[Kusa] Köy

[Shizawa Tatane]

Himei'yi takip edip eve girmemizin ardından bizi karşılayan yer kocaman bir salondu.Sade fakat birçok el işçiliğinin birleşimiyle oluşmuş şahane bir tasarımı vardı salonun. Göze hitap ediyordu ama göze batmıyordu.

Böyle şeyler görmek gerçekten güzeldi. Bir de odaya kırmızı renk hakim olmasaydı keşke. Üç yaşındaki bir çocuk, ressamlık ayağına her yere boya sıçratmış gibiydi. Keşke boya yerine kan kullanılmasaydı ama.

Çocuk demişken, oradaki bir koltukta oturan, hayır, oraya oturtulan iki çocuk cesedi. Çocuk cesedi. Çocuk, çocukları neden öldürür bir çılgın? Gerçi böyle bir katliamın sorumlusundan neden çocukları öldürdüğü sorgulanamaz. Ben de sanırım yolun sonunda birilerini öldüreceğim, kan, kan kokusu vücudu dinç tutuyor sonuçta. Bir de bunu misliyle başkasından akıtma isteğinin ruha verdiği huzur var tabii. Akane-san'a çaktırmadan, ağzımdan akan salyayı silmiştim. Üzgünüm, evet, belki etik bir davranış değil ama olmuştu işte.

Çocuk cesetlerini es geçecek olursak bir de sandalyede oturuyormuş gibi oturtulmuş bir ceset var. Bizden biraz büyük gibi. Gırtlağı kesilmiş, haşat etmişler. Muhtemelen savunmasız bir anda öldürülmüş ya da savunmasız bırakılarak öldürülmüş. Öldürülüp sürüklenmiş bir de. İnanılmaz bir soğukkanlılık.

Savunmasız bir anda yakalanması bir yana, savunmasız bırakılması ihtimalinin nereden düşünüldüğüne gelecek olursak, alnındaki Kusagakure alın bandından dolayı diyebiliriz. Aradığımız ninjalardan biri olabilir. Meh, ölecek demiştim zaten bu herifler için. Her neyse.

Hmm. Burada nefes alan bir şeyler varmış, enteresan. Ufak bir kız çocuğu, sanırım flütü de çalan bu kız çocuğu. Tamam, üst üste dizsek yatay halde bile boyunu geçecek kadar cesedin olduğu bir odada flüt çalıyor olabilirsin ama, bardaklar niye lan çılgın! "Tch." çıkmıştı ağzımdan, istemsiz. Trajikomik gelmişti bu olay.

Kız, üstüne başına da boya sıçratmış olduğuna göre, sanırım cinayet gözünün önünde işlenmiş. Kızın yaptığını sanmıyorum ama kız neden bırakılmış? Birisinin gelip ona acıyıp götürmesi için mi? Kızın karşısında oturan Himei, tam olarak bu iş için yaratılmış biri oysa ki!

Tamam, şimdi. Fazla garip geliyor bu iş bana. Cesetler sürükleniyor bir kız çocuğu oraya bırakılıyor. Henge ihtimalini hiç mi düşünmüyorsun Himei? Kamin olayım çarpayım ağzına iki tokat Himei. Eh be Himei.

Akane-san'a dönüp "Kılıcını yerine koyarsan sevinirim Akane-san. Ya da burada kalıp olası bir tehlike anını kollayabilirsin. Ben partiye katılıyorum." diyecektim sessizce, sonrasında kapıyı tıklatacak ve içeriye girecektim.

"Merhaba! Himei, beni arkadaşınla tanıştırmayacak mısın yoksa? Neyse, ben kendim tanışırım. Merhabalar küçük hanımefendi, ben Shizawa Tatane! Rica etsem ve varsa bir bardak çay da ben alabilir miyim? Çok eğlenceli görünüyor da." diyecek, elimi uzatacak ve içtenlikle gülecektim. O da elini uzatırsa, bir hanımefendiye yapılması gerektiği gibi elini nazikçe öpecek ve ardından yavaşça bırakacaktım.

