[Ame] Olay Yeri İlk Müdahale

[Higan Masshi]

"Very few of us are what we seem"
IN MEMORY OF AGATHA MARY CLARISSA MILLER CHRISTIE MOLLOWAN (1890 - 1976)

Bir cinayeti nasıl çözersiniz? Eh, bu iş için eğitilmiş olup olmamanız pek önemli değil. Ben de, bu konuda spesifik bir eğitim almadım, ama işte buradayım; olası dedektiflik kariyerime referans kasıyorum! Tekrar soruyorum, bir cinayeti nasıl çözersiniz? İpuçlarını birleştirerek, onları anlamlandırmaya mı çalışırsınız? İstatistikleri kullanarak, en muhtemel (ve sıkıcı) tahminleri mi yaparsınız? Maktulün özellikleri ve geçmişine göre, onun kimi öldüreceğini mi öğrenirsiniz? Şimdi, tüm bunları unutun. Jounin gelmeden önce, maktulün yakınları mekanı basmadan önce... Takribi olarak bir saatim var. Belki de yarım saat!.. Şimdi, tekrar soruyorum. Teknik analiz gerektiren verileri, kurbanın özgeçmişiyle ilgili verileri ve hatta istatistikleri bile kullanmadan... Sayılı dakikalar kala, bir davayı nasıl çözerdin?

Cesedin elleri kesilmişti. Katananın ise, tutacağına yakın tarafı, kanlanmıştı. Niye? Yakın mesafeden, katana ile, öldürülmüştü. Belki refleks olarak, katana bedenine iyice saplanmadan, onu tutmaya çalışmıştır. Belki de, saplandıktan sonra, aldığı darbe ile onu çıkarmaya çalışmıştır. Ölen adamın son düşüncesi... Heh! Kim bilir neydi? Kim bilir, o son an... O son saniyede, ne olmuştu, ne hissetmişti. Ölümü merak ettiğim yoktu, sadece... Sadece o son düşünceler, katili biliyordu. Ben bilmiyordum!

Devam ettim incelemeye, ipuçlarını kovalamaya... Daha hiçbir şey bitmemişti ki? Bir sürü ipucu olabilirdi! Aklıma gelen ilk -potansiyel- ipucunu kovaladım, katilin nerede olduğu... Tam bulunduğum noktada, maktulün burnunun dibindeydi. Nasıl birisiydi şu katil? Sırtında Katana'sı, bir shinobi kadar sessiz ayakları ile... Her yerde kanıtlar bırakarak cinayet işliyordu? Adamın dibine kadar gelerek, Katana'yı saplamıştı. Fakat hangi shinobi, bu noktadan sonra, tuvalete giderdi ki? Hayır, doğru soru bu değil! Hangi shinobi, ayaklarının iz bıraktığının bilincinde olmazdı ki? Gizlilik, kimilerimiz yaptığımız mesleğin düzenine aykırı olsa da, shinobiliğin temel şartlarından biriydi. Ninjalık... Eğer katana taşıyan, sessiz ayaklarla rakibine yaklaşan adam shinobi değilse... Neydi?

Sonuç çıkaramamıştım. Neyse, daha oyun bitmedi ki? Tuvalet vardı sırada! Diğer iki cengavere takılmadan, ki onlar da kendi çaplarında yardımcı olmaya çabalıyorlardı, tuvalete doğru ilerledim. Kulpta, bir elin bıraktığı, kan lekesi... Bizim ölü adamın da eli kesilmişti? Ölü haliyle kalkıp, tuvalete mi gitmişti?

'İmkansız olanı ele, Masshi. Geriye kalan her şey için, aklını imkansız aç!'

Kulptaki kan izine dokunmadan, dikkatlice, kapıyı açtım. Işıklar kapalı... Daima ışıklar kapalı oluyordu, şu evde... Neden? Daha sonuca ulaşmak için çok erken, çok erken, çok!

