[Kusa] Olay Yeri İlk Müdahale

[GM - Naruto]

Görevde Bulunan Kişiler: Miyahara Miharu, Kon Ko, Arete Akeno
Öngörülen Seviye: C Rank
Pasiflik Sınırı: 24 saat

Acil bir durum söz konusu. Köy meydanında, elinde kunai olan bir kişi, bir kadını rehin almış durumda. Ne istediği, amacı ve kimliği şu an için belirsiz, ancak stabil bir akıl sağlığı olmadığı gelen ilk bilgiler arasında. Oraya varacak olan ekip, hiç bir şekilde herhangi bir kimseye zarar gelmesini engelleyecek ve ortamı sakinleştirmeye çalışacaklar. Bir güvenlik çemberi oluşturup olaya sivillerin karışmasını engelleyecekler. Olaya, gerek olmadıkça, bir Jounin gelmeden müdahale etmeyecekler.

Köy meydanına koşturmaktasınız. Yüksek çatılardan sıçrıyorsunuz, köy meydanına vardıkça çatıların yüksekliği daha da artıyor. Meydana yaklaştıkça gelen kargaşa seslerini duyabiliyorsunuz. Durum ciddi gibi.

[Kon Ko]

Vay anasını! Çok aksiyonlu lan! Delinin biri karının birini rehin almış. Aboov! Böyle görevlere katılmayalı epey oluyor. Kanım kaynadı şerefsizim. Adrenalinle doldum. Sosyal yönüyle pek benlik bir görev olmasa da görev görevdir. Elimizden geleni yapacağız.

Olay acil olunca çatılardan seyahat hakkı doğdu bize. Milletin mahremine göz gezdire gezdire seyahat etmek de ayrı bir keyifliymiş. Damdan dama damdan dama! Bir tanesi atletiyle uyuyor lan! Ahuahuauhauhua! Bu kadar mal olunur, ortalık yıkılıyor adam atletle damda uyuyor. Üstüne basardım da neyse... Bıyıklarına tükürdüğüm.

Şimdi bir de görevdaşlarımıza göz atalım. 1 numarayı tanıyorum. Kızıl kafası, zeytin yeşili gözleri ve çiliyle beneğiyle Miharu! Vay gardaşım benim! Burada da yalnız bırakmadı beni. 2 numarayı ise tanımıyorum. Ama şekilli bir arkadaşa benziyor. Onunla da tanışırız. Olay yerine yetişince konuşmaya zamanımız olmaz. Bir iki kelam edip tanışalım bari.

"Miharu! Naber kız? Kuyruk gibisin ha." deyip kısacık bir kahkaha salladım. Kısacık çünkü zaman yok. Sonra da ötekine dönüp "Selam olsun sana Yamuk Kaşlı! Ben Ko! Knock Out anlamında. Anlayacağın gibi Knock Out ederim. Haydin siz de anlatın da bir şeyler görevde lazım olur." dedim. Kekledim salağı askaşdaşsadyamukkaşkırmızıkafakokralsübliminal. Kami-sama'nın keklikleri yav!

Aniyy! Sesler gelmeye başladı lan! Mahalle karışmış billahi. Şimdi hem mahalleliyi hem de deliyi yatıştırmak gerekir. Ulan ben yapamam ki o işi! Bence ben orada ültimatom olarak durayım, Miharu ya da öteki eleman konuşma işini halletsin. Neyse, bunlar da kendileri hakkında bir şeyler anlatsın da hallederiz o işi. Haydi evladım siz de çabuk olun. Vardık olay yerine!

[Arete Akeno]

Sabahın köründe tatil günümde uykulu uykulu yatağımdan kalmıştım. Daha doğrusu kaldırılmıştım. Bir insan neden sabahın köründe kaldırılır ki hemde tatil gününde. Söylenene göre adamın biri meydanda kadının birini rehin almış falan filan. Beni bunun için mi rahatsız etmişlerdi. Koskoca köyde bunu yapacak ben mi vardım. Hem bir insan niye birini bu kadar açık bir şekilde rehin alır. Kesin sevgilisi terk etmiştir buda içip içip sapıtmıştır. Hatta rehin aldığı kişide %90 terk eden sevgilisi filandır. Normalde olsa böyle bir şeye, ortanca parmağımı kaldırarak cevap verirdim de cebimde 5 kuruş yok. Anlayacağınız el mahkum.

