[Kusa] Köy

[GM - Naruto]

Tatane ve Akane bulundukları bu korkunç ortamdan ayrılıp ayrılmama konusunda karar vermeye çalışırken sessiz kızımız Himei köy meydanından başka yerlere doğru yürümeye başlıyor. Elinde wakizashisi ile biraz ilerliyor. Köydeki bir kaç yanmamış evlerden birisinin yakınına geldiğinde ise bir ses duyuyor. İçinde pek uyumlu notalar bulunmayan bir flüt sesi. Bulunduğun yerden duymanın sebebi de etrafın tamamen sessiz olması. Çünkü bu ses oldukça hafif geliyor. O yanmamış evden geldiğini fark edebiliyorsun rahatça. Çalan kişi kafasına göre çalıyor. Notların bazıları oldukça hoş olsa da, bazıları rastgele üflenmiş olduğundan bir çığlık gibi kulağa batıyor. İstersen içeri girip bakabilirsin, istersen de daha demin köy meydanında bıraktığın arkadaşlarına bu durumu anlatabilirsin.

[Shizawa Tatane]

Biz Akane-san ile konuşurken Himei de köyün iç kısımlarına doğru araştırma yapmak adına ilerlemişti. Biz de onunla gitmeliydik belki de, ama geçmiş zamanın ardından konuşmak düpedüz "Keşke" diye sayıklamaktan farksız olacaktır. Şimdilik, burada kalmalı ve ondan haber beklemeliyiz sanırım.

Bizim de dağılıp araştırma yapmamız demek, hepimizin tek yakalanması demek olacak ve bu gerçekten büyük sıkıntı. Burada kalmak da yeterince gerici bir hal alıyor. Uh. Ne yapacağıma dair bir fikrimin olmadığı ve bulunduğum pozisyonda daha fazla kalamayacağımı hissettiğim o an. Çaresizce.

Himei'nin gitmesi ve dönmesinin çok uzun süreceğini sanmıyorum, şayet dönemezse işte o zaman sıçtık demektir. Ben bir an önce görevden alabileceğimiz, burada bulabileceğimiz her şeyi bulup köye geri dönüp raporumu teslim etmeliyim sanırım. Gittikçe yaşama ihtimalimizin düştüğünü hissediyorum.

Sanırım boş boş durmanın zamanı değil. Eğer, Himei'nin gittiği yolu biliyorsam ya da en azından kaybolmayacağımız bir güzergahtaysa ki sanırım öyle, yani öyledir. Öyle olmalı. Akane-san'a dönüp "Himei'nin gittiği yoldan onu izlemek kulağa nasıl geliyor? Bizden yardım isteme gibi bir şansı olmayacak, saldırıya uğrama durumunun söz konusu olması, görevin akıbeti için epey kötü olur."

Diyecektim ama, görev kimin umurunda ki. Himei, sadece Himei'yi düşünüyordum. Himei, umarım iyisindir. Hayır, neden dilsiz bir kızın zifiri karanlıkta öylece gitmesine izin verdim ki? Bu onu potansiyel bir ölüme terk etmekti.

Her ne olursa olsun Himei'yi takip işi mi yoksa burada böylece durmak mı? Bir an önce köye gitmek mi yoksa araştırmaya devam etmek mi? Hadi ama. Neden ikilemler, hep beni buluyor ki!

[Nyu Himei]

Mezarlığa dönmüş köy meydanından ayrılmış ve köyün içine doğru yürümeye başlamıştı. Yalnız yürüdüğünü farketmesi pek vakit almamıştı. Akane olmasada Tatane'nin onu kesinlikle takip edeceğini düşünmüştü. Arkadaşı tarafından satılmış hissediyordu aslında birazcık. " Herneyse. "