Ufacık evin, artık imkansız boyutlarında ufak olan, tuvaletine varmıştık. Sıradan bir tuvalet... Aynadaki kan izi hariç! Giderlerinde kan biriken duş hariç! Tekrar düşünelim. Katana ile rakibimin kalbini deldim. Yüzüme ve göğsüme, kan sıçramış olmalı. Hadi ama, tüm cinayet dizilerinde; bir yerlere kan sıçrıyor. Katana ile birinin kalbini deştiğimizde, tüm dedektiflik dizilerindeki gerizekâlıların çözebileceği bir şeyler vermiş oluruz... Tüm suratımızın ve göğsümüzün kan ile kaplandığı bir şey vermiş oluruz. Hatta belki de, ELLERİMİZ bile kana bulanmalıydı.

Hepsi bu kadar... Tüm bulduğum ipuçları bu kadar. Cevap, oralarda bir yerlerde olmalı...

Gerisin geriye çıktım, tek odaya geri döndüm. Gözlerimi kapattım. Düşündüm. Çok az vaktimin kaldığını hissediyordum. Birileri gelecek ve benim yerime çözecekti. Düşünelim. Sıfır anında... Adam, göğsünden, Katana ile öldürülmüştü. Bunu devriyeler farketmişti. Devriyeler genellikle, bir kaç kişilik ekiplerden oluşuyodu. Muhtemelen, Musashi ve arkadaşı olayı görmüştü. Musashi kalmış, diğeri ise yardım çağırmaya gitmişti. Peki nasıl? İçerisine hiç 'dokunmamış' olmaları gerekiyordu. Prosedür böyleydi, biz birazcık içine sıçmış olsak da... IŞIKLAR KAPALIYDI! Musashi ve arkadaşı, kapalı ışıklara rağmen, göğsünde katana ile duran adamı nasıl görmüşlerdi? Belki de hiç bir zaman, 'arkadaşı' olmamıştı. Sadece Musashi'ydi? Adamın çığlık atmaya bile vakti olmamış olmalıydı. Çığlık atsa, onu ve katili suç üstü yakalarlardı. Ama yo hayır, karanlık odadaki adamı görmüşler ve içeriye girmişlerdi. PEKİ İÇERİYE NASIL GİRMİŞLERDİ? Amegakure'de daima yağmur olurdu. Daima karanlık olurdu. Odaların ışıkları daima yanmalıydı, eğer içerileride birileri varsa. Camlar ise sıkı sıkıya kapalı olmalıydı. Musashi ve ekibi, nasıl içeri girmişti? Eğer kapıdan girdiyseler, cesedi nasıl gördüler? Eğer camdan gördülerse, camı kırmadan, içeri nasıl girdiler? Muhtemelen açık olan ışıkları, neden kapattılar?

İlerle, ilerle... İmkansızı ele ve ilerle.

Katana olay yerindeydi. Ama saçma sapan ipuçları vardı. Katana'yı olay yerinde bırakmak? Kandırmaktan çok, vakit yokmuş gibi görünüyor. Kanlı bir katanayı temizlemek mi? Kanlı ayak izlerini temizlemek mi? Kanlı el izlerini temizlemek mi? Hoş, bunu hiç düşünmemiştim. Eğer üstümüz başımız kan içinde kalıyorsa, duvara kadar soktuğumuz katana ve dolayısıyla bizim ellerimiz de kanlanmış olmalı. Katilin elleri de... Her neyse! Katili anlayabiliyorum. Benim gibi, onun da az vakti olmuş olmalıydı. Katana'yı geride bıraktı, ayak izlerini örtecek vakti yoktu. En kesin ayrıntıyı ortadan kaldırdı, kendi üstündeki kan lekelerini... Duşa girdi ve üstünü başını yıkadı. Amegakure'de daima görüş açısı kötüdür. Karanlıkta, ıslak kıyafetleri ve yıkamaya rağmen kalan kan lekelerini GÖREMEYİZ. Hele hele, üstünde YAĞMURLUK varsa?

