RPGTurk

Görevde Bulunan Kişiler: Masaru Riku, Bishamon Hachiman, Shijou Giin
Öngörülen Seviye: C Rank
Pasiflik Sınırı: 24 saat

Komplike sayılmayacak bir göreve çıkmış bulunmaktasınız. Rutin de sayılır aslında; parası karşılığında shinobilerden yardım veya hizmet talep eden şahıslar bolca mevcut sonuçta. Siz de, özellikle Iya Vadisi'ndeki ırmağın dibindeki killerden bolca isteyen bir heykeltraşın talebini kopardınız görev panosundan. Tasınızı tarağınızı toplayıp çıktınız iki günlük Iya Vadisi yoluna, rahat ve sorunsuz bir yolculuktan sonra da ulaştınız buraya.

Vadide türlü bitki ve hayvanın olduğunu ve içerisinde çeşitli kasabaların bulunduğunu biliyorsunuz. Vadinin en önemli geçim kaynağının odunculuk olduğunu da. Kuzuryu-gawa'nın ağaçları kadar olmasa da, buranın da odunu kaliteli. Ancak sizin işiniz otla odunla değil, ülkenizdeki en geniş vadiye nehrin dibinden kil çıkarma amacıyla geldiniz. Yorgun değilsiniz, hava şartları köyünüzünkiyle aynı; öğlen vakti olduğu için en sıcak halini yaşamaktasınız. Irmağı görebileceğiniz bir yükseklikte duruyorsunuz ancak direkt inmeniz mümkün değil. Şöyle bir etrafınıza göz gezdirince, inebileceğiniz iki yol olduğunu görüyorsunuz. Biri, güvenli ancak yaklaşık 1 saatinizi alacak olan uzun uzamalı ve ırmağa dolanarak giden bir yol iken, diğeri ise cümbürlop 10 dakikada inebileceğiniz ancak yuvarlanma riskinizin olduğu veya sağdan soldan saçma sapan hayvanların önünüze fırlayabileceği yol. Artık alışkın olduğunuz için sizi pek sıkıntıya sokmayan alnınızdaki terleri şöyle bir silip kararınızı veriyorsunuz...

Kapalı konu: Pasiflik sürecine dikkat etmenizi rica eder, belirtilmemiş ve diğer oyunculara haber verilmemiş üçüncü pasifliğinizde konudan direkt atılacağınızı belirtirim.

Kapalı konu: Yapılan düzenlemeler nedeniyle bu konudaki pasiflik sınırı bu mesajdan itibaren başlamıştır.

Birikimlerimin iyice azalması, daha doğrusu suyunu çekmesi sonucu bir göreve başvurmak zorunda kalmıştım. Görev yapmaktan nefret ediyordum çünkü iyi ve tek başına yapılabilecek görevlerin hepsi genelde benden önce biri tarafından alınmış oluyordu. Yoksa görevin kendisi yada çalışmakla ilgili bir sorunum yoktu. Nitekim bu seferde evrende gerçekleşen binlerce kaotik olayın sonucu yada basitçe şansım beni yüz üstü bırakmamış(i) tanımadığım 2 kişi ile bir kaç gün sürecek bir göreve çıkmıştım.

Aslında bakınca görevimiz gayet basitti. Iya Vadisine git ve bolca kil getir. Daha önce hiç kil toplamaya gitmemiş olsam bile İshi zanaatkar memleketi olduğu için bu tarz görevlere gayet alışıktım. Görevi zorlu yapan ise boş yükle bile yolculuğun 2 gün sürmesi yani dönüş yolculuğunuda ekleyince, ki büyük ihtimalle üç gün sürecekti, bir haftaya yakın dışarıda olacak olmamdı. Yanımda daha önce hiç tanımadığım iki kişinin olması ise cabasıydı.

Yolculuğumuz benim birinci günün ortalarına doğru beni gizlice izlediğini fark ettiğim devasa yılan dışında sorunsuz geçmişti. İşin garibi ise bu yılana bir bakıp hayırdır demeye gittiğimde tek bir iz bile bulamamamdı. Acaba yine hayal mi görmüştüm. Yoksa birileri benimle mi oynuyordu. Yanımdaki iki tipte pek tekin insanlara benzemiyordu. Şu siyah saçlı olan '' Ben çok şeyler atlattım Dünya beni anlamıyor. '' diyen bir emo/ergene benziyordu. Diğeri ise '' Herşeyi ben bilirim, en doğrusunu ben yaparım. '' yaparım diyen ilgi manyağı bir narsist gibi duruyordu. Gerçi kendi sorunlarım düşünülünce onları yargılayacak son kişi ben oluyorum ama olsun yinede pek tekin tipler değillerdi.

