Kokusuz

[Oujichi Tama]

Adamları atlatmak kolay olmuştu, onlar Bunshin'in peşinden giderken Tama yine sessiz bir şekilde sokağa dönüp tepeden zehrini isabet ettirmişti Zeshin'e; adam duruyor olduğundan da çok zorlanmamıştı bu konuda. Herif düşerken arkasında iki kişi belirmiş, bunlardan tavernada Hyotaru'ya yapışmış olan kadın hemen kendini belli ederek Zeshin'in başına üşüşmüştü. Kadın adamla uğraşırken genç medikal shinobi de karanlığa saklanmış genç kızın gözlerinin içine insanı ürperten bir şekilde bakmış ve savaşçı olarak yetiştirilmiş bakışlarını hayat veren bir doktorun kibar tonlu sesiyle alaşağı ederek Tama'nın sahte ismine seslenmişti.

Komik, Tama yetiştirildiği şeydi; yalancı, aldatıcı bir katil. Hyotaru ise, aynı yolları geçmiş olmasına rağmen hayat vermeyi seçmişti; Tama gibi katillere, sivillere, kurbanlara ve saldırganlara. Büyük ihtimalle genç kızın içinde yaşadığı bu ikilik çocuğun hayatını var eden ikilikten geliyordu, yine de bu ikilik koşup çocuğun boynuna sarılma isteğini gram azaltmıyordu. Hyotaru'nun sağlığından şüphe etmesi salakçaydı, o da Tama gibi bir chuunin'di. Belki daha iyisi; karanlıktan bir süre sessizce süzdü genç adamı, belki hiç iki kişiyi şişlemese Hyotaru durumu konuşarak çözebilirdi. Genç kızın da ortalığı karıştırmasına gerek kalmazdı. Yine, iki şekilde de her şey Tama için kolay olacaktı; belki fazla kolay.

Yine başlıyordu, iyi giden her şey onun için tuzla buz olacak gibi hissediyordu ve bu boşluk hissi yine zihnine yerleşmişti. Hayatında kötünün iyiyle bir arada olmadığı zaman eksik hissetmesi kendine de hep garip gelmişti ama kötü bir şey olduğunda onun ne olduğunu bilmek her zaman daha iyi geliyordu genç kıza; mutlu olabilir miydi ki, kendini mutlu hissedebilir miydi? Shinji onun hayaletlerinden kalan en az onun kadar yalnız biriydi ve onunla tek yaptığı şey Saigo ve Baka adlı iki hayaletin öykülerini kovalamak olmuştu. Oyun tahtasının görmediği bir yerinde, Hyotaru'nun başına bir şeyler gelmiş olabilirdi ve bu karşısındaki kişi tamamen farklı biri olabilirdi; tehlikeli biri. Ya da kadın Zeshin'in kıçından çıkardığı senbonlardan birini genç adamın boğazına saplamayı tercih edebilirdi. Genç kız çoktan zehri çantasındaki yerine koymuş olsa da elinde kalan zehirsiz senbonlarını daha sıkı tuttu elinde aklına gelen düşünceyle beraber.

Çatılardan yürümeye devam etti bir süre daha. Bir sokak lambasının yakınlarına gittiğinde oğlanın gülen yüzünü görmesine izin verecek ve konuşmaya başlayacaktı; "Gidelim öyleyse, yolumuz uzun. Bu vesileyle bir kaç hafta önce bir görevde yakaladığım şehir zorbalarıyla karşılaştım. Sanırım şimdi de daha kalabalık bir grupla burada iş görüyorlar ki Amegakure alınbantlı bir shinobi'ye sorgusuz sualsiz saldırdıklarına göre onlara cesaret veren bir şeyler olmalı. Rapor yazsam iyi olacak.". Konuşmasına yolundan ayrılmadan devam edecekti genç adamın da onla geleceğini umarak. Biraz uzaklaştıktan sonra normal yoldan gitmeye devam edecekti elbette ancak nedense içindeki huzursuzluğu ancak Amegakure'de devriye görevi yaptığı platformlarda hissederek bastırabiliyordu. İçinde eksik bir şeyler var olsa da şimdilik tek istediği Hyotaru'yla beraber şehirde hiç beklemeden tekrar köye dönmekti.