RPGTurk

Kusagakure'nin esintisi saldığı saçlarını dalgalandırırken derin bir nefes verdi.Yüzünü yalayan rüzgar olabildiğince yabancı hissettiriyordu ; ruhunu,hevesini alıp yeşilliklerden tamamen uzağa sürükledi.Varlığını gömdüğü topraklardaydı Haze.Terini akıtmıştı bu coğrafyada,hareketlerine emeğini katmıştı.Bunu bir kayıp olarak görüyordu artık.Kusa'nın ona gösterdiği tutumu hatırladı.Dişlerini sıktığını farketti.Belki fazla dolmuştu.Belkide senelerdir bazı şeyleri içine attığı için tepkisi bu kadar sertti.En kötü senaryoyu hayal etti.Kiyomori'nin bilinçli olarak aklını karıştırdığı bir tanesini..Konoha ile devam etti.Uchiha'nın ona sunduğu teklifin sadece Haze'yi kullanma amaçlı olduğunu varsaydı..Elini dayadığı ağacı söküp atmak istiyordu.

Kişisel eşyalarını koyduğu ufak bir çanta,her ne kadar üstünden çıkarıp atmak için can atsada giydiği üniforması..Kopup gidişini bunlarla sınırlı tutuyordu Haze.Kardeşlerini de sürüklemek isterdi.Hiç olmadı onlarla konuşmak..Fuka'nın mantıktan ibaret olan zihnine ilk kez bu kadar ihtiyaç duyuyordu.Hatta ruhunu dinginleştirecek bir fincan çayına bile..Onunla birkaç kelime edebilse herşeyi çözebileceğinden emindi Haze.Mitsuko'nun sıcak sarılmasına kavuşabilse tüm gerginliğini atacağındanda.Mitsuko farklı bir arayıştaydı,Fuka ise muhtemelen öğrenecek tonla şeyin peşinde topallayarak ilerliyordu.Onları beklemek için zaman yaratamadı.Kusa'da geçirdiği her bir saniye onu deliliğe sürükleyecekmiş gibi hissetti Haze.Verdiği rapor sonrasında sarıldığı kısa uyku,ardındansa hazırlık..Kardeşleriyle sonradan iletişim kurabilirdi.Ancak erteleyemeyeceği birşeylere sahipti Haze.Hala iki çocuğun sorumlusu olarak görülüyor,kendiside bu şekilde hissediyordu.En azından onlarla ayrılığını yüzyüze yapabilirdi.Bu onu yıkıma sürükleyecekti.Kentaro'nun her sözü Haze'nin duvarlarına balyoz darbesi indirecek,Hana'nın bakışları kurtulmaya çalıştığı vicdanını harlayacaktı.

Öğrencilerinin evine yolladığı notta zamandan bahsetmedi.Sadece gün içinde gelmeleri gereken noktayı söylemişti.Haze güneş doğmadan önce buraya gelmiş,en tepede olduğu bu ana dek kendisiyle çatışma içindeydi.İki çocuk ne zaman gelirse o anda gitmeye hazır hissedecekti kendini.Dayandığı ağacın önüne hafifçe çökerek sırtını yerleştirdi.Uykusuz vücudu yorgunluğu hissetmiyordu,aynı Kiyomori ile konuştuğu gece gibi..

"Dönüş yolunda ve sonrasında konuşmadınız..Ne düşünüyorsunuz ? Konoha'da olanlar hakkında,orada yaptıklarım ve benim hakkımda ? Son görüşünüz nedir ?"

Out: Bin yıl sonra gelen oyuncu...Bitti diye algılamışım ben o.o

'Anlıyorum.' Yerinden yavaşça doğrulurken gözleri Hana'nın üzerinde dolandı. Kentaro'ya karşı garip ama tamamiyle kavradığı bir soğukluk hissediyordu. En başından beri aralarında bir bağ olmamış ve yaşananlar onları bu bağı kurmaktan çok uzak bir noktaya itmişti. Hana ise gözünde her zaman ona muhtaç biri gibi gözükmüştü. Korunması gereken,çekingen ufak bir kız. Kendi kardeşi Hana kadar silik olmasada ikisini bağdaştırmaktsn alıkoyamamıştı kendisini. Belki gerçek bir takım olabilseler,gerçekten bir kardeş gibi hissedecekti. Aldığın derin nefesi tuttu. Bu aralıkta bir takıma sahip olduğunda kurduğu hayallerin ne kadar çabuk toza dönüştüğünü hatırlamıştı. Üstlendiği sıfatlarla o hayallere asla erişemeyeceğini biliyordu. Takım Haze artık dönüşü olmayan bir sona kavuşmuştu.

'Vaktinizi harcadığım için üzgünüm. 'Çözdüğü alınbandı parmaklarının arasında sallanırken Kentaro'nun gözlerine kilitlendi. 'Sanırım bunu yapmayı herkesten çok sen istersin.' Önce alınbandını ardından çantasından çıkardığı bir kunaiyi attı Kentaro'ya. 'Üstünü çiz. Haklı çıkmanın zevkini tat.' Sesindeki sinir vücudunu titretirken adeta savaşmaya hazırlamıştı kendisini. Kentaro'nun bu hareket karşısında sadece konuşmayacağını tahmin ediyordu.

Nagasa ve Kiyomori.Haze ve Kentaro.Çoktan kana bulanmış ve kana bulanmayı bekleyen intikam.

Öğrencisine bıraktığı tek iz intikam duygusu olmalıydı.Birde artık aşamayacağı Konoha nefreti.Kısa bir süre geçirmiş olsada onlarla kesinlikle başarılı bir kaptan olamamıştı Haze.Ne Kentaro ile bir bütün olabilmiş ne de Hana'nın o silikliğini yıkıp geçebilmişti.Kötü,sinirlendiren anılar..Belkide büyük travmalar.Konoha'da gördüklerinin ardından sözde kaptanlarının alınbandını çizmesi o yaşlar için kolay atlatılabilir şeyler olmamalıydı.Haze bile henüz zihninde oluşan vahşi karanlığı yenememişti zaten.Suçluluğu hissetti.Artık sorumlu olmadığı insanlarda,açmış olabileceği gedikler sırtına binerken eziliyordu Haze.Çizik alınbandı..Nefes almaya herşeyden çok ihtiyacı vardı ve alınbandına baktıkça bu soluklanmayı Kusa topraklarında yapamayacağını tekrar anlıyordu.Son resmi bağını az önce koparmıştı.Haze özgürdü ve bunun bedelini boğularak ödüyordu.

Hana'nın hıçkırıkları,birbirine çarpan dişlerinin sesini sakladı.Kiyomori'nin yaptıklarından sonra da aynı duruma düşmüştü Hana.Ne için ağladığını merak ediyordu..Haze,Hana için özel biri olmamıştı.Konohalı bir hainden başka bir karakter yansımamıştı onun gözlerine.Yanılmış olabileceği ihtimalini sildi.Onunla konuşmak istemiyordu.Döktüğü her gözyaşı Haze'yi biraz daha dibe sürüklesede yapmayacaktı.Eğildi,alınbandını yerden alarak çantasına koydu.Eski öğrencisini geride bırakmalıydı.

Funahashi şehri.Kusalı shinobi sıfatını attığı her adımla geride bırakırken tek bir hedefi vardı.Konoha yahut Kusa,onu sıfatlara boğacak her otoriteden uzaklaşmak istiyordu Haze.Kiyomori'ye ulaştığında gerçekten özgür olup olmadığını anlayacaktı.