[Kusa] Baskın

[Kazuko Mifune]

Ben tam Osui'yle pis pis laflar ederken bir güzel kız çıkıvermişti karşımıza. Hemen konuya girip bir şeyler anlatmaya başlayınca içimden ''Bu ne şiddet bu ne celal!'' diye bağırasım gelse de kızlara saygım olduğundan sakin bir şekilde dinlemeye başlamıştım. Normal bir zaman olsa kadına yavşamaya çalışacağımı itiraf etmem gerek. Fakat konu ceset olunca işler değişiyor. Yapacak bir şey yok anlayacağınız.


İsminin Tonita Ema olduğunu ve 7 tane cesetin olduğunu öğrendikten sonra bize bir sorumuzun olup olmadığını sormuştu bu 1.70 boyundaki kız arkadaş. Benim şu anlık bu konular hakkında sorum olmasa da içimden bir ses kötü şeyler olacakmış gibi hissetiriyordu beni. Şu lanet erkek güzelini bulup bir güzel pataklayasım gelmişti şu an. Ulan insafsız herif, niye öldürürsün ki insanları? Psikopatların bile öldürmek için sebepleri oluyor. Çizgi Romandaki Jokerius hariç o bambaşka biri.

Her neyse sorumuzun olmadığına göre ilerleyebiliriz dicektim de Sora arkadaşımız bir soru yöneltti. Biraz garip bir soru ama cevap verilir mi bilemem. Büyük ihtimal bizim nur yüzlü bebeyle daşak geçicek kadın.

[Darai Osui]

"Kakanın tadı hiç güzel değildir Mifune-san. Bir kere denemiştim ordan biliyorum. Ama istersen elime yapabilirsin hem oraya giderken oynayıp vakit geçirecek, hemde temiz suratın yüzüne atacak bir şeyim daha olur." Kaka ile oynamak... Aklına Bakuhatsuyu getirmişti Osui'nin. Az daha ölüyordu onun yüzünden. O yüzden kaka ile oynamak deyince biraz durmuştu Osui. Durduğu bir saniye ağzındaki sümüğü bile unutmuştu pislik şinobi. Ardından da Grubun yanına yavaş yavaş gelen şinobiyi fark etmiş ve ona yönelmişti zaten.

Bakuhatsuyu hatırladığı o bi saniyelik kısmı atlatıp yanlarına gelen kadına baktıktan sonra Osui ne diyeceğini şaşırmıştı. Kadının güzelliği karşılığında ağzındaki sümüğü yanlışlıkla yutuvermişti selamını verirken. Kadının yüzünün ve ses tonunun güzelliğine kendini o kadar kaptırmıştı ki kurduğu cümlelerin anlamlarına zar zor konsantre oluyordu.

Fakat dinleyebildiği ve takip edebildiği kadarıyla cinayetlerin nedeni hakkında fikir yürütmüştü kendince pislik şinobi. Peşlerinde oldukları adam çok güzel ve temiz yüzlüydü, mekan ise kaka yapmak için çok iyi bir mekandı. Parçaları kafasındaki şekliyle birleştirmek kolaydı Osui için.

Şimdi sırada bunu Tomita Ema'ya söylemek vardı. Kızın güzelliği karşısında bu kısım oldukça zordu Osui için. En nihayetinde yüzü kızarmış şekilde konuşmaya başlamıştı. "Şeyy... Tomita-san, düşündümde acaba cesetler biraz kirli olabilir mi? Benim gibi. Gerçi benim kadar olamaz ama." cümlesinin sonunda da onu biraz aptal gibi gösterecek bir kahkaha atmıştı. her ne kadar sonradan son cümlesi ve gülmesi yüzünden pişman olsada iş işten çoktan geçmişti.

out: kızın resmini alabilir miyim

[GM - Naruto]