Uzun yürüyüşün ilk aşamasının sonuna geldiğimizde karşımıza yolumuza nasıl devam edeceğimiz ile ilgili iki seçenek çıkmıştı. Seçeneklerden nefret ediyordum çünkü seçenek demek ihtimal, ihtimal demek ise kandırılmanın ve yanılmanın mümkün olması demekti. Şimdi ben birinin genjutsu ile yolları bir birine karıştırıp ben x yoluna giderken aslında beni y yoluna götürmediğini nereden bilecektim?

Seçeneklerimize bakınca özetle kısa ama tehlikeli ve uzun ama güvenli bir yol vardı. Keşke gücüm insanlara etki edebilseydi yada şuankinden güçlü olsaydı. O zaman kendimi direk aşşağı salar ve gücümle düşüşümü yavaşlatırdım yada kendimi bir taşa bağlar ve taşla beraber inerdim ama böyle bir şansım yoktu. O yüzden keşkeler yerine elimdeki ile idare etmek zorundaydım. Etrafa iyice bakıp olayı tartıp ölçünce şu kanıya varmıştım: Çıkarken kısa ama tehlikeli yolu seçemezdik çünkü elimizde bir ton ağırlık v.s olacaktı. Bu yüzden geri dönerken uzun yolu kullanacağımız kesindi ayrıca yukarı çıkarken elimiz ağır olacağından çıkışımız büyük ihtimalle 1 değil 2 saat sürecekti. Bu durumda 2-3 saatte aşşağıda geçirirsek bütün günün bir anda bitmesi olacaktı. Ve yolculuğumuz tahmini 1 gün uzuyacaktı ama eğer inerken kısa yolu kullanırsak zaman kaybını önlediğimizden görevi zamanında bitirebilirdik. Ayrıca inerken endişe etmemiz gereken tek şey karşımıza çıkacak hayvanlardı. Basit bir çakra bağı ile bir ninja tavanda durabilirdi. Aynı yöntem ile bir dağdan/yükseltiden inmek çok daha kolaydı. Görevdaşlarıma dönüp '' Çıkarken elimiz dolu olacak o yüzden çıkarken uzun yolu kullanacağımız kesin. Eğer inerkende uzun yolu kullanırsak çok vakit kaybederiz ve geceyi burada geçirmek zorunda kalabiliriz. '' dedikten sonra parmağımla kısa yolu gösterip '' Buradaki hayvanların gece kamp alanımıza gelmeyeceğinin garantisi yok. O yüzden çakra bağıyla yuvarlanma riski olmadan aşşağı inebiliriz. Hatta yuvarlanma riskimizi ortadan kaldırdığımız için 10 dakikalık yol daha kısa sürer. Bu ufak zaman diliminde karşımıza bir hayvan çıkma ihtimali oldukça düşük ki çıksa bile 3 kişi rahatlıkla bir kaç hayvanı haklayabilir.'' diyecektim.

Gözlerini kısarak güneşe baktı.Kuru boğazına bir yutkunmayla can verdikten sonra alnındaki teri sildi kol yeniyle.Alışık olmadığı bir sıcaklık değildi bu,ancak uzun süren yolculukları Giin'i zorlamıştı.Fiziksel bir yorgunluktan ziyade zihni kendini biraz zorlamıştı.Düşünecek fazlaca vakit...Buna ihtiyacı olduğunu biliyordu.Panoda bu görevi gördüğünde aklına gelen ilk şeyde buydu zaten.Köyün kalabalığından,yorucu rutinlerinden uzaklaşmak Giin'e kaybettiği dinçliği tekrar bahşedecekti.Diğer yandan ülkesinin topraklarını gezmek onu mutlu ediyordu.Ufak bir kaçamak denebilir.Önündeki manzaranın tadını çıkaracak,ortamın sessizliğiyle bütünleşerek görünürde fazla zahmet istemeyen görevine odaklanacaktı.