Köyde yanmamış evler olduğunu görmek ilk başta içini rahatlatsada Himei'nin, o evleri dolduracak bir insan evladının kalmamış olmasının aklına dank etmesiyle birlikte önemlerini kaybetmişti bu yanmayan evler. Ama yinede yürümeye devam etmişti. Bir umut hayatta kalan birini bulmak için, eli boş dönmemek için yürüyordu. Her yerde yanmış cesetler görmekten bıkmıştı artık, bir nefes, bir ses duymak istiyordu. Flüt sesini duyduğundada tüm vücudu bir anda olduğu yere mıhlanmıştı. Yaşayan birileri olduğu, bu katliama tanık olupta sağ kalmış birinin varlığı şok ediciydi. " Ama ? "

Ama bunun bir tuzak olduğu düşünceside zihninin bir kısmını meşgul ediyordu. Lakin nedense bunun bir tuzak olmadığı fikri biraz daha ağır basıyordu bulundukları ortamı tekrar gözden geçirince. Tüm bu katliama sebep olacak kadar kuvvetli birisi böylesine basit tuzaklarla neden uğraşırdı ki ? Direk saldırıya geçmesi böyle bir davranıştan daha mantıklıydı ? Genjutsu ihtimalini de düşünüyordu. Ama köyün büyük bir kısmının kılıçtan geçirilmiş olması, evlerin yanmış yada yere gömülmüş olması da bu düşünceyi yok ediyordu zihninde.

Yavaş ve temkinli adımlarla eve doğru yaklaştı. Notalar düzensizdi. Güzel ve uyumlu çalan notalar bir anda bozuluyor ve kulak tırmalayan birer çığlığa dönüşüyordu. Başta flüt çalamayan kişiyi eleştirsede, kendisini böyle bir katliamın ardından hayatta kalsa mızıka çalmayı hatırlar mıydı acaba ? Eve yaklaşınca kapısından göz ucuyla içeri bakacaktı. Eğer sesin kaynağı oradaysa boşta olan elini kullanarak parmaklarını şıklatacak ve çalan kişinin dikkatini çekmeye çalışacaktı. Ancak orada kimse yoksa eve girmeyecek ve geri dönüp Tatane'ye bu binayı gösterecekti.

[Kaida Akane]

Düşüncelerimi söylemiştim açık bir şekilde. Sonuçta bu şekilde elimiz boş bir şekilde köye denmemeliydik. Üstlerimiz tarafından hoş karşılanacak bir durum değildi ayrıca etik olduğunu da düşünmüyordum. Her ne kadar bu katliamdan sonra birilerinin sağ çıkma olasılığı veya başka bir ipucu bulma şansımız çok azdı ancak yine de en azından çevreye hızlı bir şekilde göz atabilirdik bence. Tatane’nin bu konuda biraz acele ettiğini düşünüyordum.

Bu sırada Himei köyün iç taraflarına doğru ilerlemişti. Tatane’yle konuştuğum sırada gitmiş olmalıydı. Gözümden kaçmıştı ancak neden böyle sessizce gitmişti ki? İşaret diliyle en azından bize haber verebilirdi. Başına bir şey gelirse bize haber veremezdi ayrıca bu felakete bulaşmış biriyle karşılaşırsa kendini savunması da pek mümkün gözükmüyordu.

Ayrılmak pek mantıklı gelmiyordu sonuçta daha kısa sürede çevreyi arayabilirdik ama gücümüzün bölünmesi bizi kolay bir hedef haline getirirdi bu yüzden hep birlikte dolaşmamız gerektiğini düşünüyordum.

Bu sırada Tatane’nin sesini duymamla dikkatimi ona çevirmiştim. Söylediklerine hak veriyordum, bu durumda Himei’yi takip etmemiz en doğru seçim olacaktı galiba. Böylesi görevin sağlığı açısından daha iyi olacaktı ve Himei’nin de zarar görmesini istemezdim. Başımla onayladığımı anlatmak için basit bir hareket yapacaktım. Ve Tatane'yi takip edecektim.