Kız deliyse, ben zır deliyim ulan! Ben ki Sensei delirtmiş, küçük bir kızın sorumluluğunu üstlenip ondan çok daha boktan bir ninja olmuş, Chuunin olur olmaz ilk görevinde takım arkadaşının leşini görmüş, yıllarca bir boklar yemiş, bir intihar görevine katılıp ölememiş adamım!

Atara atar, gidere gider, Kusagakure Chuuniniyiz, çayımız biter!

Bu arada.. Ama, ama, ama görev! Göreviniz var, siz ne biçim shinobilersiniz ulan küçük bir çocuğa tav oldunuz dediğinizi duymaz gibiyim ama sikimde değil, yine de söyleyeyim. Sikeyim görevi de başarıyı da, ben bu kızı kolundan tutup köye götüreceğim. Sorumluluğunu da üstüme alacağım. Hatta şimdiden cümlelerim hazır.

"Dostlarımın göreve devam etmek konusundaki ısrarlarını hiçe sayıp, iç karışıklık çıkarmak pahasına bu kızı buraya getirdim. Başarısızlığın sorumluluğunu üstüme alıyorum, onların herhangi bir suçu yoktur." Hoop, fix kahraman shinobi konuşmasını da çakacağım Kusa-chou'ya. O da diyecek ki "Süper be, oley be benim mega multi muhteşem shinobim Tatane!" Hayır, öyle bir şey demeyecek amına koyim. Diyecek ki, "Ben sana shinobi dedim, sen bana küçük kız getirdin. Siktir git alın bandı ve ekipmanlarını teslim et şuraya da barnak bas defol köyden."

Ben de diyeceğim ki, "Tağam." Amaan, kafamda deli sorular işte. Kim ne bok yerse yesin, kim ne bok derse desin. Ben kesinlikle yolumdan sapmayacağım. Himei zaten baştan tav, çok gerekirse de koz kullanıp, o gün yerin altından, adamın arkasına değil köyün yoluna kaçsam bugün burada olamayacaktın derim olur biter.

Akane-san'ın da yabancı olduğunu biliyorum. Sorun olursa ona da oradan vururum, can damarından alırım kızı. Kafam rahat. Henge ihtimalinin de kafamın bir tarafında olduğunu söylemeliyim ama. Yapacak bir şey yok yani, paranoyak sayılacak biriyim ben. Paranoyağımsı. Meh. Kız umarım kendini tokatlayarak "Vurma baba." demeye başlamaz, valla tırsar basarım tepiği. Yok lan basmam, ebesinin nikahı o kadar da değil.

[GM - Naruto]

Himei'nin ilk çayı gösterip baş parmağını kaldırmasını, sonra da shinobi alın bandını göstermesini izliyor kız zeki gözlerle. "Ah, sen de shinobisin! Aynı Akio-san gibi." diyor dediğini anladığı için mutlu olarak. Ardından da içeriye Tatane giriyor. Himei'nin adını ve kendi adını söyledikten sonra kıza elini uzatıyor. Minik kız soylu gibi davranmaya devam ederek kendi elini koyuyor Tatane'nin eline. Minicik elleri var, ama avuç içleri kesikler ve yaralarla dolu. "Hoş geldiniz beyefendi!" dedikten sonra elindeki flütü yere koyup ayağa kalkıyor. "Bir yere oturun, ben de çay getireyim!" dedikten sonra hızlı adımlarla salon ile birleşik olan mutfağa gidip bir bardak alıyor. Bu bardak diğerlerinden farklı, çünkü oyuncak değil. Geri dönüp yerdeki oyuncak sürahiden su doldurduktan sonra Tatane'ye uzatıyor bardağı. "Siz de mi shinobi misiniz? Akio-san'ı da Kusagakure'den shinobi olarak köyümüze yeni yolladılar! Benim buradaki en iyi arkadaşımdır. Çünkü şey... Diğer çocuklar beni pek sevmez." Biraz sesi bozuluyor burada. "Aslında artık pek önemli değil, çünkü uykuya daldılar. Akio-san yorgun olduğunu ve dinleneceğini söylemişti. Bana da aşağıda, depoda durmamı söyledi. Çıktığımda Akio-san uyuyordu. Tüm köy de onunla birlikte uyudu sanırım. Bayadır uyanmıyorlar." diye açıklıyor durumu. Sonra da geçip ikinizin karşısına oturuyor. "Beyaz saçlı abi de benimle konuşmuyor. Köyün dışındaki ormanda, Bunzo-ojisan'nın kulübesinde duruyor. Bunzo-ojisan da uyuyor, sanırım onun uyanmasını bekliyor. Ben yanına gittiğimde de sanki yokmuşum gibi davranıyor ama bir arkadaşı olduğuna eminim, konuştuğunu duymuştum. Benim Akio-san'la konuşmam gibi sevimliydi!" dedikten sonra kendi bardağından yudum alıyor.

