Kütüphane

[GM - Naruto]

Her ne kadar yaşlı adama bir hödük gibi bağırsan da adam sana dönmüyor. Bu da senin için buradan gitme vaktinin geldiğini söylüyor. Adımlarınla kütüphaneden çıkarken birden arkadan yaşlı adamın bir şeyler dediğini duyar gibi oluyorsun. Kafanı çevirdiğin anda ise yaşlı adamın hemen dibinde olduğunu görüyorsun! Bulunduğu noktadan buraya gelmesi normalde birkaç yıl sürecek gibi duran fosil dedenin, sadece birkaç saniyede arkanda bitmiş olması seni epey şaşırtıyor. Fosil dede bir kez daha sana yaklaşıp bir şeyler söylemek ister gibi hareket ederken, sen bir önceki kulak dilleme seansını hatırlayarak kendini geri çekiyorsun. Fosil dede senin bu hareketini anlamış olacak ki, sana bir tebessümle karşılık veriyor ve hemen ardından, oldukça genç bir adamın sesiyle "Dilim kulağına pek zevk veremedi demek... Ne yazık. Ama bir daha Akiyama-sama'nın ağzını o küfürbaz dilinle anarsan, kendi dilini kıçına yalatırım." diyor. Sonrasında ise yine o yaşlı adamın sesine bürünerek "Ah bu gençler yok mu?" diye söylenerek yavaş adımlarıyla yürümeye başlıyor.

[Shiranui Kanaye]

Demek dönmeyeceksin. Neyse, seninle işim bittiğine göre gidebilirim on dakika öncesine kadar saygı duyduğum çuval. Eh, kapıya doğru yönelip tam dışarıya çıkacakken, birdenbire fosil dede arkamda bitmişti. Lan, bu adamın o mesafeyi kat edene kadar ben evin yolunu bulmuş olurdum, n'oluyor lan burada! Ah, o planladığım kaiyi yapacaktım oğlum ben. Fırsat bulsaydım kai yapmaya, boşu boşuna kulağı da kaptırmayacaktık.

Gerçi kai bu işe yaramıyordu lan, ota boka yapmama gerek yok sanırım. Diyorum ben radar ninja olacaktım diye, olmadım, bu saatten sonra olmam da. Kılıcımla mutluyum ben, aman. Neyse şu karşımdakinin de amına koyacağım zaten bu sinirle.

Karşımdaki yaşlı çok bilmiş bir dede değil, tüm gününü köyün shinobilerine bulaşmakla geçiren bir homoseksüel ibnenin tekiymiş demek ki. Bak bak, laf da söylermiş.

''Tch. Gerçekten doğru cümleyi seçmişim, kim olduğunu görmek adına. Hadi, boz şu teknik benzeri zımbırtıyı da kulağımı kimin dillediğini göreyim, tahrik yoksunu.'' sesimi dedenin, yani sahte dedenin duyabileceği düzeyde değil de, kısık bir sesle söyleyeceğim.

Gerçi lafı çevirdim mi çevirmedim mi bilemiyorum, fakat bu adamın nedense bahçıvan gavat olmasından şüpheleniyorum. Henge bu sonuçta, boh da çıkabilir güvenmiyom.

[GM - Naruto]

Fosil dede kimliğine bürünmüş adama karşı söylediğin sözler onun durması için yeterli oluyor. Sana dönen ve yüzünde kocaman bir gülümseme olan dede yaşlı sesi ile "Tahrik yoksunu mu? Ben mi?" diyor ve kıkırdamaya devam ederken "Bunu sen istedin ufaklık! Aklına mukayyet ol ve gerçek bedenimin seksiliğine kapılayım deme sakın! Erkekler ilgi alanıma girmiyor!" diyor. Bu cümlesinden sonra oldukça büyük bir kahkaha atmaya başlayan dedenin vücudu birden kararıyor, kahverengi bir hal alıyor, sıvılaşıyor ve balçık kıvamına geliyor. Balçık kıvamındaki çamur giderek adamın üstünden akıp giderken, adamın boyu uzamaya başlıyor. Giderek suratı, vücudu ortaya çıkarken, tüm balçığın yere dökülmesi ile fosil dedenin gerçek kimliği ortaya çıkıyor: Akiya Takashi!

