RPGTurk

Sabahın köründe devriye mi olur? Olur tabi olmasına ama sabahın 5.30'un da kalkmakta canını sıkıyor insanın ya. Hayır, her şeyi geçtim bu kadar yağmurun yağdığı bir köyde, bu yağmurun altında devriye gezmek aslında asıl sıkıcı olan şey. Şimdi saat 10.00 ve evdeyim. Yaklaşık bir 15 - 20 dakika duş al, yemek ye derken sonunda kendimi odama atabildim.

Aslında yağmurda ve sabahın ilk devriyesinde olmak en güzeli. Günün öğle saatlerinde ortalık çok kalabalık olduğu için devriye gezmek daha da zorlaşıyor. Etrafı daha dikkatli süzmek, incelemek gerekiyor. Hayır, Yağmur köyündeyiz, kızlar cıbıl cıbıl, çıplak çıplak dolaşmıyorlar ki öğlen şöyle gözümüz gönlümüz şen bir şekilde ortalıkta onlara bakarak gezelim. Sıkıcı sıkıcı yağmurluklu esnafı, çocukları, anneleri, babaları, geninleri ve daha nicelerini görüyoruz. Aslında biz bunları da görmüyoruz. Bizim gördüğümüz tek şey yağmurluk.

Herifin biri başka köyden bir şapka takıp girse, sıçtık! Sen onu ayıracaksın da, halka zarar vermeden etkisiz hale getireceksin de, ölme eşeğim ölme! Neyse zaten devriye gezmenin amacı bu tarz olayların çıkmaması için göz dağı vermek. Ame - Chou'nun binasında nöbet tutmaktan her halükarda iyidir. Nöbette, ayak bir şekilde bütün gün dikiliyorsun, gelenle geçenle yüz göz oluyorsun. Zaten hepsine kılım, oracıkta boğazlarını sıkıp öldüresim geliyor.

Sadece yatağıma uzandım işte bütün bu düşüncelerle birlikte. Dün geceden kalma, okuduğum kitabın hala açık durmakta olan sayfalarının arasına soktum parmağımı ve kaldırdım. İşte burası kaldığım yer ve okumaya devam etmeliyim. Aşağı yukarı 100 sayfa gibi bir şey kaldı. Bugün bunu bitireceğim. Tabi benim gürültücü ev arkadaşlarım olay çıkartmazsa.

Beyler, başlamadan önce... Bizim bir ev sahibi varda... Şey işte onun amına koyim ben!

Yatağımda götümü şöyle bir yukarı kaldırıp önce etrafta herhangi bir tehdit olup olmadığını anlamak için seslice osurarak bölge taraması yapmıştım. Götümden çıkan nitrat ve sülfür gazlarının yayılma hızını algılayarak odada hareket eden birşeylerin olup olmadığını anlamaya çalışıyordum. Evet, benim götüm. Benim o güzel götüm. Böyle numaraları da vardır işte... Güzelim gazları boşu boşuna ziyan ettikten sonra kendimi güvende hissetmiş olacağım ki. Etrafta herhangi bir varlık olmadığı anlayıp başımı yastıktan kaldırarak şöyle bir etrafa baktım. Odam herzaman ki gibi apış arası kokuyordu. Artık o amına kodumun ev sahibi bu odada ne cünub-u vahşetlikler gerçekleştirmiş olacak ise, odaya yüzyıllarca sinen o gevrek taşşak kokusu yeni aldığım kıyafetlere bile saniyesinde bulaşıyordu! Hızımı alamadım bak! Tekrardan amına koyayım o karının! Her kıyafetim için bir kez daha sikeyim oruzbuyu!

Neyse...

Kasık sinmiş kıyafetlerimi alışılagelmiş bir biçimde üstüme geçirince odadan dışarı çıkmış ve bizim orospu çocuğu Yashamarunun salonda kitap okuduğunu görmüştüm! Bir anda elimi fermuarıma götürerek onu yırtarcasına açmış ve penisimi dışarı çıkartmıştım. Ardından penisim ile Yashamarunun masum götünü nişan almış ve tüm reiatsumla Yashamarunun götüne shunshin atarak... ... ... Şaka şaka!

