[Kane, Sora] İntikam

[Raijin Sora]

Malikaneye ulaşmış ve ilk adımımızı atmıştık. Bundan sonrası gerçekten tehlikeli olacaktı. Daha kapı girişindeki korumayı görünce bu herife yanaşmanın ne kadar tehlikeli olduğunu anladım. Koruma galiba samuray eğitimi almıştı. Onlar hakkında fazla bir şey bilmiyordum ama güçlü oldukları bir gerçekti. Neyse içeri girmiş ve ilerlemeye deva metmiştik. Etraftaki her ayrıntıyı iyice izlemeliydik bu malikaneye girmek zor olduğu kadar çıkmak da zordu. Biz buradan sağ salim bir şekilde çıkmak zorundaydık.

Paitkada yürürken on tane daha koruma görmüştük ve çatıdaki beş okçuyu. Bu adam tam bir ordu yönetiyor gibiydi. Gerçekten koruması oldukça üst düzeydeydi. Tabi yürürken hafif bir şaşkınlık belirtisi gösterecektim. Çoğu insan bu manzara karşısından şaşırırdı. Ayrıca ölümden bu kadar korkan bir adam görmek beni sevindirdi açıkçası fakat onu öldürmemem için bir çok neden vardı. Bunların en önemlisi hayatta kalmak içindi. Etrafı daha iyi gözlemleyip kaçış planımızı da kafamda oturtuyordum. Bu konularda çok iyi değilimdir umarım Kane de benim kadar başarısız değildir bu konularda.

Neyse biz etrafı hayretle incelerken kahya konuşmaya başlamıştı. Bize akşam ne yapacağımı ana hatlarıyla anlatmıştı. İşlerimizi hallettikten sonra kısa bir ara vereceğimizi söylemişti. Bu arada etrafı daha iyi gözlemleyebilir ve açıkları yakalayabilirdik. Misafirlere seviste yapacağız yani onlara oldukça yakın olacağız. Bu konuyu Kane ile konuşup bir karara bağlamalıydık. Benim iyi olduğum konu öldürmekti ikimizi bu göreve verdiklerine göre onun görevi de plan yapmak olmalıydı. Çünkü plan yapmak bana oldukça zahmetli geliyordu. Neyse eve geçelim de neler olacak görelim. İyice sabırsızlanmaya başladım.

[Benjiro Kane]

Buranın çoktan iyi korunduğunu anlayan Sakura, etrafa fazla bakmamıştı. Sadece göz ucu ile süzmüş ve tekrardan bir hizmetliye yaraşır şekilde gözlerini farklı yerlere odaklamıştı. Önüne döndüğünde kapıda onları karşılayan Samuray, Sakura'yı korkutmuştu. Bir anlığına bu adam ile birebir dövüşe girse sonucun ne olacağını merak eden gözlerle bir kaç saniyeliğine süzmüştü bu samurayı, ardından İori ve Raiji'nin ardından hizmetlilere özel kapıdan içeriye girmişti. İçeriye bir hizmetli gözüyle baktığında gerçekten de harikaydı, Sakura bu tarz yerlerde çalışmaya alışıktı ama böylesi bir yer onun için bile ilk oluyordu. Oldukça geniş bahçeyi ufak bir parka benzetiyordu elinde olmadan, at arabalarının durması için olan bir yer, ardında ise güzel bir göl... Gölün etrafı kendi ismini taşıyan ağaçlarla doluydu, ağaçların dallarına asılmış kandiller oldukça güzel olan ağacı çok daha güzel bir hale getiriyordu. Sakura, şükranlarını sunar şekilde ağaçlara doğru başını eğdi ve tekrardan önüne döndü. Patikalara göz ucuyla baktığında, korumalar görmüştü. Hızlıca saydığında ise, 10 tane olduğunu sayabilmiş idi. Zaten malikaneye girmeden önce buranın iyi korunduğunu anladığı için, fazla detaya girmeden asıl işine dönebilmiş idi.

O sırada bilgilendirmek maksadı ile konuşan İori'yi dikkatlice dinlemişti. Ardından başı ile dediklerine onaylayıp, İori'yi gördüğünden beri merak ettiği soruyu sormak için öne doğru atılmıştı. Belki de sıkılmıştı Sakura...

