[Kusa] Rutin Eskort I

[Izumi Katsuo]

İnfazına başlamıştı Katsuo. Rakibi harekete geçmişti. Harekete geçmek için doğru zamanı bekliyordu. Bunu beklerken de karşısındaki böcek konuşmaya başlamıştı. Kulağına çalınanlar hoşuna gitmişti açıkçası. O bu toprakları kurutacak kişi olduğunu duymak iyi hissettirmişti. En azından bunu bilecek kadar akıllı bir rakibi vardı karşısında. Fakat söylediklerinin arasında yanıldığı bir nokta vardı. Yanlış tanrının izinden gidiyordu. Bu dünyaya hükmedecek bir tanrı henüz yoktu ama adaylar çoktan belirlenmişti. Adayların başındaysa kimin geldiğini söylemeye gerek yok. Henüz tanrısal yeteneklere sahip olmasa da kendini öyle görebiliyordu. Ağzından çıkan her bir kelime kanun niteliğindeydi. Karşısındaki ise bunu anlayamayan bir aptal. İzinden körü körüne koştuğu sahte tanrısına kucak açıyordu karşısındakinin gerçek tanrı olduğunu bilmeden. Peki karşısındaki tanrının izinden gitseydi o zaman ne olurdu? Açıkçası bunun cevabını ne ben, ne de Katsuo verebilir. Çünkü herkesin bakış açısı farklıdır. Kimisi onu bir tanrı olarak görüp ona taparken kimisi onun uğruna dövüşerek hayatlarını feda edebilirdi. Tabi bunlar sadece basit iki örnek. Kim bilir kaç örnek türeyecekti onun hükümdarlığı sırasında. Bunu görmek için sabırsızlanıyordu. Kuracağı krallığın ilk isyankarı ve aynı zamanda halkı için öldüreceği ilk insan tam karşısında duruyordu. O günleri görebilmek için ilk önce bu böceği ezecekti.

Üstüne doğru bir ateş topu geliyordu. Mühürleri gördükten sonra çoktan hazırlanmaya başlamıştı. Kaçmak için yeterince zamanının olduğunu düşünüyordu. Bu yüzden sakindi. Zaten tekniğinin gereklerinden biri de sakinlikti. Henüz tedirgin olacak bir olayın içinde değildi. Kolay kolay olacağını da düşünmüyordu. Nasıl bir dövüş sergileyeceğini çoktan düşünmüştü. Bir dayanıklılık savaşı olacaktı. Rakibini yıpratarak kimin daha üstün olacağını gözler önüne serecekti. Karşısındaki böceğe ondan üstün olduğunu göstermek istiyordu. Dövüşün tipini belirledikten sonra sağına doğru sıçrayacaktı. Koşmanın zaman kaybettireceğini düşündü. Sağa doğru sıçrayarak alev topundan kaçacaktı. Eğer yeterli gelmezse bir kez daha sıçramayı planlamıştı.

[Yukishiro Sasaki]

Yabancı... Bu ne kadar iğrenç bir sıfat. Bu köye geldiğimden beri sürekli olarak bana söylenen şey bu oldu ve bundan o kadar fazla nefret ettim ki... İnsanların hiç bir zaman tanımayacağı, tanıyamayacağı ve tanımak istemeyecekleri bir insan bir yaratık gibi. İnsan olarak gördüklerini bile hiç bir zaman düşünmedim. Tek yapmaya çalıştığım sürekli olarak kendimi insanlara kabul ettirmeye çalışmak ancak şu an olanlar nedir? Bir yabancı olduğum için aldığım görevden şüphe edecekleri kadar bu köyden uzak ve bu köyden dışlanmış durumdaydım. Ne yazık ki insanlara dur diyecek kadar gücüm de yoktu, hiç bir zaman olmadı da. Hep basit birisi olarak kalmak istemiyordum... Bıkmaya başladım artık... Bu savaşsa benim geleceğimi belirleyecek... Sasaki'ye ne olacak?