Ema’nın önderliğinde ilk cesedin olduğu noktaya doğru ilerlemeye başladığınızda, ilk soruyu soran kişi Sora oluyor. Onun sorduğu soruya karşılık şaşırmış bir ifade ile bakan Ema’nın yüzündeki o şaşkınlık ifadesi birkaç saniyelik alıklığa sebep oluyor. Ema üst dudağını dili ile hızlıca ıslattıktan sonra “Cesetlerin konumlarına bakarak katilin hareketini izleyebilmek mümkün değil gibi. Yani ilk ceset ileride, bir diğeri geride, öbürü bambaşka bir yerde olabiliyor. Daha öncede dediğim gibi, cesetler arası bir lokasyon kurmak mümkün değil görünüyor.” diyor sanki her bir kelimeyi özenle seçiyormuş gibi. Kısa bir süre sonra ise “Ancak cesetlerin ısılarına bakarak hareket edebileceğimizi düşündüm. Bu saçma gibi durabilir ama cesetlerin ısıları bize hareket izini gösterebilir diye düşündüm. Tabi bu çok net bir sonuç vermeyecek bir hareketti, fakat şu kadarını söyleyebilirim, şu an gittiğimiz ceset en sıcak olanı.” diyor. Bu noktadan sonra sanki cümlelerini sindirmeniz için size süre veren Ema “Cesetler nasıl öldü dersek…” diyor ve bir kez daha üst dudağını ıslatıyor. Bu noktada bu hareketin herhangi bir anlam içerdiğini düşünmek bile gelmiyor içinizden. Tabi Mifune’nin aklından bazı fesatlıklar geçiyor olsa da, içinde bulunduğunuz durumun önemi sebebi ile bu fesatlıklarını görev sonuna kadar erteliyor. Tam bu anda da Ema bir kez daha söze giriyor ve “Bu biraz saçma ve zorlama gibi olabilir, ancak bir rivayet vardır. Belki sizin de kulağınıza çalınmış bir rivayet… Söylenen odur ki, gezgin keşişlerden bir tanesi insan üstü bir özellik kazanmış ve “Ruh Kıran” olarak adlandırdığı bir teknik bulmuş. Bu teknik öyle farklı bir teknikmiş ki, Ruh Kıran ile darbe yiyen insanlar orada ölüyor, ancak vücutlarında hiçbir deformasyon olmuyormuş. Ruh Kıran canlının ruhuna vurulan darbelerden oluşuyormuş.” diyor her ne kadar bir rivayet olduğunu söylese de sesinde gizleyemediği bir hayranlıkla. Ancak bu durumu fark etmesi ile birden gülümseyen Ema “Tabi bunun olacağını hiç sanmıyorum.” diyor kendini bile inandıramayacak bir ifade şekli ile.

Yaptığı bu açıklamaların ardından Osui’nin sorusu ile az önceki hayranlığından kurtulan Ema “Hayır, cesetlerde herhangi ekstra bir kirlilik olduğunu söyleyemem. Sadece toprak izleri, hepsi o.” diyerek konuşmasını bitiriyor. Kısa bir süre sonra da bahsettiği cesedin yanına varıyorsunuz.

Kafanızda Ema’nın söyledikleri hala sıcaklığını korurken, onun bahsetmediği bir durumla karşılaşıyorsunuz. Aslında bunu doğrudan Ema’nın yüzündeki dehşet ifadesi ile anlamanız mümkün oluyor. Oldukça şaşırmış olan Ema gözlerini cesetten ayıramazken, siz de cesede bakıyorsunuz ve Ema’nın neye şaşırmış olduğunu anlıyorsunuz. Ema’nın bahsettiğine göre cesette hiçbir iz olmamasına rağmen, karşınızda durmakta olan erkek cesedinin yüzünün tamamen soyulmuş olduğunu görmek, biraz midenizin kalkmasına sebep oluyor. Kim olduğunun yüzüne bakılarak teşhis edilemeyeceği ortada olan adama karşı sempati duyan tek kişi Osui oluyor. Herkes bu görüntü karşısında iğrenme hissini duyarken, Osui kendisinden beklendiği gibi büyük bir hayranlıkla cesedin suratına bakıyor.