Kendisiyle beraber görevlendirilen Riku ve Hachiman'la olan tanışıklığı,göz aşinalığından ibaretti.Son zamanlarda içine daldığı uğraşlar onu sosyal hayattan fazlasıyla uzaklaştırmıştı.Sağ göğsünü ovaladı.Kıyafetlerle gizlenmiş dövme her şekilde kendini hissettiriyordu.Düşüncelerinin,hareketlerinin yüce bir varlık tarafından izlendiğini artık biliyordu Giin.Bu onu hem tatmin ediyor hemde korkuya sürüklüyordu.Aslında Giin bu kadar ilerleme kaydettiği için inanılmaz bir haz almıştı.Korkusunu yenecek,ancak ona ortak olmayacak bir haz.

Yolculuk boyunca sakinliğin sinip fazla konuşmasada,onu bu iki chuuninden uzaklaştıracak bir hava sezmemişti.Onlara birer shinobi olarak saygı duyuyor,soğuk davranmamaya çalışıyordu.Sorulara nazikçe cevap verip,fikrini belirtmesi gerektiği yerde aynı şekilde kendini göstermişti. "Çok acelemiz olduğunu düşünmüyorum Hachiman-san." Irmağa doğru yöneldi bakışları.Uğraş verici yolu tercih ederlerse,gerçekten fazlasıyla zaman kazanabilirlerdi.Belli etmemeye çalışmıştı ancak Giin'in istemediği birşeydi bu.Iya vadisindeki kasabaları duymuştu.İşleri uzun sürer ve bunlardan birine uğramak zorunda kalırlarsa..İşte bu Giin'in gerçekten hoşuna gidebilirdi.Yine de çıkıntılık yapmadı. "İsterseniz siz o yolu tercih edebilirsiniz.Ben diğer yoldan ilerleyip çevreyi gözlemek,tanımak istiyorum.O yol üzerinde ne varmış görelim,hazırlıklı oluruz.Hızlı davranıp size katılacağım." Onay beklemedi Giin.Uzun yola doğru yönelerek hafif tempoda koşmaya başladı.Çevreyi olabildiğince gözleyerek ırmağa inecekti.Dedikleri biraz paranoyakça gözükmüş olabilirdi ancak içini rahatlatacağından emindi.

Yaşlı bir kadının göt göbek dağıtıp eğlenmesi mi önemli yoksa bir sanatçının sanatını sergilemesi mi diye sordum kendime görevlerden birini kendime seçerken. Tabiki de bir orospuyu düğüne yetiştirmek yerine sanatçıya yerdim etmeyi seçtim. Yaşlıların salaklıklarını çekmek için çok gencim sonuçta. Hem ne gerek var öyle birine yardım etmeye? O göreve gitmeyi seçen insanlar para için götünü de verir, karısını da satar. Bu kadar açık konuşuyorum. Peki şimdi ne yapacağım? İki günlük bir yolculuğun ardından sanatçı için götümü yırtacağım. Umurumda mı peki bir şeye ihtiyacı olması? Sikimde değil açıkçası. Yine de evimde oturup mal mal tavanı izlemek yerine bir şeylerle meşgul olmayı tercih ederim daha iyi. Hem cebime para girer hem de ülkeme hayırlı bir evlat olurum. Şaka şaka, hayırlı bir insan olmam da sikimde değil.

Geldik fasülyenin faydalarına... İki günlük yolculuğun ardından sonunda hedefimize ulaştık. Fakat ufak bir engel karşımıza çıktı ve bir yol seçmek zorunda kaldık. Herkes kendi fikrini dile getirirken bir dingil kendi kafasına göre hareket etmeye başladı. Siker misiiiin sabaha mı bırakırsın... Yakasından tutup ağzını burnunu kırmak vardı da uğraşmaya değmez diyerek diğer elemanın yüzüne baktım. "Aferin kerata, güzel düşündün. Şu sikiği boşverip dediğin gibi yapalım." Söylediklerinin ardından ayaklarıma chakra aktararak yerle olan bağımı sıkılaştırıp aşağıya doğru ilerlemeye başladım.