Rakibime yolladığım ateş topuna nasıl karşılık vereceğini bilmiyordum ancak her hangi bir kaçış anında saldırmak için hazır beklemeliydim. Katon: Kagitsune kullanmak için mühürleri yaptıktan sonra ayaklarımda çakra toplayıp sol taraftaki binalardan birisinin yan duvarına çıkacaktım ve bir yüzücünün başlamak için tabancanın sesini beklemesi gibi bir elim duvara konulmuş şekilde rakibim ortaya çıkmasını ekleyecektim. Alev topunun tepesinden zıplarsa shunshinle üstüne çıkabilecek açım vardı yanlara kaçarsa yine kendimi itip üstüne shunshinle zıplayabilirdim ve boşluk beklediğim gibi olacak olursa kagitsune ile yukarından aşağıya vuracaktım kafasına. Her şekilde shunshini biraz üstüne çıkmak için kullanacaktım zaten düşüyorken daha da hızlı olmaz mıydı saldırım? Görecekğim ne olacak gelecekteki Sasaki'ye...

[GM - Naruto]

Out: Kagitsune'de el mührü bulunmuyor. Bu bağlamda, tekniği aktif etmek daha kısa sürüyor Sasaki için. Ayrıca Shunshin havada kullanılamıyor, o yüzden olabildiğince seri zıpladığını varsayıyorum.

Sasaki: Sol tarafına doğru zıplıyorsun, havada Kagitsune için yoğunlaşmaya başlıyorsun. El mührü yapmana gerek olmadığından, duvara bir elinle konduğunda, teknik aktifleşmiş oluyor ve iki elinden de yanıcı pençeler çıkmaya başlıyor. 5-6 metre kadar yukarıdasın, ancak alev topunun arkasını göremiyorsun. Alev topunun yanarak ilerlediğini görüyorsun, zeminde iz bırakıyor ayrıca. Senin soluna doğru zıpladığını görüyorsun Katsuo'nun. Ardından bulunduğun yerden Katsuo'nun üzerine fırlıyorsun.

Katsuo: Üzerine gelen alevden sağa doğru bir defa sıçrayarak kurtuluyorsun. Bu sıçrayış sırasında, alev topunun içinden çıkıp gelen bir kunaiyi atlatıyorsun. Eğer hazırlıksız olsaydın muhtemelen sana isabet edecekti ve hali hazırda alev topunun içindne geçtiği için de sıcaklığı sana ekstra hasar verecekti. Ancak şu anda güvendesin. Alev topu seni geçerek arkaya doğru ilerliyor ve yokoluyor, ancak geç farkettiğin bir şey var. Üzerine doğru havadan inen Sasaki'yi görüyorsun. Son anda, bir adım geriye sıçrayarak gelen ilk saldırıdan kurtuluyorsun. 1 santim ile falan hasar almayı atlattın. Eğer biraz daha yavaş olsaydın muhtemelen Sasaki'nin alev pençeleri seninle buluşacaktı.

Genel: Sasaki ve Katsuo, şu an yakın dövüş mesafesindeler ve birbirlerine bir kaç yakın dövüş hamlesi deniyorlar, ancak başarılı olamıyor ikisi de. Yakın dövüşe kenetlenmiş haliniz devam ediyor. Sasaki'nin bu konumda avantajı var zira Kagitsune tekniğini kullanıyor. Katsuo bunun bilincinde.

Mitsuko: Gitmeniz gereken bir kioska varıyorsun, içeride bir hatun oturmakta. Tanıdığın birisi, ismi Fuuki. Uzun, kahverengi saçları ve kahverengi gözleri var. Ortalama bir güzellikte sayılabilir. Çok yakın değilsiniz, sadece tanışıklığınız var, ancak yeri geldi mi iki lafın belini de kırarsınız. Seni görünce selam veriyor. "Naber Mitsuko?" Gülümsüyor. Parşömeni soruyorsun, ancak bu günün görevlerinin gelmediğini söylüyor sana.

Kapalı konu

Gençer 24 saat pasiflik kuralını şu turdan itibaren uygulamaya başlıyorum. Çabuk bitirelim lütfen.