Ema kendini toplayabildiği anda “Bu… İncelediğimde olmayan bir şey…” diyebiliyor sadece ve hemen ardından cesedin üzerindeki kıyafetleri yavaşça soyuyor. Erkeğin cinsel organını bile açıkta bırakacak şekilde soyarken hiçbir çekingen tavrı olmayan Ema size dönerek “Bakın, vücudunda hiçbir iz yok.” diyor. Cesede baktığınızda gerçekten de hiçbir darp izinin olmadığını görüyorsunuz. Tam bu esnada Ema cesedin soyulmuş yüzüne parmağını götürüyor ve işaret parmağını yavaşça cesedin kafasına sürdükten sonra eline bakıyor. Elindeki çok az kan pıhtısını size gösterirken de “Buradaki kan kurumuş. Ancak hala daha taze. Katil çok uzakta olamaz!” diyor büyük bir tiksinti, ancak yine de belli belirsiz bir heyecanla. Ema’nın bu heyecanı yavaşça Osui’ye geçerken, o da elini doğruca cesedin kafa kısmına götürüyor ve neredeyse tüm avucunu sertçe cesedin soyulmuş kafasına bastırıyor. Tüm eli kan dolan Osui mutlu bir ifade ile Ema’ya bakarken, bir yandan da elini yalamaya başlıyor. Ancak bunu bir psikopatınki gibi değil, şekerini yalayan çocuğun mutluluğunda yapıyor. Bu hali de Ema’nın yüzünde iğrenme ifadesini oluşturuyor. Bakışlarını hızla Osui’den ayıran Ema yalvaran gözlerle bir Mifune’ye bir Sora’ya bakarken, sanki Osui’nin iğrençliğini sonlandırmanız için size yalvarıyor.
Tomita Ema

[Kazuko Mifune]

Ema isimli bayanla birlikte ilk cesedin olduğu ilerlemeye başlamıştık. Hala sessizliğimi koruduğumu söyleyebilirdim. Çünkü işlerin ciddiye gideceğini hissediyordum. İçimde çok büyük bir kuşku ve kalbimde aşırı dozda hızlı bir kalp atışı sesi yankılanıyordu. Korku muydu? Bu duygunun adı. Peki ya neyden korkuyordun Mifune? Bu adamdan mı? Yoksa kendinden mi? Hiç bir fikrimin olduğunu söylemeyerek Ema'yı dinlemeye devam ediyordum. Ema'nın anlattıklarına göre, cesetlerin hiçbir yerinde izlerin olmadığı ve cesetlerin topraktan başka birşey kokmadığını öğrenmiştik. Sora'nın sorduğu soruya da düşündüğüm gibi olumsuz bir cevap vermişti, fakat düşündüğümden fazla ince bir şekilde demişti bu sözleri. Bu kız gerçekten hoşuma gitmeye başladı, kimsenin kalbini kırmasını istemeyen bir kıza benziyordu. İyi kalpli birine... Eski dostuma benziyordu anlıyacağınız. Her neyse eski konulara girmeye lüzum yok. İşimize devam edelim.

Şu an ki açıklamalara göre ''Ruh Kıran'' denilen tekniği duyduktan sonra göz kapaklarım koskoca olmuştu. Bu teknik düşündüğümüzden de tehlikeli gibiydi. Ema'ya doğru dönerek konuşmaya başlayacaktım, ama bir anlık duraksamayla sözcükler ağzımda takılı kalmıştı. Çünkü bu sözleri söylemek için doğru zaman olduğunu düşünmüyor gibiydim. Hala bir şeyler öğrenmemiz, hatta cesetlere bir göz atmamız bile gerekiyordu. Cesetlerde bir şey olmadığını bilsek bile belki de kan dolaşımları ne zaman öldüğünü ve onu öldüren kişinin nerde olduğuyla alakalı bilgiler verebilirdi bize.

Cesete doğru bir göz atmaya başlamışken Ema'nın yüzündeki şaşkınlığı gördükten sonra bir anlığına duraksamıştım. Ema'nın gözleri fal taşı gibi açılmıştı her halde. Bana öyle de gelebiliyor olabilirdi, ama şaşırdığına yüzde yüz emindim. Zira bu kadar garip bir şekilde bakmasının bir sebebi olmalıydı. Ema'nın baktığı cesete doğru gözlerimi dikmeye başladığımda bunun bir erkek ve yüzünün soyulmuş olduğunu fark ediyordum. İlk irkilip katanama sarılırken sonradan bu insanın ölü olduğunu anlayınca elimi katanamdan çekiyordum. Biraz midem bulansa da sonradan yavaş yavaş alışmaya başlamıştım bu yüze. Lakin benim durumum iyiyken Osui'nin durumu benden de daha da iyi gibiydi. Bir pislik yapacağını gözlerinden sezebiliyordum. Hadi bakalım hayırlısı...