"Katil kesinlikle planlamamış. Adam evinde ölmüş. İki ihtimal var... Birincisi, planlanarak; tamamen bizi kandırmak için bırakılan ipuçları. İkincisi ise, tamamen hazırlıksız işlenilen cinayet. Katil öfke krizi yada daha farklı bir moda girdi. Peki, kapıda niye hasar yok? Camdan girecek değil ya. EVET! CAMDAN GİRECEK DEĞİL YA? Musashi, daima yağmur yağan eve nasıl girdi? Camları kapalı olmalıydı. Işıklar açık olmalıydı. Ancak, üstündeki kan lekelerini yıkayıp, bunları yağmurluğuyla kapatmaya çalışıp; her şeye karşı ışıkları da kapatmadıysa! İzleri kapatacak vakti yoktu. En büyük şeyleri kapattı ve biz gelince, ortamdan hemen, ayrıldı! Yada şöyle düşünün... Katil kapıdan girmediyse, nereden girdi? Kapıda bir hasar göremiyorum. Kapıya hasar vererek girse, ölü adam bunu duyar ve kapıya giderdi. Ama yo, hayır. O cama bakan duvarda ölmüştü. Camdan, metal platformlardan girmiş olmalılar. Zira platform ile ev, paralel. Evet... Tamamen yanılıyor olabilirim. Katilimiz...

Derince bir nefes aldım.

"Katil Musashi."

İzleyin youtube.com

[Ronin Shirou]

Anlamıyorum.. Ben bir yanlış mı yapıyorum ? Etrafımdaki shinobiler koşuşturuyor, biri delilleri inceliyor, biri de bir gizemi çözüyor. Ben ise bize verilen görev, yani oturup beklemeyi yapıyorum. Şimdi burada yanlışı yapan ben miyim ? Acaba kimse tarafından takılmamak, gözleri üzerime çekmemek benim neyime yarayacak, ya da onların gözleri kendi üzerlerine çekmesi onların neylerine yarayacak ? Belki de bir gizem çözülecek, bir komplo ortaya çıkacak. Ama hala anlamadığım tek bir durum var. Ben şuanda burada oturup bana söyleneni yaparak yanlış mı yapmış oluyorum ? Yoksa her şey normal, ve ortada bir durum yokken sadece uğraşıyorlar, ben ise oturarak doğru olanı mı yapıyorum ? Neden kimse beni takmıyor ? Kızgınım, üzgünüm. Ne diyebilirim ? Şimdi birden ortama atlayıp kendimi salak yerine düşürüp herkesin konsantresini bozmak yerine burada takılmalı mıyım, yoksa düşündüğüm şeyi mi yapmalıyım..

Herkes kendi aleminde, nerede kardeşlik, nerede saygı, şurada oturup bi' sigara yakabilirdik, nabıyonuz siz ? Katana ile ilgili soru sordum arkadaş, insan saygılı olur, bir cevaplar ! Haydi onu geç, bir fikir verdim sana, bir cevap ver ! Diğer çocuk delillere bakmak ile uğraşıyor zaten, bir şey yaptığı yok. Ben de öyle camın üstüne oturmuş mal mal dikiliyorum ! Aslında bir dalsam ortaya herkesin feleği şaşsa, ne güzel olur. Her neyse, oturup beklemek bana düşüyor. Lanet olsun, konuşacağım. "Öhm.." Hayır. Vazgeçtim, olmaz. Şu ortamı bozarsam herkesin sinirini de bozmuş olurum. Bir taşla iki kuşu vurmak yerine susup oturacağım. Bunu istemiyorum, ama gerektiğini de biliyorum. SUS ULAN SHIROU SUS !