Odadan çıkınca Bizim Yashamaruyu görmüştüm hakkaten bu kısımda dalga geçmiyorum bak... Önce yüzüme bir gülümseme takınarak yanına gitmiş, sonrada nazikçe elindeki kitabı alıp kenara koymuştum. Ardından aynı kibarlık silsilesi içinde boğazımı temizlemiş ve aniden bağırmaya başlamıştım: ''LAN PİPİSİNİ SİKTİĞİMİN GÖTÜ! BU SAATTE KİTAP OKUYARAK GÖZLERİNE NİYE ZARAR VERİYORSUN OĞLUM! DİNLENMEN LAZIM! UYU BAK! SİKERİM! UYU! GÖZÜNÜ DİNLENDİRMEDEN ALDIĞIN HER NEFES İÇİN SENİ BİRKEZ DAHA NEFESSİZ SİKERİM BAK! PİÇ!''

"Küçük çocuk salıncakta sallanıyordu ki babası gelip elinden tuttu ve kaldırıp ona seslendi

- "Şeker ister misin çocuğum?" dedi.

Adamın üzerinde kırmızı bir kazak vardı, yazın ortasında böylesi kalın giyinmesi bile şaşırtıcıydı. Ancak bu onun çocukluktan gelen bir takıntısıydı ve bunu hala atamamıştı. Çocuk ise sadece babasına kafa salladı ve baba oğul şekerci dükkanına doğru yola çıktılar."

Yaz mı? Yaz nasıl bir şey ki acaba? Yağmur yok mu? Yağmursuz bir dünya hayal edemiyorum aslında. Güneşi arada bir görüyoruz ama sürekli orada olması garip olmaz mı? İşte kitaplar beni böyle derin düşüncelere sürükleyebiliyorlar sık sık. Derin düşünmek bence yalnız kaldığım zamanlarda gayet iyi ki yalnız kalmaya bayılırım. Dolaylı olarak ben derin düşünmeyi seviyorum. Bazen öyle yerlere sürüklüyor ki beni, yürüyerek gidemeyeceğim, hayatımda göremeyeceğim bütün bu güzellikler, o heyecanlar bir anda benim oluyor. Belkide çok okuyorum? Hayır, hayır okumazsam kafayı yerim kesinlikle.

O sırada büyük bir ses dalgası, odamın kapısından içeri girdi ve kulaklarımı tırmalayarak beyin kıvrımlarıma kadar ulaştı. Gitti! Hepsi bitti! Bütün dikkat o anda yerle bir oldu işte. Şerefsizin biri ki bu ev arkadaşım Yubo oluyor kitap okuma zevkimin içine etti. bunun yanında bana bir ton lafta söylüyordu. Gözlerimi ona çevirdim ve bayık bayık bir bakış attım. Epey manalı bir bakıştı bu. O anda gözlerimle anlatmak istediklerimi sözlere vurdum ve "Biliyorsun Yubo, odamın bir kapısı var ve girmeden önce onunla girmeniz gereken bir ilişkide bulunuyor." dedim. "Kapıyı Çalmak!" deyimini kullanmayacağım çünkü eminim benim düz mantık, süper zeki ev arkadaşım onu söküp götürmeye çalışacaktır. Yinede demek istediğimi anladığına eminim. Ardından devam edeceğim "Hadi onu geçtim, uykum yok ve uyuyacaksam bile kitap okumadan bunu yapamam."

Kapıyla ilişkiye girmek... İlişkiye girmek... GİRMEK!

KAMİ EKBER! Demek sonunda bu orospu çocuğu da anlamıştı ha benim artık birşeylere girmem gerektiğini!? Demek sonunda bende cansız bir varlığı sikebilecektim ha? İğne deliği olsa affetmeyeceksin lafını bir ileri boyuta taşıyıp, Anahtar deliği olsa affetmeyeceksin diyecektim oğlum! Çok heyecanlıyım. Sikerim iğneyi anahtarı, benim işim direkt delikle zaten amına koyim! Bu arada ben size son olanlardan bahsedeyim, Yashamaru orospu çocuğu bana kitap okumadan uyuyamayacağını söylemişti... Hmm ikilem. Kitap okutmak istemiyorum, ama uyanık kalmasını da istemiyorum. O uyurken götünü ellemeyi düşünüyorum çünkü. Böyle fırsatları hemen değerlendiririm bilirsiniz.

Ozaman şöyle bir karara varacağım beyler, kitabı kesinlikle okutmayacağım. Uyku işi ben ellemesemde zamanla sike sike gerçekleşecek bir iş zaten. Kitabı elinden alırsak sıkılır uyur belki diye düşünüyorum. Hem zaten biraz mantıklı düşününce az sonra olacakları bu orospu çocuğuna açıklamam gerekiyor:''Hşşt, Okul Çocuğu! Birazdan eve aldığım yeni kiracı gelecek bak. Sikerim zaten parayı denkleştiremedik! Bu adamı da zar zor buldum, aman diyim kaçırma! Yoksa kafanı götüme sokarım ha!'' Diyecektim sakince, ardından da konuşmaya devam edecektim: ''Birazdan gelir konuşuruz.''

