[Ame] Koruma

[GM - Naruto]

Yabuko savaş narasını atıyor ve demin geldiği yere geri dönüyor. Savaşa ve güce aç bir şekilde!

Yuudai yattığı yerde el mühürlerini yapmaya başlıyor. Asai de aynı şekilde. Dikkat dağıtmak için yapılan teknikler bunlar ancak kim için dikkat dağıtacaklar? Yuudai'nin kargalarının sayısı her zamanki gibi olsa da Kenzan'ın yanına vardıklarında bazıları adamın ağzından çıkan ateş ile yanıyor. Bazıları da işlerini yapmaya ve Kenzan'ı rahatsız etmeye başlıyorlar. Görüşünü bozup, gagaladıkları için Kenzan tekniğini bozuyor. Ağaçlar tutuştuğu için güzelim orman bir güzel yanmaya başlamış durumda. Çevrenin nemi bu ateşi kolayca söndürebilecek durumda değil. Üstelik Sukejuro'nun kardeşi ve diğer iki adam da yanmış ve acı içinde çığlık atıyor.

Sesleri Yabuko koşarken duyabiliyor. Eğlenceye geç kalmamış olmayı diliyor.

Kenzan kargalara hırlarken Asai genjutsu tekniğini uyguluyor. Bu Kenzan'ın bir iki saniyeliğine duraksamasını sağlıyor. Bu teknik normal şartlar altında hedefin kullanıcıdan korkmasını sağlasa da Kenzan'da ters tepiyor. İki saniye duraksayan Kenzan görüntülerden sonra hemen Asai'ye dönüyor. Korkmuş değil de, kızmış gibi bir tavır sergiliyor. Kargalara ilk elinin tersi ile vuruyor ancak dağılmalarını sağlayamıyor. Daha da sinirli bir şekilde bağırıyor vahşi bir hayvan gibi. Sizin üstünüzdeki hava birden baskı kurmayı kesiyor. Ancak aşırı sert ve ani bir rüzgar oluşuyor Kenzan'dan dışarıya doğru. Kargalarla birlikte geriye doğru savruluyorsunuz. Metrelerce geriye savrulduktan sonra Asai bir ağaca çarpıp durabiliyor. Sırtından çok kötü çarptığı için tüm ciğerlerindeki hava boşalmış gibi hissediyor. Yere dizlerinin üstünde düşüyor ve nefes alıp vermesini düzeltmeye çalışıyor. Kenzan'ın nefretle ona baktığını görmüyor bu sırada tabi ki. Ancak teknik yüzüden Kenzan saldırı yapamıyor öldüğünü tekrar gördüğü için gözlerini kapatıp dişlerini sıkıyor. Yüzünü tekrar ellerinin arasına alıp görüntünün bitmesini bekliyor.

Yuudai ise bir ağaca çarpmadan geriye doğru sürükleniyor ve Yabuko'nun koştuğu yere kadar sürükleniyor. Rüzgarın etkisi Yabuko'ya da etki ediyor bu sırada ancak azalmış bir şekilde olduğu için onu geriye savurmuyor. Yuudai de vücudundaki bir sürü morluk ile birlikte Yabuko'nun yanına gelmiş bulunuyor. Sürüklenirken vücudu oldukça zarar görüyor. Her yanı sızlıyor. Yabuko'da sorun yok. Olduğu yerden bakınca Kenzan'ın bulunduğu yerde hareketsiz durduğunu görebiliyor. Aradaki mesafeyi alkolün etkisi ile pek seçemiyor ama gene de hızla kapatılacak bir şekilde. İstediği gibi saldırabilir.

[Yukimura Yabuko]

Etraftan sesler geliyordu, dişlerim belki bir hayvanı andırsa da yerinden fırlamış ve ete kemiğe aç bir şekilde gülmemi sağlıyordu. Elimden geldiği kadar hızlı koşuyordum ancak sesler uzaktan geliyordu, o sırada bir an alkolün etkisiyle Kirie'yi gördüğümü sanmıştım. Ona kendimi kanıtlamak istiyorum, başı boş uyuşuk birisi olmadığımı göstereceğim ona. Bekle beni Kirie!