[Kaida Akane]

Küllere dönmüş evler. Çürümüş ve yanmış ceset kokusu, başı ve karın bölgeleri kesilmiş atlar, inekler. Kurumuş kanlar ve aklıma gelen teoriler. Hepsi cidden sinirimi bozuyordu.

Gergindim, görevin zorlu geçeceğini elbet biliyordum ancak bu kadar gizemli olacağını hiç düşünmemiştim veya en basitinden yanmış bir köy beklemiyordum.

Üstelik bu köyde anlamsızca flüt çalan birileri vardı! Her şey korku romanından çıkmıştı sanki. Tatane’yle birlikte eve girmiştik. Büyük bir salona sahip olmasına karşılık az mobilyası vardı. Kafamı nereye çevirsem el örgüsü görüyordum ve bu sıradan olarak görünen salonun çok ufak kusurları vardı. Mesela salonun kanla kaplanması gibi veya üç kişilik koltuğa oturulmuş beş-altı yaşlarındaki iki çocuk cesedi ve bunların dışında sandalyeye oturulmuş 20 yaşında ki Kusagakure alın bandına sahip bir ceset. Boynu kesilerek öldürüldüğü ve sandalyeye sürüklendiği belli oluyordu. Büyük ihtimal aradığımız shinobilerden biriydi…

Bu ev sanki sadist bir ressamın elinden çıkmış bir tablo gibiydi. Etrafa korkutucu bir hava yayan kızıl renk ağırlıklı bir tablo. Hiçbir zahmetten kaçılmayarak koltuğa oturtulan çocuk cesetleri ve bir Kusagakure shinobisi öldürüldükten sonra sürüklenerek sandalyeye oturulmuştu. Ve bunları görmezden gelen, flüt çalan bir kız. Her şey özenle hazırlanmıştı adeta enerji sarf etmekten kaçınılmamıştı.

Neden? Anlam veremiyordum bazı cesetleri tek bir çırpıda öldürüp ardından ne olduğunu umursamazken bazılarını sürükleyip bu kadar zahmete katlanıyorlardı. Belki de bir anlamı yoktu. Ancak yinede bana fazlasıyla garip gelmişti bu olay. Bu sırada Tatane, Himei’nin yanına gideceğini söylemişti. Katanamı kınıma geri koyarken partnerlerimin bu olayı nasıl bu kadar kolay benimseyebildiklerini düşünmüştüm.

Bende eve girecektim ancak kızla iyi bir iletişim kurabileceğimi sanmıyordum hem orada iki kişi varken sadece fazlalık yapmış olurdum. Himei kızla düzgün bir iletişim kuramayabilirdi bu yüzden gidebilirdim ancak Tatane oradayken gitmem anlamsız olurdu. İçeri girecek ve özellikle cesetler olmak üzere evi yakından inceleyecektim. Bunu yaparken kızı rahatsız etmemek için elimde geleni yapacaktım.

[Shizawa Tatane]

Kız harbi ağır şizoya bağlamış, tam bir umutsuz vaka. Ama köye götürürsek orada bu kızın ağzının bağını çözebilecek insanların kesinlikle olduğunu düşünüyorum. Sorgulama birimleri falan filan boşuna yok sonuçta. Neysem, bu kısım beni ilgilendiren kısım değil.