Burada canlı birilerini bulabilecek miydik? Görevin amacı olan shinobilerin ne durumda olduğunu öğrenebilecek miydik? Bu bölgenin bu hale gelmediğinden köyün haberi var mıydı? Olmaması mümkün müydü? Daha kendi köyünde olan bitenden bihaberken bize saldırmak için fırsat kollayanları nasıl fark edebilirdik ki? İstihbarat Birimi
ne yapıyorlardı? Saygı duyduğumuz hatta bazılarımız bir gün onlar gibi olacağız dediği adamlar burnunun dibinde ki bu olaydan nasıl bihaber olabilirdi ki? Eğer üstlerimiz bu olayı biliyorsa neden bizi bilgilendirmedi ki? Gerçekten kafam fazlasıyla karışmıştı.

[GM - Naruto]

Akane ve Tatane'nin aralarındaki konuşma fazla uzun sürmediği için Himei'nin gittiği yoldan biraz izlerlediklerinde Himei'nin duyduğu aynı flüt sesini duyuyorlar. Tatane flüt sesinin geldiği evi hemen fark ediyor. Baktığında Himei'nin o eve doğru yürüdüğünü ve kapısından içeri baktığını görebiliyor.

Himei yavaş yavaş kafasını yandan uzatıyor ve evin açık kapısından içeriye bakıyor. Evin alt katının çoğunu kapsayan büyük bir salon görüyor. Salon oldukça az mobilya ile döşenmiş olsa da her yerde el örgüleri var. Tek üzücü yanı, neredeyse çoğu kanla kaplanmış. Üç kişilik koltuğun üstüne iki tane çocuk cesedi oturtulmuş. 5-6 yaşlarında oldukları belli oluyor boylarından. Salonun ortasındaki sallanan sandalyede de 20 yaşlarında bir ceset oturuyor. Boynundaki çizgiden boynu kesilerek öldürüldüğü anlaşılıyor. Sandalyenin üstünde yeterince düzgün oturtulamamış ve oraya kadar sürüklenmiş yerdeki kan izlerine bakılırsa. Bu cesedin yüzüne bakarsan alnında bir Kusagakure alın bandı olduğunu görebilirsin. Ve bunların tam önünde, kapıya arkasını dönmüş bir şekilde oturan bir kız çocuğu duruyor. Her cesedin önündeki yerde bir tane oyuncak çay bardağı var. Kız da beyaz bir kıyafet giymiş, ne yazık ki etekleri kahverengi ve kırmızı karışık bir renge bürünmüş. Dizlerinin üstünde oturduğunu tahmin ediyorsun. En fazla 10 yaşında. Sizin akademiye başladığınız yaştan küçük. Çay partisinin konuklarına başarısız bir flüt konseri veriyor. Elini şıklatmanı da fark etmiyor flüte çok konsantre olduğu için.

[Shizawa Tatane]

İhtimaller zincirinin halkalarında ilerliyorken hızlı karar mekanizması sonunda sonuç vermişti ve çok geç olmadan Himei'yi bulabilmiştik. Nereye gittiğini de, nereye girdiğini de.

Himei'nin girdiği evin içerisinden yeri geldiğinde düzenli, yeri geldiğinde basit bir gürültü kalabalığından öteye gitmeyen flüt sesleri geliyordu. Garipti. Biri vardı, tüm köy katledilmişti ve bu orada öylece durmuş flüt çalıyordu. Sağ kalan bir mağdura mı gidiyorduk yoksa bizzat bunca maktülün sorumlusuna mı? Neden Himei hiçbir şey düşünmeden içeriye girmişti ki.. Hiç şüphelenmemiş miydi gerçekten? Ses mi onu cezbetmişti?

Düşünmeye çok vakit yoktu. Kaida Akane-san'a dönüp "Gerçekler çok cızırtılı anlaşılan. Himei'yi tek bırakmamalıyız Akane-san." Diyecektim, duygusuzca, profesyonelce ve kinayeli bir şekilde.

İçimin kan ağladığı geçmeyecekti kayıtlara. Himei için endişelendiğimi bir tek ben bilecektim. Her zaman olduğu gibi.

