[Kusa] Köprü Tadilatı

[Kasumikage Shikibanzo]

Out: Dün sahiden rp yazacak durumda değildim. Hoş haber vermem gerekirdi ancak söylemek istedim geçte olsa

Raijin'e sorduğu sorular gene cevapsız kalmıştı. Aynı görevin başında olduğu gibi gene cevap alamamıştı ondan. Biraz sinirlerini bozuyordu açıkçası bu durum. Birisinin onu takmıyor oluşu kendisini germeye yetiyordu. Raijin-san'dan cevap alamamış halde kahvaltı yapmaya gittiğinde Ko-san'ın da onunla geldiğini görmüştü. Raijin'e kıyasla daha konuşkan ve cana yakındı bu shinobi. Beraber işçilerden biraz uzakta kahvaltılarını ederken aralarında pek muhabbet geçmese de onunla daha yakın olduğunu farkındaydı Kasumikage. Kahvaltılar bitirilip tekrar yola çıkıldığında köprüye çok yakın olduklarının farkındaydı tüm grup...

Köprüye varıldığında herkes köprünün halini görmüş ve nerenin tamir edilmesi gerektiğini anlamıştı. Bunun için işçi olmaya gerek yoktu. Genede Kasumikage tamir işlerinden anlayan birisi değildi ve bu yüzden ne yapacakları hakkında pek fikri yoktu. Geçen gece işçilerle Raijin konuşmuştu ancak ondan da ses seda çıkmıyordu şu durumda. İpleri eline alma vakti gelmişti. En azından kendisi böyle düşünmeye başlamıştı. Çevreye bakınınca işçilerin kullanacağı alet edevatların onlardan önce geldiğini gözlemlemişti. İşçiler malzemelerine doğru ilerlerken sanki hepsi birden Kasumikage ve diğerlerinin gözlerinin içine bakıyordu. Bu adamlardan bi bok olmazdı. Sadece emir bekleyen kullardı resmen bunlar. Gerçi o kadar sallantılı bi köprüde çalışmak zorunda kalacak olsam bende biraz gerilebilirdim. Hele shinobilerin aksine yatay zeminde dengede duramıyorsam...

Yavaşça işçilere doğru yaklaşırken iki elini havaya kaldırmış ve onların ilgisi çekmeye çalışmıştı Kasumikage. ''Ouuii!! İşçi-sanlar! Bi yaklaşın iş bölümünü halledelim.'' Yeteri kadar ilgi çektiğini düşündüğünde ellerini indirmiş, özellikle herkesin malzemelerin yanına gelmesini bekledikten sonra konuşmaya devam etmişti. ''Şimdi dün aranızdan birine dediğim gibi ben bu işlerden pek anlamıyorum. Ancak sizin bu haldeki bi köprüde plansız çalışmanıza gönlüm izin vermedi. Öncelikle her hangi biriniz o an köprüye çıkacaksa beline halat bağlanacak, en az 3 kişi onu tutarken o işi yapacak. Aşağıdaki azgın sulara düşmenizi istemiyorum. Onun dışında her işçi en fazla 15 dakika çalışsın. Böylece ani yorulmaları ve iş gücü azalmalarını engelleriz. Aranızda bi grup hazırlayın ve tur dönerek devam edin. Bunu kendiniz yapabilirsiniz. Son olarak eğer yatay zemine benzer aşırı dengesiz bir yerde tamire ihtiyaç varsa ya bana ya da görev arkadaşlarıma sesleneceksiniz. Biz çakra kontrolümüz sayesinde yatay zeminde ayakta durabiliyoruz. Onları halledebiliriz.''

Konuşması bittiğinde derin bir nefes almıştı durduğu yerde. Zor gelmişti bunca plan. Hele dün o kadar laf etmişken. Genede görevin iyiliği için yapması gerekti. Ellerini birbirine vurarak ''Haydi iş vakti'' dediğinde çoktan işçilerle malzeme arayışına koyulmuştu bile...