[Shikarin Mitsuko]

Leziz yemek kokularının arasında geçen yürüyüşüm beni acıktırıyor; bir şeyler yemem gerektiğini düşünerek yoluma devam ediyorum. Görevden sonra kesinlikle güzel bir şeyler yemeliyim diye düşünüyorum, bol soslu bir takoyaki ve belki de yanına birkaç onigiri... İşte bu ağzımı sulandırmaya yetiyor. Adımlarımı sürüyorum, ta ki kioska ulaşana kadar.

Fuuki'yi gördüğümde yüzüme yerleşen mutluluk gülümsemesi beni harekete geçiriyor ve sorduğu soruya yönelik hızla cevap veriyorum. "Ah, iyiyim Fuuki, asıl seni sormalı." Gözlerimi hafifçe kapatıyor ve başımı azıcık aşağıya eğip kaldırdıktan sonra ekliyorum. "Bir görevdeyim ve..." Kafamı iki yana sallıyorum. "Şu ana kadar parşömenler çoktan ulaştırılmış olmalıydı." Etrafıma bakıyorum ve diğer ikiliyi görebilmek için dikkat kesiliyorum; fakat nafile, diğer ikiliyi kesinlikle göremiyor ve Fuuki'ye yöneliyorum. "Dinle Fuuki." Derin bir nefes alıyorum. "Sadece birkaç sokak öteden parşömenleri sana ulaştırmaları ne kadar zor olur bilmiyorum ama... Sanırım bir şeyler ters gidiyor. Uzak bölgedeki kiosktan geliyorum ve görevim için yanıma seçilen iki şapşal ise en yakındakine bile ulaşamıyor." Bu duruma biraz sinirleniyorum; görevin başarısız olması benim de başarısız birisi olmam anlamına geliyor... "Eğer ki birkaç saat içinde sana ulaşmazlarsa, onların isimlerini not almanı istiyorum. Olası bir duruma karşı önlem almalıyız." Fuuki'ye birkaç adım daha yaklaşıyor ve ikilinin tam olarak isimlerini hatırlamaya çalışıyorum; gerçi bu pek de önemli değil, köy yönetimi onların isimlerini biliyor fakat vereceğimiz raporlarda o isimleri bizlerin kullanması da büyük bir önem taşıyor. "Ah lanet olsun... Onların isimleri..." Biraz düşünüyorum, yabancı olanınki aklıma hemen geliyor fakat diğerinin adını bilmediğimi fark ediyorum. "Birisi Yukishiro Sasaki, diğeri ise... Sanırım onun ismini bilmiyorum." Çarpık bir gülümsemenin ardından birkaç adım geriye çıkıyor ve evime doğru yol alma planları yapıyorum. "Her neyse Fuuki, kendine iyi bak ve ah! Yarın sabah kesinlikle bize uğra, senin için güzel bir kahvaltı hazırlayayım, hem, bir süredir görüşmüyoruz, biraz dedikodu yapmanın kimseye bir zararı olmaz." Fuuki'ye gülümseyerek göz kırpıyor ve ağır adımlarla onun cevabını dinledikten sonra uzaklaşma planı yapıyorum. Hedefim ise doğrudan evime gitmek, parşömenlerin ulaşıp ulaşmadığını ise artık Fuuki'den kontrol edebileceğimi biliyorum, bu biraz da olsa içimi rahatlatıyor.

[Yukishiro Sasaki]

Rakibim bir şekilde yaptığım tüm saldırılardan sıyrılmayı başarmıştı, ilk attığım ateş topundan kaçmak için yana atlamıştı ve bunu yaparken kunai ile olan saldırım zaten işe yaramaz hale gelmişti. Alev topunun arkasından rakibime ne olduğunu göstermeden yaptığım saldırımsa yine işe yaramamıştı ve bir kaç adım geriye kaçmıştı ve şu ana kadar yaptığımız tek şey bir birimizi hafifçe denemek ve boşluklar için yoklamak olmuştu ancak durum buyken ve ellerim hala alevden pençelere sahipken daha doğrusu bedenimde hala güç varken onun işini bitirmeliydim... Peki ya sonra? Bunu düşünmeye vaktim yok... O bir Hain! Köyün görevine ihanet etmeye çalıştı! Beni dışladı... Beni dışlayan herkese olan nefretim... O yüz bu... Onu öldüreceğim!

