklımın ücra köşelerinde ki anılar gün yüzüne çıkmıştı. Gece zifiri karanlık ve dondurucu bir soğuğa sahipti. Ormanda yalnız kalalı fazlasıyla olmuştu ancak yine de ateş yakmakta sıkıntı çekiyordum. Uzun süre başarısız girişimlerim sonucunda ayağa kalkmıştım küfürler ederek. Ateş yaksam bir sürü kişi buraya toplanacak gibi düşüncelerle başarısızlığımı örtbas etmeye çalışırken. Dumanları görmüştüm, yeni bir av diyerek hareketlenmiştim. Yaşlıydı uzun bir sakalı ve kısa saçları vardı. Kılıcı bile yoktu kendi imkanlarıyla yapmaya çalıştığı ağaç dalından bir mızrağa sahipti. Elimde ki kılıçla adamın üstüne atılmıştım bağırarak ve karnının ortasında bir delik açmıştım. Ateşinin başında arkası dönüktü elini mızrağına götürmeye çalışmış ama fazla geç yavaştı. Ateşte pişirdiği yemeyi yedikten sonra uzaklaşmıştım cesedi umursamadan. Ve ardından anılar gitmiş ve zihinim oyunları başlamıştı. Adamın suratı belirmişti, gözlerinin olması gerektiği yerde siyahtan başka bir şey yoktu. Korkunç bir sesle “Beni sen öldürdün.”, demişti. Ardından onlarca belki de yüzlerce siluet belirmişti hepsi bir ağızdan ilk adamın sözlerini tekrarlamaya devam ediyordu…

Ve terler içinde uyanmıştım üstümde büyük bir hüzün ve utanç vardı. Sözlerini inkar etme lüksüne sahip değildim. Haklıydılar onları ben öldürmüştüm ve ardından doğanın kanunu bu diyerek kendimi avutmaya çalışmıştım. Hızlıca elimi yüzümü yıkamış ve toparlanmıştım, sabah olmasına az kalmıştı. Kılıcıma bakımını yaptıktan sonra kınına koydum ve her zamanki yerine koymuştum.

Yola çıkmıştık, görev arkadaşlarımı ismen tanısam da kendileri hakkında pek bir bilgim yoktu. Sağlıklı bir iletişim kurmakta oldukça zorlanacak gibi duruyorduk. Ayrıca umarım ikisinden birinin taktik zekası yüksektir kendim bu konuda fazlasıyla eksik olduğumdan, bana yön verebilecek biri çok iyi olacaktır diye düşünmüştüm.

Bu sırada Tatane konuşmuştu. Olasılıklardan bahsetmişti hepsi bana mantıklı gelmişti. Ancak bir şey söylemek istiyordum. Ben cümlemi toparlamaya çalışırken diğer görev arkadaşım Nyu konuşamadığı için mors alfabesiyle hızlanmamız gerektiğini söylemişti yüzünde sıcak bir gülümsemeyle.

Nyu’nun cümlesinin bittiğinden emin olduğumda konuşacaktım. Cümlemi ise çoktan toparlamıştım. “ Aslında bir şey söylemek istiyorum.”, diyecektim dikkatleri üzerime çektiğimde. Bir elimle hemen ulaşabileceğim yerde ki Bingo Kitabı’nı çıkartmıştım. Hızlıca sayfalarını çevirerek aradığım sayfayı bulduğumda durmuş ve arkadaşlarımın gördüğünden emin olduğumda konuşacaktım. “Taktik konusunda çok iyi değilim aslında berbatım ama çok boş zamanım var sıkça okurum. Şu adam belki tanıyorsunuzdur. A-Rank bir kaçak, Saitou Shinn.” Bu sırada elimle resmi gösterecektim. “En son görüldüğü yerde: En son Kawakami kasabasını aşıp Çimen ülkesinin iç kesimlerine ilerlerken görülmüştür yazıyor. Görev hakkında detaylıca bilgilendirilmemiz ve Tatane-san’ın dediği gibi bizden üst rütbeli olma ihtimali yüksek olan iki kişinin kayıp olması. Olayın bu adamla bağlantılı olabileceğini düşünüyorum.”, diyecektim. Fazlasıyla ciddiydim ancak yapacak başka bir şeyim yoktu.