O seslerin geldiği yere gidip o yaratığı param parça edip ölümüne ısıracağım. Etini kemiklerinden ayırıp kanıyla yıkanacağım, sonunda bu şekilde insanlar beni kabullenecek ne kadar güçlü olduğumu görecekler. Ben Yabuko evet, en güçlü benim! Bu uyuşuk bedenle bile oradakilerin hepsinden güçlüyüm, o seslerin geldiği yere gitmek istiyorum. Ağaçların arasından gelen rüzgarın sahibine ulaşıp onu yok etmek istiyorum, onu bir güzel dilimlemek istiyorum. Evet! Onu parçalara ayıracağım!

Havadan inen Yuudai'yi görünce hırsım daha da bir perçinlenmişti, bedenim yerinde duramıyordu. Alev alev yandığımı hissediyordum, onu bu hale getiren adam güçlü olmalıydı değil mi! Şurada oturan adam mı yoksa! Orada oturan ve hareketsiz duran adamı gördüğümde ona saldırmak istemiştim. Kargaları parçalayan adam değil miydi bu, güçlü olmalıydı.

Öncelikle bir süre daha koşup şemsiyemi mızrak gibi atacağım sonrasında da kontak mesafesine girip ne yapabileceğime bakacacağım evet! Şemsiyemi attıktan sonra yeteri kadar mesafe alabilirsem güzel bir zıplama eşliğinde yere topuğum gelecek şekilde kafasına bir tane patlatacağım!

[Wakahisa Yuudai]

"Baba, neden kuzenlerim daha büyük ödüller alıyor ?"
"Çünkü onlar senden daha çok uğraşıyorlar Yuudai. Sana adam gibi davranılmasını istiyorsan, adam olacaksın."

Babamla yaptığım konuşmalar aklımdan geçiyor. Küçükken kişiliğimi hiç sevmezdi. Kuzenlerim hep önümdeydi. Bizim klanımızda kim daha öndeyse ona daha çok önem verilir. Bu iş en başından beri böyleydi. Klanımızın parçalanmamasını hala anlamıyorum. Bu şartlar altında hemen iç savaş çıkabilirdi. Ama bizim klanımız böyle katı kuralların olması durumunda bile barışık kalmış. Şu an klanın yüz karası gibi hissediyorum. Kuzenlerim kesin şu saatlerde ya iltifat alıyor ya da başarılı görevlerde bulunuyorlardır. Ben ise, en kötü durumda, yapabilecek hiçbir şeyim kalmamış bir şekilde olayların gelişimini izliyorum. Aklımda cevaplanması gereken sorular var. Bu görevin bu kadar uzun sürmeyeceğini hesaplayamayacak kadar geri zekalı bir Ame-chou mu var ? Şu ana kadar Amegakure shinobilerinin yetişmesi gerekirdi. Bizim seviyemizde bir görev olmadığı kesin zaten. Sonumuz ne olacak, ölüm mü ? Yoksa kurtarılacak mıyız ? Ya da en düşük ihtimal olarak bu canavarı yenecek miyiz ? Kendim gibi davranmamaktan nefret ediyorum. Her zor duruma düştüğümde böyle mi olacak ? Ya Hiro'nun katili bundan çok daha güçlü ise ? Hayır, şu düşüncelerden arınıp cesur davranmam gerekiyor. Cesaretimi kıracak düşüncelerden arınıp ayağa kalkmalı, ve klanımın hayat felsefesinin izinden ilerlemeliyim. Neden mi ? Çünkü ben üstünüm. Tanrı mı var ? Ondan da üstünüm. Bu dünyada koyulan kurallar var, ama bu kuralları kimin koyduğu söylenmiyor. Madem kurallar var, ben de o kuralları reddederim. Hangi yönden üstün olduğumu söylememe özgürlüğüm de var. Üstünüm sadece, başka bir şey değil. Egoizm ve bencilliğin kötü olduğu kuralına karşıyım. Ben iyi bir insan olduğumu düşünüyorum. Buna karşı çıkan olursa da umurumda olmaz. Umurumda olacak kadar sinir bozucu olursa da ezilir. Benim adım Wakahisa Yuudai.