Ema'nın bir anlık şokundan sonra incelediğinde olmayan bir şey olduğunda yavaş ve şaşırmış bir şekilde söylediğini işitiyordum. Bunları duyunca düşmanın yakında olmasıyla alakalı kuşkularım daha da artıyordu.. Derken Ema'nın cesedi cinsel organına kadar soyduğu izliyordum. Buna ilk şaşırsam da bunun vücudunda başka yara olabileceğiyle alakalı iyi bir araştırma olacağını düşünmeye başlamıştım. Baktıktan sonra önceden söylediği cesetlerin üzerinde hiçbir şekilde iz olmadığını görmüştük. Bunları sezerken bizden hızlı davranan Ema, cesedin soyulmuş yüzüne parmağını götürüp bir damla kan pıhtısını bize göstermeye başlamıştı. Kanın kuruduğunu, fakat kanın hala taze olduğunu ve düşüncemi doğrulayarak katilin çok uzakta olmayacağını söyledikten sonra göğsüm iyice geriliyor. Bu sefer soğukkanlılığımı korumuyorum ve konuşmaya başlıyorum. ''O zaman şu adiyi bulup öldürdükleri insanların kanlarını yerde bırakmayalım.''

Sözlerimden sonra Osui'nin garip davranışı izlemeye başlıyordum. Pisliğin teki olan Osui, yeniden kendini göstererek adamın suratındaki kanı alarak yalamaya başlıyordu. Ema onu korkmuşcasına onu izliyordu ve sanki onu durdurmamız için bize garip bir bakış atıyordu. Bende Osui'ye dönerek, ''Osui! Ne bok yiyorsun sen?! İşimiz var, şu an göreve odaklanmalıyız. Şu lanet takıntını görev sonuna sakla!'' diye kükremeye başlamıştım. Osui'nin bana saygısı olduğunu ve sözlerimi dinleyeceğini düşündüğümden gayet net bir şekilde konuşmuştum.

''Hadi şu psikopatı yakayalım!''

[Midori Sora]

Ema ile beraber cesedin yanına giderken sormuştum sorumu. Tabi karşımdaki kız alık alık bakmaya başlamıştı. Ah biliyorum yakışıklıyım ama bu kadar aptallaşmana gerek yok. Bir kaç saniye içerisinde normale dönerek bir lokasyon kurmanın mümkün olmadığından tekrar bahsetmeye başlamıştı. Ulan bu cani 2 ileri 1 geri falan mı yapıyor? Sen nasıl lokasyon kuramıyoruz diyorsun? Koskoca Kusagakure doğru dürüst adam göndermedi mi buraya ? Ah , doğru. Bizi gönderdiler. Sanırım bir çeşit lokasyon kurup cani herifin gittiği yönü bulup onu yakalaması gereken kişiler bizleriz. İnsan Chuunin olunca daha az görev alacağını düşünüyor ama nedense görev sayısı arttı. Neyse Jounin olup daha az görev alma şansına erişmeliyim. Hımm evet, jounin olursam bir kaç genini eğitip yan gelip yatarım. Oh kebap iş.