[Kazeshini Raijin]

Beklediğimden daha sakin bir uyku faslı uyandığım zaman içime biraz su serpiyor. Başkalarıyla aynı ortamda çok uzun süre kalmak bile hoşuma gitmez iken aynı odada kalıp uyumak ister istemez kafamı koyduğum sıralarda şüphe düşürmüştü. Özellikle grup içinde oldukça hareketli birileri varken. Belli noktadan sonra görmezden gelebiliyorum ancak fazla hareketli olanlar istemsizce kuşku yaratmama neden oluyor . Herkesin sırayla uyanmasından sonra hızlıca hazırlanıp dışarı çıkmak üzere hareket ettim. ''Bu ne lan, dünün aynısı'' dememi sağlayan ilk olay işçilerin aynı patırtılı seslerle sabahı açmaları oluyor. Bu denli dolu dolu neşeyi nereden bulduklarını ister istemez merak etmiyor değilim. Dışarıya doğru çıktığım sırada tekrar odaya dönmemi gerektiren bir şey fark ettim. Ceketim içeride kalmıştı. Tekrar odaya dönerken anlık olarak Shikibanzo'ya gözüm kaydı. Bir şeyler yapacak gibiydi ama ani dönüşümden dolayı ne yaptığını anlayamadım. Ceketi alır almaz hızlıca dışarıya yöneldim.


Dışarıya çıktığım sırada Shikibanzo'nun konuşmasına kulak misafiri oldum hemen. Sanırım dün o işçinin dediklerine ilgi göstermek benim için baştan hata idi. Zaten o tarz işler bana hiç kalmaz. Her zaman dövüşür ve işimi hallederim. Sanırım anlık olarak kendimi işçinin yerine koyup ilgi göstermek istedim. Olayı bildiğimden değil ancak çalışma saatlerini ayarlamak zor iş değil. Yavaş adımlarla Shikibanzo'nun yanına ilerledim ve yanına geldiğim anda elimi omzuna atıp hemen söze girdim. Zira fiziksel temas olmadan çoğu zaman görünmez kalabiliyorum. ''Bırak işleri onlar yapsın. Gözümüze takılan kilit noktalara geçip dağılalım. Hem etrafı kontrol eder hem ani tehlikeli durumlarda onları tehlikeden uzakta tutabiliriz. '' derin bir nefes aldıktan sonra elimi onun omzundan indirip devam ettim. '' Birimiz köprünün girişinde kalıp gözcülük yapmalı. Uygunsa ben geçerim. '' Köprünün girişinde hem tek başıma kalabilirim hem de etrafa konsantre olarak olası tehlikelerde aniden atılıp iyi bir sonuç elde edebilirim. Yalnızken daha iyi çalıştığımı biliyorum. Shikibanzo ile konuşmamın ardından köprüyü baştan sona inceledim. Girişi,diğer ucu,kırık,çatlak veya dengesiz gözüken neresi varsa... Hepsini dikkatlice inceleyip aklımda bulundurmam gerekiyor. Eğer Shikibanzo ve Ko dediklerime katılırsa köprünün hemen girişine geçeceğim.

[Kon Ko]

Afiyet bal şeker olsun, amin! Yine doydu karnımız şükür. Görenler bunun karnı doymaz, boğazında kara delik, solucan deliği falan vardır diyorlar ama bu bünyede doyuyor işte. Hayatın bazı gerçekleriyle yüzleşmek lazım. Ayrıca boyum da uzun bir kere. Niye bir anda triplere girdiysem, tövbe tövbe.

Kahvaltıdan sonra da hareket vakti geldi. Mevzu bahis köprünün başına geldiğimizde malzemeler planlandığı gibi oradaydı. Bir de köprünün hali var ki pek anlamasam bile iyi durmuyor. Üstünden geçilir geçilmesine ama birkaç kişi beraber geçmeye çalışsa yıkılacak gibi duruyor. Bir de köprünün altından akın akın, coşkuyla akan Kannabi Nehri var! Akışına kurban olayım be amazon! Mars'taki ilk adam olsan bu nehrin suyuyla baş edemezsin. Yutar gider vallahi. Hadi kolay gelsin işçi kardeşler. Ehehehe... Bir dakika bir dakika... bunlar bizim sorumluluğumuzdaydı ya la! Ulan var ya, neyse...

İş vaktinin geldiğini bunlar melül melül bakınca anladım. Ama bilmiyorum ki ben köprü nasıl yapılır. Yakınırken söze giren Kasumikage bir kez daha günü kurtarıyor. Tebrik ederim Kasumikage, madalyalık adamsın! Epey de iyi anlattı ha. Tuttum yani. Ben anlamam falan yapıyordu bir de bak sen... Hele hele hele hele... Neyse bu dursun bir kenarda. Öteki arkadaş da farklı bir öneriyle geldi. O da mantıklı. Benim bir önerim yok bu seferlik. Hazır ol'a geçtim, selam durdum ve "Ay ay Keptın!" dedim. Ondan sonra da gözüme şöyle rahat bir kilit nokta kestirip işimin başına geçeceğim. Aylaklık yok yoksa herifler geberir. Bir de bahsi geçen adamlar malum... Hepimizi gebertirler Kamil!