"Genjutsu bile işe yaramadı ha ?"

Geriye savrulduğumda vücuduma baktım. Her tarafım morarmış halde. Acıyı hissedebiliyorum. Yabuko'ya baktım. Yabuko, parlama vaktinin geldiğinin farkında. Ben ise dinlenmeliyim. Ama dinlenecek bir yer bulmadan önce mantık üreterek Yabuko'ya yardım etmeliyim. Aklıma gelen tek şey ise Sanzengarasu. Büyük ihtimalle Yabuko onun dikkatini iyice dağıtıp alevi unutturacak. Sanzengarasu ilk başta işe yaradı aslında. Tek sorun alevlerdi. Alevlerin yok olması ile kargalara dikkatini verebilir, böylece Yabuko da daha kolay saldırır. Amacım savaşmak olsa da aldığım darbelerden sonra biraz dinlenmeden savaşabileceğimi sanmıyorum. Kalan chakramın bir kısmını Sanzengarasu'ya kullanacak, ve en yakınımdaki ağacın arkasına geçip saklanacağım.

"Kenzan, o katanayı kaybetmesen iyi edersin. Sanzengarasu no Jutsu."

[Kiichi Asai]

Kimse ölmek istemez. Hele ki birkaç dakika önce ölümden yeni dönmüş biri. Bu onu korkutmaz çünkü ölmenin ne demek olduğunu öğrenmiştir. Tekrar ölmek istemediği için sinirlendirir. Agresifleşir, kontrolünü kaybeder. Sahibinden kurtulmuş ve zincir tasmasını sürükleyen bir pitbulla döner. Önüne ilk çıkan kişiye saldırmak ister. Ona bunu yaşatan kişiye daha kötülerini yaşatmak ister. Başarır ilk seferinde de. Çığlıklar savurur, ama bu mental açıdan daha zayıflamasını gardı düşmüş bir boksöre dönmesine sebep olur. İstemese de tamamen etkisindedir artık tekrar tekrar kafasının koparılmasının izlemek zorunda kalır. Gözlerini kapar ama kurtulamaz. Çünkü görüntüler beyninin içinde yaşanıyordur. Bu acıyı sonlandırmak için kendi beynini kapatması gerekir.

Kükremelerle birlikte rüzgar ilk önce sönmüş ve sonradan da yoğun bir hava güçle geriye doğru uçurmuştu. Dairenin sonuna kadar ilerledim. Kontrolsüzce bir güçle önce sırt tarafımı sonrada kafamı ağaca gömmüştüm. Ciğerlerimde derin bir yanma hissi vardı ve gözlerime puslu bir görüntü düşmüştü net göremiyordu ve tüm renkler biri ile cümbüş içindeydi. 7 numara miyop birinin gözlüğünü kaybetmesi gibiydi benim için görüntü. Ve dışarıya doğru Hıııııııııııı gibi nefes alma denemeleri yapıyorum. Ak ciğerlerime tekrardan oksijen gelene kadar da sürecekti bu. Sonrasında da görüşüm biraz iyileşirse kafamı kaldırıp en azından biraz ayağı doğrulup sırtımı ağaca dayayarak dikilecektim. Bir destek olmadan ayakta durabileceğimden bile emin değilim çünkü.