İkinci soruma gelince ise Ema dudağını ıslatarak konuşmaya başlıyor. Sanırım ilk sorumu cevaplarken de böyle yaptı. Acaba bu hareketin belli bir nedeni var mı? Babam doğa filozofudur ama psikolojiden bihaber değildir. Bana da bir şeyler anlatmışlığı vardır. Bu konuda çok bilgili olmasam da Ema'nın bir savunma mekanizması olarak bu hareketi yaptığını düşünüyorum. Adamların nasıl izsiz bir şekilde öldüğünü bize bir rivayet ile açıklamaya uğraşıyordu. Ruh kıran : İzsiz darbeler, ruha vuran yumruklar. Hiç inandırıcı gelmiyordu kulağa. Bir çeşit genjutsunun etkisiyle kalpleri durdurulmuş olabilirdi veya beyinleri pelteye çevrilerek hiç bir şey düşünemeyen pırasalara çevrilebilirlerdi. Genjutsu disiplinleri sağı solu belli olmayan tekniklerdi sonuçta. Hımm belki benim elektriğimle de bu çeşit bir şey yapılabilirdi. Adamın kafasına çok ince ama demirden bir çeşit iğne geçirebilirsek beynini direk kızartabilirim. iz niyetine ise elektriğin o güzel dalgaları ve ağaç motifleri yerine sadece ufacık bir iğne deliği kalırdı. Bir ara deneyebilirim. Şimdi görev vakti.

Cesedin yanına vardığımız da ise Ema'nın aksini iddia etmesine rağmen gayet hasarlı bir ceset görüyordum. Yüzü tamamen soyulmuş gibiydi. Biraz mide bulandırıcı bir görüntüydü ama üstün chuunin eğitimlerim sayesinde çok da etkilenmiyordum. En azından işime kanalize olabilecek kadar iyiydim. Cesedin kıyafetlerini hiç bir çekince belirtisi göstermeden soyan Ema bize hiç bir iz olmadığını söylemişti. Evet kafası dışında adam bu sabah koşarken görebileceğiniz gibiydi. Gayet normal. Ema kanın hale taze olduğundan falan bahsediyordu. Avımız buralarda olabilirdi. Çok uzaklaşamazdı öyle değil mi? Ve sanırım geri dönmüştü. Eserine bakmaya gelmişti.

Osui bir anda adamın kafasını yalamaya başlamıştı. Yemin ediyorum lolipop gibi yalamaya niyetliydi ama elindeki kanı yalıyordu şimdilik. Ulan dur be adam bir şeyler düşünmeye çalışıyoruz şurada. Osui git başka yerde yap onu , cesede daha fazla dokunma. Ben sana bir şeyler ayarlarım görev sonunda. Belki amcamın manda çiftliğine bakmak istersin. Ahırı yıllardır temizlenmemiştir. Bu arada katilimiz eserine bir göz atmış gibi duruyor. Tekrar gelme ihtimaline karşılık şu cesede Ikazuchiwana no Jutsu yapayım. Yerel halk zaten cesetlere dokunmaz . Sizinkilere de söyleyin dokunmasınlar ve buraya bir nöbetçi diksinler.Mümkünse 6 metre içinde olmasın. Daha sonra civarda ufak bir devriye gezeriz. Adamımız geri dönerse ona ufak bir süprizimiz olur.

[GM - Naruto]

Sora cesedin üzerine tekniğini uyguluyor ve Ema da onun direktiflerini garipsemiş gibi görünse de yerine getireceğini belirtiyor. Bu kısa mevzunun ardında da ormanın içine harekete geçiyorsunuz. Cesedi merkez alacak şekilde dairesel bir ilerleme belirliyor ve bu güzergah üzerindeki ilerleme esnasında da etrafınızdaki en ufak bir detaya bile dikkat ediyorsunuz. Fakat adımlarınızın sayısı yirmiyi geçmezken, karşınızda birden Ema çıkıveriyor. Cesedin başında öylece duran Ema sizi görünce birden şaşırıyor ve “Bu kadar çabuk döneceğinizi beklemiyordum.” diyor. Siz de kafanızdaki güzergahı tam olarak uygulayamadığınızı düşünürken tekrar ilerlemeye başlıyorsunuz. Ne var ki yine yirmi adım kadar sonra bir kez daha Ema ile karşılaşıyorsunuz! Ema yine size dönerken “Bu kadar çabuk döneceğinizi beklemiyordum.” diyor az önceki ile aynı şekilde. Hepinizin kafası karışırken, Ema’nın aynı tepkiyi, aynı şekilde vermiş olması hepinizin kafasına yer ediyor. Bir şeylerin ters gittiğini biliyor olsanız bile, bir kez daha güzergah üzerinde ilerlemeye karar veriyorsunuz. Ancak yine yirmi adım kadar sonra bir kez daha Ema karşınıza çıkıyor! Bu sefer de bir öncekiler gibi “Bu kadar çabuk döneceğinizi beklemiyordum.” dediği anda artık bir şeylerin ters gittiğinden tam anlamı ile emin oluyorsunuz.