[GM - Naruto]

Kendi kendinize karşınıza çıkacak tehlikeleri, sonuçları ve nedenleri tartışarak ilerliyorsunuz. Yolunuz o kadar da uzun sayılmaz. Takizawa hakkında bildiğiniz şey, bu köyün fazla ziyaretçi almadığı ve kendi halinde bir köy olduğu. Köyün şu zamana kadar kulağınıza çalınan bir önemliliği yok. Yollanan o iki shinobi hakkında da bilginiz yok.

Köyün yolu biraz dolanbaçlı olsa da size zorluk çıkartmıyor. Yolun yarısından çoğunu geçmiş durumdasınız. Güneş en tepede olmasına rağmen hoş bir esinti var. Sıcaklık sizi rahatsız eder nitelikte değil. İlerliyorsunuz ilerlemenize ama etrafta bir kişi bile görmüyorsunuz. Doğa ve siz üçünüz varsınız. Yakında köye ulaşacak ve oradaki insanlarla muhatap olacaksınız. Shinobileri bulmak, insan sorgulamak falan derken kafanız şişecek gibi. Şu anın tadını çıkardınız çıkardınız...

!	GM - Naruto yazdı:
	Mors alfabesi olayı iyi güzel de, bu şekilde çok uzun cümleler, paragraflar anlatamayacağını belirtmek istiyorum. Uzun süren bir olay bildiğin üzere. Bir kelimeyi anlatmak uzunluğuna göre 10-15 saniye arasında değişiyor. Tabi şu an kısa cümleler ve sakin bir ortam olduğu için sorun yok. Gene de gelecekte sorun çıkmasın.

[Shizawa Tatane]

Bu kadar olayın üstüne bir de bu Akane-san Shinn muhabbetini patlatmıştı! Shinn, Saitou Shinn. Bizim Ryōshi Kyōkai'deki elemanların peşine düştüğü missing-nin değil miydi bu? Üstelik benden de kişi hakkında bilgi istenmişti. Tch.

Bir saniye, bir saniye. Bu kız.. Bu kızı tanıyorum! Yolun sonunda bizimkilerle kesişirsek nasıl bir yol izlemeliyim? Ne yapmalıyım? Kızı bir an önce bilgilendirmeliyim çünkü beni hatırlamamışa benziyor. Her neyse, bizimkilerle kesişmemiz durumunda onları tanımıyormuş gibi davranmak sanırım şu an için en iyisi. Olası bir Shinn ile karşılaşma durumu eğlenceli olabilir, fakat bizimkileri karşı saf olarak görebilecek bir Himei vakasıyla da karşı karşıyayız. Uh, her neyse.

Tch. Gerçekten bu örgüt üyelerine bazı zamanlarda anlam veremiyorum. Plan yapmaktan anlamadığını söylemişti kız. Yanındaki adamın örgütün stratejisti konumunda olduğunu gerçekten hatırlamamış mıydı? Hafızası berbat olmalıydı. Bu konuyu bir kenara bırakacak olursak, komplo teorisi olarak adlandırdığım karşı safa geçme muhabbeti de bir aydınlık kazanmıştı.

"İkinci maddede belirtmiş olduğum karşı safa geçme ihtimali de böylelikle somutlaşıyor gibi duruyor. Shinn'in Bingo Kitabı sayfasında yazmakta olana göre, peşine düşen üç Jounin rütbeli ninjadan birini öldürmüş ve diğerlerini atlatmış. Acil bir kaçış sebebiyle mi diğerlerini öldürmediği, yoksa gerçekten gerekmedikçe elini kana bulamayan biri mi olduğunu bilmiyoruz. Dolayısıyla özellikle üste çıkan bir ihtimal yok. Fakat kesinlikle, düşmanlarına tolerans göstermeyen biri olduğunu düşünüyorum. Güç delisi birine benzemiyor ve hali hazırda yardımcıları olduğu düşünülüyor. Bu sebeple karşı safa geçme olayını somutlaştırmamıza rağmen bir alt aşamada tutabiliriz." diyecektim. Belki konuşma yapımdan, Akane-san beni hatırlayabilirdi.

Konuşmamı bitirdikten sonra, çevreyi gözlemlemeye başlayacaktım. Olası herhangi bir şüpheli, çevreye uygun olmayan bir bölge, yaprak, ağaç ya da coğrafi şekle rastlama ihtimalimi düşünerek, bu tarz şeylere ağırlık vermiştim. Bir yandan ilerlerken, bir yandan da Himei ve Akane-san'a bir soru yöneltecektim.