Üstümü başımı değiştirip ekipmanlarımı aldıktan sonra 2 kişi ile daha buluşup yola koyulmuştuk. Önce yola koyulduğum insanları tanıtayım. İlk olarak dev olandan başlayayım. Bu insanımsı büyük ihtimalle anne karnında 5'izmiş. Bu diğer 4'ünü yemiş böyle olmuş. Adam cami duvarına işememiş bildiğin ortasına s.... Neyse küfürlü konuşmayayım bayan var. Bayan demişken yanımdaki diğer kişide epey güzel ve çekici biriydi. Ama tipim değil. Ben sarışın mavi gözlülerden hoşlanıyorum. Birde saçları bana alevleri hatırlatıyor ki bu bile tek başına kızdan bir iki adım uzakta durmama yeterde artar bile.

Birazda görevimizin detaylarından bahsedeyim. Aslında yapacak fazla bir şey yoktu. Ufak bir şerit/barikat filan çekip milleti uzaklaştıracaktık. Sonrada daha yetkili biri gelip olaya çözüm üretecekti. Tabi bu dediğim her şey mükemmel ilerlerse olacaklardı. Eğer kötü bir şey bulunursa yine müdahale edebilirdik.

Evlerin üzerinde tavşan gibi hoplaya hoplaya giderken uzun olan konuşmaya başlamıştı. Kendini tanıtıp yeteneklerinden falan bahsetmişti. Adama yukarıdan aşağı baktıktan sonra '' Adım Arete. Bir iki dövüş stilini biliyorum. Ayrıca çok hızlı hareket edebilirim. '' diyecektim soğuk bir tavırla ve ilerlemeye devam edecektim. Milletle fazla içli dışlı olmak istemiyordum. Bana kalsam bütün bir yılı evimde kimseyle konuşmadan geçirebilirdim. Ama temel ihtiyaçlarım sağolsun böyle bir şeyi yapamıyordum. O değilde bu Ko denen herif bastığı yeri çökertmeden nasıl bu kadar hızlı hareket ediyordu şaştım doğrusu.

[Miyahara Miharu]

Miharu, bugünün de diğer günler gibi sıradan ve sıkıcı geçeceğini düşünüyordu. Ta ki köy meydanında bir rehin alma olayı olduğunu öğrenene kadar. Kendisinden, yanına verilen diğer iki kişi ile birlikte büyük ağacın yakınlarındaki bir olaya müdahale etmesi istenmişti. Rehin alınan kişinin bir kadın olduğu söylenmişti genç kıza ama olayı çıkaran kişinin kimliği ya da rehin aldığı bayandan ne istediği hakkında bir bilgi verilmemişti. Büyük ihtimalle bu durumun kendi anne ve babası gibi boşanan iki insanın çıkardığı bir olay olabileceğini düşündü. Olayın arkasında daha derin bir mevzu da yatıyor olabilirdi tabiki ama Miharu'nun aklına gelen ilk düşünce bu yöndeydi.

Olayın acil olmasından dolayı sokaklardaki kalabalığın kendilerini yavaşlatmasına izin vermek yerine şu güne kadar öğrendiklerinin bir meyvesi olarak çatılardan ilerlemeyi tercih etmişlerdi. Normalde, köy meydanı gibi insanların yoğun olarak bulundukları alanlarda shinobilerin bu tür yeteneklerini kullanmalarına pek hoş yaklaşılmıyordu köy yönetimi tarafından. Ama bu sefer olay yerine bir an önce varmak zorunda oldukları için çatıların üzerinde yolculuk yapmalarına kimsenin kızmayacağına emindi. Ayaklarında çakra biriktirip bir çatıdan diğerine her atladığında yüzünü tokatlayan rüzgarın sıcaklığı ile gülümsüyordu Miharu. Genç kızın güldüğü pek görülmezdi diğer insanlar tarafından. Bu bile bugününü günlüğüne anlatması için geçerli bir nedendi. Kendisine verilen görevi başarıyla yerine getirip evine dönebilirse yapacağı ilk iş bugün yaşadıklarını satırlara dökmek olacaktı.