Kahkahalarını hala devam ettiren Takashi, sana etkileyici bakışlar göndermeye çalışırken, kafasına isabet eden bir kitapla tüm karizması yok oluyor! Kütüphanenin içindeki biri "Ne diye götünü yırtıyorsun!? Nerede olduğunu sanıyorsun sen!?" diye bağıran adama karşı Takashi yerden kitabı alıyor ve "Haklısınız, üzgünüm." diyor. Yüzünde belli bir mahcubiyet olan Takashi kitabın kapağına bakıyor. Siyah kapaklı kitabı elinde hafifçe tarttıktan sonra da, kendisine bu kitabı fırlatan adama "Bunu okuyordunuz sanırım." diyor ve kitabı oldukça sert bir şekilde adama fırlatıyor! Herifin tam suratına inen kitap onu sandalyesinden düşürmesine yeterken Takashi "Senin karşında kim var biliyor musun? Ben ki shinobilik konusunda çığır açmış bir kişi! Ben ki gerek mantalitesi gerekse de vizyonu ile gençlerin en büyük takipçisi! Ben ki en sevdiği yemek şiş olan, ulu AKIIIYAAA TAKAASHINOBIII!" diye bağırıyor. Takashi'nin bu konuşmasında en çok dikkatini çeken şey ise cümlelerindeki "şi" seslerinin üstüne bastıra bastıra konuşması oluyor. Takashi girizgahını bu şekilde yaptıktan sonra sana dönüyor ve "Tahrik yoksunu demiştin, değil mi? Şimdi ne düşünüyorsun bakalım? Ben gibi olamayacağını bilsen de ben gibi olmayı istemek nasıl bir duygu?" diyor gülümseyerek. Hemen ardından da kıyafetinin cebinden bir sigara çıkarıyor ve artistlik dolu bir hareketle onu havaya atıp ağzı ile kapıyor. Ancak sigarayı yakmıyor ve senin konuşmanı bekliyor.

[Shiranui Kanaye]

TAKASHI SENSEİİİİİİİİİİİİİİİİİ!!! Lan lan lan lan lan lan lan lan lan lan lan, ben de tam savaş çıkaracağım diye bekliyordum. Ahaha, şu adamı seviyorum, o da bana laf atmayı çok sevdi sanırım. Sanırım ona sevgi dolu bir şekilde sarılacağım, ya da boşver lan adam sevincini yaşasın, ortalık şiden geçilmiyor zaten.

Babam gibi durgun biri böylesine hiper-aktif bir adamla neden ya da nasıl yan yana durur anlamıyorum. Sanırım birbirlerini nötrlüyorlar. Eh, beni tanımaması üzücü. Sonuçta geçmişte bir süreyi birlikte geçirmiştik, yani, annemi kaybettiğim zamanlarda Taoreta ile birlikte bana epey iyi bakmışlardı.

Takashi'nin yaptığı hamleleri şöyle bir süzecek ve paketimden bir dal çıkarıp ağzıma koyacağım. Ardından Takashi'nin oldukça seksi mi seksi, yani öyle görünmeye çalışan vücuduna bakacak ve söze girecektim ki, kafasına inen bir kitap vardı. Eh, o da bunu coşkulu ruhuyla birlikte geri savurmuştu ve şovunu sergilemeye başlamıştı. Neyse ki, bana söze girecek fırsat bırakmıştı.