Akane-san ile konuşmamdan sonra sessizce içeriye girecektim ben de, Himei'nin arkasından. Sesin olduğu yeri bulacak ve ilerleyecektim o tarafa. Umursamazlığın zamanı değil zira. Hala benim üstümde olan bir sorumluluk var geçmişten günümüze taşınan. Huh, Hime-chan.

Öhm.Nyu Himei ailevi sebeplerden ötürü birkaç gün yazamayacakmış, internet ulaşımı yokmuş, belirtmemi istemişti.

Ayrıyeten RP'yi mobilden yazmış olmamdan mütevellit yazım hataları olabilir. Lütfen mazur görünüz.

[Kaida Akane]

Kısa konuşmamızın ardından ilerlemeye başlamıştık, Himei’nin gittiği yoldan bir süre gitmiştik ve hiç beklemediğim bir şey olmuştu. Kulağıma gelen bir flüt sesi, bu durumda bundan garip ne olabilirdi ki? Evler yıkılmış, yakılmıştı. İnsanlar acımasızca öldürülmüş ve kanları yerde kurumuştu. Ve biri burada flüt mü çalıyordu? Ve yaptığı şey kesinlikle müzik değildi. Rastgele çalıyordu sadece daha fazlası değildi. Bazen kulağa hoş gelen notalara bassa da bir saniye sonra kulaklarımızın ağrımasına sebep olan bir sese bürünüyordu.

Bu flütü kim çalıyordu? Büyük çaplı bir katliam yapıp sonra olayların olduğu yerde flüt çalabilecek kadar dengesiz biri mi? Yoksa bu katliamdan kurtulup öylece flüt çalan biri mi? Her ne kadar ikinci seçeneğin olmasını umsam da düşüncelerim pek bu yönde değildi. Belki bu katliamın ana karakteri olmayabilirdi ancak yine de bu olaylarda rolü olma olasılığı yüksekti.

Bu sırada Tatane’nin sözlerine karşılık “Tamam.”, demekle yetinmiş ve onu takip etmeye başlamıştım. Himei niye bizim yanımıza gelmemişti ki? Bu ölü yığının arasında çıkan bir ses onu bu kadar mı etkilemişti? Bunun müzikten kaynaklandığını sanmıyordum sadece bir canlılık belirtisi onu umutlandırmıştı ve bu umut ışığının sonunda karanlık olduğunu düşünmek bile istememişti yani en azından ben böyle olduğunu düşünüyordum. Her ne kadar bende umutlansam da geçmişimden ötürü biraz daha berrak düşünebilmiştim sanırım. Bir elim katanamı çekmek için hazırda bekleyecekti. Her an her şey olabilirdi, hazırlıklı olmalıydım.

[Nyu Himei]

" Ama sen küçücüksün." Kızı gördüğünde söyleyebildiği tek şey buydu. Üzüldüğünü gizleyemiyordu, belki biraz daha duygusal bir kişilik olsa oturup hüngür hüngür ağlayacaktı kızın içinde bulunduğu bu duruma. Belliki kız durumun ciddiyetini kavrayamıyordu. Zaten bu kadar küçük bir kızın böyle bir katliamı anlaması pek mümkün müydü ?

Odayı uzun uzun süzmüştü Himei. Evin, salon görevini gördüğü belli olan bu odası bayağı genişti. Bu kadar geniş bir salon pek doldurulamamıştı. Belkide evin eski sahipleri buranın böyle kalmasını tercih etmişti kim bilir ? Evlerini böyle göreceklerini hiç düşünmüşler miydi acaba ? Kanlar içinde kaplı, yıkılmış, yokolmuş bir medeniyetin ortasında eski günlere yâd edercesine duran evlerini.

Koltuğun üstünde duran çocuklara bakıpta üzülmemek imkansıza yakın bir şeydi. Tabi bu çocukların canını alabilecek kadar kalbi taşlaşmış, hislerden yoksun olan insanlarda vardı. O cani insanlık yoksununa bu çocukların verebileceği tek karşılık ağlayıp annelerine koşmaktan başka ne olabilirdi ki ? Himei istemsizce boşta olan elini sıktı. Tüm bunların sorumlusunu bulmayı o kadar çok istiyordu ki. O adamı cezalandırmak belkide şu an en çok istediği şey olmuştu. Bir insanın canını almayı böylesine istemek sağlıklı bir davranış mıydı peki ? Bir canı almak bu kadar kolay mıydı?