"Minik bir strateji gereği, alınbantlarımızı çıkarmamız konusundaki düşünceleriniz nelerdir? Bana pek gerek yokmuş gibi geliyor, yine de küçük bir tedbir alabiliriz." diyecektim, bir yandan çevreyi gözlemlerken. Her ne kadar reddedileceğini düşünsem de. Eğer kabul edilirse, alınbandını çıkarıp çantaya atmayı deneyecek, oraya bir şekilde sıkıştıramazsam, ceketimi çıkarıp, sembol içe gelecek şekilde omzuma bağlayıp, üstüne tekrardan ceketi giyecektim.

Can sıkıcı kısım başlıyor sanırım, hmpfh. Köye yaklaşıyoruz iyi mi..

[Nyu Himei]

Hakkında ismi dışında birde neredeyse hiç bir özelliği olmadığını bildikleri köye adım adım ilerliyordu görevde onunla birlikte olan "geçici" takım arkadaşı ve biricik Tatane'si ile. Onunla bir göreve gitmeyeli baya uzun olmuştu sahi. Batou'nun hayatını kaybedip hayatın en büyük ve en güzel hediyesi olan ölüm ile buluştuğu görevden mütevellit Kusagakurenin dokuzuncu takımı dağılmış ve Tatane ile olan ilişkileri önce soğumuş sonrada araya tamamen buzdan bir duvar örülmüştü. Bu duvar aslında sadece Tatane ile değil diğer insanlara karşıda örülmüştü. Dünyasına yeni birilerini alıp tekrar onları kaybetmekten açıkça korkuyordu. Bu göreve atandıklarından beri içine düşen ama belli etmediği korkusuda Tatane'ye bir şey olmasıydı. Ölmesi ise tam bir facia olurdu, tekrar kazandığı arkadaşını tekrar kaybetmek bu tatlı sıcakta bile soğuk hissetmesine neden oluyordu. Göz ucuyla Tatane'ye baktı. " Burada olmaman gerekiyor..."

Kendisini bir kez daha bu ikili ilişkilerin getirdiği bulanık düşüncelerden arındırdı. Burada köyün bir askeri, bir aracı olarak bulunuyordu. Arkadaşlık üzerine felsefe yapması için göndermemişti onu buraya köyü. Mağdur durumdaki meslektaşlarına yardım eli uzatmaktı onların vazifesi ve Himei bunu yapmak için tüm benliğini ortaya koyacaktı. Hem bu görev belki onun için başka kapıların açılmasını sağlayacak altın anahtar görevini görebilirdi. Uzak bir ihtimal bile olsa belki de ANBU timinin dikkatini üzerine toplayabilirdi, kim bilir ? Yeni yetme bir Chuunin olduğunun farkındaydı farkında olmasına, ama herkesin hayal kurmaya hakkı vardı değil mi ?

Yol uzun ve yorucu, görevin devamı belirsiz ve görev hakkındaki bilgilerde bir sürü boşluk. Ama neyse ki hava güzeldi. Tatlı tatlı esen rüzgar, vücudu sıcak tutan ama boğmayan bir ısı ve uçsuz bucaksız yeşil. Derin bir nefes aldı. Etrafındaki tüm oksijeni doldurmuştu ciğerlerine. Az biraz keyif çatmaya çalışıyordu. İşler karışmadan, birileri zarar görmeden kim bilir belkide Akane'nin bahsettiği nukenin ile karşılaşmadan önce sadece birazcık doğanın ve bu güzel havanın tadını çıkarmak istiyordu.

Tatane'nin önerisi mantıklıydı. Tanınmamak onlara kısa bir süreliğine avantaj sağlayabilirdi. O yüzden Tatane'ye başıyla onaylar bir hareket yaptı ve akabinde kemerine iliştirdiği alınbandının düğümünü çözdü. Bir kaç nanosaniye süren düşünme sürecinin ardından koyabileceği en mantıklı yerin ninja ekipmanlarını bulundurduğu çantası olduğuna karar verdi. Kumaş kısımlarını alın bandının metal kısmını kapatacak bir şekilde katladı. Amacı ninja ekipmanları tarafından çizilmesini istememesiydi. Önce çantasının içini kontrol edecek sığıp sığmadığına bakacaktı. Eğer oraya sığdıramazsa alın bandını Kusagakure simgesi iç kısma gelecek şekilde beline bağlayacak ve metal kısmınıda beline doğru verecekti. Tabi üstünü örtmesi içinde eteğinin içine soktuğu gömleğini dışarı salacaktı.