''Ben ki en az sizin kadar şiş seven, shinobilik konusunda peşinizden emin adımlarla ilerleyen arkadaşınız tokubetsu jounin Shiranui Shigekazu'nun oğlu Shiranui Keji. Beni tanıyamamış olmanızın üzüntüsüyle sizden özür dileyen kişi, shinobiliğin kitabını yazmış Akiya Takashinobi-sensei. Saygısızlığım için özür dilerim! Gereksiz şiddet eylemime karşılık benim derdime şifa olacağınızı düşünmekteyim!'' diye söze gireceğim.

Bazen sadece böyle bir adama ayak uydurmak yeterli olur, yani sanırım. Ben de tıpkı Takashi-sensei gibi shi'leri bastırarak söyleyecek ve coşkulu bir şekilde konuşacağım. Yaşasın shinobi ruhu!

Sigaramı o yaktığı anda yakacak ve dumanı onun ardından üfleyeceğim. Bana yardımcı olacağını düşünmekteyim, umarım öyle olur. Çünkü beklemekten şiştim.

[GM - Naruto]

"Shiranui Shigekazu mu?" diyor Takashi pozunu hiç bozmadan. Senin cümlelerinden pek de etkilenmiş gibi durmasa da kafasında bu ismi derin derin geçiriyor. En sonunda ise "Öyle birini tanımıyorum, adı güzelmiş ama, beğendim." diyor. Bu cümlelerinden sonra ise bir şeyi hatırlamış gibi irkiliyor ve "Şifa mı dedin? Şiirsel şimdilerde şimşek şipşirin şirrettir. Şişkin şikar şikemperver şişirişidir." diyor sanki hayatın şifresini verir gibi. Cümlesinin sonuna kattığı bilgiç gülümseme de bu durumu daha da pekiştiriyor aslında. "Bunu bilmek ayrıcalıktır ve sana şifa olacaktır. Eğer şifan olmazsa şirk koşmuş olursun kadere ve hayata." diyen Takashi o bilgiç tavrını sürdürmeye devam ediyor. Tabi cümleyi anlamış olsan bile Takashi'nin varmak istediği sonuç konusunda aynı anlama yetisine haiz olduğun söylenemez.

[Shiranui Kanaye]

Uf, şiştim. Ne adam ama, ne dediğini de tam olarak anlayamadım, sanırım farklı bir dilin farklı bir aksanıyla konuştu. Öyle ki, dilin sahipleri bile bu konuşmayı anlayamazdı. Ayrıca bu nasıl bir ''shi'' takıntısıdır arkadaş. Bununla birlikte babamı tanımıyorum ne demek lan, nasıl tanımaz ki? Eh, uzun zamandır adamı gördüğüm de yok ya, neyse. Sigarasını da yakmadı zaten, ağzımda ıslandı filtresi iyi mi..

Dediklerinin kelime köklerine ineyim biraz madem. Umm, güzel bulmacaymış Takashinobi sensei, beğendim.
Şifa, şiirsel, şimdilerde ve şimşek kısmını anladım. Geri kalanına bakalım. Aa dur lan, şipşirini de anlamışım. Neyse, şirret genel itibariyle kendini bilmez, cüretkar anlamında kullanılıyor diye biliyorum. Huysuz kimseler yani, neyse. Şikemperver ise boğazına düşkün demek oluyor, sanırım bunu açgözlü olarak kullanmıştır. Fakat ondan önce şişkin şikar dolgun av demektir, yani haddinden fazlasını avlamayı düşünmek. Cümleyi toparlayacak olursam bir sik yapamayacağım galiba. Bir deneyeyim.

Şifa mı dedin kısmını atlayacak olursam... Şimdilerde şimşek, cana yakın belalıdır ya da cana yakın beladır. Bir nevi tatlı bela yani. Dolgun şikar yani şişkin, haddinden fazla olan avsa açgözlülerin temennisidir. Hm, buna nasıl cevap verilir bilemiyorum. Bol shi'li bir cümle ile devam etsem iyi olacak gibi, en azından şimdilik.