Hızlıca kararlarınızı veriyor ve yollarınıza devam ediyorsunuz. Ortak bir karara varmayıp ayrılmış olmanız üçünüzde de negatif bir etki yaratmıyor aslında, her ne kadar Riku artistlenmiş olsa da. Hatta herkesin istediği olduğu için keyifleriniz hala yerinde bile denilebilir: Hızlı yoldan gitmek isteyenler kısa patikaya, kafa dinlemek ve sakin sakin takılmak isteyen Giin uzun patikaya girerken güneş hala en tepede arsız arsız parlıyor. Merak etmeyin, bu şımarıklığı en fazla bir iki saat sürer muhtemelen.

Hachiman ve Riku: Tıngır mıngır ilerlemeye başlıyorsunuz engebeli yolda. Yeşil ve kahverenginin dengeli bir karışımı var etrafta. Ne kahverengisi sıkıyor ne de yeşili boğuyor. Ancak eğim epey dik, toprak da nemli ve kaygan. Çakralarınızı toplamış olsanız da daha dikkatli davranmanızda fayda olduğunu bilerek bir beş dakika kadar ilerliyorsunuz, yolu da yarılıyorsunuz. Diğer arkadaşınızı görebileceğiniz bir konumda değilsiniz. Riku atarını atıp giderini yaptığı için en önden atladı bu yola, arkasında ise Hachiman var.

Giin: Diğer patikaya başlangıç konumu olarak çok uzakta olmayan kendi patikana giriyorsun. Girmeden önce inceleyince gördün ki bu yol önce epey bir sağ yapıyor diğer yola göre, sonra da galiba yılan gibi kıvrıla kıvrıla nehire ulaşıyor. Başlangıçta diğer yol gibi burası da yeşil-kahverengi dengesi açısından aynı iken, ilerledikçe yeşili artmaya, otları yol etrafında sıklaşmaya ve boy olarak uzamaya başlıyor. İleriyle baktığında yolun iki yanını ağaçların sarmaya da başladığını görüyorsun, doğal bir duvar örüyorlar. Tek tük dökük tahta çitler de görmüyor değilsin: Galiba senin gibi, ırmağa inme niyetiyle buraya gelip bu yolu seçen insanlar çok olmuş burada. Ah şu güneş de olmasa var yaa!... Tam istediğin gibi görev ayağına kafa dinlemelik yolculuk olacak ha! Bir iki dakika keyfini çıkara çıkara yürüyorsun bu yolda, ellerin cepte. Sonra ne oluyor biliyor musun, ne seziyorsun? Artık kafa boyuna ulaşmış arsız otlar içerisinde bir kıpırdama? Hay Kami-sama, kedi midir köpektir, umuyorsun ki bir insan değildir. Yok yani kimse bu kadar iğrenç saklanmayı beceremez bir de seni takip ediyor utanmadan. Vay terbiyesiz niyeti ne acaba derken...

"LAN BURADA DA YOK ARAMADIĞIM YER KALMADI NE KİLMİŞ BEA!" diye çam yarması bir erkek fırlıyor karşına. E boru değil shinobisin, doğal içgüdülerinle gardını alıyorsun bu mallık karşısında, karşındakini de incelemeye başlıyorsun. Dediğim gibi yapılı, beyaz tenli, üstü başı pislik içinde, boynuzlu.... Nasıl ya bir dakika, boynuzları var bunun? Ya tanrılar senle münasip organ geçiyor ya da bu adam kili çok yanlış yerlerde aramış. Gerçi... Çalıların arasından kil diye fırlamasından belli yanlış yerde aradığı da... Üstünü başını şöyle bir temizliyor önce eğikken, sonra kalkıyor ama karşısında birden seni görünce "ANAM!" diye o da kendi gardını alıyor. Ardından geri salıyor kendini "Ha lan bizim köydenmiş bu be." diyerek. Elini uzatıyor sana, "Kardeş Aki ben, Kinomigillerin. Sen de kil falan şeyapıyorsan yok burada ben baktım. Zaten kil falan işin bahanesi biliyon mu Amegakure'nin ağzına sıçayım ben hep onlar milletin aklına falan giriyor yok kildi heykeldi puttu. Putperest şerefsiz hepsi yemin ediyorum. Dinsiz imansız götverenler." diye kendi halinde takılıyor resmen karşında, susmuyor. Daha detaylı inceleme fırsatı buluyorsun, uzattığı elini kabul ederek tanışıp tanışmamakta kararsızken. Bu adamı sanki bir kaç kere gördün sen, kafasında alın bandı falan da var. Zaten köylerde her shinobi birbirini simaen tanır, anımsar. Muhtemelen sizle aynı görevi alan bir başka shinobi işte. Dikkatsiz davranışları ve saçmaladıklarına bakılırsa da epey salak. Belki de saf. Hayır Amegakure ne alaka yani 4854 derece sıcaklıkta şimdi?