[GM - Naruto]

Shikibanzo’nun konuşmasının ardından işçiler Shikibanzo’nun sözlerindeki gibi organize oluyorlar ve çalışmaya başlamak için hareketleniyorlar. Bu esnada Raijin de bu göreve ilişkin fikirlerini beyan ediyor ve diğer takım arkadaşları da bu fikri onaylıyor. Ko ve Shikibanzo köprünün bulunduğu noktadan ayrılırken, Raijin hem işçileri kontrol edebileceği hem de köprüye girişleri görebileceği yerde kalıyor. Burası da köprünün başlangıç noktasının hemen birkaç metre ilerisi oluyor. Shikibanzo köprünün sol tarafına düşecek bir bölümü kendisine mesken ediniyor ve yolun olmadığı geliş bölgesini kontrol altına alıyor. Bulunduğu nokta ile arasında yaklaşık 20 metrelik bir mesafe bulunuyor. Son olarak Ko, handan gelen güzergahın bulunduğu noktaya geçiyor. Shikibanzo gibi Ko da köprüye aşağı yukarı 20 metre mesafede bulunuyor ve yolu rahatça görebiliyor.

Hepinizin yerlerine geçmesinin ardından beklemeye ve gözetlemeye başlıyorsunuz. En ufak bir şeyi gözünüzden kaçırmamak adına temkinli ve dikkatli bir şekilde etrafınıza bakınıyorsunuz. Raijin bir yandan işçilerin kaytarmaması için onlara da göz kulak oluyor ve ne oluyorsa yerlerinize geçmenizin üzerinden 15 dakika geçtikten sonra oluyor.

İlk işçi grubu çalışmayı bitirip geriye dönerken, köprünün hasarlı noktalarında büyük bir patlama yaşanıyor! Bu patlama ile birlikte köprünün orta kısmı tamamen yok olurken, Raijin direk işçilerin durumuna bakıyor. İçlerinden 2-3 tanesi hafif yaralı bir şekilde bulunuyor ve bu aşamada Shikibanzo’nun çalışma planının yararlarını görüyor. Shikibanzo’nun 15’er dakikalık çalışma programının uyulmaması halinde, şu anda bu işçilerden birçoğunun ölmüş olması muhtemel duruyor.

Patlamanın sesleri ve yaşanan küçük çaplı kargaşa doğrudan Shikibanzo ve Ko’nun kulaklarına geliyor. Onlar olayı net bir şekilde görememiş olsa da, patlama sesinin neye sebep olduğunu gecikmeli olarak görebiliyor. İkisi de işçilerin sağlık durumları ile ilgili Raijin kadar bilgi sahibi olamıyorlar, ancak işçilerin çoğunluğunun köprü üzerinde olmadığını görebiliyor. Tam bu esnada Shikibanzo kendilerinden 100 metre kadar uzakta bir hareketlenme saptıyor. Sayısını net kestiremediği kalabalık bir grup doğruca köprünün olduğu yere geliyor gibi görünüyor. Hareketlenmeye bakılırsa, epey hızlı olduğunu söylemek mümkün. Aynı anlarda, Ko da kendi gözetlediği güzergahtan iki at arabası bulunan minik bir kervan görüyor. Kervanın en önünde iki adam yürüyor ve at arabalarının üzerinde birer kişi bulunuyor. Bu kişiler at arabalarını kullanmaktalar ve görüntüdeki bu kişiler dışında da başka biri bulunmuyor. Kervanın hızı ise gayet normal. Bu minik kervan ile Ko arasındaki mesafe ise 150 metre kadar.