Nefesimi topladım, ayağa kalktım ve acı dolu sırtımı ağaca dayadım. Peki sırada ne var? Ne yapamam gerekiyor şimdi? Aynı tekniği bir daha uygulamak başaralı olur muydu yine? Bağışıklık oluşturmuş ihtimali olamaz mıydı? Ama elimden başka bir çare de gelmiyordu. Bu haldeyken en önemli kısım kendi can varlığımı düşünerek hareket etmek ve daha güçlü bir teknik oluşturmak vücut sınırlarımı daha fazla zorlamak anlamına geliyordu. Bu darbeyi yemeden önce bunu çok kafaya takmayabilirdim ama bundan sonra işler o kadar da kolay olmuyor.

Yine aynı tekniği ,Shibou no Jutsu'yu, uygulamak için hazırlanacaktım. Geçen sefer etkili olması bile bir mucize iken bu sefer gerçekleşmesi çok umduğum bir şey değildi ama eğer hala kendimi riske atmayacak kadar enerjim kaldıysa bir iki Karasu Bunshin çıkartıp Kenzan'ın üzerine saldırmaları için gönderecektim.

[GM - Naruto]

!

GM - Naruto yazdı:

Asai lütfen, hamlelerini sanki bir aptala anlatıyormuş gibi anlatır mısın? Daha önce de aynen böyle bir şekilde Yuudai'yi uyarmıştım. Şimdi de oturup Shibou kullandı da, Karasu'yu kullandı mı yoksa düşünüyor mu diye anlamaya çalıştım. Ben ikisini de kullandığını varsayıyorum, tam tersi ise de itiraz hakkın falan yok. Oraya açık açık "Gm-Bacı, ben tekniğimi fişeklemiyorum düşünecem." ya da "Ben tekniğimi ginsengliyorum!" yazmalıydın.

Yuudai sürüklenerek geldiği bu yerde ayağa kalkıp el mühürlerini yapıyor ve bu gün yapılan 4. Sanzengarasu'ya imzasını atıyor. Kuşlar Yabuko'ya yardım için hemen yola çıkıyorlar ve Yuudai bu adrenalin ile kendini bir ağacın arkasına atabiliyor. Buradan savaşta ne olduğunu göremiyor ancak adrenalinin etkisi yavaş yavaş geçmeye başlıyor. Daha demin mühür yaptığı ellerine bakarsa sol elinin orta ve yüzük parmağındaki tırnağın ortadan kıvrıldığını ve sızlayarak kanadığını görebilir. Üstelik sağ bileği burkulduğu için felaket bir acı var. Dizleri ve dirsekleri de yuvarlanırken oldukça zarar görüyor. Vücudundaki morluklar ve sıyrıklar da artıdan. Fiziksel bir aktivite gösterecekse sağ bileğini kullanmaması çok mantıklı olur. Kargalarının açık olduğunu da unutmayalım.

Kenzan Asai'nin ilizyonundan bir kez daha çıkıyor. Bu sırada Yabuko, Yuudai'yi umursamadan hedefine kitlenmiş bir şekilde koşuyor. Zaten araları da az kaldığı için elindeki şemsiyeyi mızrak gibi tutuyor ve savuruyor Kenzan'a doğru. Durumunun da etkisi ile şemsiyeyi attıktan sonra önde doğru 1-2 adım yalpalanıyor ve zar zor dengesini buluyor. Kenzan daha yeni kafasını kaldırmış olsa da kendisine doğru gelen şemsiyeyi ve onu izleyen kargaları rahatça fark edebiliyor. Elinin tersi ile havaya bir tokat atıyor basitçe ve şemsiye ile kuşlar size göre sol tarafa doğru savruluyorlar. Ancak onların yarattığı bu zaman Yabuko'nun dengesini sağlamasına ve Shibou'nun tekrar devreye girmesinde yardımcı oluyor. Bir anda Asai'nin kendisini öldürdüğünü "tekrar" gören Kenzan iki adım gerileyip inleyerek başını tutuyor. Bu sırada da Yabuko havaya zıplıyor ve tekmesini Kenzan'ın kafasına indiriyor! Kenzan yüz üstü yere düşerken, Yabuko da yanına yığılıyor. Sağ tarafa doğru savrulmuş 50 karga da bu sırada yolunu buluyor ve Kenzan'a saldırmak için hızla üstünüze doğru uçuyorlar. Yabuko ve Kenzan'ın 5 metre civarı sağ tarafında ritüel taşı ve onun önünde hareketsiz yatan Namiyo var.