Yanında Kon Ko'nun olması kızın tereddütte kalmasına yol açmıştı. Kendisiyle hemen hemen aynı yaşta olmasına rağmen devasa bir vücuda sahip olan Ko'nun gücüne güvenebileceğini biliyordu. Eğer bir olay çıkarsa ona sırtını rahatlıkla emanet edebilirdi. Ama iş ikna etmeye geldiğinde pek de emin olamıyordu Ko'nun neler yapacağından. Aslına bakılırsa onun rehineyi kurtarmak yerine rehin alan kişiyi sinirlendirmeye çalışacağını adı gibi emindi. Bunun sonucunda da sanığın kurbanına zarar vermesi kaçınılmaz bir son olarak çıkacaktı karşılarına. Belki de Ko'nun bu işe karışmasına izin vermemesi herkes için faydalı olabilirdi. Öte yandan daha önce hiç karşılaşmadığı birisi daha vardı yanında ve nedense Miharu'ya karşı mesafesini korumaya çalışması dikkatini çekmişti genç kızın. Nedenini bilmiyordu ve açıkçası pek de umrunda değildi çocuğun aklındaki düşünceler. Büyük ihtimalle bu olaydan sonra onu bir daha görmeyecekti.

Köy meydanına yaklaştıkça etraftaki gürültünün her saniye daha da arttığını fark etti. Olay aklında kurguladığından daha karmaşık olabilirdi. Yapması gereken şeyleri düşünmeye başladı hemen. İlk iş olarak etraftaki meraklı kalabalığı olay yerinden uzaklaştırması gerekiyordu. Sonrasında yapması gereken tek şey beklemek ve olayı çıkaran kişiyi sakinleştirmeye çalışmak olacaktı. En azından kendisinden yapılması istenilen şey bu kadardı. Öncelikle Kon Ko'nun dediklerine karşılık yüzünü buruşturarak cevap verecekti. Çocuğun ne demeye çalıştığını anlayacağına emindi. Alışmıştı onun bu tür konuşmalarına. Bu yüzden pek sinirlenmiyordu artık onun hareketlerine. Yüzünü buruşturması onun için yeterli bir cevaptı. Sonra da diğer çocuğa döndürdü başını ve "Selam." dedi tek kelimeyle. Daha fazla şey söylemeye gerek duymamıştı. Eğer yeteneklerine ihtiyaçları olursa neler yapabildiğini ikisi de en ön sıradan şahit olacaktı zaten.

[GM - Naruto]

Üç büyük tepeden biri olan tepelerden doğuya düşeninin tam arkasından doğmakta olan Güneş Kusagakure’ye has, ancak Kusagakureliler için rutin olacak bir günü müjdeliyor. Sabahın o mahmur serinliği henüz kendini kaybetmemişken, Kusagakureli birçok kişi yorganlarına iyice sarılmış uyumakta. Hafif esen rüzgar ağaçların yapraklarına değerken hoş bir hışırtı çıkarmakta, ne var ki Kusagakure için en tehlikeli rüzgarlardan biri de bu tür rüzgarlar. Soğuk esen bu tip rüzgarlar önlemini almayanlar için doğrudan bir hastalanma sebebi oluşturmakta. Zaten bu yüzden Kusagakure’de çoğu kişi camlarını açmadan uyur ve pike gibi ince örtünme eşyaları yerine yorganları tercih eder.

Güneş ile rüzgarın oluşturduğu bu derin kombinasyon diğer insanların için bir Cennet imgesi , Kusagakureliler için ise günün en saf hali olduğunu söylemek de mümkün. Genellikle boş sokakların varlığı ile şenlenen bu havaya eşlik eden bir diğer şey ise taze ekmek kokusu. Her ne kadar klasik bir yaşam tarzı seçilmiş olsa da Kusagakure’de de bazı insanlar kahvaltılarında bir dilim de olsa ekmek yemeyi adet edinmişlerdir. Bu sebeple de köyün bu anlamdaki tek fırının çalışmaya başladığı bu saatlerde ekmek kokusu rüzgarla birlikte adeta tüm köye yayılır.