Lavabodan anında çıkmıştı Masshi. Öyle hızlı konuştu ki, beş dakika içerisinde kavrayabildim. Titriyordum ama korku değildi bu. Gerçeklerin farkına varma duygusu gibi bir şey diyebiliriz. "Kesin bir yargıya varma hemen derim, ancak dediklerin mantıklı. Bize yönetimde bir devriye TAKIMININ bizi karşılayacağı, ve devralacağımız söylendi. Tek bir chuuninin bulunacağı söylenmedi. Ancak burada kötü bir durum var. Yönetimden burada beklememiz söylendi, belki bu görevi bozmak olacak, ama yargıların doğruysa içimizden birinin gidip yönetimi yada devriye ekibini, yada yetkili bir Jounin'i uyarması gerekmez mi ? Lanet olsun.. Çok mu fazla telaşlanıyorum ? Evet, bir önerisi olan ?"

[GM - Naruto]

Fujita: Mutfak olarak adlandırılan şey, yere konulan bir ocak ve ufak bir derin donducudan ibaret. Hemen yanda da ufak bir çöp kövası var. Çöp kovası hazır noodle paketleriyle dolu. Derin dondurucu ise kahvaltılık şeylerle ve sebzelerle dolu. Ocağın yanında yarım kalmış 2 tane noodle kâsesi görüyorsun ayrıca. Tazeler.

Genel: Tekrar bir şimşek çakıyor ve oda aydınlanıyor. Konuşmadan birbirinize bakıyorsunuz. Buraya siz geleli hemen hemen bir 15-20 dakika oluyor. Muhtemelen bir Jounin şu anda yoldadır. Biraz daha beklerseniz, görevinizi teslim edip Daichou binasına geri dönebilirsiniz. Ancak şu anda beklemekten başka bir seçiminiz yok gibi görünüyor.

[Higan Masshi]

Derin nefes...
Derin ama gerçekten derince bir nefes...
Ve dinle.

Musashi bir katil olabilir miydi? Kanıtları manipüle mi ediyordum, kendi ve sadece kendi gerçek doğrularım için? Kendi tatminim için? Bir Chuunin, durduk yerde, niye bir adamı göğsünden bıçaklasın ki? Aniden gelişmişti, feodal lordların bir tanrı olmadıklarını bildiğim gibi... Fakat kanıtlar tutarsızdı. Musashi neden, camdan girdiği evin ışıklarını kapatsın ki? İçeriyi nasıl görmüş olsun ki? Belki özel bir yetenek yada tekniğe sahipti... Gene de zor bir ihtimaldi. Devriyeler genelde, aşağıdaki insanları izler ve sorunlara müdahale ederlerdi. Bir ihtimal, 4. kattaki apartmanın içine bakmış olabilirlerdi. Evet, katil Musashi olmayabilirdi. Katilin kim olduğunu bilmek isterdim.

Hala da bilebilirdim gerçi... Evin içine dağılan yastıklar da neyin nesiydi? Adam bekardı herhalde. Tek başına mı yaşıyordu? Yanında yaşadığı kişi, kendisini 'katanalamış' olabilirdi. Fakat Katana'yı nereden bulmuştu? Evin bir köşesine asılı duruyor ihtimali, bu kadar zor muydu yani?

Tanrı, "Işık olsun" diye buyurdu ve ışık oldu.
Genesis (1.3)

Dakikalardır, kimsenin aklına, ışığı açmak gelmemiş miydi? Benim bile mi? Peh, acınası herifler bizi!.. Işığı açmamın bir zararı dokunmayacaktı, zaten birileri gelecekse; iki türlü de gelecekti. En azından, odada görmediğimiz detayları görme şansına nail olacaktık, o kadar.