Rakibime bir kaç seri saldırı yaparak ancak onun işini bitirebilecekmiş gibi görünüyordu durum ve bunu yapmak için dövüş dışında kullandığım bir kaç yeteneğimi kullanmayı planlıyordum. Yemek yapmak mı? Hayır tabii ki! Break dance, bu kıvraklığımı arttırmak ve farklı şekillerde saldırmak için saldırı ritmimi düzenlemek amacıyla yaptığım bir dans türüydü.

Rakibimin saldırılarımı ne kadar okuyabildiğini bilmiyordum ancak denemek istediğim bir şey vardı, elimdeki pençeler nedeniyle yumruklarımı odaklayarak saldıracağımı düşünmüş olmalıydı rakibim bu nedenle onu şaşırmak için önce sağ elimle sağ kulağının arkasına ateşten pençelerimi uzatacaktım bunu yaptığımda ateşten kaçmak için sola kaçması gerekecekti ve ben de onun kaçış rotası olacağını düşündüğüm sağ tarafa midesine doğru tekmemi atacaktım. Tabi kaçarsa...

[Izumi Katsuo]

Güneş tam tepedeyken geliyordu karanlık. Ruhunun içindeki deniz kızıla bürünmüştü. Karanlıktan hiçbir şey gözükmese de avucunu suya soktuğunda içinde kanın olduğunu biliyordu. Defalarca sudan bir avuç alıp denize yavaş yavaş döküp o kırmızı suyu izlemişti. İlk başta ne olduğunu anlayamamış, şaşırmıştı. Onun denizi hiç kırmızı olmamış bu zamana kadar. Nedeni bulmak için kendine defalarca soruyordu. Bir yanıt alamadıkça bir avuç daha alıyordu. Suyun yoğunluğu artmıştı. Bunu anladığında neyin içinde olduğuna bir cevap getirmişti. Bir kan denizinin içinde yüzüyordu. Akıtacağı kanın içindeydi. Ne söyleyecek bir kelimeye, ne de daha fazla düşünecek güce sahipti. Denizin geri kalanına baktığında güneşin battığını görecekti. Güneş batıyordu. Fakat bir şeyler farklıydı. Güneş dağların arasındaki yuvasına geri dönmüyordu. Tamamen kan havuzunun içine batıyordu. Onu kurtaran yoktu. Çaresizce denizin içine doğru sürükleniyordu. Gördüklerine bir anlam veremiyordu. Burası ona ait bir yerdi. Dövüş tekniğini daha etkili kullanmak için kullandığı bir hayali mekan. Bir anlam yüklemekle vakit kaybetmedi. Sadece kafasındaki manzaranın keyfini çıkararak rakibiyle dövüşüne devam edecekti. Böylece kendini arındırmış olacak ve dövüşünü rahatlıkla uygulayabilecekti.

Duyduklarından sonra karşısında gördüğü adamın az önceki ile aynı olduğuna inanmak istemiyordu. Yaptıkları, söyledikleriyle pek örtüşmüyordu. Söyledikleri bir salağa aitken yaptıkları çakallıklarla doluydu. Katsuo ise çakallıktan nefret ederdi. O kunaiyi gördüğü andan itibaren duygularına hakim olmak için bir hayli çaba göstermişti. Bir tanrıya böylesine adice bir tuzak kurmak asla kabul edilemezdi. Suçlu artık ölümü sonuna kadar hak etmişti. Bunun içinse güneşe yaklaşması, güneşin ışığında kavrulup yanması gerekiyordu. Katsuo bir güneşti. Işığıyla onu kavuracaktı. Külleri bile bu dünyadan silinip gidecekti. Fakat bir güneş avına yaklaşmazdı. Avı çaresizce güneşe sürüklenirdi. Birazdan olacaklar ise tamamen bu kanundan ibaretti.