Havanın bu dinginliği sayesinde kolay kolay uyku problemi çekmeyen halk, erken saatlerde uyansa da evlerinden kahvaltılarını etmeden çıkmamaya özen gösterirler. Topluca yenen yemekler Kusagakure’de ayrı bir öneme sahiptir. Ancak yine de tek tük de olsa bazı insanlar dükkanlarını açmak için sokaklara çıkar. Fakat bir öğle vakti ile kıyaslandığında, şu anda sokakta insanların gerçek anlamda olmadığını söylemek bile mümkündür. İşte böyle bir sabahtı olayların başladığı sabah da. Güneş’in ilk ışıkları, serin bir rüzgar, dağılan ekmek kokusu ve birkaç insan…

Hızlı bir biçimde size bildirilen olay yerine doğru ilerlemektesiniz. Olayın erken saatte olmasının bir avantajı olarak çatıları rahatça kullanabiliyorsunuz. Olayın öğle saatlerine denk geldiği düşünülürse, çatılarda yer alan kafelerdeki insanların size bir hayli ayak bağı olacağı ortada. Bu yüzden de ilerlemeniz normalden birkaç kat daha hızlı olabiliyor bu sayede. Başlarda rüzgarın hışırtısı ile şenlendirdiğiniz kulaklarınız ilerlemeye devam ettikçe ufak insan seslerine bırakıyor kendini. Daha sonra ise ufak bağırışlar geliyor kulağınıza. Köy meydanında tamamen tek katlı binaların olması, sizin olaylar az da olsa tepeden bakmanızı sağlıyor. Bu açıdan baktığınızda ise, bir kadını sol kolu ile boğazından sarmalamış, sağ elindeki kunai’yi de kadına dayamış, uzun siyah saçlı bir adam görüyorsunuz. Adamın görebildiğiniz tek şeyi aslında bu oluyor da denebilir, çünkü şu anda tamamen adamın arkasında bulunuyorsunuz. Adam ile aranızda ise Matsuoka-sama bulunuyor. Bunun dışında adamın üstündeki giysiler hemen hemen her Kusagakureli’nin giydiği türden şeyler. Yani kıyafetlerine bakarak adamın fakir veya zengin olduğunu söylemek güç.

Çevreyi biraz daha incelediğinizde etrafta hemen hemen 15 kişi olduğunu görüyorsunuz. Ağırlıklı erkek yetişkinlerin oluşturduğu bu gruptan oldukça fazla ses yükseliyor. Ancak bu yükselen seslerden birbirlerini ayırt edemiyorsunuz ve bu yüzden de söylenenleri tam olarak anlayamıyorsunuz. Fakat görünen bir şey var ki burada bulunan kişiler uzun saçlı adama karşı bir hayli öfkeliler. Bu kişiler adamın etrafını hilal şeklinde sarmış haldeler. Zaten adamın arka yüzü Matsuoka-sama’ya denk geldiği için bu noktaya bir adamın gelmesi de söz konusu değil. Sizin bulunduğunuz alan ise, bir manav dükkanına ait binanın tepesi. Matsuoka-sama ile aranızda yaklaşık 20 metre bulunmakta.

[Kon Ko]

Sabahın köründe zıp zıp giderek hedefimize rahatça ulaştık. Normal yolculuklarıma oranla oldukça eğlenceli bir yolculuktu. Bir de şu arkadaşlar da benim gibi eğlenceli olsaydı. Yamuk Kaşlı diye sataştığım adını söyleyip kısacık bir bilgi verdi. Çok hızlı hareket de edebiliyormuş. Aman ne ala! Bana 30 tane vursan iplemem ama sana bir tane koysam ebeninkini tersten görürsün. Hız da hız, bu ne arkadaş. Ötekini zaten biliyorum. O da saldırılardan kaçıp vurmaya çalışıyor. Gaay! Hadi Miharu zaten kız, hem de espri anlayışı olmayan kızlardan! Hiç sevmem. Öhm... Sana ne demeli Arete? Azcık erkek olun lan! Göğsünüzden kıl fışkırsın! Dudağınızla burnunuzun arası bıyıktan görülmesin! İşte böyle!

