[Ame] Zehirli Irmak

[GM - Naruto]

Görevde Bulunan Kişiler: Rangura Kenichi, Yashamaru, Kami Kaida Kane
Öngörülen Seviye: C Rank
Pasiflik Sınırı: 24 saat

Yubari-gawa Nehir kasabasına, 1 günlük yolculuğun ardından vardınız ve şu anda, ufak bir japon tipi handa dinlenmektesiniz, kişisel odalarınızda. Nehir kasabası fazla ufak değil, ancak aşırı sık bir yapılaşmaya sahip olduğundan dar bir görünüme sahip. evler genelde tek katlı. Çok şirin, sessiz, sakin, ancak Yağmur ülkesinin her noktası gibi aşırı derecede kasvetli bir havası var. Ancak insanların rahatlığı ve ortamın sessizliği bu kasveti biraz olsun almakta. Gündüzleri hep loş ve biraz sisli. Genelde dar sokaklarda kandil yakılmakta. İçinizi ferahlatan bir havası var buranın.



Kawagishi Haruka. Korumakla görevli olduğunuz bilir kişi. Kendisini köyde de pek görmezdiniz zaten, şu anda da pek sizinle konuşarak vakit geçirmemekte. 1 günlük yolculuğunuz boyunca, görev dışında ağzını açmadı, sizin ayaküstü muhabbetlerinize bile katılmadı. Kendisi 20'li yaşların ortasında, gayet deneyimli olduğunu düşündüğünüz birisi. Sırt çantasının yolculuk sırasında şangır şangır çıkarttığı sesler de zihninize kazınmış durumda. Size bilirkişinin bir Shinobi olmayacağı söylense de, kendisinin hiç zorluk çekmeden ağaçtan ağaca zıplayarak yol katedebildiğini gördünüz. Bu sizde şüphe uyandırmadı değil. Son dakika değişimi olabilir bir ihtimal.

Yataklarınızda uyanıyorsunuz sabahın köründe, kahvantınızı kendi odanızdaki kendi erzaklarınızla hallediyor ve ufak köyün, yine ufak meydanında buluşmak için odanızdan ayrılıyorsunuz. Haruka en son gelecek.

[Yashamaru]

Yeni bir gün, yeni bir görev. Amegakure'den bu sözlerle çıkmıştık. Bu görevde yine pek yabancılık ve yalnızlık çekmeyeceğimi düşünüyorum. Ev arkadaşlarımdan birisi olan Kane, bu görevde ortağımdı. Onu tanırım. Az çok nasıl biri olduğunu zaten ona bakarak çıkarabilirsiniz. Her zaman güler, duyguları ona gülmesini söylemese bile gülmek zorundadır. Çünkü bir nedenden ötürü yüz felci geçirmiştir ve suratı hep güler halde kalmıştır. Her ne kadar bunun kötü bir durum olduğunu düşünsem de, şimdiye kadar onun bu konuda şikayetçi olduğunu hiç görmedim. Belkide insanlara sürekli alaycı bir suratla bakmak hoşuna gidiyordur?

Görevde bize eşlik eden bir Amegakure chunini daha var. Şimdiye kadar hakkında tek bildiğim şey ismi oldu. Pek muhabbet etmeyi seven birisi değilim, bilirsiniz beni. Bu yüzden sadece sessiz bir şekilde yolumda yürüdüm bütün gün. Ara sıra Kane ile sıradan geyikler konuşmuş olsak bile çok fazla konuştuğumuz söylenemez. Görevimiz ise, bir kadına, bir suyu araştırması için eşlik etmek. Dışarıdan bakıldığında pek sıkıntılı bir görev değil gibi görünüyor. Bana sorarsanız, her zamanki gibi başımıza bir iş açılacaktır. Geçen görevimizde de bir cinayet işleyip ört bas etmiştik. Doğrusu hala nasıl bu kadar ucuz kurtulduğumuz konusunda endişelerim var. Ancak dostlarımın yanında olduğumdan artık daha da eminim. Yubo beni satmadı! Kane'e bu hakkında hiç bir şey söylemedik. Ama müsait bir zamanda onunda öğrenmesi yararımıza olacaktır diye düşünüyorum.

Yaklaşık 1 günlük yorucu olmayan bir seyahatle Yubari - Gawa kasabasına vardık. Akşam vakitlerinde vardığımız için dinlenme kararı aldık ve odalarımıza çekildik. Kasaba o kadar sakindi, sessizdi ki yemek, uyumak gibi şeyler haricinde sadece odamda oturup yanıma aldığım bir kitabı okumaya koyuldum. Fırsat bu fırsat kaçırılmaz değil mi? En azından bu güzide kitabı, görevin arasında bitirebilirim.