"İori-san, kaç yıldır burada çalışıyorsunuz? "

İçinde ki merak dürtüsüne yenik düşüp, sakin ama bir hizmetlinin dilinde (hareketleri, konuşma tarzı vs.) çıkmıştı sözler ağzından. Hafif bir çekingenlik filizlense de yüzünde, genel olarak meraklı bir insanın ifadesi hakimdi. Yürümesine devam ediyordu, en azından aşçılara ulaşılacak yolun sıkıcı olmasını engelleyecek bir sohbet, Sakura için bir hastalığa dermandan farksız değildi. O sırada Kane ise, gölgelerin ardından sessizce gözlüyordu olanları, Sakura'nın gölgesinin ardından hareket ediyordu, yavaş ve sakince...

[GM - Naruto]

Sakura'nın sorusunun ardından, yürüme hızını ve üslubunu hiç bozmadan, kafasını sakince ona doğru çeviren Iori, "8 sene efendim. Takashiro-dono'nun hizmetinde olmak ailemin boyun borcudur." Onurlu bir şekilde tekrar kafasını önüne çeviriyor ve bu yapay bahçedeki ağaçların arasından, mermer patikanun üzerinde ilerlemeye devam ediyorsunuz. Önünüzden geçen bir çift geyşa, sizler geçene kadar duruyorlar, hafifçe eğilip selam veriyorlar, sizler gözden kaybolunca da yollarına devam ediyorlar, saygılarından ötürü.

Malikanenin giriş kısmına varıyorsunuz. Geleneksel bir japon evinin bir kaç katı genişliğinde bir giriş kapısı sizleri karşılıyor. Kapının önündeki bir samuray, sizleri farkedince nazikçe kapıyı çekerek aralıyor, üçünüzün de rahatça geçebileceği kadar. İçeride sizi genişçe bir salon karşılıyor.

Salon oldukça geniş. Hatta bayağı geniş. Her geçen saniye daha da büyüyor gözünüzde, fakat hemen hemen hiç bir şey yok bu salonda, yerleri kaptlayan tatamiler ve duvarlara asılı resimler dışında. 20 metre derinliğinde, 50 metre genişliğinde olmalı. Arka bahçeye açılan bir kaç pencere görüyorsunuz, odanın köşelerine konuşlandırılmış samuraylar da dikaktinizi çekiyor. Salonun sağında, malikanenin sağ kanadına açılan bir kapı görüyorsunuz, solunda da sol kanada. Bunlar muhtemelen malikanenin diğer kısımlarına açılıyor, mutfak, hizmetli odaları ve geyşa salonlarına.

"Burası ziyaretçi kabul salonu. Birazdan geyşalarımız burayo konuklarımız için yastıklarla ve yer masalarıyla döşeyecekler. Ardından sizler de yemekleri masalara yerleştireceksiniz, ardından ufak bir molanız olacak, dediğim gibi. Ardından servis başlayacak, sizin statünüzü de göz önüne alırsak muhtemelen en önemli konuklarımız ile ilgileneceksiniz."

Sağ kanada ilerlemeye başlıyorsunuz. Siz salonu terkederken geyşalar etrafa masaları ve yastıkları yerleştirmeye başlıyorlar.

Siz tam salonu sağ kanada açılan kapıdan terkedecekken, kapı diğer taraftan açılıyor ve elinde nazikçe bir yastık tutan bir hatun çıkıyor. "Özür dilerim Iori-san, kapının arkasında olduğunuzu tahmin edemedim." Eğilerek Iroi'den özür diliyor, Iori ise cevap vermiyor, sadece eli ile nazikçe "gidebilirsin" anlamına gelen bir hareket yapıyor. Kız aranızdan ayrılırken, tokası dikkatinizi çekiyor. Amegakure sembolü gibi 4 düz çubuğun birbirine paralel bir şekilde konuşlandırılmasından oluşuyor, çubukların üzerinde ise yağmur damlaları motifi var.

Sakura ile Sora birbirlerine bakıyor, gölgelerin arasından onları izleyen Kane de durumun farkına varıyor.

Kapalı konu

Bir sonraki mesajda ortamın haritasını verceğim, tam anlatamadım, hep sıçmışımdır mekan tasvirlerinde. Özürlerimle.