[Kasumikage Shikibanzo]

Tüm işçilere bir anda aklına gelen çalışma planını aktarmıştı Kasumikage. Bu işlerden hiç anlamadığını söylemesine rağmen böyle ani bir çalışma planı oluşturması onu da şaşırtmıştı. Enteresan bi mutluluk kaplamıştı içini. İşe yarama duygusunu hissetmek tekrar mutlu etmişti onu resmen. Belkide şu aşırı sıkıcılaşmış ve dün gece işçilerden biri ile yaşadığı tatsız olaydan sonra ilk defa kendini göreve kaptırmıştı. Ne kadar basit bir plan oluşturmuş olsa da suratındaki aptal gülümsemenin geri gelmesi ile işçileri izlemeye koyulmuştu. Tam o sırada omzunda bir el hissetmesi ise aniden sıçramasına neden olmuştu. Hızlıca arkasını döndüğünde Raijin ile karşılaşmış ve onun sözlerini dinlemişti. Kendisi her ne kadar biraz suskun olsa da iş shinobiliğe gelince bilgili ve tecrübeli olduğu belli olmuştu Raijin'in. Kasumikage, Ko ve kendisinin duracakları yerler hakkında görüşünü bildirmişti. Kasumikage'nin kafasına yatan plan aynı zamanda Ko'nun da kafasına yatmış olacaktı ki hemen anlaştıkları yerlere dağılmışlardı...

3 Kusa shinobisi yavaş yavaş kararlaştırdıkları yerlere ilerlerken Kasumikage diğerlerinin gittiği yerlere hiç dikkat etmemişti. İhtiyacı olacağını düşünmemiş olacak, hemen gitmesi gereken yere ilerlemeye başlamıştı. Köprünün sol tarafında yaklaşık 20 metre ilerlemiş ve yol olmayan bir geliş bölgesini mesken edinmişti kendine. Normalde yalnız kalmayı pek seviyor olmasa da görev boyunca birilerinin sürekli yanında duruyor olması biraz rahatsız etmişti kendisini. Biraz huzur ve sükunet diye görevi olduğu bölgede bazen ayakta, bazen oturarak ancak dikkatli bir şekilde beklemeye başlamıştı...

15 dakika gibi bir süre geçmişken Kasumikage oturmuş bir şekilde çevreyi izlemeye dikkat ediyordu. Seslere kulak kesiliyor, kıpırtılara bir kedi edası ile tepki veriyordu. Görevin başarı ile sonuçlanmasını çok istemesine rağmen bazen aklından ''bi sorun çıksa da shinobiliğin tadına varsak...'' diye geçirmeden edemiyordu. Kafasında bu tür düşünceler at koştururken köprünün olduğu yerden gelen bir gürültü ile ayağa kalkması arasında sadece yarım saniye gibi bir süre vardı. Tam kasları kasılmış ve vücudu deli gibi adrenalin salgılamaya başlamışken köprüye doğru dönmüş ve uzakta olsa olanları anlayabilecek kadar görüşe sahip olmuştu. Köprüde aniden olan patlama, onun orta kısmının tamamen yok olmasına sebep olmuştu. Tamir edilmesi gerekirken daha da mahvolmuş olması biraz üzmüştü Kasumikage'yi. Ancak aynı zamanda bu patlamanın 15. dakika gibi kilit bir zamanda olması işçilerin fazla yaralanmış, hatta belki ölmüş olmalarını engellemişti. Uzaktan Raijin'in işçilerle ilgilendiğini görebiliyordu zaten. Eğer büyük bir sorun olsa kendisine seslenirdi diye düşünüyordu. Biraz rahatlamıştı. Görevin sıkıcılığı ve hareketlenmesi ile ilgili düşündüklerine pişman olmuş ve kendisini şom ağızlı diye azarlamaya başlamıştı. Genede işçilerin kayıp yaşamaması sayesinde göreve devam edebilirlerdi. Biraz daha uzayacak gibiydi gerçi...

Köprüdeki patlama yüzünden dikkati oraya yönelmişti Kasumikage'nin. Ancak çok uzun sürmemişti bu dikkat dalgınlığı. Kendi elinde olmayan sebeplerle aniden hissettiği hareketlenme yüzünden pür dikkat hissin geldiği yöne dönmüştü. Bi an aklına patlamanın doğal olmamış olabileceği fikri geldi. Yuttu bu fikri. Düşünmek istemedi o an. Çünkü sayısını net kestiremediği bir grup hızlıca onlara doğru gelmekteydi. Yaklaşık 100 metre ilerdeydiler ancak hızlarına bakılırsa pek dost canlısı bi his yaratmıyorlardı kişi içinde. Patlama yüzünden sıkı bir şekilde wakizashisini kavramıştı. Gelen kalabalığı fark ettiğinde ise bunu diğerlerine söylemesi gerektiğini düşündüğü için wakizashisini bırakmış, o an aklına gelen ve yapılacak en mantıklı hareket olarak seçtiği eylemi yapmaya koyulmuştu...