Dikkatlice süzüldüm odada. Bir şeylerin üstüne basmadan, temlinlice, ışığı açacak düğmeyi aramaya başladım. Işığı açacaktım. Tanrının buyurduğu gibi... Ardından bizim cengaverlere bir göz atacaktım. Fujita mutfağa doğru yönelmiş olmalıydı. Belki o, bir ipucu keşfetmiştir. Shirou ise bir şeyler bulmaktan çok, görevi bitirmeye odaklanmıştı. Hoş. Hayatımızda kaç tane cinayeti çözmeye bu kadar yaklaşabilirdik ki? Belki de, onun da dediği gibi, yapmamalıydık. Güneşe fazla yaklaşacaktık ve İkarus gibi yanacaktık.

Pek bir şey yapmıyordu, şu Shirou, fakat haklıydı da. Musashi katil olmayabilirdi, şüpheliydi hepsi bu. Onu aramak için, görev yerimi terk edebilir miydim? Tabii ki! Fakat bunu yapmamalıydım. Emin olmadan, adamın nereye gittiğini bilmeden, Musashi'yi mi takip edecektim? Hayır. Gelen Jounin'i deliller hakkında bilgilendirecektim. Tüm övgüyü o adam alacaktı, fakat elden ne gelir? Kişisel tatmin, her zaman!

Evin içini araştırmaya başladım. Daha önce görmediğim detaylara odaklandım, bakmadığım ve önemsemediğim yerlere... Bu ölen adam kimdi? Niye öldürülmüştü? İpuçlarının bu soruları cevaplamasını umuyordum.

"Belki de katil Musashi değildir. Bu adamı, durduk yerde niye öldürmüş olsun ki? Beklemek en iyisi, sanırım."

Önemli olan yarışmaktı!

[Ronin Shirou]

Aslında büyük bir seçim şansımız vardı, ama burada bir şey belli idi. Bi' kere biliyoruz ki şu ana kadar düzgün bilgi vermiş olan Ame İstihbaratı bizi bir ekibin beklediği, ama bir adamın geldiği yanlışını yapamaz. Burada bir iş olduğu belli. Ama şu anda biz gidip de Musashi'yi takip edersek, görevimizden olacağız. Nasıl mı olacağız ? Çünkü belli ki Amegakure'nin olaydan haberi yok. Bir kişinin bizi karşılayıp yok oluşu, Amegakure'ye bu bildirilmemiştir büyük ihtimalle. Onlara bir ekibin geleceği bildirilmiştir, onlar işin içinde olan oyunu bilmedikleri için biz de şu anda bu oyunun peşinden gidersek resmiyette olan görevimizin kurallarını ihlal edip çok saçma bir hareket yapmış olacağız.

-Ama..-

Ya Musashi gider, bir cinayet daha işler ise ? Ya bu cinayetler artarsa ? Ya köyün içinde bir köstebek varsa ? Ya bu köyü yok etmeye çalışıyorsa ? Biz şimdi, sırf bir iki kuralı yerine getirelim diye köyümüzü feda mı edeceğiz ? Köyümüzün bize verdiği görevi yerine getirmek mi, köyün yok olmasını önlemek mi.. Bu sefer de bu noktada kalıyoruz işte. Biz şu anda beklerken onun devriyeye dönüp dönmediğini bilmiyoruz, belki de lideri var, ona gitti ve durumu bildirdi. Belki de o bir ajan !

-Ama..-

Belli bir durum yok. Sorun da burada ya. Belli bir durum olmadığı için şu anda kural ihlali yaparsak bunu boşuna yapıyor da olabiliriz, ama ben inanıyorum bir durum olduğuna. Masshi'nin yaptığı o tespitler.. Akıllı çocuk belli. Ancak hala.. Hala emin olamıyoruz. Ne karışık bir durumdur, anlamadım gerçekten de. Köy mü, köy görevi mi. Ama bu söz ancak Masshi'nin tespiti doğruysa haklı bir sözdür. Lanet- hayır. Lanet okumak bir işe yaramıyor. Zaten oturuyorum, bu ikisi bir şeyler ile uğraşıyorlar, ben kıçımı yaslamış oturuyorum. Ben de mi yapsam bir şeyler ?