[Benjiro Kane]

Sakura, İori'nin cevabı üzerine şaşırmamış değildi. Aileden gelme bir meslek olduğunu anlamış olsa da 8 yıldır birinin burada çalışmayı sürdürmesi ona şaşırtıcı geliyordu. Çünkü Sakura bir yerde en fazla 2 ay çalışabilmişti, 8 yıl onun için hayal'den öteydi. Ama karşısında ki adamın yaptığı işte oldukça profesyonel ve bilgili olması, bir an Sakura'nın bu adamdan bir kaç şey öğrenebileceği konusunda umutlandırmıştı...

Ağaçların arasında, mermer patikada yürümeye devam ederken Sakura iki geyşanın selamı ile gülümsedi ve aynı şekilde başı ile selam verip yürümeye devam etti. Sakura bu tarz şeylere alışıktı. Kane ise dikkatli gözlerle süzdü bu iki geyşayı ama kısa süre içerisinde aradıkları kişinin o olmadıklarını anlayınca tekrardan kabuğuna çekildi...

İhtişamlı malikanenin girişine varınca oldukça büyük bir kapı karşıladı Sakura'yı. İhtişamını bozmadan kapıya sadece ufak bir bakış attı, ardından gözlerini kapıyı açmak için yeltenen samuraya dikti. Bir süre süzdü hayran duyarcasına ardından bu ifadesini kapından içeriye girmek için hareketlenirken bozdu ve sakin bir şekilde kapıdan geçerken nazik samuraya başı ile selam verdi. Sonrasında dışı kadar içininde büyük olduğunu düşündüğü malikaneden içeriye girdi. Sakindi, en azından öyle gözüküyordu ama kalbi oldukça hızlı bir şekilde atıyordu...

Sadece bir kere bakmıştı bu ihtişamlı büyük salona, o kadar büyüktü ki salon Sakura kendini bir an çok küçük hissetti. Çalıştığı yerlerden çok daha büyük ve ihtişamlı olduğu kesindi bu malikanenin. Bir an merak etti Sakura, böyle bir eve sahip olan adamın asaletini, gücünü, fakat bu düşünmeyi oldukça kısa tutup Iori'nin konuşmasını dinledi. Her kelimesinde başı ile söylediklerini anlamışcasına salladı ve konuşma bitince, son bir kez daha kafasını öne doğru eğip:

"Şeref duyarız efendim..."

Başını kaldırdı konuşması bitince, ardından yürümeye devam etti. Salonun sağ kanadına doğru, Iori'yi takip eder adımlarla ilerliyordu. Salonu sağ kanada açılan kapıdan dışarı terk edecek iken, bir geyşa tarafından önleri kesildi. Geyşa, elinde nazikçe bir yastık tutuyordu ve Sakura samimi bir gülümseme ile karşılamıştı geyşayı. Geyşa ise, İori'den özür dileyip, eğilmişti. Ardından Iori'nin komutu üzerine geyşa yürümeye devam etmişti. Sakura, kadının yüzüne bakmakla meşgul olsa da Kane, son anda gölge olmaktan çıkıp bedeni ele almış ve geyşayı dikkatlice süzmüştü. Tokası, Amegakure sembolünü andırıyordu ve her bir çubuğun üzerinde yağmur damlaları motifi vardı. Kane, casusun bu olabileceğini düşündüren bakışlarla görev arkadaşına bakış attı. Ardından ise tekrardan gölgelere çekildi, beden Sakura oldu tekrardan...

Kane, emin değildi. Casusun bu olabileceğinden ama hem tokada ki motifler hemde kadının tavrı Kane'yi kuşkulandırmıştı. Zira kadın gerçek bir geyşa gibi değil, geyşa olmaya çalışan bir kadın gibi konuşmuştu. Kane, bu kusuru fark etmişti, o yüzden bu kadına dikkat edecekti. Ama ondan önce diğer geyşaları düşünecekti. En azından aynı tokaları onlarında takıp takmadığını öğrenmek istiyordu...

O sırada Sakura ise, Iori'nin ardından yürümeye devam ediyordu. Yüzünde halinden memnun olduğu bir gülümseme vardı, Iori-san'la tekrardan bir konuşma yapmak için biraz daha yakın yürüyordu ona, ama hâlâ arkasındaydı.