Hızlıca belindeki çantadan bir patlayıcı parşömen çıkarmış ve basmakta olduğu zemine yerleştirerek üstünü bir avuç toprak ile kapatmıştı. Belki çok mükemmel bir gizleme şekli değildi ancak fazla zamanı olduğunu düşünmüyordu. Kısa zamanlı parşömen gömme işi bittiğinde hızlıca takımın yanına koşmaya başlamıştı. Parşömen hemen patlatmak için değildi. Onlara doğru gelmekte olan kalabalığın amacı kesinleşene kadar bunu kullanmayacaktı. Genede ileride o parşömenin ya zarar verme ya da dikkat dağıtma olarak kullanılabilitesi olması onu biraz rahatlatmıştı. Köprüye doğru son hız koşmaya devam ederken konuşmaya başlamıştı bile...

''KO-SAN! RAİJİN-SAN!'' dikkatlerini bağırarak çekeceği için devamında bağırmaya gerek duymamıştı; ''Az bir süre sonra buraya varmış olacak olan kalabalık bir grup var. Amaçları geçen patlama ile pek hoş hisler uyandırmadı içimde. Hazırda olalım.''

Sözleri bittiğinde wakizashi'ni sağ eliyle kavramış ancak kınından çıkarmamıştı. Genede elleri, kasılmış kasları ve beyni olabilecek bir savaş için hazırlanmaya başlamıştı...

[Kazeshini Raijin]

Fikrimin rahat bir biçimde kabul edilmesi istemsizce huzur doldurdu içime. Arada bir dediğim şeyin anında yapılması beni rahatlatıyor ve kabul etmeliyim zor oluyor. Herkesin onayından sonra pozisyonuma geçtim. Tam istediğim açı ve konum. Hem köprüyü hem de giriş çıkışı rahatlıkla görmek şuan oldukça önemli geliyor gözüme. İşçilerin çalışmaya başlamasından sonra göreve tam anlamı ile başladığımızı düşünmeye başladım. En temel etkenlerden biri köprünün tadilatı, değil mi ? Yaklaşık 15 dakika sonra duyduğum ses ile aniden irkildim ve sesin geldiği yöne döndüm hızlıca. Köprünün hasarlı noktalarında patlama oluşmuş ve şansa bak ki tam işçilerin döndüğü sırada gerçekleşti. Gerçekten büyük şans onlar için ! Sesi duymamın ardından hemen güçlü ve seri adımlarla oraya koşmaya başladım. Çabuk olmak oldukça önemli geliyor. Dikkatlice tespitleri yapıp bir şekilde bazı şeylere devam etmek gerekiyor.

Hızlıca işçilerin yanına geldikten sonra zarar görmüş olanlarla hemen ilgilenmeye koyuldum. Ölümcül ve ağır bir yaralanma olmaması göz önüne alınca ucuz atlatılmış geliyor bu patlama. Gerçekten 15 dakikadan fazla kalmaları inanılmaz tehlikeli bir sonuç doğurabilirdi. Shikibanzo'nun bu süreyi iyi tutturması gerçekten içime hafif bir su serpti içime. Hafif yaralı olan işçileirn durumlarıyla ilgilendiğim sırada Shikibanzo'nun bağırma sesiyle kafamı hızlıca çevirdim. Dediği şeylere kesinlikle katılıyorum. Köprü ile ilgili sorunlar var ve bu sorunlardan biri gelen grup olabilir. Hemen elimi kaldırıp hafif yaralı olanlara yürümede destek olmalarını işaret ettim.. Bu hareketi yaparken hemen biraz gürültülü bir sesle konuştum. ''Yaralıları kerestelerin üstüne uzanmalarını sağlayın. Köprüyü tekrar gözden geçirmemiz gerekiyor.'' Ahh bu lanet olası toplu konuşmaları yapmaktan nefret ediyorum. Tek kişiyle zor iletişim kurarken bir gruba seslenmek ve yönlendirmek... Malzemelerin olduğu kısımda hiçbir sıkıntı çekmeden oturabilir ve yaralılar bir süre uzanabilir. Kafamı gelen gruba mı yoksa köprüye mi versem bilemedim. Grubun buraya anında ulaşacak hali yok. Hafif göz ucu ile köprüyü bir yandan incelerden bir yandan da hafifçe girişten ileriye bir kaç adım attım. Kulağım ise Shikibanzo'yu duymayı bekliyordu. Kalabalık grup ile ilgili ne gibi bir şey olacak, beklemekteyim.