Şimdi şu Akio-san denen adamın buraya gönderilen shinobilerden biri olduğunu varsayalım. Buraya iki shinobi gönderildiği söylendiğine göre biri eksik. Bu eksik olan shinobiyi de kıza sormaktan başka çare yok anlaşılan. Bahsettiği Bunzo, shinobilerden bir diğeri olabilir mi ki? Peki beyaz saçlı abi? Shinn ihtimali daha bir yakın gibi geliyor.

Bakalım bakalım. Kızın ağzından küçük oyunu bozmadan bilgi almalıyız sanırım. Bir yandan, çayımı (!)- çay demişken ne lan bu içtiğim? Tuvaletten falan mı doldurup getiriyor acaba? Temiz su mu vardır böyle bir yerde sanki. Bir de bunu düşünüyorum. Her neyse ehm ehm. Bir yandan çayımı yudumluyormuş gibi yaparak, kızla konuşmaya başlayacaktım.

"Evet evet, ben de bir shinobiyim. Tıpkı onun gibi! Ama Himei, benden çok daha yetenekli bir shinobi. Yemin ederim! Saklambaçta üstüne yoktur mesela!" diyecek ve saklambaç düşüncesini kıza aşıladıktan sonra sözlerime devam edecektim. Psikolojik manipülasyon denemek, hele ki küçük bir kız üzerinde. Hiç onurluca değil lan bu! Onurlu biri olsaydım keşke, dert edinirdim.

"Bunzo-san'ı da en az Akio-san kadar seviyor olmalısınız. Peki Akio-san buraya tek mi geldi?" diye sorumu yöneltecektim ve gidişat şayet bozulmamış olursa sözlerimi, bir de oyun teklifi ile sürdürecektim.

"Bu arada, bak Himei benim en yakın arkadaşımdır ve biz genelde yeni arkadaşlar bulduğumuzda favori oyunumuzu oynarız. Bak, ne güzel burada ikinizi bulmuşken, oynamaya ne dersiniz?" diyecektim. Teklifim umarım kabul görür. Teklifim kabul görürse iş, Akio-san'ı ebe çıkaracak bir tekerlemeyle devam edecekti.

Basit bir geleneksel sayışmayla olayı çözeceğiz. Kod: Çiğ yiyecekler. Tabii ki bunu kodlayacağız ve Akio-san'ı ebe çıkaracağız. Hmm. Tamamdır, hazır.

"Ham" diyecek ve Himei'yi gösterecektim, ardından biraz daha hızlanıp devam edecektim
"Buğ" Akio'ya denk gelecek.
"Day" küçük kız,
"Ham" ben,
"Pi" Himei
"Rinç" Akio
"Ham" küçük kız,
"Yu" ben,
"Mur" Himei
"Ta" Akio olacak şekilde bitirecek ve heyecanlı bir şekilde "Akio-san ebe! Akio-san ebe! Yüze kadar sayar! Ev dışı var!" diyecektim. Hmm, eğlenceli olacak gibi. Her şey plana uygun giderse, ki pek sanmıyorum.

Sorunsuz bir şekilde bu kızı köye götüreceğim ve sonrasında da.. Bir ton azarla karşılaşacağım ama umurumda değil.

Umarım, diğerleri de plana uyar da boka sarmaz işler iyice. Şu beyaz saçlı adam da Shinn değildir umarım. Mmh, neyse.

[Nyu Himei]

" Hava almam lazım. Temiz hava. "

Ömründe bu kadar bunaldığı zamanlar çok nadirdir Himei'nin. Bu kadar ağır seçimler yapması gerektiği durumlar nadirdir. Ne hissedeceğini bilemediği, tüm duygularının birbirleriyle karışıp kızın aklını sikmesi hele, çok nadir bir olaydır. " Üzülecek çok fazla şey var burada."