''Siz ki köyümüzün Shishi lakabına layık, aslan gibi kudretli, efsanevi shinobisi Takashinobi. Yardım etmezseniz kalacak şitanın ortasında bu kederli shinobi. Şikayet etmem tabii asıl karar, bu aslında bir yürek işi. Cevabınız hayırsa gidecek ve şilte üzerinde efkarlanacak bu kişinin, hayalleri sizin elinizde, uzatırsanız bir yardım eli, hayatı olacak şiir gibi. '' diyecek ve biraz bekledikten sonra kararlı gözlerle Takashi'ye kitlenerek

''Yardım etmezseniz sönecek içimdeki bu ateşin vahşiliği.'' diyecektim. Bakalım, daha fazla uğraşmak istemiyorum. Şayet yardımcı olmazsa başımla selamlayacak ve ''Neyse şiktir edin, pek de önemli biri sayılmam zaten.'' diyerek arkamı dönüp uzaklaşacağım. Şu köyde bir insan mı olmaz gençlerin iyiliğini düşünen, şekilden şekile giriyorum resmen bilgi dilenirken.

Kapalı konu

Şey, şu babamı tanımama olayı Takashi'nin kişiliğinden mi kaynaklanıyor yoksa resmi bir şekilde shinobi olarak geçmemesinden mi? Merak ettim de, gelecekteki kurgumu da etkileyecek gibi görünüyor.

[GM - Naruto]

Sen konuştukça Takashi'nin gözleri parıldıyor ve yüzünde de gülümseme artıyor. En sonunda ise sana baş parmağını göstererek seni takdir ettiğini beyan ediyor. Birkaç saniye bu pozisyonunu koruduktan sonra ise "Sevdim seni ufaklık. Neymiş bakalım derdin?" diye soruyor sana babacan, ancak karizmasından taviz vermeyen bir şekilde.

Kapalı konu

Kim bilir, belki kişiliği belki seksiliği belki de şirinliği... Kurgu içi bir konu olduğu için "lombartingo" efekti ile cevap veremiiiiciiiim.

[Shiranui Kanaye]

Takashi'yi ikna etme no jutsu, başarılı. Shi kullanmaktan ağzım yılan gibi kaldı ama, neyse ki adam etkilenmiş gibi görünüyordu. Takashi'nin egosu ile vereceği cevabın derinliği doğru orantılı olarak artıyorsa, sanırım tatlı dilimle konuşmaya devam etmem gerekiyor. Huh, tam da her şeyden vazgeçecekken aniden karşıma çıkan adamın Takashi çıkmasıyla iyice yıkıldım gibi. Pek cevap verebileceğini de zannetmiyorum ama neyse ya, sorarsam ne kaybederim ki?

''ANBUlar hakkında bilgi istiyorum, Shishi Takashinobi-sensei.'' diyecektim, kararlı bir sesle, bakışlarımı gözlerinden ayırmadan.

Bakalım, umarım artık bilgi verir. Vermezse de yapacak bir şey yok artık ya, zaten çoktan vazgeçtim ben bu işten. Bundan sonra kaderi değiştirmek yerine kaderi izleyeceğim. Beni götürdüğü yer, mutlak doğru olacaktır, buna inanıyorum. Eh, yine de Takashi'nin ağzı biraz laf yaparsa fena olmaz gibi, o kadar uğraşın bir karşılığını görmek iyi hissettirecektir.

Bir de, şu Shishi lafına kafasını fazla takmaz sanırım, lakap edinmeye çalışır falan, o kadar Shi'yi aynı anda kullanırken yüz felci geçirir insan, ben nasıl kullandım dilim sürçmeden onu da bilmiyorum. Diksiyonum iyiyse demek ki.

Aslında Takashi fazladan beş dakikamı çalmak için de cevap verecekmiş gibi davranıyor olabilir ki bu da yüksek ihtimaller arasında. Neyse ya, kaderde varsa düzülmek, neye yarar üzülmek değil mi ama.