Sandalyedeki shinobi bellice büyüktü odadaki herkesten. Boynu kesilerek öldürülmüş adam sandalyeye de öylece oturtulmuştu, cesedinin sürüklendiği de belliydi adamcağızın. Fakat tüm bunlardan ziyade adam bir Kusagakure shinobisiydi. Acaba aradıkları shinobilerden birisi bu adam mıydı ? " Başka kim olabilir ki ? "

Adamla uğraşmadan önce Himeinin ilgisini isteyen daha "canlı" bir şey vardı. Bu düzensiz nota dizisini çalan arkası Himei'ye doğru olan beyaz elbiseli küçük kız. Güzelim elbisesi kana bulanmış. Cesetlerin önüne koyduğu çay bardaklarından anlaşılacağı üzere hala oyun oynuyor. Belkide bu savaşın gerçekliğinden, ölülerin sessizliğinden kaçmaya çalışıyor elindek flüdü öttürerek. Kendini o kadar kaptırmışki Himei'nin eliyle çıkarmaya çalıştığı sesi bile duymamıştı. Himei hızlıca wakizashisini kınına geri soktu. Kızı ürkütmek istemiyordu. Ama yinede hislerini körleştirmemişti. Her türlü tehlikeye hazır tutuyordu kendisini yinede. Yavaşça kıza doğru yaklaşacaktı. Kızı korkutmak istediği en son şeydi. Eğer kıza ulaşabilirse, kızı rahatsız etmeden yanına oturacak ve yerdeki çay bardaklarından birini alacaktı. İçlerinde bir şey olsun olmasın içiyormuş gibi yapacaktı. Tabi tüm bunları yaparken yüzüne kondurabildiği en rahatlatıcı gülümsemeyi koymayı unutmayacaktı. Bir gülümseme etkili olmazdı evet, ama başka ne yapabilirdi ki ?

[GM - Naruto]

Akane ve Tatane evin kapısının önüne geliyorlar İçeriye bakınca daha demin Himei'nin gördüklerini rahatça görebilirler. Yerde oturmuş kızın yanına giden Himei'yi de rahatça görebilmekteler. İçeri isterlerse girebilecek durumdalar.

Himei kıza doğru yürüyor ve yanına oturuyor. Bu sırada kız onu fark ediyor. Sadece biraz şaşırıp dönüyor Himei'ye doğru bu sırada da flütü çalmayı bırakıyor. Şaşkın şaşkın Himei'nin yerdeki pis su dolu bardağı alıp içermiş gibi yapmasını izliyor. Himei'nin gülümsediğini gördükten sonra da koltukta oturan shinobiye doğru "Akio-san, bir misafirimiz var!" diye bildiriyor. Shinobiden tabi ki de en ufak bir geri dönüş olmuyor. Kafası sağ omzuna doğru yatmış ve gözleri kapalı bir şekilde duruyor sadece. Kız bu durumu umursamıyor gibi tekrar Himei'ye dönüyor. "Benim çayımı içiyorsun ama annem her zaman yemeyenin malını yerler derdi!" dedikten sonra hemen uzanıp adının Akio olduğunu öğrendiğin shinobinin önündeki çay bardağını alıyor. İkiniz de tam bir çay partisindeymiş gibi çaylarınızı yudumluyorsunuz. Ardından kız "Merhaba, ben Yu! Arkadaş olmak için mi geldin? Yoksa beyaz saçlı abi gibi bir şey mi arıyorsun?" diye soruyor elinden geldiğince soylu bir hava takınmaya çalışarak.