Herkes tanrıya yaklaşmak isterdi. Bu yüzden rakibini bunun için suçlayamazdı. Rakibiyle karşı karşıya kaldıklarında çoktan harekete geçmişti rakibin hamlelerini dikkatle seyretmeye başlamıştı. Yakın dövüşte kullanabileceği en iyi teknik Kaidan'dı fakat henüz zamanının gelmediğini düşünüyordu. Rakibin hareketlerine karşılık verip en iyi karşı hamleyi uygulamasının yeterli olacağını düşündü. Stili sayesinde bunun pek zor olmayacağını biliyordu. Alevle çevrili yumruk ona doğru gelirken basitçe geriye doğru sıçrayacaktı. Dövüşün kuralı çoktan belirlenmişti. Katsuo ise bu kurala uymak için elinden geleni ardına koymuyordu.

Out: Rakibimin yaptığı hamle bir player'dan ziyade bir npc'ye yapılabilecek bir hamle gibi geldi bana. Yani savunmamı yaparken neredeyse kendimi rakibimin söylediklerine uymadığım için suçlu hissettim. Fake bir hamle yapıp da bunu player bilmiyormuş gibi yapması gerçekten çok zor. Yanılıyor muyum bilmiyorum. Son karar sizin.

[GM - Naruto]

Out: O tarz şeyleri biz GM'lik sırasında hesaba katıyoruz. Denenmesi sakıncalı bir hamle değil yoksa. Yani Sasaki bir hata yapmış değil.

Genel: Katsuo defansa çekiliyor ve sadece gelen hamlelere, stili izin verdiğince cevaplamayı uygun görüyor. Suiseiki stilini biliyor ve defansa çekilmesinden mütevellit, Sasaki'nin pençe hamlesinden kaçıyor, ardından gelecek olan tekme hamlesini ise mükemmel bir şekilde analiz edip, yarım adım geriye atarak dövüşün momentumunu sadece minimal bozarak devam edebiliyor. Ancak, Sasaki'nin pençeleri her bir hamlenin ardından daha da yakınlaşıyor Katsuo'ya. Başarısız diz hamlesinden sonra Sasaki durmuyor ve boşa sallanan bir kaç hamleden sonra, Katsuo'nun karnına doğru yaptığı bir hamlede onun giysilerine zarar vermeyi başarıyor. Katsuo'da hasar yok, sadece giysisinin göğüs kısmı biraz yırtılmış ve yanmış durumda. Ayrıca, defansa çekilmesinin bir dezavantajı olarak dövüşün yönünü Sasaki'ye bırakıyor Katsuo. Sasaki bunu avantajına kullanabilirse, dövüşün ilk hasarını verebilir.

Ayrıca çevredeki insanların sizin etrafınızda toplanmaya başladığını farkediyorsunuz. Şu anda hemen hemen 5 kişi, sizi izlemekte. Git gide bu sayı artıyor.

Mitsuko: Fuuki davetini kabul ediyor ve evine doğru yollanıyorsun.

Ödüller:

Mitsuko 20GP

Mitsuko'nun göreve devam etmesine gerek yoktur. Sasaki ve Katsuo'nun ödülleri konu sonunda verilecektir.

[Yukishiro Sasaki]

Oğlana yapmayı denediğim sahte saldırı denemesi başarılı olmamıştı buna karşı geriye rahat bir şekilde kaçmıştı, pençelerle kaçış aralığını daha da düşürmeliydim onları bükerek; ancak olan olmuş ve kaçmıştı. Fazla bir şey düşünmeden rakibimin geriye kaçmasına karşın saldırılarımı arttırmıştım, bir kısmı boşa olsa da sonunda pençelerim onun bedenine yaklaştığının ilk sinyalini verdi ve bu ister istemez yüzümde belli belirsiz bir gülümsemeye neden olmuştu.

Peki bunları neden yapıyordum ben? Bu köyü seviyor muydum, hayır. İçindeki insanları sevmiştim ancak onların beni sevmediği fikri yerleştikçe kafama nedense garip bir acı duyuyorum bu güne kadar katıldığım tüm görevlerde elimden geleni yapmıştım değil mi? Elimden geleni yaparken bazen düşmüştüm ama sonuç olarak her seferinde yeniden ayağa kalkmıştım ancak bu kadar kadar düşme ve kalkma arasında hiç bir saygı kazanamamıştım değil mi? Düşününce tek bir arkadaşım bile yok denebilir... İnsanın bu gibi durumlarda.... Canı acıyor... Çok acıyor...