Korkunç bir kabusa dönen köy, kadın çocuk ayırtmaksızın katledilen insanlar ve en acısı tüm bu katliamdan sağ çıkmış ufak minicik bir kız. Ailesini bir daha göremeyecek, çocukluğunu yaşayamayacak. Akıl sağlığı ise o zaten ayrı bir olay. Bu kız her şeyi daha komplike hale getirmişti Himei için. Neyseki Tatane imdadına yetişmişti kızın. Biricik arkadaşı burada da yardımına koşmuştu. Şöyle bi baktı arkadaşına kızın elini tutarken. Hafif bir kıskançlık duygusu hızlıca gelip geçti içinden. Arkadaşının başka arkadaş edinmesini istememesinden dolayı mıydı acaba ?

Kız gidip çay bardağını alıp gelirken Tatane'yi çaktırmadan kesmeye devam etti. Bir kaç saat önce burada olmasından rahatsız olduğu arkadaşının şimdi burada olmasının hoşuna gideceğini hiç düşünmemişti. Yüzünde hafif bir gülümseme belirmesine engel olamıyordu. Ne kadar komik bir durumdu oysaki bu gülümseme. Tüm bu katliamın içinde bile gülebilmek bu ölülere saygısızlıktan başka bir şey değildi. " Cidden temiz havaya ihtiyacım var." Ufak bir rahatlamaya ihtiyacı vardı. Bu yüzden tüm bu salonu bu küçük kızı Tatane'ye bırakacaktı. Beyazlı abiyi ve ormandaki uyuyan amcayıda. Zaten istesede konuşma kısmını yapamazdı. Tatane'ye bu konuda güveniyordu. Kızla iyi geçiniyordu zaten şimdiye kadar.

Kızın başını narince okşadıktan sonra Tatane'nin gözlerinin içine bakacak, omzuna elini koyup tüm desteğini ona verecekti. Ardından hızlı adımlarla dışarı çıkacaktı. Tüm bu leşlerin arasında belki bi umut temiz hava bulabilirdi ha?

Out : 4 saattir ağlayan kardeşim sağolsun süper bir baş ağrım var. Kaliteyi sevdiğim için üzgünüm. Geride nasıl bir yazı dizisi bıraktım hiç bir fikrim yok. Tekrar sorry

[GM - Naruto]

"Saklambaç mı?" kızın gözlerinde bir pırıldama oluşuyor oyun oynayacağınızı fark ettiği anda. Elindeki bardağı yere koyuyor ve o parıldayan gözler ile Tatane'nin sayımını izliyor. Her hecede parmağının gösterdiği kişiye odaklanıyor gözleri ve sonunda Akio'da sabitleniyor. "Akio-san ebe!" diye bağırıyor o da Tatane gibi. Sonra da olduğu yerden eteklerini çekiştirerek kalkıyor ve kıkırdayarak Tatane'nin peşine takılıyor ve dışarı çıkıyor evden.

Himei de dışarı çıkıyor ve içeride sadece eve yeni girmiş olan Akane kalıyor. Bu korkunç tabloyu daha yakından incelemek adına ilerliyor evde. Yerdeki çocuk oyuncaklarına basmamaya çalışarak Akio'nun yanına gidiyor. Sallanan sandalyenin üstüne oturtulmuş adam en fazla 25'indedir. Oldukça da sevimli bir yüze sahip, kan kaybı yüzünden açık gözüken teninin yaşarken esmer olduğunu tahmin edebiliyorsun. Kahverengi kıvırcık saçları var. Çenesinin altında özenle bırakılmış sakalları ve kendisine yakışan seyrek bıyıkları var. Ortalama bir kiloya sahipmiş. Yakışıklılığı ve ya sevimliliği ölüm onun için geldiğinde hiçbir işe yaramamış belli ki. Üstelik boynunun kesilmesi kalleşçe öldürüldüğünü kanıtlar nitelikte. İçeride Yu ile Tatane'nin konuşmalarını duyduğun için önünde yatan bu shinobinin Yu'ya saklanmasını tembihlerken kendisinin uyuyacağını söylediğini hatırlıyorsun. Öleceğini anlamıştı büyük ihtimalle. Yu korkmasın diye böyle bir şey söyleme gereği duydu. Amacına da ulaşmış gibi görünüyor çünkü Yu korkmamış, üstelik sizin gibi iyi shinobiler tarafından bulunmuş durumda. Diğer üçlü koltukta yamuk yumuk oturtulmuş çocuk cesetlerine gidiyorsun. İki çocuk da erkek ve Yu ile aynı saç rengine sahipler. İlk aklına gelen durum bunların Yu'nun kardeşleri olduğu oluyor. Birinin göğsü boydan boya yarılmış, diğerinin ise iki kolu da kopmuş. Başka bir yerinde yarası yok. İkisinin de elbiselerinin aynı olduğunu ve birbirlerine çok benzediklerini fark ediyorsun. İkiz olmalılar. Bu cesetlere, ortamın durumuna bakarken geçmişinde yaşadığın ve her gece rüyalarında gördüğün anılar bilinç altından yavaş yavaş çıkmaya başlıyor ve zihnini ele geçiriyorlar.