O sırada sesini duydum Masshi'nin. Hemen cevabı da yapıştırdım. "Bak, bu biraz saçma gelebilir ama ya haklı isen ? Ayrıca durduk yere olduğunu nereden biliyorsun ? Bu adam hakkında bir bilgin var mı ? Yada düşmanımızın kim olduğu hakkında ? Yoktur eminim. Demek ki yargıların doğru olabilir. Şu anda biz burayı terk edersek kural ihlali yapacağız, çünkü burada yönetim bir yanlış yapmadı, eğer bize bir komplo oynanıyorsa bunu uygulayan da Musashi'dir. Ame yönetimi neden ekip ile karşılaşacaksınız deyip de önümüze bir gizemli adam koysun ki ? Bunu yapmayacaklarına göre, bunu ayarlayan kişi Musashi'dir. Kural ihlali konusunu geçtik, şu anda belki de burayı terk etmezsek, ya da birimiz, ikimiz etmezse köyü tehlikeye atıyoruz. Tabii ki düşük bir ihtimal, ama aynı anda da büyük bir ihtimal. Terk edersek de ne olacak ? Bir durum çıkarsa gerekeni yapacağız, bunları anlattığımızda hem görevi tamamlayacağız, hem de Ame yönetiminden bize teşekkürler yağacak. Eğer ki düşüncen, düşüncemiz yanlış ise, iki taraftan da kaybedeceğiz. Boşuna burayı terk edip hem görevi tamamlayamamış olacağız, hem de boşuna Musashi adlı çocuğu korkutacağız. Birimiz bile gitse diğerlerimiz izin verdiği için hepimiz etki altında olacağız. Yani şu anda kendini feda etme gibi bir durum da yapılamaz. Bu laflarımı kısaca tekrarlamamı istersen, şöyle diyebiliriz. Gidersek köy kurtulur yada biz salak durumuna düşeriz, gitmezsek köy yıkılır yada görevi başarıyla tamamlarız. Seçim senin diyelim, Fujita'ya da topu atalım. Bakalım o ne diyecek."

[Morio Fujita]

Masshi'nin tahminlerinin büyük bir kısmına katılmıyordum. Musashi'nin katil olduğunu nasıl varabilir ki. Tabiki de çevrede ipucu niteliğinde yardımcı olabilecek unsurlar yerine cesedin kendisiyle ilgilenmesiydi. Bu mutfak bile denemeyecek yerde bulduğum noodle kaseleri ise cinayeti işleyen kişinin mutlaka evde bulunduğunu gösteriyordu, camdan girmesi gibi bir olayın saçma olacağını gösteriyordu. Yani camdan girmek falan filan bunların hepsi saçma geliyordu. Evet gördüğüm ipucu niteliğindeki bilgileri çevremdekilerle paylaşmıyordum. Çünkü bu olayı çözmek gibi bir şansımız. Musashi'nin bizle konuştuğu anda bitmişti. Ceset hakkında hiç bir kimlik bilgimiz yoktu.

Garip olan maktulün yakını sıfatını taşıyan kimse ortalıklarda gözükmemişti. Haberleri yoktu ya da yakını yoktu. İkinci şıkkın olması durumunda bu olay farklı bir boyut alabilirdi. Fakat görevimizin adında belli olduğu gibi cinayet teorileri üretmeyi bırakmalıydım. Olay yeri ilk müdahale. Olabildiğince açıktı fakat ben ve Masshi kendimizi bu dedektifçilik oyununa kaptırmış olmalıydık ki görevin amacından sapmıştık.