Rakibime taklaştığımı hissetmemle yapacaklarıma dair bir şeyler düşünmeye başlamıştım ancak aklıma gelen ilk fikiri uygulamaktan başka bir şansım yoktu, bir saldırı için duraksadığım taktirde önümdeki hain bana bir kaç yumruk sallamak için vakit bulacaktı ancak buna karşın ben sol gardıma geçip bir elimi hafifçe kaldıracaktım ve ateşten pençelerimin parlaklığıyla onun gözünün yanıltmayı deneyecektim; başarılı olsun, olmasın bir kaç santim arkada kalmış sol ayağımı sırtımdan dönerek topuğumla kafasını hedefleyerek döner bir şekilde kafasına vurmak için harekete geçecektim.

Tekmenin daha anlaşılır olması için;

İzleyin youtube.com

[Izumi Katsuo]

Bir tanrı dokunulmaz olmalıydı. Dünya üzerindeki bütün varlıklar ona dokunmaktan, yaklaşmaktan korkmalıydı. Hatta yaklaşmayı hayal bile edememeliydi. Ona giden bütün yolların umutsuzluğa ve hiçliğe vardığını bilmeliydi. Kimse tanrıyı kovalamayı düşünmezdi. Hatta aynı yerde bulunmayı bile hayal edemezdi. Katsuo'nun düşüncesinde bir tanrı böyle bir şeydi. Fakat o kendisini bir tanrı olarak görüyordu. Dokunulamayan, ulaşılamayan ve hayal bile edilemeyen. Keşfedilmeyi beklemek yerine kendini fark ettirmeyi seçmişti destanlardaki tanrılar gibi. Küçük yaşta tanrıya olan inancını kaybetmişti. Ailesinin ona aşıladığı düşünceleri hep saçma bulmuştu. Bir tanrının olmadığı düşüncesi onu ne umutsuzluğa düşürmüştü, ne de kendini daha özgür hissettirmişti. Aksine, daha fazla sorumluluk sahibi olmuştu. Anlamıştı ki kadroda bir açık vardı ve bu açık geç kalınmadan doldurulmalıydı. Bir başkasının doldurmasını istemiyordu. Zaten tek aday kendisiydi onun düşüncelerinde. Bu yüzden acele etmiyordu. Duygularına nasıl hakim olacağını stili sayesinde çok iyi biliyordu. Sakindi. Sadece ilerliyor ve hata yapmamaya çalışıyordu.

Bir tanrı dokunulmaz olmalıydı. Tıpkı Katsuo gibi. Rakibinin pençeleri elbiseleriyle temas ederken hiçbir hasar almaması bir tesadüf değildi. O dokunulmazdı. Karşısındaki mahluk ona dokunmaya cürret edemezdi. Elbiselerinden dumanlar tüterken rakibiyle olan dövüşün çoktan bittiğini anlamıştı. Çünkü etrafta bir sürü tanığı vardı ve artık işin sonuna gelinmişti. Rakibiyle halen saldırmaya devam ediyordu. Dövüşün bu noktasına kadar hiçbir karşılık vermemişti. Hatta bir yumruk bile savurmamıştı. Hiçbir suçu yoktu. Kimse onu suçlayamazdı. Sasaki bile. Bunu bilerek savaşmaya devam edecekti. Bu sefer işini şansa bırakmayacaktı. Rakibinin başka bir hamleye geçtiğini anladığı anda Kaidan tekniğini kullanacaktı. Tekniğinin sağladığı avantajla hemen yere eğilecek ve kafasına doğru gelen tekmeden kaçacaktı. Eğer hamlesi başarılı olursa rakibi dengesini sağlayamadan harekete geçip rakibin midesine bir yumruk atmayı planlamıştı. Bu ilk ve tek hamlesi olacaktı. Sasaki'yi tutuklamak için onu saf dışı bırakmalıydı.

[GM - Naruto]

Sasaki'nin göz kamaştırma denemesi başarısız oluyor, ancak tüm gücüyle bir roundhouse kick deniyor Katsuo'ya karşı. Katsuo ise, Kaidan tekniğine odaklanıyor ve tamamen defansif bir postür alıyor. Tekniğin getirisi olarak, gelen tehlikeli tekmeden basitçe eğilerek kurtulabiliyor ancak götürüsü olarak da, saldırı hamlesi başarısız oluyor. Tekmenin ardından midesine doğru gelen yumruktan Sasaki sağa doğru seğirterek kurtuluyor.