Bunlar gerçekleşirken Asai'nin Shibou'yu 2. kere denemesi ne yazık ki hiç bir işe yaramıyor. Çünkü hedefi zaten tekniğin etkisinde. Bu yüzden ağaca yaslanmış, nefesini düzeltmeye başlarken işe yaramayan Shibou'sunun ardından sadece Karasu Bunshin'i uygulayabiliyor. Yalnız chakra durumuna dikkat etmeli, Karasu Bunshin fazla chakra harcamayacak olsa da, gene de uyarmak gerek. 3 tane bunshin oluşuyor önünde. Kenzan ve Yabuko'dan 10 metreden biraz az mesafede bulunuyorlar.

[Yukimura Yabuko]

Hatırlamıyorum, neden dövüştüğümü. Neden bu kadar öldürme isteği ile kalbimin attığını, bu adamın kim olduğunu bile hatırlamıyorum. Görevim... Görevim neydi... Ben neden şu anda çöplüğümde yiyecek aramıyorum... Alkol almıştım değil mi, sonrasında da bu olmuştu.Garip... Etrafımda kimseyi göremiyorum bile... Tek başıma mı geldim buraya kadar... Garip...

Küçükken insanları çok severdim, en hayran olduğum canlılar denebilirdi. Hayal güçleri beni her zaman etkilemişti ve belki de milyonlarca yılda geldikleri nokta insanı hayrete düşürüyordu. Bunu yapabilen bir varlığı yok edebilecek kadar güçlü olmak ve onların en üstünde olma hırsıydı benim içimdeki değil mi... Evet öyleydi. Karşımdaki adamı öldüreceğim!

Şemsiyemi mızrak gibi kullanmam bir işe yaramamıştı ancak dikkati az da olsa dağılmış olsa gerek karşımdaki herifin bir açığını yakalamayı başarmıştım. Bir anlık hareketsizliği sayesinde tekmem yerine ulaşmış ve kafasını yerle buluşturmuştu ancak benim de yere düşmeme sebep olmuştu. Yerde kaldığına göre bir miktar zarar vermişimdir ancak suratını görüp son nefesini verdiğine kadar inanamam bu duruma!

Olduğum yerde sol kolumla yana doğru dönerek yumruk atarken sağ elime de uzanabilirsem bir tane patlayıcı parşömen alıp karşımdaki adamın her hangi bir yerine yapıştırmaya çalışacağım. Başarılı olursa parşömeni yapıştırmak için kullandığım elimi destek olarak kullanıp kendimi şemsiyeme doğru iteceğim, sonrasında da güvenli bir mesafeden iç organlarını dökmek kalıyor.

[Kiichi Asai]

Üçe karşı bir. Üç chuunin seviyesinde ki shinobiye karşı kim bilir hangi antik dönemlerden kalmış bir yaratık. Beynim bunun adil bir dövüş olmadığını söylüyor. Yenilen tarafın bizim olmamız gerektiğini altını basa basa ifade ediyor ama gözlerim bizim bu yaratığa karşı üstünlük sağladığımızı oynatıyor. İçimden bir ses her şeyin onu bizi içine soktuğu bir genjutsu olduğunu söylüyor fakat yaratığın çığlıkları ve her öldüğü sefer de biraz daha kafayı yemiş halde zihin sarayından gerçek dünyaya dönmesi bu düşüncelerimi karartıyordu. Sahte olamayacak kadar gerçekti hissedilen acılar en azından.