Bu godoşları unutup olaya geri dönelim. Şimdi bu uzun, siyah saçlı abimiz bir koluyla tam bir abaza gibi kadını sarmalamış. Yanlış görmüyorsam sol kolu. Öteki elinde de bir kunai var. Onu da karıya dayamış. Ama ben eminim ki karıya dayadığı tek şey o kunai değildir. Sapık! Irz düşmanı herif! Matsuoka-dono'nun önünde olan olaylara bak! Ayıp!

Bir de ergen şarkıcı görmüş ergen kızlar topluluğunu andıran hilal cemiyetimize göz atalım. Bunlar da "Bu mahallesin namusu yok mu lan!?" tipinden heriflerden oluşuyor daha çok. Ağaca sırtını veren adamı çevrelemişler. Bu olanlarla da aramızda 20 metre kadar var.

Şimdi kimse benden öyle gizli işler beklemesin. Zaten bekleyen de yoktur eminim. Ben gidip şöyle bir gözdağı veririm millete, halkı yatıştırırım olduğu kadar. Bir de delimize göz atarım nasıl biriymiş diye. Bunlar da bir şeyler düşünsünler.

"Ben gidiyorum. Ne bok yerseniz yiyin." dedikten sonra çatıdan aşağı atladım. Matsuoka-dono'nun etrafında çember çizip halkın olduğu taraftan olay yerine gideceğim. Adam arkasından yaklaştığımı falan sanmasın. Karıyı falan çizer sonra kabak bize patlar. Bu halkın arasına girdiğimde de her zaman yapmak istediğim bir şeyi yapacağım. "Açılın ben shinobi'yim! Sakin olun, her şey kontrol altında." diyerek milleti bilgilendireceğim. Ardından ön saflara geçip "Biraz açılalım." diyeceğim. Açılsınlar tabi. Böyle iş mi olur! Bunu da her zaman demek istemişimdir bu arada. Hehehe... Eğer açılmayan olursa yakasından ya da kafasından tutup kaldırıp geriye bir yere koyacağım. Bir de "Önemli bir durum var. Hassas olmaya özen gösterelim." diyerek profesyonelliğin kitabına imzamı çakacağım. Adama da "Sakin ol dostum. Kimseye zarar gelmesini istemeyiz. Söyle bakalım derdin ne? Ne istiyorsun?" diyerek bu abazanlığın sebebini öğreneceğim. Çiftleşme dönemin geldi de evden mi salmadılar? Matsuoka-dono'ya da mı saygın yok ulan! Konuş, köpek!

[Miyahara Miharu]

Sonunda yanındaki iki kişi ile birlikte varmıştı Matsuoka'nın gölgelediği köy meydanına. Köyün etrafındaki tek katlı binaların birinde yerini alıp olayı analiz etmeye başlamıştı. Kızın, görüşü bir hayli kısıtlıydı. Rehinesini sol eli zapt etmeye, sağ elindeki kunai ile de etraftaki insanları tehdit etmeye çalışan adamın arkasında kalıyordu bulunduğu konum. Bu da kızın, karşısındaki kişinin yüzünü görememesine yol açıyordu. Öte yandan adamın kıyafetlerinden onun hangi kesimden birisi olduğunu da anlayabilmiş değildi. Kusagakure'de zengin ya da fakir olan herkes hemen hemen aynı türden kıyafetler giyerdi ki bu durum da insanların sınıflara ayrılmasına engel oluyordu. İyi bir şeydi tabiki durum. Hiç kimse paranın kendisinin elinde olduğunu düşünen insanlar tarafından ezilmek istemezdi.