[Kon Ko]

Hay ölmüşlerinin ruhuna okuyayım! Bir de pür dikkat dikizliyordum ortalığı. Ödüm bokuma karıştı. Hatta yetmedi korkudan bokumu da ödümü de sıçtım. Neyse, komik olacağız diye iğrençleşmeye gerek yok.

Konuyu dağıttım gene. Yanlış değilsem patlama sırasında köprünün üzerinde pek işçi yoktu. Bir şeyleri yoktur umarım. Kim yapıyor lan bu eşek şakalarını!? Tehlikeli demekten milletin dilinde tüy bitti de adamlar vazgeçmedi.

Yine saçmaladım, boş verin. Patlamadan sonra bir de benim taraftan gelen 2 tane at arabası belirdi. Katsuş'un komplo teorilerine kızardım da bu da komplo değilse başka hiçbir şey komplo değildir. Patlayıcı madde olmasın bunlar? Adamlar köprüyü at arabasıyla mı havaya uçuracaklar ne yapacaklar? Yuh anasınınki! Abartmayın lan!

Aha, Kasumikage'den de ses geldi. O taraflarda da bir şeyler var herhalde. Kesin komplo! Bunlar komple komplo! Tamam uzaklaşıyorum. Ehehe...

Cidden uzaklaşıyorum. Bu arabaları durduracağım ama önce bizimkilere haber vermem lazım. Ayrıca onlardan çok uzakta kalmak işime gelmez. Yaklaşık 10 metre kadar başladığım yere gideceğim öncelikle. Eğer arabalarda tehlikeli bir şey varsa bizim ekibe fazla yaklaşmasına da izin veremem. Aramızda 10 metre kalınca "Bu yönden gelen 2 araba var!" diyeceğim. Ardından da pozisyonumu koruyacağım. Arabaları beklerken patlayıcı parşömen sarılmış bir kunai hazırlayacağım. Arabaların imha edilmesi gerekiyorsa en iyi bu şekilde olur herhalde. Bakalım kimmiş bu ibneler! Siz kimin memleketinde olay çıkarıyorsunuz lan!

Ulan ne arabayı kullananlar ne de önde yürüyenler tam seçilemiyordu. Tırstım biraz. Ama vatan sevgisi ve adrenalinle dolduğum için acımam! Zaten göreve geldiysek bir bok olur illa ki, gelsin bakalım! Haydi bre!

[GM - Naruto]

Shikibanzo: Patlayıcı parşömenini bir mayın edası ile kullanmaya karar veriyor ve bu planını vakit kaybetmeden hızlıca uyguluyorsun. Parşömenin üzerini kapattığın toprak minik bir kubbeyi andırıyor ve bu hali ile fark edilmesi epey kolay duruyor. Ancak hızlı gelen bir grup olduğu düşünülürse, yere dikkat etmeleri zor olacağını idrak ediyor ve bu haliyle minik kubbeyi kaderine terk ediyorsun. Parşömenin ise patlamak için senden gelecek bir komutu bekliyor sadece. Hemen sonrasında ise hızlıca köprüye koşmaya başlıyorsun.

Raijin: İşçilere gerekli talimatları vermenin ardından, hemen köprüyü incelemek için harekete geçiyorsun ve kısa bir bakışın ardında, köprünün destek noktalarından parçalanmış olduğunu görüyorsun. Elbette bu bir teori olsa da, patlamadan dolayı ortaya çıkan alev dikkate alındığında, destek noktalarının ucundaki karaltılıklar seni patlamanın bu noktalardan gerçekleşmiş olacağı sonucuna itiyor. Her ne kadar bu konular hakkında pek bir bilgin olduğu söylenemese de, karşındaki tabloyu fark edebilmek için bir uzman olmayacağının farkındasın. Kısacası, köprüdeki patlamanın özellikle ayarlandığı belli ve buna gelen insan güruhu da eklenince, sonuçları aşağı yukarı tahmin edebiliyorsun. Doğruluk payı ise sadece bir muamma.

Ko: Olay yeri ve dolayısıyla Raijin ile arandaki mesafeyi yarı yarıya indirdikten sonra gruba bilgiyi veriyorsun. At arabaları giderek yaklaşırken, sen de kunai ve patlayıcı parşömen kombinasyonunu kullanmaya karar kılıyorsun. Ancak şu an için elindeki kunaiyi beklemeye alıyor ve at arabalarının yaklaşmasını bekliyorsun.