Yabuko şemsiyeyi bu sefer önden saplamıştı rakibine. Eee... Öyle olacaktı zaten karşısında ki shinobi bile olduğundan emin olmadığımız iri yarı bir hödüktü geçen sefer. Bulunduğum halde yardım edecek çok bir şeyim de yok gibi gözüküyordu. Yakın temasta bir katkım olamazdı da zaten. Bu yüzden yaratmıştım klonları da zaten. Onların ölüm gibi bir endişesi yoktu beyinleri bile yoktu belki de. Benim ağzımdan çıkan kelimeleri uyguluyorlardı sadece. Sağ elimin işaret parmağını o katran dolu yaratığı işaret ederek. ''Gidin ve saldıran şuna salaklar!'' diye sesimi biraz da yükselterek emredecektim klonlarıma ilk önce. Sonra da işin ikinci kısmına geliyordu sıra. Kendi sınırlarımı biraz daha zorlamak için ilerlemenin ikinci bir yolu. Eskilerine göre biraz daha yavaş olacaktı ve olası bir rüzgar fırtınasında bozulabilirlerdi bile girdiğim el mühürleri ama Sanzengarasu'yu bir kez daha uygulayacaktım. Hedefleri doğrudan Kenzan olacaktı zaten.

[Wakahisa Yuudai]

"Her şeyin yıkıldığını sandığınız an, bilin ki yıkıntının altından yeni bir yapı yükselmektedir."

Şu saate kadar yaptığım hiç bir Sanzengarasu amacının dışına çıkmadı. Kargalarımın çoğu yok olsa bile, rahatsız etme amacına ulaştı. Sanzengarasu da böyle bir teknik işte, öldürmez ama süründürür. Tabii Sukejuro'yu saymazsak. Onu öldürdük. Ama bu kadar chakra harcamanın götürdüğü şeyler de var. Ağacın arkasında geçerken aldığım darbeler de bunun bir parçası. Ellerime baktığımda, sol elimdeki tırnakların kanadığını farkettim. Bunu takacak kadar düşmedim, ama sağ kolumdaki burkulma bana büyük dezavantaj sağlayacak. Belki de bir süre bir şey yapmamak en doğrusu olacak. Ama görevin ana noktasını da riskte bırakmak istemiyorum. Belki de yapmam gereken şey saldırı değil defanstır. Ama o defansı da kendim için değil, Namiyo için yapmalıyım. Belki de kendimizi kurtarmadan önce Namiyo'ya odaklanmalıyız. Ama bunu şu anda yapabilecek tek kişi benim. Öncelikle sağ bileğimi kullanmadan nasıl kurtaracağımı düşünmeliyim.

Etrafıma baktığımda, solumda şemsiye ve kargalarımı, ileride Yabuko ve Kenzan'ı, onların ötesinde Namiyo'yu, ve yanımda Asai'nin klonlarını görüyorum. Yabuko ve Kenzan yere yığılmış durumda iken, Asai'nin klonlarına baktım. Karasu Bunshin'e benziyor bu teknik. Kesinlikle öğrenmek istediğim bir teknik. Ama Yabuko sarhoş iken klonlara dalmayacağı ne malum ? Asai bunu düşünmeliydi. Klonlar pek bir işe yarayacak gibi görünmüyor. Umarım yanılıyorumdur. Bu tekniğin işe yaramasını istiyorum. Ve şimdi plan zamanı. Bazı insanlar, yaptıkları cesaret isteyen olayları sonun başlangıcı olarak adlandırır. Diğer insanlardan farklı olduğumu gösteren faktör de bu işte. Benim sonum yok.