Yubo'nun sustuğunu düşünüp büyük bir hata yapmıştım. O anda elimdeki kitabımı tekrar almıştı ve beni uyutmak için tekrar harekete geçmişti. Bu adam gerçekten tam bir baş belası. Neden sadece odamdan çıkıp gitmiyor ki? Beni, benimle baş başa bırakması, benim için en iyi şey olurdu. Ve hatta bugün başıma gelen en güzel şey bile ilan ederdim şuanda Yubo'nun odamın kapısını açıp, defolup gitmesini.

Her neyse, sonuç olarak kitap okutmayacaktı bana ve bu yüzden yataktan kalktım. O anda Yubo, bana bir şeyler söylemekle meşguldü. Birisi gelecekmiş. Hayır, benim anlamadığım kısım bu meseleden niye haberim yok? Onu geçtim Kane'in haberi var mı? Hadi onuda geçtim bu adamın bizim manyaklıklarımızdan haberi var mı? Mesela yanlış bir şey söylerse kafasını o an parçalayabileceğimden ya da Kane'in egolarını tatmin etmezse onun kafasını, kafatasından kıvılcım çıkartana kadar duvara sürteceğinden falan. Hadi Yubo zararsız. Havlar durmadan ama ısırmaz.

Yubo'ya tip tip bakarak "Hakkımızda neler anlattın?" diyeceğim sadece. Bu sorunun cevabını gerçekten merak ediyorum.

Kalktım bu sabah yine çatı pat pat, küt küt akıtıyor. Arkadaş shinobi olduk, para da vermiyorlar. Geçinmek gerçekten zor. ''Ne var lan it, iki kişi besliyorum senin yüzünden. Hem bir boka yaramıyorsun hem de gelip benimle yaşıyorsun.''. Neyse ki adamın birisiyle bir evin odası için anlaştım. Gidip orada kalacağım bundan sonra. Katanalarım, katanalarım evet işte buradalar. Eşyam falan yok bakma öyle, sadece bu iki keskin demir yığınını yanımda taşıyorum. Onlar benim mal varlığım başka bir şeyim yok.

Bir de bu eski yağmurluk var. Yağmurluğu üzerime geçirdikten sonra yaşadığım yeri daha doğrusu artık yaşamayacağım yeri izledim bir süre. Ardından etraftaki eşyaları kırıp dökmeye, ortalığı dağıtmaya yöneldim. Bu kadar kötü bir ev sahibi için güzel bir hediye olmuştu. Paranın köpeği olan it! Olay yerine gerekli müdahaleyi yaptıktan sonra elimdeki kağıda bakıp adresi kafamı canlandırmaya çalışmıştım. Ardından kendimi sokağa attığımda yağmurun beni daha az ıslattığı hissiyatına kapılmıştım. Amına koyduğumun evi daha ıslaktı ve suları temizlemekten sıkılmıştım. Böylesi oldukça iyiydi!

Kısa bir yürüyüşün ardından istediğim yere ulaşmıştım. Yubo, isimli shinobi bana evinin kapılarını açmıştı ama bu arkamdaki pezevenk niye geliyordu? Kapıyı tıklatırken ''Siktir git lan sen! Ne geliyorsun? Hayatım boyunca seninle mi uğraşacağım ben!''. Bu konuşmayı yaparken kendimi fazla kaptırmıştım galiba. Kapıyı tıklatmıyor adeta tecavüz ediyordum. Hunharca kapıya tecavüz eden adam! Üç yüz milyon izlenme, rekora koşuyor. Açın lan kapıyı nerede kaldınız?

''Aha geldi, ben otuz bir çekmeye gidicem sen kira mevzusunu halledersin orman çocuğu.'' diye mırıldanacaktım oldukça hevesli bir tonda. Ardından da kapıyı açıp mutafağa geçecektim. Bu kapıyı açma atraksiyonu sırasında da: ''Kapıya vuran elleriniz götünüze girsin, götünüzde bağırsaklarınızı sıksın inşallah!'' diye de bir beddua etmeyi unutmayacaktım.

OUT: Yubo, şuandan itibaren pasif rol oynayacaktır.

Yubo'ya bir soru sormuştum ki kapı birden öküzlemesine çalmaya başlamıştı. Sanki evimizin kapısını bir ayı çalıyordu. Neyse en azından şu gelen eleman kapı adabı hakkında bir şeyler biliyor. Yubo'ya da belki öğretir ha? Benim aklı 1 karış havada ev arkadaşım ise birden yerinden fırladı ve ortadan kayboldu. Bütün sorumluluk o anda bana kalmıştı. Eh... Ne yapalım, gidip kapıyı açacağız.