Himei dışarı çıkıp bu ortamda temiz hava almak istiyor. Bu sırada Tatane ve Yu'nun gittikleri yerleri görebiliyor. Evin dışında nefes alıp verirken yeterli bir temiz havanın olmadığını fark ediyor. Köy resmen siyah beyaz bir durumda karşınızda fakat evin soluna doğru bakarsan Takizawa Köyü'nün arkasını kaplayan ormanı fark ediyor. Yu'nun bahsettiği Bunzo'nun kulübesi de tahmin edileceği üzere burada. Esen rüzgarın ağaçları hareket ettirmesi dışında, bir tek Tatane ve Yu'nun sesleri var köyde.

Tatane eğer kızı götüreceksen Yu'nun sorun çıkarmadığını ele alarak bir tur yazıp köyden ayrıl. Raporunu da yazdıktan sonra konudan çıkabilirsin.

Akane bu tur geçmişinde yaşadığı vahşi bir olayı hatırlamak zorunda. Evin içinde durup düşüncelere dalacak ve hamle alamayacak. Himei istediğini yapmakta özgür.

Yu'nun temsili resmi

[Shizawa Tatane]

Saklambaç planı tahmin ettiğimden de başarılı bir şekilde gerçekleşmiş görünüyordu. Yu'yu kaptığım gibi dışarıya çıkarmış ve bir yere, ve hatta köye doğru gidebilecektim.

Fakat dostlarımı, görevi, intikamı böylece bir kenara bırakıp gitmem ne kadar yakışıkalır bir davranış olurdu? Arkamdan korkak gibi kaçtı demezler miydi? Yetmiyormuş gibi bir de dostlarım benim almak istediğim intikamı almak için yola çıkıp geri dönemezlerse ne yapacağım? Hayır hayır, bunu Akio-san'ın da aklına gelmiş olmalı. Yapmam gereken şey bu köyü arkada bırakıp gitmek değil, aksine bu köyün içindeki yaşayan o beyaz saçlı şeytanı karşıma almak olmalı!

Yu'ya "Sakın bizden biri gelmeden buradan çıkma, Himei ile bir saklambaç kuralımdır bu. Kurala göre oyunu başlatan kişi, saklanan herkesi kendisi yönlendirir ve sonrasında ebenin onu buluşunu izler. Kim daha iyi saklarsa ve saklanırsa, o oyunu kazanmış olur." Diyecektim kısık bir ses tonuyla, ardından onu sessizce yakınlardaki, bulabileceğim bir eve gönderecektim iyice saklanmasını tembihleyerek.

Kızı başarıyla gönderebilirsem, Himei'nin yanına gidecek ve parmaklarımı kütleterek "Ne, ne kadar doğru ne kadar yanlış bilmiyorum. Doğru ve yanlışın ne olduğunu da bilmiyorum. Böyle durumlarda elimden gelenin en iyisinin içgüdülerimle hareket etmek olduğunu biliyorum sadece. Ve ne var biliyor musun Hime-chan? İçgüdülerim dosdoğru beyaz saçlı orospu çocuğunun kulübesini gösteriyor! Gidelim ve ona geri ödeme zamanının geldiğini söyleyelim." diyecek ve ardından çok az bekleyip "Suskunluğunu onay olarak kabul ediyorum!" diye gülümsecektim.