Gözlerini yavaş yavaş Matsuoka'nın altında insanları tehdit eden adamdan uzaklaştırarak etraftaki kalabalığa çevirdi. Yaklaşık 15 kişilik bir grup oluşan gürültünün asıl sebebiydi. Her ne kadar bu uzaklıktan konuşulan her şeyi ayırt edemiyor olsa bile insanların söylediklerini az çok tahmin edebiliyordu. Çoğunun uzun saçlı adamı kendi çabaları ile ikna etmeye çalıştığına emindi. Bazılarının ise ona karşı öfkeli olduğu belli oluyordu. Miharu'nun anladığı kadarıyla karşı karşıya oldukları adam Kusa halkı tarafından pek de hoş karşılanan birisi değildi. Ayrıca adamın elinde kunai tutuyor olması onun bir shinobi olabileceğini getirdi kızın aklına. Tabiki elinde tuttuğu kunaiyi herhangi bir dükkandan ya da kişiden temin etmiş olabilirdi ama adamın bir shinobi olma ihtimalini de aklında bulundurması iyi olacaktı.

O sırada Kon Ko'nun bir anda bulundukları çatıdan atlayıp olaya müdahale etmesi ile irkildi. "Hiç akıllanmayacak mı bu çocuk?" diye mırıldandı kendisinin bile zor duyabileceği bir ses tonuyla. Öncelikle uzun saçlı adama arkadan yaklaşmamaları gerektiğinin bilincindeydi. Her an her şey olabilirdi ve eğer adam arkasında birilerinin olduğunu fark ederse sağ elinde tuttuğu kunai ile kadının boğazının tanışmasına izin verebilirdi. "Ko'ya yardımcı ol. İnsanların uzun saçlı adama yaklaşmasına izin verme ve adamın derdi neymiş öğrenmeye çalış kibar bir dil ile. Ben etraftan olay hakkında bilgi toplamaya çalışacağım." diyecekti öncelikle hala yanında duran çocuğa emir verirmiş gibi. Ko ve adının Akeno etraftaki ortamı sakinleştirmeye çalışırken kendisi de doğrudan 15 kişilik kalabalığın arasında gözüne kendisiyle konuşmaya yanaşacak birini kestirecek ve ona bazı sorular soracaktı. Uzun saçlı adamın ve rehinin kim olduğu, adamın derdinin ne olduğu gibi basit şeyleri öğrenmekti öncelikli amacı. Ama tabiki daha fazla bilgi edinebilme şansı olursa da hayır demezdi.

[Arete Akeno]

Hızlıca binaların üstünde koşuştururken fark ettiğim bir şey vardı. Oda erken saatlerde buraların bomboş olmasıydı. Yalnız kalmak için birebir. Bundan sonra arada bir buraya uğrayayım en iyisi. Neyse işte yaklaştıkça sesler artıyordu ama hala aynı anlamsız gürültüydü. Herkes hep bir ağızdan bağırınca böyle oluyor işte. Kalabalık olması ne kötü. Toplum içinde bir şeyler yapmaktan nefret ederim. İlk okuldaki tiyatro oyununda ağacı canlandırmama rağmen yinede pek rahat etmemiştim. Anlayacağınız böyle bir ortamda bulunmak pek hoş bir deneyim değildi benim için. Yine kaçmayacaktım ama gözlerden uzak bir şey yapmaya hayır demezdim.

Sonunda olayı gözlemleyebileceğimiz bir konuma gelmiştik. Üstünde olduğumuz dükkan sayesinde temiz bir görüşümüz vardı. Epey kalabalık bir grup adamı sıkıştırmıştı. Ama kimse pek ilerlemiyordu. İş iyice zorlaşmıştı. Adamı etkisiz hale getirmek bir yana birde olay sonunda onu bu öfkeli kalabalıktan kaçırmamız gerekecekti. Ayrıca sadece adam olsa bir şekilde ikna edip sakinleştirilirdi. Sonuçta öldüreceği varsa öldürürdü kadını. Rehin aldığına göre bir isteği filan vardır. Biraz tatlı söz, verilen bir kaç sözle halledilebilirdi. Ama işin içinde kalabalık olunca adamın teslim olacağı varsa korkudan olmayacaktı.

Bodoslama dalmadan önce bir plan yapmamız gerekiyordu. Yoksa bu işin sonu kötü olurdu diyecektim ki bu götten bacaklı beyinsiz fırlayıp aşağı inmişti. Kami-sama bir yerden alıp bir yere veriyordu. Bu sözü kim söylemişse çok doğru söylemiş. Bu heriften tip ve beyin namına ne varsa alınıp vücut verilmiş. Bu mal giderken yanımdaki kıza dönmüştüm. Oda soğuk bir tavırla emir falan verip gitmeye hazırlanıyordu. Kıza dönüp '' Bu mankafa tek başına halleder. Eğer şimdi adamın karşısına geçersem, zor bir durumda ona önden müdahale etmem gerekir. Buda oldukça riskli. Ben adamın arkasına geçip Matsuoka-sama'ya yaslanacağım. '' diyecek ve yavaşça aşağı inecektim.