Kinomi Aki

Şu emo tipli çocuk tam bir problem çıktı. Kendi kafasına göre çekip gitmeler falan. Birde ben bakıp gelicem diyor. Hayır anlamadığm olay allahın dağında neye bakacak. Huriler varda biz mi bilmiyoruz. Yaptığı şey sadece kendini etkilese sorun yok ama şimdi bunun yüzünden epey vakit kaybedeceğiz. Biz aşşağıya erken inip işe koyulduğumuzda o hala yolda olacak. Belkide biz aşşağıda işimizi bitirip onun inmesini bekleyeceğiz. Beyfendi etrafta gezip dolaşacak işi biz yapacağız ve onun yüzünden yine geç kalacağız. Jashin-sama'ya çok şükür ki diğer çocuk biraz daha aklıselim çıktıda o benle geliyor ama onunda bana hitap şekli hiç hoşuma gitmemişti.

Emoyu arkamızda bırakıp yolumuza devam etmiştik. Hava her zamanki gibi bunaltıcı bir şekilde güneşliydi. Gerçi bu durumda bu iyi bir şey oluyordu çünkü karanlık çökerse zaten şu diğer herif yüzündenuzayan işimiz iyice uzardı. Yolumuzda baya dik ve kaygandı. Dikliği pek sorun olmasada kayganlığı yüzünden çakra bağı bile bize düşmeye karşı mutlak bir koruma sağlamıyordı. Bu yüzden sağımıza solumuza dikkat edip yavaşça inmek zorundaydık. Yani daha önce düşündüğüm kadar hızlı inmiyorduk. Tek tesellim bize saldırabilecek hayvanlarında aynı sorunu yaşayacak olmasıydı.

Yolun yarısını geçtikten sonra yavaşça sol elimle bir kunaiyi alacaktım. Hem bir şey saldırırsa hazırlıklı olurdum hem yuvarlanırsam kunai'yi yere saplayıp yada saplamaya çalışıp düşüş hızımı azaltırdım. Aşşağı doğru inerken aynı zamanda çevremide dikkatli bir şekilde inceleyecektim. Gözlerim, özellikle olası bir tehlike durumunda kullanabilecek taş,kaya veya çakıl gibi şeyler arıyordu.

Attığı adımlar boyunca Giin istediği havayı yakalıyordu.Yol tahmin ettiğinden daha uzun gözükmüştü.Çevresindeki değişimler ise içini şimdiden huzurla kapladı.Yavaş yavaş uzayan çimler,etrafını saran ağaçlar...Doğa ana Ishi'nin kalanına nazaran burada çok daha güçlüydü.Diğer iki chuuninin böbürlenmelerini duymasa,görevden kaytarıp biraz dinlenebilirdi hatta Giin.Adımları yavaşlarken elleri ceplerine girdi ve derin bir nefes çekti.Güneş hala boğucuydu ancak Giin bundan keyif alacak kadar mest olmuştu.Sıcak hava ülkesinin bir parçasıydı nede olsa...Hamak,soğuk bir içecek ve sessizlik.Çalışkan biri olmasına rağmen bu hayal onu mest ediyordu.

Yürüyüşü yavaşlıktan öte kuşku dolu bir ritme büründü.Kıpraşan çimler...Ellerini cebinden çıkararak bu başarısız saklanma girişiminin sonuçlanmasını bekledi.Keskin bakışları çimlere kilitlenmişken iyi yahut kötü her senaryoyu kurdu zihninde.Hazırdı Giin.