[Nyu Himei]

Dakikalardır kızın sorusuna nasıl cevap verebileceğini düşünüyordu. Sessiz kalmaktan başka seçeneği olmadığı gün gibi ortadaydı. Lakin bir şekilde ona dost olduğunu belli etmek istiyordu. Konuşmazsa kızın korkmasından, paniklemesinden çekiniyordu. Böyle bir ölüler tiyatrosu kurabilecek kadar akli dengesini kaybetmiş birinin ne yapacağını kestirmek pek mümkün değildi açıkçası. Himei'nin yapmak istediklerini tamamen farklı bir boyutta algılayabilirdi bu hayatta kalan küçük kız. Sahi bu kız nasıl hayatta kalmıştı ? Bu kadar ölünün içinde neden sadece bu küçük kızın canı bağışlanmıştı. Ve o beyaz saçlı abi ? Bu köydeki canları alan adam olabilir miydi o beyaz saçlı abi ? Eğer o ise neden bu kızın canını bağışlamıştı. Eğer o değilde başkası ise neden bu ufaklığı bu kaosun, bu ölü şehrin içine terk etmişti ?

Sahi terk etmek demişken, Himei büyük bir ikilemde buluvermişti kendini. Kendi doğruluğu ve vicdanı arasında gidip geliyordu. Bu küçük kızı burada bırakabilir miydi ? Muhtemelen ailesini kaybetmiş kimsesi olmayan bu küçük yavrucağı burada bırakmak onun ölüm fermanına ıslak imza atmak demek değil miydi ? Burada açlıktan öleceğini bile bile, yada daha kötüsünü yaşayacağını bile bile sıcak yatağında rahat yatabilir miydi Himei ? Onu Kusagakure'ye götürüp belkide yeni bir hayata başlatabilecekken burada bırakmak ne kadar etik bir davranıştı ? Yardım edebileceği küçük bir kıza yardım elini esirgerse bu onu kötü bir insan yapmaz mıydı ? Hatta bu köyü bu hale getirenlerle aynı aşağılıkta bir insan. " Ama görev..? "

Vicdanı küçük kız desede mantığı ve bu zamana kadar ona öğretilen doğrular, görevini bırakmaması gerektiğini fısıldıyordu ona. " Ne olursa olsun görev!" Milyonlarca sefer zihnine kazınan şeydi bu. Gerek akademi yıllarında gerekse sonrasında her zaman görev öncelikli bir sistemin parçasıydı Himei ve tabiki tüm shinobiler. Şimdi görevin dışına çıkmak, emirlere karşı gelmek bir nevi sisteme isyan etmek olmaz mıydı ? " Fazla düşünüyorum."

Bu kızı burada ölüme terk edemeyeceğini biliyordu. Hem bu kızda Çimen Ülkesinin bir bireyiydi. Onları korumak Kusagakure'nin göreviydi. Köyünün burdaki insanlara yaptığı gibi oda onu ölüme terk etmeyecekti.

Bu konu hakkında o kadar çok düşünmüştü ki kızın dedikleri hakkında düşünmeye fırsatı olmamıştı. Fakat bir önemi var mıydı bu saatten sonra ? Belki bu yaptıkları için cezalandırılacaktı, yapacağı şey benliğine tamamen ters düşen bir şeydi. Ama küçük bir kızın hayatıyla kumar oynayacak kadar bozamamıştı bu sistem onu. Yavaşça elindeki pis su dolu çay bardağını yere bıraktı. Başıyla teşekkür ederken gülüşünü bozmamaya özen gösteriyordu. Kıza acıdığını ve üzüldüğünü belli etmek istemiyordu. Onu bu rüyadan henüz uyandırmak istemiyordu. Eliyle çayı göstererek baş parmağıyla çayı beğendiğini belli eden bir işaret yaptı. Tabi kız bunu anlar mıydı muammaydı. Daha sonra hızlıca doğruldu ve az önce anlına bağladığı alınbandını gösterdi kıza. " Ben senin köyünü ölüme terk eden yerden geliyorum. " Daha sonra elini uzattı kıza, tuttuğu taktirde Kusagakure'ye geri dönüş başlayacaktı. Eli boş bir şekilde.