Shiro'nun en baştan beri dediği şey belki haklıydı. Tüm bu uğraşlarımızı gelicek Jounin rütbeli ada dinlemeyecekti bile. Fakat eğlenmek asıl olayım olmalıydı geçmişte büyük yaralar almış biri olarak. Pencerenin kenarına doğru yürüyüp içeri girdiğimiz andaki yerime ulaşacaktım. Masshi'nin sesini duymuştum, az önce dediği her şeyi yalanlar gibi konuşmuştu. Bir önceki konuşmasında katili ilan etmiş, şimdide o sadece bir şüpheli katil olduğundan emin olamayız diyordu. Konuşmam iyi olabilirdi, bulduğum ipuçlarını paylaşmam Masshi'nin daha mantıklı fikirler kurmasını sağlayabilirdi. Her an bir jouninin gelebileceği bu ortamda geç kalmış olurdu. Bu görev için güneş batıdan doğmaya başlamıştı bile. Doğuya ulaştığında, kıyamet koptuğunda bu görev de bitecekti. Olduğum yerde bekleyecek ve çevremdekileri izleyecektim. Zaten ıslak botlarımla bolca ayak izi bırakmıştım. Bu dakikadan sona konuşmayı da düşünmüyordum. Doğrudan bana bir soru sorulmadığı sürece konuşmak gibi bir niyetim yoktu

[GM - Naruto]

Out: Ronin, bir dahaki sefere, turunu rezerve edip yazmazsan sevinirim. Tur ve anlam karmaşası oluyor. Bu bağlamda, senin turunu, Fujita'dan sonra sayıyorum. Yani Fujita cama geçiyor, ardından Ronin konuşuyor. Bu şekilde devam ediniz.

Bir süre daha kendi aranızda konuşup, beklemeye başlıyorsunuz. O sırada, Masshi ışığı açıyor. Fujita, cesedin erkek olduğunu görüyor. Gözleriniz karanlığa alıştığından, ilk bir kaç saniye kamaşıyor, ardından eski haline dönüyor. Gözlemlediğiniz bir fark yok ortamda. Zaten farketmediğiniz herhangi bir şey farketmiyorsunuz. Kan kokan bu odada, beklemeye devam ediyorsunuz.

15 dakika kadar sonra, kapıya birisinin dokunduğunu hissediyorsunuz. Kapıda bulunan güvenlik mührü, kapıdan sökülüyor, havada süzülürken yanıp yokoluyor. Kapının kilidinden bir "tik" sesi duyuyorsunuz. Kapının kulpu çevriliyor. Ardından, içeri, gümüşi mavi renkte saçlarıyla, Ando giriyor.

Ando'yu tanıyorsunuz. Amegakure'nin Tokubetsu Jounin'lerinden biri. Kendisi, işkence ve sorgu uzmanı olarak biliniyor. Bayık ve sakin bakan gözleri, aşırı deredece alımlı ve sizinkilerle anında kenetleniyor odaya girerken. Üzerinde standart Amegakure üniforması var. Hepinize teker teker bakarak gülümsüyor. "Ne gece, değil mi?"

Ardından odaya girip içerisine göz gezdirmeye başlıyor. "Umarım cinayet mahaliini bozmadınız. Geldiğinizde ışıklar kapalımıydı, açıkmıydı?" Kendisi, sizden gayet yüksek bir rütbede bulunduğundan, cevap verme zorunluluğu hissediyorsunuz. Doğruyu söyleyip söylememek size kalmış tabii.

[GM - Naruto]

Hepiniz birer uyarı aldınız gençler. Normal olarak konuya devam edin.

[Ronin Shirou]

Out:Okulda temizlik vardı 2 gündür, zar zor yazdım son turu da kusura bakmayın, neyse aldık artık uyarıyı Ha bu arada, sadece söyleyesim geldi de, adım Shirou, Ronin soyadım Daha yeni geldim, kısa oldu, kusura bakmayın.
In:


Işık açılmıştı. Gözlerimi kıstım, ve konuştum. "Açmayaydın ya, gözler bozulacak." Kıkırdadım ve birden cesede baktım, yine içim kötü oldu, gülümsememi kestim ve cesedin gözlerine baktım. Ceset bir erkekti. Bunun bize ne kadar kanıt olarak yarayacağını bilmiyordum ama belki ileride bu bilgi de işimize yarayabilir diye düşündüm. Her neyse, o kadar konuştuktan sonra hala söylemem gereken bir şeyler olduğunu hissediyordum. Ve vardı da.