[GM - Naruto]

Sorduğun sorudan sonra Takashi'nin yüzündeki ifade bariz bir şekilde sertleşiyor. Ancak hala karizmatik duruşundan da taviz vermemeye çalışıyor. Bu çelişkili ifade de onu bir nebze komik bir görünüme soksa da, sorduğun sorunun ciddiyetini kavramış olması sebebiyle, bu komikliğe pek aldırmıyorsun. Takashi "Biliyorsun, ANBU ile ilgili bilgiler gizlidir. Bu yüzden bunları öğrenebilmek için bir ANBU olmak gerekiyor." diyor. Kollarını göğüs hizasında bağlarken "Ama bu senin için şanslı bir gün gibi görünüyor. Çünkü zamanında ben de ANBU'ya dahil olacaktım. Fakat daha sonra takım kaptanlığında oluşan boşluktan dolayı ANBU'ya giremedim." diyor hüzünlü bir ses tonuyla. Kollarını çözerken, Takashi sana biraz yaklaşıyor ve "Göstermiş olduğun saygıdan dolayı sana ANBU kapısını açacağım... Beni burada uslu uslu bekle! Bir saat içinde dönmüş olurum. Geldiğimde ise bambaşka bir hayatın kapısında olacağına emin olabilirsin." diyor. Yüzünde heyecanlı bir gülümseme ile sana bakan Takashi "Bu iyiliğimi sakın unutayım deme." derken, elini sallayarak yanından ayrılıyor. Şimdilik 1 saatlik boş bir zaman dilimin var gibi görünüyor. Bu süreçte dilediğini yapabilirsin elbette.

[Shiranui Kanaye]

Sıkıcı, yoğun günüme bir güneş gibi parladınız Takashi-sensei. Fakat yine de beş dakika yerine bir saat vaktimi çalacağınıza inanıyorum, muhtemelen bir daha geri dönmeyeceksiniz, bunu biliyor olmama rağmen içimden bir ses sizi beklemem gerektiğini söylüyor. Bekleyeceğim, bir saat değil beş saat de olsa bekleyeceğim efendim. Babamın en yakın arkadaşlarından bir tanesi olan sizin, sözünüzü tutacağınıza inanmaya başlıyorum.

Sensei de zamanında şimdiki ben gibiymiş. Şayet, ANBU'lar hakkında elimdekiler kocaman bir sıfır olsaydı ben de gidecek ve takım başvurusunda bulunacaktım. Öyle ki, disiplinimi köyümüzde disiplin sahibi shinobilerin yetişmesini sağlamak adına kullanabilirdim, fakat işe benimle alay etmekle başlayan Takashi, birden böyle pozitif bir cevap verince gözlerim büyümüştü.

Eh, yalan olsa da yapacak bir şey yok artık. Çoktan güvenmeye başlamıştım Takashi'ye. Çok mu iyi rol yapıyordu yoksa gerçekten üzülmüş müydü bilmiyorum. Yani şu köy konusundan bahsederken. Sensei gittiği anda insan psikolojisi ve hatta bulabilirsem suçlu psikolojisi hakkında bir kitap bulacak ve onu okumaya başlayacaktım. Bulamazsam da geçecek, boş boş bekleyecektim.

Oturduğum süre zarfı içerisinde, Takashi'nin gelip gelmediğini analiz etmeye çalışacağım. İhtimallerin yüksekliği gelmeyeceğini, hislerimse geleceğini söylüyor. Muhtemelen gelmeyecek ve beni bir sonraki görüşünde taşak geçecektir. Fakat hayır, o buraya gelecek ve bana gerçekten güzel bir haber verecektir. Kararsızım, kararsızım ve kararsızım.

Umarım bu gencin umudunu kırmazsınız Takashinobi-sensei. Ben bu uçsuz bucaksız çukurdayken yardım eli uzattınız, o el beni kaldırıp tekrar bırakmasın. Zaman da geçmiyor, sigara da burada yasak mı değil mi onu da hatırlamıyorum. Neyse.