Hemen alt kata inip, kapıyı açtım. O anda karşımda bizim gibi bir chunin görmüştüm. Eli havadaydı ve hala kapıya vurmaya çalışmaktaydı. Ona "Gel bakalım!" dedim ve salondaki masanın başına geçtim. Oturmadım ancak masanın başında durdum sadece. Kollarımı önümde bağladım ve "Demek Yubo'nun bulduğu şu eleman sensin? Sana hiç bizden bahsetti mi?" dedim. Suratımda hiç bir ifade olmayacaktı bunları söylerken. Pek sevmemiştim elemanı işte. Aslına bakarsanız eve almayı bile planlamıyorum. Eminim bir sorun çıkartıp, kapı dışarı edebilirim.

Çat, çut sesleri eşliğinde kapıyı açmalarını bekliyordum. Eve seri bir şekilde göz gezdirdiğimde fena olmadığını görmüştüm. Bu sırada kapı açılmış ve karşımda bir herif dikilmeye başlamıştı. Gözleri alevli, alevli bana bakıyordu. Bana niye baksın lan! Benimle gelen piçe bakıyordur sonuçta iki kişi geldik. Her neyse ben Yubo' yu beklerken karşıma bu elemanın gelmesi pek hoşuma gitmemişti. Elemanın karşıma gelmesi de hoşuma gitmedi ama daha çok bu eleman hoşuma gitmemişti. Üzerinde anlayamadığım bir şeyler vardı. Farkında değil ama yemek atığı mı ki acaba o? Iııı, pis lan bu adam! Neyse üzerindeki kirin nereden geldiğini anlarız.

Beni içeriye aldıktan sonra karşıma dikilmişti. Ardından sorular falan geldi işte de bu ne lan sorgulanıyor muyum? Hayırdır, birader... demek istedim ancak soru sordu bana. Hmm, ortamda bir masa iki sandalye yok ama ışık sorgu odalarındaki gibi. Sorgulanıyorum galiba. Bende ellerimi birleştirip cevap verecektim aslında ama benim bir kolum yok arkadaş. Ne olur yardım edin abiler, bir ekmek parası abiler... Kandırdım sizi ben bu duruma çoktan alıştım ya da öyle sanıyorum.

Gel bakalım asi çocuk biraz oynayalım.''Yubo kim? Ayrıca iki kişi geldiğimiz için özür dilerim.''sağ tarafımı göstererek ''Bu sikik velet götümden ayrılmıyor. Amuha koyim uğraşıp duruyorum. Kovsana sen bunu bende bir iki bir şey öğreteyim sana. Okuyor musun sen? Genin misin yoksa?''. Biliyoruz herhalde benimle aynı rütbede olduğunu o kadar mal değilim. Maksat birazcık muhabbet olsun, eğleneyim.

Bu yeni elemana sorduğum sorudan sonra bir şeyler olmuştu. Yanında birisi olduğunu iddia ediyordu ve benimle saçma sapan bir şekilde konuşuyordu. Sanıyorum ki bizim Kane gibi psikolojik sorunları var. Bir yandan anlamadığım kısım Yubo'yu tanımıyor. Adamı getiren kişi bizim dalkavuk değil miydi? Yoksa bu yanlış yerin manyağı mı?

Bana söyledikleri beni iyice kıllandırmıştı. Ona doğru yürüdüm o anda. Yakasına yapıştım ve suratını kendime doğru çekerek göz göze geleceğim. Ardından "Sen nerenin delisisin lan kılkuyruk? Kimle konuştuğunu biliyor musun? " diyeceğim ve adamı geri doğru itleyeceğim. Ardından "Def ol git buradan! Sevmedim seni! Kaybol hadi!" diyeceğim ve kapıyı göstereceğim.

RPGTurk

Vermiyoruz Lan Kira Mira!

Vermiyoruz Lan Kira Mira!

Re: Vermiyoruz Lan Kira Mira!

Re: Vermiyoruz Lan Kira Mira!

Re: Vermiyoruz Lan Kira Mira!

Re: Vermiyoruz Lan Kira Mira!

Re: Vermiyoruz Lan Kira Mira!

Re: Vermiyoruz Lan Kira Mira!

Re: Vermiyoruz Lan Kira Mira!

Re: Vermiyoruz Lan Kira Mira!

Re: Vermiyoruz Lan Kira Mira!