[Kaida Akane]

Konuşmamı bitirmiştim, normalde de sıkça Bingo Kitabı’nı okusam da Ryōshi Kyōkai’nin bu adamla ilgilenmesi, birkaç kez aynı açıklamayı okumama neden olmuştu. Görev geldiğinde ise direk aralarında bir bağlantılı olabileceğinden şüphelenmiştim. Yanımda kilerle bunu paylaşmanın verdiği bir rahatlık vardı üzerimde. Eğer söylemeseydim ve sonra bağlantılı çıksaydı hazırlıksız yakalanmamızla sonuçlanabilirdi ve bunun sonucunda fazlasıyla pişman olacağımdan emindim.

Görevde benden başka bir Ryōshi Kyōkai üyesi daha vardı. Buluşmalarda genellikle maskeli olurduk ancak yine de birbirimizi tanıyorduk. İsmini duyduğumda tanıdık gelse de çıkaramamıştım, yüzünü gördükten birkaç dakika sonra hatırlamıştım. Ancak bu konu hakkında bir şey yapma gereği duymamıştım. Sonuçta şuan isimlerinden ve yüzlerinden feragat eden kişiler değil, Kusagakure shinobisiydik.

Bu görevden önce Takizawa köyünün adını bile duymamıştım. Şimdi de çok bir şey bildiğim söylenemezdi zaten. Fazla ziyaretçi almadığını söylemişti birkaç arkadaşım. Köy ise bu konuda hakkında başka bir detay vermemişti bizlere.

Bu sırada Tatane yeniden konuşmuştu. Söylediklerini dikkatlice dinlemiştim. Konuşmasının ikinci kısmında ise bir öneri sunmuştu. Önerisini kabul etmemde bir sakınca yoktu, üst baldırıma bağladığım alınbandımı çıkartacaktım. Ardından ceketimi çıkartıp koluma bağlayacak ardından ceketimi yeniden giyecektim.

Dolambaçlı yollardan ilerleyerek yolun yarısını bitirmiştik, hoş bir esinti eşliğinde. Harika bir gün ve kesinlikle ölmek istediğim bir gün değildi gerçi hangi gün ölmek için güzeldir ki? Sessiz ve güzel bir ortamın içindeydim ve bir süre sonra gireceğimiz karmaşık durumları düşününce değeri fazlasıyla artıyordu bu ortamın.

Susamıştım, mataramı çıkarıp bir yudum su almıştım, soğuk suyla birlikte fazlasıyla ferahlamıştım. Her görevimden önce Tenchi'nin kulağıma "Elinden gelenin en iyisini yap.", dediği aklıma gelmişti. Şu sıralar bunu yapması elbette mümkün değil ancak yine de her görevden önce bu sözler zihnimde tekrarlanıyordu.

Bu görev o umursamadığım basit görevler gibi değildi. Ciddi bir görevdi, sonunun ne olacağı belirsizdi. Bu görevde ölürsem bir kez daha Tenchi'yi görmeden ölmüş olacaktım. Eğer böyle olursa bu kesinlikle onun suçuydu değil mi? Evet kesinlikle öyleydi ama o yaşlı bunak sorumluluklarını kesinlikle bilmiyordur ama ben biliyorum mesela bu görevlerimden biri onu tekrar görüp bazı cevaplar almak ve ölürsem bunu yapamayacağımdan eminim.

[GM - Naruto]

Üçünüz de alın bantlarını çıkarıyorsunuz. Ekipman çantanıza tıkıştırmak isteseniz de ne yazık ki girmiyor oraya. Bu yüzden Tatane ve Akane ceketlerinin altına, Himei de beline ters bir şekilde bağlıyor. Bu şekilde shinobi gibi gözükmüyorsunuz mu acaba? Himei'nin wakizashisi ve Tatane'nin tantousu öyle herkeste olan ekipmanlar mı? Sorular sorular.