Ancak birbirinize karşı savaşınız bu noktada kesilmiyor. Katsuo, beklemeden Sasaki'ye doğru atılıyor, sol eliyle yaptığı pençe hamlesini aşıyor, belini biraz kırarak eğiliyor. Sasaki'nin sol elinin dirseğine, alttan vurarak elini tamamen yukarı kaldırmasını sağlıyor ve Sasaki'de bir açık yakalıyor. Ardından, tüm gücü ile Sasaki'nin suradının sol tarafına doğru bir yumruk deniyor, Ancak Sasaki sağ ayağının etrafında dönerek, sol ayağı ile 2. bir tekme hamlesi deniyor aniden. Katsuo ise gelen tekme darbesinden kurtulmak için iki elini de yüzünün sağ kısmına konuşlandırıyor, hasar almadan tekmeyi durduruyor.

Katsuo, tekmenin şiddetiyle geriye doğru sendeliyor. Sasaki ise, ani hareketlerinin sonucunda dengesini kaybettiğinden geriye bir kaç adım gidip dengesini tekrar sağlamak zorunda kalıyor. Aranızda 3 metre var. Yarım saniyeliğine birbirinize bakıyorsunuz ve birbirinize atılıyorsunuz. Sasaki bir tilki gibi, pençeleri önünde. Katsuo ise çatlaktan sızan bir su gibi Sasaki'nin defansına akıyor.

Ancak tam siz buluşacakken, ortanızda biri beliriyor, bej renginde cübbesi ve yeşil işlemeleriyle. Sağ eliye Katsuo'nun bileğini, sol eliyle ise Sasaki'nin bileğini kavrıyor aniden ve bir defa kendi etrafında dönüyor. Sizi havalandırıyor, Sasaki'yi bir duvara, Katsuo'yu ise onun tam karşısındaki duvara yolluyor. Sertçe duvara çarpıyor, yere yığılıyorsunuz. Nefesinizi düzenleyip ayağa kalktığınızda, sizin dövüşünüzü kesen kişiyi farkediyorsunuz.

Kusa-chou Shouta Takahashi



Kusa-chou'yu tanıyorsunuz. Diğer köylere nazaran halkla daha iç içe. Akademide bazenleri derslere geldiği oluyor. Genel olarak zaten onu ofisinde bulmak mümkün. Olabildiğince tebaası ile alakalı olmaya çalışsa da, sert mizaçlı birisi. Örnek bir lider diyor bazıları. Siz de onunla bir çok kez karşılaştınız, konuştunuz. Laubaliliği sevmez, hele saçmalığa hiç gelemez, ancak başarılı kişileri ödüllendirmesini bilir, yetersizleri eğitir, yeteneksizleri en iyi performans gösterecekleri alana yönlendirir. 40'lı yaşlardadır kendisi. Ancak aşırı derecede genç duruşu hatunlarla da arasını iyi yapmakta.

Kızgın surat ifadesini görüyorsunuz. İki elini yumruk yapıp beline koyuyor. "Neler oluyor burada? Çabuk rapor verin."

Etrafınızda en az 50 kişinin toplandığını, ancak farkediyorsunuz.

Kapalı konu

Gençler dövüşü biraz heyecansız geçirdim, farkındayım. Paslanmış olabilirim, veyahut ikinize de kıyamamış da olabilirim Bu konu için öncelikle özür diliyorum. Konuyu kısa kesmem gerekmese muhtemelen bu tur birinizin defansı kırılacaktı ve birileri hasar almaya başlayınca daha da heyecanlı olacaktı, ancak ilk görevden birbirinizi hırpalamanızı istemedim. Bu konu, bir sonraki görevleriniz ve kurgularınız için beklentilerinizi düşürmeyin. Aktif olduğunuz sürece sıkıntı olmaz.

Ayrıca son birer RP alayım ödüllerinizi vereceğim.