Ayağa kalkmadan önce Sanzengarasu'yu kapatacağım. Kimseye kendimi belli ettirmek istemiyorum. Sol elimle çantamdan çıkaracağım sis bombasını ayağa kalkıp olduğum bölgeye bırakacağım. Sis bombası patladıktan sonra, Namiyo'nun bedenine olabildiğince hızlı bir şekilde ilerleyeceğim. Ulaştığımda, onu kavrayıp kervanları bıraktığımız yere doğru ilerlemeye başlayacağım. Ama önemli bir faktör var, sağ koluma fazla baskı uygulamamak. Bunu nasıl engelleyeceğime gelirsek, Namiyo'yu taşırken sol kolumu gövdesine, sağ kolumu da dizlerine gelecek şekilde kavrayacağım. Böylece sağ koluma gelecek olan baskının azlığı acıyı da azaltmış olacak. Bunu, sadece bunu yapabilirsem iş biter. Tek bir hata olmadan yapabilirsem, Wakahisa klanı şanlı tarihini devam ettirir.

[GM - Naruto]

Gene mi kargalar?

Yabuko sol kolu ile destek alıyor yerden, sonra da diğer kolu ile bir patlayıcı parşomen çıkarıyor ve Kenzan'ın sağ omzuna yapıştırıyor. Bu sırada Kenzan da ellerini yere koyup kendini yukarı ittiriyor. Omzundaki patlayıcı parşomenden haberdar gibi durmuyor. Yabuko dengesini sağlamaya çalışarak, yalpalaya yalpalaya şemsiyesine doğru koşuyor. Şemsiyesinin olduğu yer yangının olduğu yer, ancak yanan sadece ağaçlar. Şemsiyede bir sorun yok. Masum masum yatıyor yerde. Sanki Sukejuro'nun arkasından hiç girmemiş gibi. Yabuko devrilmemeye çalışarak ilerliyor şemsiyeye.

Bu sırada Yuudai kalkıyor oturduğu yerden. Gerçekten tüm vücudu acıyor. Sağ kol bileğini rahatsız edecek bir hareket yapmadan gözüne Namiyo'yu kestiriyor. Kenzan'ın size göre tam sağında duran, yanmış maskeli kadını taşıyan kayanın, size yakın olan tarafında yatıyor kız. Kafasından kan aktığını artık görebiliyorsunuz. Hatırlarsanız son hızla kafasını bu taşa çarpmıştı. Durumu belirsiz. Kenzan'ın sizi ittirdiği teknikler de, büyük ihtimal ile Namiyo oldukça yakın olduğu için etkilememiş ve kız hala aynı yerde yatmış durumda. Yuudai koşuyor kıza doğru.

Asai olduğu yerden sadece düşünerek yönlendirebileceği Karasu Bunshinlerine bağırarak emir veriyor. Koşun diyor, saldırın Kenzan'a diyor. Onlar da öyle yapıyorlar. Yerden yeni yeni kalkmış olan Kenzan'a doğru koşuyorlar, koşan Bunshin'lerin arkasından bu gün beşinci kere yapılmış Sanzengarasu'yu da uyguluyor. Kargalarla birlikte 3 tane Asai Kenzan'a doğru ilerliyorlar. Aslında Kenzan Asai'ye oldukça kızmış durumda olsa da bir anda üstüne doğru gelen 3 tane Asai'yi görünce panikliyor. Deminden beri Asai'nin kendisini öldürdüğünü gördüğünü düşünürsek... Asai'nin Bunshin'lerinin gelmesini beklerken tekrar bir illüzyon dalgasına maruz kalıyor. Bu yüzden Asai'nin Bunshin'leri ve kargaları Kenzan'ın yanına rahatça ulaşıyorlar.

Aynı zamanda Yuudai de Namiyo'ya ulaşıyor. Eğiliyor alıyor ve kızı kucağına alıyor. Sağ bileğine yüklenmemek için kızın bacaklarını sağ koluna alıyor.

Yabuko da şemsiyesine ulaşıyor... Basit bir hareket ile parşomenini patlatıyor kendini güvende hissedince.