Himei de gerçekten kabul ederse, kolundan tutup Akane-san'ın yanına gidecek ve orada beyaz saçlı herifi basmak için bir plan yapmaya başlayacaktım. Tabii o benden önce davranmazsa.

[Nyu Himei]

Bir gram temiz hava bulmak çok zordu mezarlığa dönmüş bu köyde. Sadece şu görüntüden biraz kaçmak istemişti ama tüm çevresi ölümle çevirili olunca imkansızdı bunun gerçekliğiyle yüzleşmemek. Vazgeçti temiz havayı kovalamaktan. Artık tüm bunları yapanla yüzleşmek istiyordu. Onun gibi bir Kusalı olan shinobinin canını alan, bu kızı yetim bırakan ve tüm bu köye kıyan adamı yaşadığına bin pişman etmek istiyordu. Tıpkı Akio'ya yaptıkları gibi boynunu kesmek, damarlarından sıcacık kan akıp Himei'nin ellerini kırmızıya boyarken adamın gözünün içine içine bakmak istiyordu. İçi bir anda enerjiyle dolmuştu. Gözlerini Tatane ve küçük kızdan ayırdı ve evin solundan az az gözüken ormanı ve adamın kulübesine dikti. Aranan cevapların burada olduğunu düşünüyordu. Hayır kesinlikle köye böyle eli boş dönmeyecekti. Zaten Tatane de kızı oyalıyordu. Kız çapraz ateşte kalmamalıydı. Yavaş ve ağır adımlarla kulübeye doğru yürümeye başladı Tatane'nin söylediklerini onaylarcasına başını salladıktan sonra. Bu sefer arkadaşlarının onu kaybetmesiini istemediğinden oldukça yavaş yürüyordu. Ara sıra arkasına bakacak arkadaşlarını göremezse olduğu yerde durup bekleyecekti.

[Kaida Akane]

Partnerlerimin konuşmalarını duyuyordum. Saklambaçtan bahsediyorlardı ve ebe olarak bir ölüyü seçmişlerdi. Tatane’nin bir planı olduğunu düşünüyordum. En baştaki düşüncelerimi korudum ve kalabalık yapmak yerine cesetlere doğru ilerledim…

Tatane ve Himei evi terk etmişlerdi. Korkutucu görüntüye daha yakından bakıyordum. Kızın Akio diye bahsettiği shinobi. Yirmi beş yaşlarında, sanırım ceset olmadan önce fazlasıyla göze hitap eden bir görüntüsü vardı. Esmer, kıvırcık ve kahverengi saçları, sakallı ve seyrek bıyıklı biriydi. Şuan ise sadece bir cesetten ibaret. Ten rengi dışında her şeyi aynıydı ancak bunları bir arada tutan ruhtan yoksundu. En azından kızı korumayı başarmıştı, korkmasını engellemişti gerçek bir shinobi olmalıydı. Her ne kadar kız bir süre cesetler arasında yaşamak zorunda kalsa da, Akio amacına ulaşmıştı. Kaçmak için harcayabileceği saniyelerini öleceğini bilerek bir kıza ayırmıştı. Saygı duyulacak biri gibi duruyordu, umarım fazla acı çekmemiştir diye düşünerek eskiden çocuk sıfatını taşıyan cesetlere yöneldim.