"Gelecek misafirler oldukça önemli olmalı. Zira geyşaların telaşını bakacak olursak..."

Bir soru değildi bu, Sakura gülümseyerek az önce ki Geyşa'nın telaşına vurgu yapmıştı sadece. Bu yolla Iori, Geyşa hakkında bir kaç bilgi de verebilirdi. En azından Kane sırf bu yüzden Iori'yi can kulağı ile dinliyordu...

[Raijin Sora]

Yavaş ve emin adımlarla ilerliyorduk. Görmek istediğim shinobi ile çok yakın bir zamanda tanışacaktım. Biraz heyecan, biraz gerginlik hissediyordum fakat bunu dışarı yansıtmıyordum. Bunu yapabilecek kadar soğukkanlı bir kişiydim. İnsan öldürmek için gereken soğukkanlılık bu gibi durumlarda da benim işime yarıyordu. Ben sessiz sakin ilerliyorken Kane İori ile sohbet etmeye başlamıştı. Ben ise sohbete uzaktan eşlik edecektim. Sadece hedefimi gerçekleştirecek türden sorularla ilgileniyordum.

İlerlerken Kane ile iori'yi dinliyordum. Baş kahyamız 8 yıldır burada çalışıyormuş. Az buz değil tam sekiz yıl, adam gerçekten oldukça sadık birisiydi. Sözlerinden bunu rahatlıkla anlayabilmiştim. Ortadan kaybolursa kesinlikle fark edilirdi hem de kısa bir sürede. İlerlerken gereksiz kişilerle muhattap olmaya da devam ediyorduk. Yaptıkları her hareket beni sinir ediyordu. Bu kadar nazik olmaya gerek yoktu.

İçeriye girdiğimizde ise bizi büyükçe bir salon bekliyordu. Duvardaki resimler odada dikkat çeken yegane eşyalardı. Belki de burası kısa bir gösteri yeriydi. Misafirleri etkilemek için yapılan uzun ve yorucu bir yol. Aklıma başka bir şey gelmiyordu. Etraftaki samuraylar ise hiç bir detayı atlamadıklarını gösteriyordu. Buradan sağlam çıkmak giderek zorlaşıyordu.

Nihayet asıl önemli kısma gelmiştik. Misafirleri ağırlayacağımız mekana, yani hedefimizle buluşacağımız o yere. Tekrardan bize ne yapmamız gerektiğini söylemişti. Masaları dizecek ve kısa bir ara verecektik. Sonrasında ise en önemli! konukları ağırlayacaktık. Hedefimiz de bu önemli misafirler arasındaydı.

Salonu tam terk edecekken sakarlık yapan bir kız ile karşılaşmıştık. Başta kıza pek dikkat etmemiştim diğer salaklara benzediğini düşünmüştüm ama dikkatlice incelediğimde ise onda farklı bir kaç şey olduğunu fark etmiştim. Tokası ve üzerindeki motifler acaba sorusunu sormama sebep olmuştu. Belki de bize kendini göstermek için böyle bir yola başvurmuştu. Galiba aradığımız geyşayı bulmuştuk ama emin olmadan adım atmayacaktım. Hayatım o kadar uzun değildi. Konuşma kısmını Kane'e bırakmıştım. Bu konularda benden daha iyi olduğu ortadaydı. Ben ise gözlemlemeye devam edecektim.

[GM - Naruto]

"Kendisi buralarda yeni. Bir kaç ay oldu. Kendisine bir şans tanıyıp misafirlerimize sunum yapması için izin verdik, yine de mazur görüyorum bu tarz hareketlerini." Açıklama yapma gereği hissetmiş olacak ki, sorunun özü yerine kızın sakarlığına odaklanıyor Iori. Bu tavrı biraz da kendi onuruna toz kondurmamak olarak yorumlanabilir. Her halükarda, işinize geliyor bu tavrı. Kızın yeni olması şüphelerinizi kabartıyor, onaylıyor.

Sağ kanada giriş yapıyorsunuz, bu kanat sağa doğru kıvrılıyor, salona 90 derece dik olarak. Uzunca bir koridor karşılıyor sizi. Sağ tarafınızda pencereler var, bahçeyi görebiliyorsunuz. Solunuzda ise çeşitli odalar var, kanadın ortasında ise üst kata açılan bir merdiven görüyorsunuz. Etrafta koşuşturan hizmetliler ve geyşalar dikkatinizi çekiyor. Ama hiçbiri o kız kadar sizi düşündürmüyor.