Muhtemelen hazır olmadığı tek şey fırladı karşısına.Bağırarak kendini gösteren,saçma salak bir görünüme sahip çam yarması.Anın heyecanıyla bacakları saldırı pozisyonu almıştı.Farkedilmemişti Giin.Karşısındaki her kimse saklanmakta başarısıztı ve ayakta uyuyordu.Adamı süzdü.Ayakları,vücudu,kafası..Boynuzlar Giin'in gözlerini büyütmek için yeterli bir ayrıntı olmuştu.Çarpıklıklara alışıktı.Yinede gardını indirmek yerine biraz daha kıllandı Giin.Sol ayağı geriye doğru giderken saldırmak için kendini hazır hissediyordu.Otların arasında kil arayan,birkaç adım yanında dikilen adamı görmeyen biri..Zor olmayacağını düşünüyordu.

'Bizim köydenmiş bu be.' Ekşimiş suratıyla ona uzatılan ele baktı.Sonra boynuzlara.Kinomigillerden Aki.Tanımadığından emindi ancak kesinlikle birkaç kez görmüştü bu adamı.Boynuzlar hafızadan zor silinecek şeylerdi sonuçta.Gardını indirerek Aki'nin uzattığı eli sıktı.Gerilen suratını düzgün bir şekle sokarak nazik bir gülümsemeyle süsledi Giin. Amegakure ? "Memnun oldum Aki-san. Shijou Giin." İstemsizce Aki'nin nasıl shinobi olduğunu düşündü.Saftı,dikkatsizdi.Ve muhtemelen söyleyeceği şeyi,söyledikten dakikalar sonra düşünüyordu.Ancak yaydığı canlı aura görmezden gelinemezdi.Göreve geldiği diğer iki chuunin düşünülürse...Tercih şansı olsaydı kesinlikle Aki ile kil aramak isterdi.

Aki'nin kaba sözlerini geçiştirmek için etrafında ufak bir tur attı. "Eminim birçok yere bakmışsındır Aki-san,yorulmuşsun." Ufak bir gülümseme daha. "Belki yanlış yerlerde aramışsındır.Nerelere baktın ?" Geriye doğru birkaç adım atarak sağlam olduğuna inandığı çitlerden birine yaslandı. "Bende bir görev için buralardayım.Tek başına mısın ? " Fazla soru sorduğunu biliyordu Giin.Ancak Aki doğası gereği ciddi anlamda çok soru yaratıyordu.Boynuzları,hareketleri,kili aradığı yerler ve Ame ? Kendini daha fazla tutmadı Giin.

"Birde...Amegakure derken ? "

Adam akıllı yoldan gitmeyen aklımızı sikmek için son şans! Üç al iki öde. Çünkü birisi çoktan bok yolunu boyladı...

Gittiğimiz yolun ne kadar boktan olduğunu en başından farketmiştim. Bu yüzden giderken hiçbir pişmanlık çekmiyordum. O ibne oğlan gibi kendi kafama rahat yoldan gitmeyi ben de bilirdim ama o zaman hiçbir heyecanı kalmazdı. Sonuçta bu bir görev ve alın terimizi akıtmalıyız bu işe. Yoksa uzun yoldan götümüzü yaya yaya gitmesini biz de biliriz. Arkamdan gelen kardeşimle birlikte bu göreve terimizi de akıtırız, kanımızı da!

İbneden bir hayli uzaklaştığımızı farkedince biraz rahatlamıştım açıkçası. Sikik sikik koşarken görmek beni biraz deli etmişti. Neymiş efendim istediğimizi yapabilirmişiz... Sana mı sorucam lan göt lalesi! Neyse neyse! Tamam sakinim. Yolumuza devam edip kilimizi toplayıp geri döneceğiz. Hepsi bu. Böyle tuhaf insanlara kafamı takıp neden görevi iyice zorlaştırayım ki? Saçma salak adamlarla uğraşamam. Evet, uğraşmayacağım. Umarım götünü kurtlar yer de görür ebesinin nikahını.

Neyse işte efendim yolumuza devam ediyoruz. Neyin nereden çıkacağını bilemeden yolumuzda büyük bir dikkatle ilerlerken henüz emanetleri çıkarmaya tenezzül etmedim. Karşıma kim çıkarsa çıksın bulaşıp savaşmayı düşünmüyorum açıkçası. Biz buraya kil toplamaya geldik. Böyle ekşınlara hiç gerek yok...