Aşağıya inince hızlıca gerekli mühürleri yapıp '' Raiton no Yoroi '' jutsumu yapacaktım. Jutsuyu yaptıktan sonra ağacı adamın arkasına alacak şekilde adama doğru koşacaktım. Böylelikle adam arkasına dönmediği sürece beni fark edemezdi. Milletin bağırışları yüzünden sesimi de duyamazdı. Ayrıca bizim şu mankafa kalabalığı sakinleştirip onla konuşmaya gittiğinden tüm dikkati onun üzerinde olurdu. Koşarken olabildiğince hızlı ve sessiz olmaya dikkat edecektim. Ağacın yanına vardığımda sırtımı yaslayacaktım. Bir kahramanlık yada benzeri bir şey yapmayı düşünmüyordum. Bana kalsa Jounin gelmesini bekleyip işi ona yıkardım. Ama grup içinde muhtemelen en hızlı bendim. Jounin gelmeden adam kadını öldürmeye kalkarsa arkadan hızlıca adamı etkisiz hale getirebilirdim.

[GM - Naruto]

İçinizde ilk harekete geçen Ko oluyor. Matusoka-sama’nın etrafından dolaşarak kalabalık güruhun içine girmeye başladığında da, o her zaman söylemek istediğin, ancak bir türlü fırsatını bulup da söyleyemediği cümleleri sıralıyor ardı ardına. İnsanlar bağırışlarını Ko’nun cümleleri ile en aza indirgerken, Ko en ön saflara geçerek hem adamı hem de kadını rahatça görebileceği bir açı yakalamış oluyor. Adama söylemek istediğini ilettiği sırada da insanların bir önceki emirlerine uymuş olduğunu fark ediyor. İnsanlar adamdan yaklaşık 15 metre uzaklaşıyor, ancak hilal biçimindeki sarmalama hala daha devam ediyor. İşin bir diğer kötü yanı ise insan güruhunun artmaya başlaması oluyor.

Aynı süre zarfında Akeno da harekete geçmiş oluyor. Raiton no Yoroi için el mühürlerini yapmasının ardından oluşan elektrik akımı vücudunu kaplamaya başlarken, düşüncesini ancak yüzde elli oranında uygulayabiliyor. Akeno hızlı hareket edebiliyor ancak sessizlik konusunda aynı şeyleri söylemek mümkün değil. Zira elektrik akımı kendine has sesini umarsızca ortama salarken, bir shinobinin teknik uygulayarak harekete geçmesi halkın da ürkmesine sebep oluyor. İnsanlar Ko’nun uyarısı ile 15 metre kadar zaten uzaklaşmışken, Akeno’nun tekniği sebebi ile hızlı bir biçimde bir 15 metre daha arkaya kaçıyorlar. Hilal formasyonu da ilk bu anda bozuluyor ve insanların bazıları koşarak güruhtan ayrılıyor. Tabi bu durum olanların en az sorun kısmı oluyor.

Bu esnalarda Miharu da kalabalığın içinde yer almaya başlıyor. Kendisine cevap verebilecek ilk parti güruhtan birisine sorularını yöneltiyor. Ancak bu esnada Akeno’nun aksiyonu gerçekleşince insanlar hızla kendisinden uzaklaşmaya başlıyor ve bir anda en önde Ko, birkaç metre arkasında ise kendisini buluyor. Etraflarında ise bir kişi bile bulunmuyor.