Koridorun sonuna doğru geniş bir kapıya geliyorsunuz. Çevrede herhangi bir samuray yok. Daha çok dışarısı, çatı ve salona odaklanmış durumdalar. Koca koridorda, salona yakın tarafta olmak üzere 1 tane samuray var hatta. Kapıyı Iori aralıyor ve geniş bir mutfak karşılıyor sizi. Tipik japon stilinde, yer ocakları nazikçe istiflenmiş, aletler temizlenmiş ve havlulara sarılmış, malzemeler yıkanmış ve istiflenmiş. İçeride 4 tane aşçı görüyorsunuz. Kısa boylu ve inceler, saçları sıfır numaraya vurulmuş, kafalarında da şef şapkası takmaktalar. "Bunlar Meshiryou kardeşler. Kendileri Toyone şehrindeki en prestijli aşçılardır. Kendileri sizlere bu akşamın sunumlarını açıklayacaklar, ardından diğer hizmetliler ile beraber masaları donatmaya başlayacaksınız. Size özellikle ilgi göstermemin sebebi, konuklarımızı ağırlarken baş misafirlerimize kişisel olarak ilgilenecek olmanız. O yüzden lütfen birbirinizi tanıyın. İyi geceler."

Laflarını bitirdikten sonra Iori kapıya yöneliyor, yapacak başka işleri var gibi. 4 kardeş de bir anlığına size dönüp selam veriyorlar, ardından işlerine devam ediyorlar. Kardeşlerden boyu diğerlerine göre bir kaç santim daha uzun olan size doğru dönüp "Selamlar gençler. Biraz bekleyin, ilk partiyi çıkaralım, ardından sizlere genel koordinasyon hakkında bilgi vereceğiz. O zamana kadar mutfağa alışın." diyor.

5 dakika kadar kendi aranızda konuşma şansınız var. Mutfaktaki sesler onların sizleri duymaması için yeterli düzeyde.

Kapalı konu

Haritayı hazırlayamadım, sizi de bekletmek istemedim. Bir sonraki tur kesin atacağım, söz!

[Raijin Sora]

Köyden ayrıldığımızdan beri istediğim şeyleri yapamıyordum. Etrafta beni izleyen gözler olunca rahat edemiyor ve öldürme hissimi tatmin edemiyordum. Önce şu garip gözlü Jounin sonrasında ise baş kahya. Bütün bunlara katlanmak zorundaydım çünkü bu sabrın arkasında büyük bir ziyafet yatıyordu. Etraf kan gölüne dönecekti. Bu ya bu gece olacaktı ya da sonrasında.

Kız hakkındaki şüphelerim ise oldukça pekişmişti. Baş kahyanın böyle bir açıklama gereği duyması kendine toz kondurmamak istemesindendi galiba. Fakat istemeyerek de olsa bu kızın aradığımız kız olduğu konusunda bize yardım etmişti. Sonra tekrar görüşeceğimize emindim. O zamana kadar kendi görevimizi yapıp olabildiğince bilgi elde etmeliydik.

Koridorda ilerlerken bu binadaki en korumasız yer olduğunu görmüştüm. Koridorun başındaki samurayı halledersek fazla ses çıkarmadan işimizi halledebilirdik. Diğer yerlerde ise ortalığı ayağa kaldırmamız kesin gibiydi. Yani adamı öldüreceksek bunu bu koridor gibi sakin bir yerde yapmalıydık. Yürüyüşümüz bitmiş ve mutfağa ulaşmıştık. Mutfakta Meshiryou kardeşler bizi karşılamıştı. Oldukça ünlü olmalılar baksanıza bizim baş kahya bile onları övüyor. Aşçılarla bizi tanıştırdıktan sonra İori kendi işlerini yapmak için aramızdan ayrılmıştı. ''İyi geceler'' diyip biraz daha nazik olmaya çalışacaktım. Sonunda rahat bir nefes alacaktık. Tekrardan önemli misafirlerle ilgileneceğimizi de hatırlatmıştı. İori gittikten sonra Kane ilse baş başa kalmıştık. Artık konuşma vaktiydi her ne kadar sevmesem de.