Felaket bir ses ile Kenzan'ın sol omzundaki parşomen patlıyor! Kenzan'ı, yanındaki Asai'nin Bunshin'lerini, Asai'nin kargalarını ve en acısı da Yuudai ve Namiyo'yu kapsıyor bu patlama! Bunshin'ler ve kargalar yok oluyor. Yuudai ve Namiyo da patlamanın şiddeti ile geriye savruluyorlar.

Namiyo'nun vücudu Yabuko biraz önüne düşüyor... Kızın patlamanın merkezine yakın olan bacakları da parçalanıp sağa sola dağılıyorlar. Kızın bacakları dizlerinin üstünden eşit olmayacak bir biçimde kopmuş olduğunu görebiliyor Yabuko rahatça.

Yuudai de, daha demin koşarak geldiği yöne doğru savruluyor. Fakat daha demin olduğu gibi sürüklenmiyor. Asai'nin bulunduğu yere yakın bir yerde yatarken boğazından sadece inlemeler çıkıyor. Daha demin sağ bileğinin acısına katlanmak zorundayken şuan o acı yok olmuş durumda. O kadar hafif ki hatta... Sanki yok gibi. Yüzü, göğsü ve sağ omzu ölümcül bir şekilde acıyor. Konuşabilecek, hareket edebilecek bir durumda bile değil... Zaten 1-2 saniye geçmeden acıdan bilincini yitiriyor.

Kenzan ise beklenildiği üzere parçalanıyor. Ancak parçaları yavaşça katrana dönüşüyor. Daha demin vücudunu ele geçirdiği gibi ilerlemeye başlıyor bu sıvılar ve en ortada birleşiyorlar. Kenzan bedenine tekrar kavuşurken daha fazla savaşmak istemiyor gibi gözüküyor. Asai'nin yaptığı illüzyon nedeni ile hala kendine gelebilmiş değil. Siz Namiyo ve Yuudai'nin durumuna bakarken o da etraftaki havadan yardım alarak zıplıyor ve oldukça hızlı bir şekilde daha demin yarattığı yangının içine atıyor kendini. Oradan rahatça kaçabileceğini siz de fark ediyorsunuz. Vücudunun siyah sıvı sayesinde yenilendiğine gözlerinizle şahit oldunuz nihayetinde.

Yuudai'nin sağ kolu dirseğinin üstünden kopmuş, yüzünün sağ tarafı da parçalanmıştır. Yüzündeki bu yara görüşüne etki etmese de, konuşmasına etki edecektir. Üstelik oldukça kötü bir görüntüsü olduğu için sosyal açıdan da sorunlar teşkil edecektir. Sağ kolu da teknik yapmasını engelleyecektir ne yazık ki.

Kenzan olay yerini terk ettikten sonra Namiyo ve Yuudai'nin durumuna bakmak zorunda kalıyorsunuz. İkinizin de tıbbi bilgisi olmadığı için ve köyden 2 günlük mesafede olduğunuz için düzgün bir tedavi gerçekleşemiyor. Kervan sahibi ve arabacılar olduğunuz yere ulaşınca ellerindeki ilk yardım eşyaları ile Yuudai'nin kolunun kanamasını durdurabiliyorlar sadece. En azından kan kaybından ölmesini engelliyorlar. Namiyo'ya gelince, olay yerinde can veriyor. Geriye sadece anılar ve Asai'nin elindeki hikaye kitabı kalıyor. Kervan Sakae'ye değil, Amegakure'ye geri dönüyor. Asai ve Yuudai'den rapor alıyorlar. Yuudai de düzgün bir müdahale görüyor. Ancak 2 gün sonra yapılacak bir şey olmadığı için, sadece yaralarını kapatabiliyor medic-ninler. Göğsünde ve yüzünde o yaraları taşıması gerekiyor artık. Kolu için de yapılacak bir şey yok.

Konu sonlandırılmıştır.

Ödüller:
Wakahisa Yuudai: 40 GP
Kiichi Asai: 40 GP
Yukimura Yabuko: 40 GP

Görev başarısızlıkla sonuçlandığı için alım gücünde bir artış olmamıştır.