Kapalı konu

Darai Osui ilk pasiflik uyarısını almıştır.

[Darai Osui]

Çıkarımı yanlıştı Osui'nin. Düşündüğü şey ile uzaktan yakından alakası yok gibi görünüyordu cinayetlerin. Yani en azından dinleyebildiği kadarıyla öyle görünüyordu. cesetler temizdi. Yani bu olayın düşündüğü gibi olmadığı çıkarımı yapabilirdi. Buna sevinsemi üzülse mi sevinse mi bilememişti Osui. Cinayetleri çözemediği için üzülmüştü ama bu cinayetlerin potansiyel hedefinde kendisinin de olmadığı için rahatlamıştı. Hele ki Ema'nın anlattığı "Ruh Kıran"dan sonra.

Osui kendi içinde üzüleceğinin mi yoksa rahatlayacağının mı çekişmesini yaşarken Ema'nın bahsettiği ilk yere varmışlardı bile. İlk dikkat çeken şey Ema'nın değişen yüz ifadesi olmuştu Osui için dehşete kapılmış ve birazda iğrenmiş yüz ifadesi Osui'yi mutlu ediyordu fakat bu sefer bunun nedeni ilk defa pislik şinobinin kendisi değildi. bu defa bunun nedeni yedeki cesetti. Cesetin Ema'nın daha önce anlattığından farklı olarak yüzü soyulmuştu. Ve bOsui için mükemmel görünüyordu.

Osui zaten br cesetle oynamak istiyordu. Bu gördüğü onun için piyangoyu kazanmak gibi birşeydi. Artık Osui'nin kafasında hiç bir şey kalmamıştı onu gördükten sonra. Ne Ema, ne görev, ne de Ema'nın cesedi soyması. Hiçbir şey düşünmüyordu o an Osui. Sadece bu gördüklerini ve ona nasıl dokunacağını. Cesedi soymasnın hemen ardından Ema'nın cesede dokunması da Osui'ye istedği fırsatı vermişti. Hiç bir saniye bile kaybetmeden cesedin oraya fırlamış ve Ema'nın yaptığı konuşmanın bir kelimesini bile dinlemeden elini cesedin yüzünün olması gereken yere bastırmıştı.

Adeta transa geçmişti o anda Osui. Elini çektikten sonra da önce bir erkese göstermiş sonrada hemencecik ağzıma yapıştırmıştı. Elini hem yalıyor hem emiyordu. elindeki zaten var olan kirler ile birleşen yarı pıhtılaşmış kanın tadı Osui'yi dünyadan git gide daha da uzaklaştırıyordu. Kanı ağzına aldığında Toprak yada ne olduğunu bilmediği başka parçalar dilinin üstünde yuvarlanıyor ve Osui'yi mest ediyodu.

Onu yeniden bu dünyaya dndüren şeyler ise "Bok" ve "Ahır" kelimeleriydi. Ardından gördüğü şey takımının gitmeye hazır olduğuydu ve onları öylece terk edemezdi. Onlarla beraber gidiyordu ama gitmeden önce bir kere daha eline batırmıştı cesetin yüzünün olması gereken yere.

Elindeki tatlısını yalayarak giderken zamanın ne çabuk geçtiğini anlayamamıştı Osui. yada en azından o öyle düşünüyordu. Bu olay birkaç kere daha tekrar edince işin içinde bir iş olduğu belli olmuştu. İşin içinde bir iş olduğu belli olmuştu ama pislik şinobi bunu çözmek ile uğraşmak istemiyordu. "Yeter" diyecekti takımdakilere ve yeniden unutamadığı hatta unutmak istemediği cesetin başına gidip elini yaraya daldıracaktı.

out: sınavlarım vardı ve bu rpnin öylesine sınav düşünürken aradan çıkan bir rp olmasını istemedim. Beklettiğim herkesten özür diliyorum ve pasiflik süresini biraz geniş tutan gm'e teşekkür ediyorum.