Kane'e dönüp soğuk yüz ifademle aklımdan geçenleri söyleyecektim bu göreve niye çıktığımı bilmiyordu. Adamı öldürmek için burada değildim. Onunla konuşacak ve eğer kafa yapım uyarsa ona katılmaya çalışacaktım. Soğuk ve kararlı bir ses tonuyla ''Kane bu göreve Fukuda'yı öldürmek için çıkmadım. Eğer bana güvenerek buraya geldiysen çok geç olmadan burayı terk et ve köye geri dön. Shunsen Fukuda ile konuşup ona katılmayı deneyeceğim. Eğer bir terslik olursa da öleceğim büyük ihtimalle. En azından bunu bilmeye hakkın var. '' diyecek ve soğuk yüz ifademle Kane'in cevabını bekleyecektim. Vereceği cevaba göre de konuşmamız şekillenecekti. Bakalım bu yüzün altında neler yatıyordu. Asi bir ruh mu yoksa sadık bir köpek mi?

[Benjiro Kane]

Kane istediğini almıştı. Sakura ise sadece gülümsemiş ve yürümesine devam etmişti. Sağa doğru kıvrılan uzunca bir koridoru karşısında görünce Sakura, süzdü sadece. Ardından gözlerini sağ tarafında bulunan pencerelere dikti ve o ihtişamlı bahçeye bir kez daha göz attı. Sol tarafında ki odalar pek ilgisini çekmemişti doğrusu. Sonrasında tekrardan hizmetliler ve geyşalar çıkıvermişti ortaya. Kane, geyşalar ile artık pek ilgilenmese de hizmetlileri dikkatli bir şekilde süzmüştü. Zira davranışlarını zihnine kazıyıp, onlar gibi davranacaktı.

Koridorun sonunda onları karşılayan geniş bir kapı vardı. Alışagelen kapı koruyucuları samuraylar bu sefer burada yoktu. Kapıyı aralayan Iori'nin ardından girecekti içeri. Büyük mutfak görmüştü ama böyle geniş bir mutfak gördüğünü hatırlamıyordu. Ama şaşırmamıştı da doğrusu zira bu köşk'ün farklı olduğunu anlamıştı çoktan, sadece bu kadar zenginliğe anlam veremiyordu... Mutfağı gözlemledi bir kaç dakika. Tertemiz aletler havlulara sarılmıştı, malzemeler yıkanmış ve istiflenmişti de. Sakura, tipik Japon stili mutfağı yeteri kadar süzdükten sonra gözlerini dört aşçıya çevirmişti. Sıfıra vurulmuş saçları, kafalarında ki şef şapkaları ilk dikkatini çekti. Kısa boylu ve ince yapıları, Sakura'ya bir kaç arkadaşını anımsattı. Ayrıca genelde aşçılar kilolu olur tezini de bir çırpıda yıktı bu dört aşçı.

Ardından Iori'nin konuşmasını dinledi. Önemli ve nam salmış aşçılar oldukları belliydi, zaten böyle bir köşkte hizmet edecek aşçılarda bu seviyeden aşağı olamazdı. Pek şaşırmamıştı yani Sakura...

"İyi geceler efendim."

Dedi bulunduğu konumu terk eden Iori'ye. Ardından onlara selam veren aşçılara aynı şekilde selam verip, aralarında ki en uzun Aşçının konuşmasını dinledi. Söylediklerini başı ile onayladı ve mutfağa alışmak için dört gözle etrafı süzmeye başladı. O sırada Kane, fırsatı sezdi ve Sakura'yı gölgelere atıp, o anlamsız soğuk bakışlarını görev arkadaşına dikti. Önce söylediklerini dinledi, ardından gözlerini Sora'dan çekti. Anlamsız bir iç çekti, sorusuna bir süre cevap vermeden sadece anlamsızca baktı Sora'nın gözlerine, ardından:

"Yoluma çıkarsan sende ölürsün..."

[GM - Naruto]

Kapalı konu

Kusura bakmayın, bu sefer de teknik sebeplerden ötürü harita gecikti.