İlerlemeniz sonunda meyvesini veriyor ve artık köyü uzaktan görebiliyorsunuz. Üstelik yolunuzun üzerinde de bir çiftlik evi görüyorsunuz. Sonunda medeniyet göstergeleri diye düşünürken yakınlaştıkça bu evde bir gariplik olduğunu fark ediyorsunuz. Evin girişini görmeye başladığınızda buranın yanıp kül olmuş olduğunu görüyorsunuz. Ön taraf yanınca arka tarafları da yıkılmış. Dumanı bile tütmediğini düşünürseniz baya bir önce yanmış. İçeriye girerseniz yanmış 2 tane ceset de görebilirsiniz. Yolun oldukça yakınında, çevresi çitlerle çevrili büyük bir arsanın en kenarında duran küçük bir ev burası. Çevresinde başka ev yok. Köy'e yarım saat-bir saat mesafede olduğunu tahmin edebiliyorsunuz.

[Shizawa Tatane]

Yol sonunda bitmişti ve Kusagakure shinobilerinden ziyade, gezgin ninjalar olabilmiştik.

Bu güzel bir şeydi, sonuçta buraya Kusagakure'den birilerinin gönderildiğini bilmeyeceklerdi ve olası bir başarısızlık durumunda oklar bizim köyümüze dönmeyecekti. Sivil görünemiyor olsak da, yine de önem gösterilesi bir şey yaptığımızı düşünüyordum. Herkesin alın koruyucusunu çıkarması güzel olmuştu.

O kadar yolu çekişimizin ardından, ilk gördüğümüz şey bir evdi. Hoş, sonunda yaşam belirtisi vardı! Köye yaklaştığımızı işaret ediyordu bu. Güzel. Yalnız, eve yaklaştıkça bir şeylerin yanlış gittiğini fark etmek elde değildi. Ev, yanmıştı. Yangının önceden çıktığını varsayabiliriz. Yakıp yıkıp gitmişler işte, olay bu. Yapanlar shinobi mi yoksa basit kundakçılar mı bilmiyorum, umurumda da değil.

Ha ayrıca shinobilerse ki yüksek ihtimal shinobiler, arkalarında böyle açık seçik bir delil bırakacak kadar cesurlarsa, bu delili koruyacak kadar da temkinlilerdir diye düşünüyorum. Yani içeriye girmek, düpedüz aptallık olacaktı.

Bu fikrimi diğerleriyle de paylaşmak istiyordum, yine de evin içerisine girme ihtimalini de cümlelerime katacaktım.

"Bakın, şu an sivil ninjalar sayılırız. İçeriye girmek riskli olduğu kadar, şüpheli de olacaktır. Yol ne kadar işlek bilmiyorum ama yolun bu kadar yakınında oluşu ve bu evin hala burada durup, herhangi bir müdahaleye uğramamış olması fazla kışkırtıcı.
Ayrıca, burası görev bölgemizin dışında sanırım. Takizawa köyüne henüz varmadık sonuçta. Ve... İçimden bir ses, bunun bir tuzaktan başka bir şey olmadığını söylüyor." diyecek ve derin bir nefes alıp, gülümseyerek

"Yine de girip içeride ne olduğuna dair olan merakımızı giderebiliriz, ne dersiniz? En fazla bölge izleniyordur ve şanslıysak öldürüleceğizdir. Yalnız baştan anlaşalım, ben burada gözcülük yapacağım. İçeride, olası bir saldırı durumunda, dövüş yetenekleri bakımından bariz olarak altta kalacağım.

Ve biriniz içeriye girecek olursa, canlı olan ya da eskiden canlı olan her şeye dikkat etmesini istiyorum. Tuzağımız ölü olanların aslında ölü olmaması olabileceği gibi, doğrudan girişte de olabilir. Şimdiye kadar müdahale olmadıysa buraya daha da kimse gelmez demektir, bu yüzden ikinci bir yol açmakta fayda var derim." diye söze devam edecektim.

Uh, amma konuşmuştum be. Ama boş konuşmamıştım, bu kısım güzel. Sanırım eğlenceli bir şeyler sonunda ölebileceğiz, ne harika! Değil mi? Um, sanırım değil. Her neyse. Diğerlerinin düşüncelerini de bekleyecektim. Grup halinde hareket etmek bu sefere mahsus en mantıklısı sanırım.