[Midori Sora]

Ema direktiflerimi garipsemiş görünse de itiraz etmeden kabul etmeye yanaşmıştı. Elektriksel mührümü cesedin yüzeyine uygulayarak gelmesi muhtemel olan düşmanlarımıza karşı hazırlığımı yapmıştım. Sonuçta katiller her zaman maktullerin yanına gelirlerdi değil mi? Sineği çeken et gibiydi onlar için kurbanları. Çoğu zaman böyle olurdu. Arada sırada istisnalar çıkardı ama bu çekimin gücüne dayanabilen gerçekten az insan olurdu.

Mühürleme işlemi tamamlandığında yani tuzak kurulduğunda yola çıkmaya hazırdık. Cesedi merkez alacak bir şekilde daire düzeninde dönmeye karar vermiştik. Bu sayede belli bir alanı taramış olacaktık. Yola çıkar çıkmaz etraftaki en ufak olayı bile farkedecek düzeye gelmiştik. Bunu daha önce de yapmıştık. Nöbet gibi bir şeydi bizim için. Çocukluğumuzun geçtiği ormanlarda bir nöbet daha. 20 adım atamamışken Ema ile karşılaşmıştık. Sanırım başladığımız yöne dönmüştük kaybolup. Çok garip, bu ormanlarda kolay kolay kaybolmazdı bizim Shinobiler. Hadi ben çevreyi inceliyordum yönümüzü kim belirliyordu ? Neyse dedik yürümeye başladık. Ulan 20 adım atamadan ema ile karşılaşmıştık. Bir önceki seferde olduğu gibi aynı tepkileri vermişti Ema. Ulan kesin bir pislik var. Ama 3. defa aynı yere aynı şekilde aynı tepkilerle gidince Genjutsu etkisinde olduğumuz iyice anlaşılmıştı. Ben 2.sinde anlamıştım da hadi ne olur ne olmaz diyerek yoluma devam etmiştim. Ama bu sefer sondu gerçekten. Bu jutsunun etkilerinden kurtulmak için çakrayı bi' kapayıp açabilirdim ama yüksek dereceli genjutsu tekniklerinde bunu uygulamak çok da etkili olmazdı. Belki şöyle okkalı bir dayak yemek ya da bir tekniğe maruz kalmak kurtarabilirdi bizi. Tam Mifuneye sağlam bir yumruk çakıp onu ayıltacaktım ki Osui'nin bezginlik dolu haykırışı kulaklarımda yankılandı. Cesede doğru koşuyordu. Yapma bizi patlatacaksın diye bağırıp onu tutma dürtümü zar zor engellemiştim. O bizi belki de bu genjutsunun etkisinden kurtarabilecek bir hamle yapıyordu. Bilmeden de olsa işimizi görebilirdi.

[GM - Naruto]

Bir şeylerin ters gittiğini tam olarak anladığınız anda, ilk harekete geçen Osui oluyor. Büyük bir bıkkınlıkla bağırmasının ardından, doğruca cesede doğru harekete geçiyor. Cesedin yüzündeki kanların cezp ediciliği ile başı dönmüş olan Osui’yi durdurmak için Sora bir hamle yapmayı düşünse de, sonrasında kafasındaki düşünce ile bundan vazgeçerek belki de Osui’yi ateşe atıyor. Osui hiçbir şeyi önemsemeden Ema’nın yanına doğru ilerliyor ve cesetle arasındaki mesafe 5 metreye düştüğü anda, ceset üzerindeki bir işaret ufak bir parlama ile kıvılcımlar çıkarmaya başlıyor. Bu kıvılcımların oluşmasından bir saniye sonrasında ise büyük bir patlama meydana geliyor! Dışarıda bu patlamayı gören Sora ve Mifune’nin görüş açısı hemen hemen sıfıra düşerken, içeriden Osui’nin bağırışını duydukları an, özellikle Sora yanlış bir karar verdiğini fark ediyor.