Fazla düzenli bir şekilde oturulmuş cesetler. Erkekti ve Yu’nun muhtemel kardeşiydi çünkü saç renkleri aynıydı. İkiz olması muhtemel olan bu iki kardeşlerin birisi göğsünü boydan boya yarmıştı diğerinin iki kolunu koparmıştı.
Aklımda görüntüler yavaşça sıralanmıştı. Akio neden buradaydı? Saldırı sırasında burada bulunması bir tesadüften mi ibaretti? Bunu sadece Yu’dan öğrenebilirdik ve şuan o burada değildi. Diğer çocukların saklanmak için zamanı mı yoktu? Yu’da özel bir şey mi vardı? Karşılık vermeyecek bir çocuğu öldürmek için neden iki kolunu keser ki? Depoya inmem bir fayda sağlar mıydı? Belki de sadece fazla düşünüyordum…

Ve cesetler hakkında bu kadar düşünmek bana pek yaramıyordu. Bir ses aklımın içinden “Unuttun mu? Öldürmekten zevk aldığın zamanları? Unuttun mu ruhlarını emdiğin onca insanı. Sen sadece iyi görünmeye çalışan bir canavardan başka bir şey değilsin.”, demişti. Uzun zamandır ciddi bir savaşa girmediğimden pek görüşmüyorduk. Ancak yaşadığım sıradan şeyler onu dışarıya çıkarmıştı. Ve cümleleri kahretsin ki mantıklı geliyordu.

Birden önce zaman kavramından sonrada mekan kavramından uzaklaştım. Bu kadar ölüm ve cesetlerle içli dışlı olmak. Geçmişim bir kez daha gün yüzüne çıkıyordu.

Sabahtı, güneşin en tepede olduğu zamanlardan biriydi. Görkemli bir ağacın dalından etrafıma bakıyordum. Ve bir hedef gördüm atladım. Karşısına çıktım kılıcımla pozisyonumu aldığında hançerini çıkardı. İki taneydi, normal bir shinobi köyünde görsen bu ne biçim hançer diyeceğiniz paslı hançer burada fazlasıyla görkemli duruyordu. İleri atılmıştım kılıcımla kafasını kesmek direk yatay bir hamle yaptım eğildi ve pozisyonunu bozmadan koşmaya başladı. Omzuyla karnıma verdiği darbe büyütülecek bir şey değildi ama beni önüne katıp koşmuştu sonuç olarak bir ağaca çarpmıştım. Belim fazlasıyla acırken kafamı da çarpmıştım. Hançerine sarılmıştı sarışın çocuk ancak son anda ittirmiştim ve bir yumruk atmıştım. Alışkın değildim bileğim acımıştı ama savaşın adrenaliniyle umursamadım. Birkaç adım geriye gitmişti, ileriye gittikten sonra kendi çevremde dönerek kılıcımı salladım ve yaşıtımın göğüs kısmında bir kesik oluştu. Ve son olarak boynunu keserek öldürdüm. Kullanmayı bilmediğim hançerini aldım, üzerinden başka bir şey çıkmamıştı. Cesedin karnına birkaç tekme atmış ve oradan uzaklaşmıştım. Çoktan leşçiller cesedin etrafına toplanmıştı bile.

---

Out: Karakter kartımda Çift Kişilik özelliğini herhangi bir GP yardımı beklemeden kendi kontrolümde olacak şekilde alacağımı söylemiştim yinede karışıklık olmasın not geçeyim.

[GM - Naruto]

Tatane, Yu'ya burada saklanmasını ve saklambaçın kurallarını söylediğinde kız sanki çok önemli bir görevdeymiş gibi kafasını sallıyor. Kızı bırakıp evin içine girmek istiyorsun ama Yu kolundan yakalıyor seni. Utangaç ve parıl parıl parıldayan gözlerle yüzüne bakıp "Tatane-san saklanırken dikkat et de, sen de uyuma olur mu?" diyor. Sonra da bırakıyor kolunu. İstediğin gibi kızı orada bırakıp ormana doğru hareketlenmiş Himei'yi alıyorsun yanına ve evin içine, Akane'nin yanına gidiyorsun. Akane evin içinde cesetlere boş boş bakıyor. Siz içeri girince sanki dalmış gitmiş, dünyaya yeni dönüyormuş gibi kafasını sallıyor. Planınızı yapıp devam edebilirsiniz. Yu, dışarıda Tatane'nin belirttiği yerde saklanır vaziyette.


Out: Doğum günü falan derken çok geç kaldım. Özür diliyorum sizden. O kadar beklettikten sonra baya iyi bir tur yazmak isterdim ama şuan durgun bir durumdaymışız.