Halkın bu tepkisine karşılık elbette elinde rehine bulunduran adam da kayıtsız kalmıyor. Kendisine doğru arkadan bir shinobinin geldiğini gören adam elindeki kunaiyi çekinmeden kadının boğazına iyice dayıyor! Bu esnada Ko ve Miharu kadının boynunda çizgi halinde sızan kanı görebiliyor. Akeno umarsıca Matsuoka-sama’ya yaslandığı sırada, adam birkaç metre öne yürüyor ve avazı çıktığı kadar “Bu shinobiyi yollayın, yoksa kızı öldürürüm! Matsuoka-sama şahidim olsun ki bunu yaparım!” diye bağırıyor. Hatta bunu birkaç kez daha tekrar ederken, kadının boynundan sızan kan miktarının bir parça artmış olması sözlerindeki gerçekçiliği gösteriyor.

Konumuz konusuna gelirsek; Ko ile adam tam karşı karşıya ve aralarında 10 metre gibi bir mesafe bulunmakta. Miharu ise adamın sağ çaprazında bulunmakta ve adama 15 metre kadar uzak. Akeno ise Matsuoka-sama’ya sırtını dayamış bir halde ve adam ile arasında 7-8 metreye yakın bir mesafe bulunuyor. Ancak sırtını ağaca vermiş olduğu için de adamın hareketleri konusunda ne olup bittiği hakkında bir fikri yok.

[Kon Ko]

Çok af buyurarak senin kafana sıçayım Yamuk Kaşlı! Vay arkadaş, bir de bana salak derlerdi. Amma ve lakin bir kez daha görüyoruz ki iş yine başa düştü. Bir de gelip bana atar yaparlar.

Hayır, neye sinirleniyorum biliyor musun? Ben ne güzel halkı yatıştırmışım, lafımı dinliyorlar, kıvama gelmişler. Sen oradan parlak parlak atlayıp bir de kimse anlamamış gibi Matsuoka-dono'nun arkasına geçiyorsun. Çok fiyakalıydım, tam bir halk kahramanıydım ve sen benim bu profilimi bozuyorsun. Ulan ben hayatımda kaç kez halk kahramanı oldum? Neden hayallerimi yıkıyorsun!? Yok arkadaş, illa bunlara gerçek yüzümü göstereceğim. Kız varmış falan dinlemiyorum hiç. Ne dinleyeceğim ulan! Hem karının hayatı tehlikede. Onu geçtim tüm havamın içine sıçtı herif! Dağıtırım ulan burayı!

"Sen sakin ol kardeşim, kadına zarar gelmesin biz senin istediklerini yapacağız." diyerek önce adamın karıyı kesmeyeceğinden emin olmaya çalıştım. Deliden alınan güvence ne kadar güvenilir olursa artık... Hatta güvence bile vermedi ki. Neyse ne! Sonra da bu salağa bağırdım. "Çık lan oradan, kodumun salağı! Adam Matsuoka-dono'nun adını verdi, yapar vallahi. Sen git bir çay falan iç, ayılamamışın sen. Elma! Hadi çık. Kodumun çoban yıldızı seni..." Oh ulan! Hataları ben yapıp azarı ben yerdim genelde. Üstüne bir de örselerlerdi. O zaman sevmezdim ama güzelmiş lan! Tam stres atmalık. Bu kadar laftan sonra da çıkar herhalde. Karıdan kan aktı anasını satayım! Çıkmasın bir de!

Sadece bizimkini uzaklaştırmakla olmaz bu iş. Adamın derdini de öğrenmek lazım. "Sakin ol kanka. Merak etme, biz yardımcı olmak için buradayız. Az önceki Yamuk Kaşlı olanı boş ver. Ben onun kulaklarını çekerim sonra. Sen gel derdini anlat en iyisi bize. Bana anlatmayacaksın da kime anlatacaksın bre! Gel bir çıakr yol bulalım şu derdine. Ne dersin?"

Bir de şu milleti yine az önceki pozisyona soksak tadından yenmez ha. Hem seyircim bol olur hem de adam kaçmaya falan çalışamaz. Gel gör ki olanlardan sonra milleti tekrar toplamak biraz zor. Ama ortalık kalabalıklaşıyor. Zamanla yine toparlanırlar. Üstüne bir de seyircim artar! Çok iyi lan! Adam azıcık daha inatçı çıkarsa çok iyi olur. Yani benim için... karı ve görev için pek hoş olmaz tabi. Hangisi daha değerli düşünmem lazım...