Sözlerim bitmemişti, devam etmem gerekiyordu. "Ha ayrıca-" Tam sözümü edecekken kapıdan bir ses geldi ve kapının kulpu açıldı. Gümüş saçlarıyla tatlılık saçan Ame'li hocamız Ando idi odaya giren. Bize birkaç laf etti, cevap verdim. "Emin olun ki öyle. Neler olduğunu anlatsak, ooho. Neyse." Hemencecik odaya göz gezdirdi ve tekrar konuştu kendisi. Ben de cevabını verdim. "Kapalıydı efendim." Belki de cevabı vermeden diğerlerine sormalıydım, ama sonuçta Ando hocaydı bu, yalan söylemek gibi bir nedenim de yoktu. İşkence ve sorgu uzmanı bile olsa, kandaşlarına bu kadar sert davranması oldukça saçma ve gereksiz gelmişti. Hemen ortalığı işkence odasına çevirmemek amacıyla konuştum. "Eee, daha daha nasılsınız ? Günler nasıl geçiyor sensei ?" Gülümsedim ve ortamdaki soğukluğu yok etmek istedim.

Farkettim de, Ando'yu ben tanıyor olsam da, ona hiç kendimi tanıttığımı hatırlamıyordum. Bu yüzden biraz bilgi versem iyi olabilirdi. "Ha bu arada, sizinle görüşmüş de olsak, adımı bile bildiğinizi sanmıyorum. Adım Shirou." dedim ve tekrar gülümsedim. Sonra da bizim diğer çocuklara döndüm. "Hadi beyler, kabalığa gerek yok, söyleyin bir iki şey."

[Morio Fujita]

Işığın aniden açılmasıyla gözlerimi kıstım. Birkaç dakika içinde gözlerimi yavaşça açtığımda hayal kırıklığına uğradım. Başarısızlıktan kaynaklanan bir şey değildi. Garip bir şekilde başarmaktan, doğru bilmekten dolayı. Ceset erkekti. Sürpriz olmamıştı bu durumdayken. Olay hakkında düşündüğüm her şey birbir eksik olan puzzelı tamamlıyor, resim daha da belli oluyordu. Bu kısımda da hayal kırıklığı devralıyordu. Kendimi dedektifçilik olayına bu kadar kaptırmasaydım bu sorunların hiç birini yaşamayacaktım.

Çok olmayan bir bekleyiş, ardından da kapın oradan gelen bir ses. Önce akraba ya da yakınları haber mi aldı diye düşünmüştüm. Ama kapıdaki kişinin görünüşüyle görevin sonuna geldiğimizi anlamıştım. Ame'nin güzeller güzeli, bir o kadarda korkunç jounini Ando-San. Güzellik bu kadının yaratılışında vardı. İçeri girdiği bayık gözlerini üzerimde hissedebiliyordum. Sıra olay mahalline geldiğinde işi bizim kadar sürmemişti. Masshi gibi sonuçtan sonuca da zıplamıyor sessiz kalıyordu. Ya bizim gibi geri zekalılar kadar uğraşmasına gerek yoktu ya da burayı incelemek için bolca zamanı vardı.

Ando, ardından da Shiro konuşmuşlardı. Konuşmalarımı başımla onaylar hareketler yapmıştım, taki Shiro pası bize atana kadar. Kendimi tanıtmam gerekiyordu. '' Benimki de Fujita '' şeklinde kısacası eklemiş ve Ando'yu izlemeye başlamıştım. Kendimi örnek alabileceğim kişiler arasında tutuyordum onu. Bu sonuca ise sorgulama işinde iyi olduğundan olmalıydı. Nede olsa zekanı iyi kullanman gereken bir durumdu bu.