Hachiman: Dikkatlice yürümeye çalışırken aklına, eline kunai almak geliyor. Olası bir saldırıya hazırlıklı olmak baabında. Hayvanlar, pusu kurmuş düşmanlar, millete "Kerata" diye hitap edip yola önden atlayan sarı saçlı adamlar. Tıpkı... Şu önündeki adam gibi değil mi ya? Niye önden atladı ki bu hevesle şimdi? Amacı ne bu herifin? Hayır bir de düz düz yürüyor sanki amacı bir pislik değilmiş gibi. Çakmayacaksın zannediyor ama senden kaçar mı? Kesin pis pis planları var... Ya aşağıya indiğinizde dereden kil yerine müthiş gizli bir silah çıkarıp seni etkisiz hale getirirse? Üzerinde insanların akla hayale getiremeyeceği acımasız deneyler yapma niyetindeyse? Odağın tamamen önündeki adamın üzerinde, yola çıkabilecek diğer tehlikelerden ziyade. Her hareketinden nem kapmaktasın ve adama dair negatif düşüncelerin hızla yoğunlaşmakta.

Riku: Zemin ile bağını bozmadan devam etmektesin inmeye. Bir sıkıntı yok gibi, arada tökezliyorsun amma, dengeni kolayca toparlıyorsun. Olacak o kadarı farkındasın. Bir sıkıntı çıkmazsa bir iki dakikaya nehrin yatağına ulaşacağını hesap edebiliyorsun ama önüne büyük bir boşluk çıkıyor çok geçmeden. Galiba büyük bir kayanın üzerindesiniz ve yol bu kayanın altından devam ediyor. Sıçrayıp inebileceğin bir mesafe ama belki başka bir yol da bulabilirsin.

Giin: "Tek başınaydım." diyor son bir kez üstünü başını pat-patlayıp temizleyen Aki. Sonra unuttuğu bir şeyi hatırlayan tavırla çıktığı otların ardında bir yerlere çeviriyor kafasını, "Sonra peşime bir kaç kişi takıldıydı amma..." diyor dalgın dalgın. Baktığı yeri boş boş süzmesi bir 5-10 saniye daha sürüyor. "Cidden nerede onlar?... Neyse. Ya bana dediler burada kil var, git al getir. Bakmadığım yer kalmadı illa aşağı inece'm galiba. Durduk yere iş çıkardılar yok sanata destek olalım yok bilmem ne." diye söylenmeye başlayıp, sen Amegakure hakkında sorunu sormadan "Hadi hadi" anlamında bir el hareketi yapıp yolda ilerlemeye başlıyor. Arkasından şöyle bir bakıyorsun yaslandığın yerde ve, duruyor değil adamı takip ediyor olsan bile hızına yetişmen zor olurdu. Cüssesinden gelen avantajla attığı büyük adımlar muhtemelen senin beş adımına falan denk geliyor. Seni duyabileceği menzilden çıkmadan da son sorunu soruyor, aniden tekrar durmasına sebep oluyorsun. "Amegakure..." diye hırlıyor yavaşça sana bakmadan, duraksıyor bir kaç saniye... Kısa bir süre de olsa adamı kızdırdığını düşünerek ufak bir gerilim yaşıyorsun. Neyse ki bu gerilimin, adam "BOŞVER AMEGAKURE'YI GIIN-SAN YA YÜRÜ KİL TOPLAYA'K!" diye neşeyle bağırmasıyla son buluyor. Adam gene yardırmaya başlıyor.

Kapalı konu: Sadece bu konuya özel olmayan genel bir bilgilendirme geçmek istiyorum. Bundan sonra pasiflik bildirimlerinizi ve sebeplerinizi özel mesaj ile değil konularınıza mesaj olarak atarsanız sevinirim. Benden ziyade takım arkadaşlarınızın da pasiflik yapacağınızı bilmesi benim için çok daha önemli. Tur sırası olmasa da beklemek zorunda hisseden arkadaşlar için de kolaylık olur, hem de siz bilgilendirme yaptığınız için uyarı almamış olursunuz. Teşekkürler hassasiyetiniz için.

RPGTurk

[Ishi] Sanat İçin

[Ishi] Sanat İçin

Re: [Ishi] Sanat İçin

Re: [Ishi] Sanat İçin

Re: [Ishi] Sanat İçin

Re: [Ishi] Sanat İçin

Re: [Ishi] Sanat İçin

Re: [Ishi] Sanat İçin

Re: [Ishi] Sanat İçin

Re: [Ishi] Sanat İçin

Re: [Ishi] Sanat İçin