Patlamanın oluşması ile birlikte Osui’nin eli havada kalıyor ve birden vücudunu yoğun bir alev kaplayıveriyor! Alev ön tarafını ciddi bir şekilde yakmayı başarırken, Osui birden Bakuhatsu’yu ve onunla yaşadıklarını anımsıyor! Tıpkı onun gibi Sora’nın da kendisine ihanet ettiğini düşünen Osui, alevlerin içinden kendini zar zor dışarı atmayı başarırken, eski yanıkları ile birleşen yeni yanıklarının kendisini her zamankinden daha çirkin gösterdiğini fark ediyor. Her ne kadar normalde bu duruma belki de sevinecek olsa da, çektiği acı ile kendini yere bırakıyor.

Osui’nin oluşan patlamadan kendisini kurtarması ile özellikle Sora allak bullak oluyor. Her ne kadar niyeti bu olmasa da takım arkadaşına verdiği zararı görünce, kendi kendine küfretmeye başlıyor. Ancak alevlerin ve siyah dumanların arasından bir eli ile ağzını kapatan Ema’yı gördüklerinde, durumun beklediklerinden daha kötü olduğunu anlıyor. Kıyafetinin ön kısmı yok olmuş olan Ema’nın göğüs uçlarının birazı net bir şekilde görülebiliyor. Bunun yanında alnının sağ tarafında ise derisi erimiş gibi bir yara gözünüze çarpıyor. Zar zor öksürebilen Ema’nın kollarında da ufak yanık izleri görseniz de, özellikle alnındaki yara gözünüze korkutucu görünüyor. Ema kendisini Osui’nin biraz yanına bırakırken derin derin nefes alıp vermeye çalışıyor.

Kapalı konu

Kazuko Mifune ilk pasiflik uyarısını almıştır.

[Darai Osui]

Pislik şinobinin amacı sadece eğlenmekti. Sadece bu zaman da değil. O zamanda da amacı yine aynıydı. Onun doğasında vardı bu zira. İnsanları gıcık edecek, onları iğrendirecek ne varsa yapıyordu. Bu onun sevgisini ifade ediş biçimiydi.yaptığı şeyin yanlış olduğunu da düşünmüyordu. Zaten yanlış da değildi. Kim arkadaşının omzuna burnunu silince arkadaşının gösterdiği tepkiden eğlenmez ki? Sadece Osui bunu biraz abartılı yapıyordu ve durmak nedir bilmiyordu. İlk ve o zaman için tek arkadaşı Bakuhatsu Taiyou ile olan o olay da bunun yüzünden olmuştu.

Bu sefer Osui'yi kurtaracak Yamada-san da yoktu etrafta. Tek başınaydı pislik şinobi. Diğer sözde takım arkadaşlarının ona yapdım edeceğini hiç düşünmüyordu. Osui gibi pislik birine kim yardım ederdi ki? Anca Yamada-san gibi kişiler. Yani tek başınaydı Osui. Alevlerin içinden kendini zorla kurtarmaya çlışıyordu. Zo olduğunu biliyordu ama hiç yardım etmeye kalkışan kimse yoktu ona. Tıpkı Bakuhatsu'dan öncesi ve sonrası gibi yine tek başınaydı.

Kendini yanmayan bir yere attığında ise çok fazla acıçekiyordu. Vücudunun her yeri yanık içinde ve çok kötü gözüküyordu (bunu kötü değil iyi olarak algılayın) fakat çok fazla acı çekiyordu. Acısını dindirmek için tüm dikkatini toplamaya çalışarak "Hedoro No Jutsu" yapacakt Kusagakure'nin pislik şinobisi. İlk defa bu jutsuyu çamur ile oynamaktan başka bir iş için kullanacaktı. Kustuğu çamuru yaralarına bastırıp acısının biraz olsun dinmesini umuyordu. Çamurun tenine değmesiyle gelecek psikolojik rahatlama da cabası...

Bunu yaparken de kimseye tek kelime etmeyecekti 'Arkadaş'larını kırmamak için.

out1: ne mübarek jutsuymuş arkadaş her yerde yapıyorum
out2: ne yaptığımı biliyorum acı yüzünden jutsuyu yapamazsam sıkıntı yok