Kane laflarını bitirdiği anda, Meshiryou'lardan en büyük olduğu belli olan eleman tekrar lafa giriyor, çevredeki sese karşın biraz bağırarak, kendini duyurmak istercesine; "Buyrun. Burada masada gördüğünüz herşey önemli misafirlemiz için. Masayı donatmaya başlayabilirsiniz. Siz bunları götürün, gelene kadar diğerleri de çıkmış olur."

Kaliteli olduğu belli olan sushi ve sashimi tabakları dikkatinizi çekiyor. Pişmiş yılan balıklı olanlar ise en mükemmelleri. Miso çanakları, lapa pirinç ve soya sosları da sizleri mest etmekte.

Servisleri asilce yapabilecek kadar düstur bilginiz var, çok dikkat çekmeyeceğinizi düşünüyorsunuz. Ki muhtemelen çekmezsiniz, garip bir kaç hareket yapmazsanız. Milletin kafasında soru işareti bırakmamak adına, aranızdaki ufak tartışmayı bir kenara bırakıyor ve servise başlıyorsunuz.

Asilce ve güzelce yemekleri salona götürüyorsunuz. Beş dakika önce boş olan salon, şu anda masalarla ve pahalı minderlerle kaplı. Orta alan ise açık, muhtemelen dansçılar için ayrılmış. Dikkatinizi çeken geyşayı salonda göremiyorsunuz ayrıca. Olabildiğince, elinizden geldiğince düsturunuzu bozmadan yemekleri dizmeye başlıyorsunuz. Bir kaç parti taşıdıktan sonra, tekrar mutfakta bir 5 dakkalık aranız oluyor.

[Raijin Sora]

Kane, benim yeni rakibimdi. Söylediklerimden sonra söylediği söz beni sinirlendirmemiş aksine beni mutlu etmişti. Gözündeki soğukluğu fark etmiştim çünkü aynı benim gibi bakıyordu. Bu çocuk galiba beni anlayacak kişilerden birisiydi. Peki onunla konuşmaya niyetim var mıydı tabii ki hayır. Ben kendi kendime yeten birisiyim. Kimseyle arkadaşlık etmem kimseye güvenmem ve kafama eseni yaparım. Bunları yaparken beni yadırgamayacak bir takım arkadaşı ve sensei de benim işlerimi oldukça kararlaştırır. Fukuda ile anlaşabileceğimi düşünüyordum ama Kane verdiği tepkiden dolayı artık bu plan yatmış gibiydi. Kane ona saldrırsa ne dersem diyeyim beni de öldürecektir. O yüzden plana sadık kalacak ve Fukuda'yı öldürmeye odaklanacaktım.

İçimdeki alev giderek büyüyordu. Giderek sona yaklaşıyorduk. Mutfaktaki bazı yemekler hazırlanmıştı. Hemen kamufle işimizi yapıp aşçılarımızın dediğini yapmıştık. Yemekleri mutfaktan alıp misafir odasına yerleştirmiş ve dikkat çekmemiştik. Salonda gözlerim geyşayı arıyordu ama etrafta gözükmüyordu muhtemelen onun bizi bulması gerekiyordu. Yemekleri yerleştirirken gereken özeni göstermiş ve kendimizi açığa çıkartmamıştık. Sanırım içeri sızma işimiz oldukça iyi gidiyordu peki savaş kısmı. Asıl önemli olan kısım orasıydı belki de şans da bize orada gerekiyordu.

Birkaç partinin ardından yine soluklanma fırsatımız olmuştu. Yani Kane ile baş başa kalmıştık. Planımız üzerinde konuşmamıştık ve benim konuşmaya hiç niyetim yoktu. Ben pata küte dalan birisiydim ve plan nedir bilmezdim. Fakat şu anda plansız bir şekilde saldırırsak sonumuzun ne olacağını az çok tahmin ediyordum. Kane ile de konuşmaya hiç niyetim yoktu. Kendine bu kadar güveniyorsa bir planı vardır elbette. Yoksa diğer kendini beğenmiş shinobiler gibi hiç bir şey öngörmeden Fukuda'ya dalmazdı. Eğer öyle bir şey yaparsa zaten ölmeyi hak ediyor demektir. Beş dakika içinde planı varsa bana anlatır ve ben de ona katılırım ama yoksa işte o zaman sıkıntımız büyük demektir.