Shikibanzo ve Raijin olay yerinin olduğu noktada bulunuyorken, Ko ile aralarında 10 metrelik bir mesafe bulunuyor. Bu esnada, Shikibanzo tarafından gelen grup da giderek seçilmeye başlanıyor. Ellerinde hiçbir ekipman olmadığını net bir şekilde anladığınızda, aranızdaki mesafe 50 metreye kadar düşüyor. Grup hızlı hareketine devam ederken, bu grubun içinde 15 kişi olduğunu görüyorsunuz. Size giderek yaklaşan grup, hareketlerine hiç durak vermeden ilk kez sizinle iletişime geçiyor ve "Bir patlama duyduk! Her şey yolunda mı?" diye bağırıyorlar. Grup ile aranızdaki mesafe hızla erirken, kısa bir süre sonra, grup Shikibanzo'nun patlayıcı parşömeni üzerinde olacak. Gruptaki kişilerin ise kıyafetlerine bakılacak olursa shinobi olduklarını söylemek güç. Hepsi de sıradan köylü gibi durmaktalar.

Bu esnalarda, iki at arabası da Ko'ya yaklaşmaya başlıyor. Aradaki mesafe yavaşça erirken, at arabaları ile ilgili hiçbir şüpheli durum fark edemiyor Ko. Shikibanzo'nun uyarısı ile diğer gruptan haberdar olmuş olan Ko, bu grubun seslenişini de rahatlıkla duyabiliyor. Bu olaylar yaşandıktan sonra ise, at arabaları ile Ko arasındaki mesafe 75 metreye kadar iniyor. Ko'nun bu mesafeden görüşü daha iyi olmasına rağmen, bir öncekine kıyasla hiçbir farklı şey göremiyor at arabalarında. Ancak görüşü daha net olduğu için detayları daha iyi seçebiliyor. At arabası sıradan bir at arabasında farksız duruyor. Tek ve en büyük fark ise, genelde at arabasında eşyaların taşındığı kısmın Kusagakure'de genelde açık olmasına rağmen, bu at arabalarının arkasının beyaz bir kumaş ile kapalı olduğu oluyor.

[Kasumikage Shikibanzo]

Ko ve Raijin'e haber vermesinin ardından hızlıca köprünün oraya varmıştı Kasumikage. Bir eli halen wakizashisinde hazırda bekliyor ve Raijin'den yanıt bekliyordu. Aslında yanıt beklemesini gerektiren bi durum olmasa da Kasumikage hiç bir zaman lider özelliği olduğunu düşünmediği için bu tür görevlerde daha çok başkalarını dinliyordu. Önceki gece işçilerden birinin çalışma planı hakkında istediği yardımıda bu yüzden yerine getirmemişti. Plan yapma, lider olma ya da öncülük etme gibi görevleri sevmiyor ve fazladan yük olarak görüyordu. Genede iş başa sarınca yapmak zorunda kaldığı da oluyordu. Misal daha 16-17 dakika kadar önce işçilere bir çalışma planı hazırlamış ve enteresan bir şekilde o çalışma planı çok işlerine yaramıştı. Ancak şu anda böyle bi role gerek duymuyordu. Raijin'den gelecek komutu bekliyordu. Hatta komut gelmesini bile düşlediği olmuştu. Görev bitse de birden evinde bulsaydı kendini. Çok sıkılmıştı bu köprü-işçi git gelinden. Raijin'den cevap gelip gelmeyeceği hala aklını kurcalarken onlara doğru koşmakla olan grubun neye benzediğini anlamaya çalışıyordu. Git gide yaklaşan grup artık gözle rahatça seçilmeye başladığında konuşmaya da başlamışlardı.

Patlamayı duyarak oraya koşmaya başlayan bir grup gibi tanıtmışlardı kendilerini ilk izlenimde. Güvenebilirler miydi acaba onlara? Toplamda 15 kişilerdi ve ellerinde silah yada benzeri herhangi bir alet görünmüyordu. Burada Kasumikage'nin paranoyaklığı devreye girer gibi olmuştu. Şimdi gelenler köylü olabilirlerdi. Görünüşleri ile sahiden bunu düşündürtüyorlardı insana. Aynı zamanda sahip oldukları silahları arka ceplerindeki parşömenlere mühürlemiş, bu tür hırsızlık ve cinayet işlerinde başarılı bir grup ''Missing-nin'' de olabilirlerdi. Ciddi ve köyün onlara verdiği bir görevde oldukları için bu paranoyaklık ona garip gelmemişti. Hatta kafasına baya yattığı ve bu sıkıcı görevde artık bir atraksiyon olmasını istediği için 15 kişilik gruba doğru bağırmaya başlamıştı...

''BURAYA GELMEKTE OLAN SİZLER LÜTFEN DURUN VE SİZLERİ KONTROL ETMEME İZİN VERİN''

Anlık yaşadığı paranoya ve içindeki adrenalin isteği yüzünden böyle bir şey söylemişti. Hem bu sayede Raijin rahat rahat yaralılarla ilgilenecekti. Ko ise o anda yapmakta olduğu şeye odaklanabilecekti. Hatta gerekirse Raijin, Ko'nun yanına bile gidebilirdi. Durum tamamen onların rahatına ve görevin sabitliğine uygundu. Raijin'e dönüp; ''Şunları bi kontrol edeyim. Eğer sıkıntı çıkacak olursa önceden yerleştirdiğim patlayıcı parşömeni patlatırım. Yeterince açık bir alarm olur sanırım'' demiş ve munzur bi şekilde gülmüştü. Normal yürüyüş adımları ile gruba doğru yürümeye başladığında ise içinde biraz heyecan olmadığı söylenemezdi...

Gruba doğru yürümesi devam ederken onların sözünü dinlediklerini ya da dinlemediklerini bilmiyordu. Ancak eğer kendisine doğru koşmaya devam ediyorlarsa hızlıca wakizashisini çekecek ve onları tehdit unsuru olarak görmeye başladığını açıkça belli edecekti. Ha eğer durdular ve onu beklemeye başladıklarını fark ederse, gayet sakin bir ses ile ''Öncelikle burada Kusagakure adına bir görevde bulunuyoruz sayın meraklı kimseler. Az önce bir patlama oldu ve aniden sizin buraya hızlıca koşuyor olmanız hoşuma gitmedi. Eğer yeterince inandırıcı oldu isem lütfen işinizin başına geri dönünüz. Ha hayır ben ne olduğunu merak ediyorum ve gidip bakmak istiyorum diyorsanız lütfen ellerinizi başınızın üstüne koyun ve yan yana dizilerek sizleri kontrol etmeme izin verin.'' Sözleri bittiğinde sağ eli ile wakizashisini tutmuş ve tehditkar bir tavır ile ''Sıkıntı çıkarmaya çalışmazsınız umarım...'' diye eklemişti.

[Kon Ko]

Yok hoca yok. Kesin bunlarda bir iş var. Ötekiler de kesin kandırmaya çalışıyorlardır. Yardıma gelenleri anlarım da at arabası saçma. Bir de üstünü kapatmışlar. Millet üstü açık arabam olsun diye didinir bunların yaptığı işe hele! Ulan acaba arabanın arkasından adam çıksa kaç adam çıkabilir? 15 kişiye saldırdım şeyine dönmesin sonra. Bir araba dayak yemeyelim. Yine nüktedanlığım üzerimde.

Neyse moruk, nüktedanlığı falan geçelim de asıl olaya gelelim. Çünkü durum mühim olabilir. Hala tam seçemiyorum herifleri. Maskenin üzerine gözlük mü taksam ne yapsam... Aşağı yukarı 70-80 metre vardır aramızda. Atlar at, öteki ayrıntılarda bir sorun yok. Tek sorun arabanın üstündeki kumaş onun altında da kim bilir ne sorunlar vardır. Şer yuvası! Aman düşman başına!

Şimdi ben bunlar gelene kadar beklemek istemiyorum ama fazla da ileri gidemem. Sabırsızlandım ne yalan söyleyeyim. Ben, bizim grupla aramızdaki mesafeyi 15 metreye arttırıp bekleyeceğim. Adamları adam gibi görebileceğim mesafede de şöyle bir bağırıp yoklayacağım ne var ne yok.

"Hop! Birader! Durun orada daha fazla yaklaşmayın! Kaldırın o kumaşı arabanın üstünden. Kimlik, ticaret belgesi artık elinizde bir izin falan varsa onu da çıkarın. Çevirmeye denk geldiniz. Geçmiş olsun." Bakalım ne haltlar karıştırıyorsunuz!