Şimdi ise yolculuğumuzun 2. günündeyiz. Sabah erken saatlerde kalktım ve yanıma aldığım yiyeceklerden tıkınıp, buluşma yerimize doğru harekete geçtim. Kasaba ne kadar sakin ve ufak olsa da, ilk defa geldiğim için karmaşık gelmişti gözüme. Meydanda buluşacaktık ancak meydanı acaba bulabilecek miyim? Sadece odamdan çıkacağım ve kasabanın meydanına doğru hareket edeceğim. Eğer meydanın nerede olduğunu bilmiyorsam birilerine sorabilirim.

[Rangura Kenichi]

Bir günlük yolculuğun ardından kasabaya varmışlardı. Diğer iki shinobi ile daha önce tanışmamıştı. Bu nedenle görevinin sahip olduğu tehlikenin yanı sıra yeni insanlar ile tanışmasına sebep olmasından dolayı sevinmişti. Takım arkadaşlarından birisi oldukça yüzsüzdü. Diğeri ise sürekli gülüyordu. Henüz yeni tanışmış olmalarından dolayı, bir ön yargı olsa gerek onları yin ve yang a benzetmişti. Kadını, bilirkişiyi oldukça çekici bulmuş ve "Tam bir afet." olarak tanımlamıştı.Boynunda biten kızıl saçları ve küçük göz bebeklerine sahip kızıl gözleri ile tam olarak Kenichi`nin tipiydi. Tabi ki şimdikinden bir kaç boy küçük olmasını yeğlerdi. Korktuğu gerçekler ile yüzleştiğindeyse tüm dünya ona "Umutsuz aşk!" diye bağırımıştı.

Kasabaya varmalarının ardından bir hana geçerek odalara dağılmışlardı. Hemen yatağa yatarak kendini sıkmak gibi düşüncesi yoktu. Adı gibi biliyordu ki hemen yatarsa etrafında sayısız defa dönecek ve sonucunda yatağında suratsız bir şekilde kalkacaktı. Bu nedenle evde sıkıldıkça gerçekleştirdiği standart çalışmasına başlamıştı. Vücut ağırlığıyla yapabilecekleri arasında en azından kendisini biraz daha yorması ve uykusunun daha erken gelebilmesi için vücut en zor hareket olduğunu düşündüğü amuda kalkarak şınav çekmeyi tercih etmişti. "1,2,3...20,21,22..." diyerek saydığı hareketi oldukça disiplinle gerçekleştiriyordu. Kasları yanmaya başlayana kadar da bu disiplini sürdürmüştü. En sonunda vücudunun yeterince ısındığını ve kaslarındaki keskin acıyı hissettiğinde hareketi bırakmıştı. Terlemek gibi bir tercihi yoktu. Acıyı atlattığında biraz daha beklemiş ve aynı eşiğe gelene kadar hareketi bir daha yapmayı sürdürmüştü. Sonrada yatmıştı.

Sabah olduğunda tüm gün ve gece harcadığı enerjinin her birini geri kazanmış hissediyordu. Aynı his yataktan ışınlanırcasına fırlamasına neden olmuştu. Fazla enerji üstünü zıplaya zıplaya giyinmesine neden olmuştu. Her daim yanında bir paket taşıdığı mısır gevreğiyle sütünü gizli bir silahmış gibi çıkarmıştı. Kahvaltısını ağzına doldurmuştu. Evet! Yemeğini bildiğiniz yılan gibi ağzına sokarak yutmaya çalışmıştı. Ara sıra öksürmek zorunda kalsa da pek başarısız olduğu söylenemezdi. Dişlerini fırçalayarak karnına oturmuş başka bir yemek ile koşar adım odadan çıkmış.

Han içinde çıkana kadar gördüğü herkese "Günaydın!" diyerek bağırmıştı. Bağırmasından korkan temizlik görevlileri olmuştu. Handan kurtulup sokağa daldığında ise koşarak buluşacakları köy meydanına doğru gitmeye başlamıştı. İşin aslı meydanın nerede olduğunu bilmiyordu. Ama evlerin yoğunlaştığı yere doğru gitmeye başlamıştı. Kafasında ise güzel bir atasözü vardı. "Sora sora gizli köyler bulunur."

[Kami Kaida Kane]

Kami-sama ev arkadaşıyla çıktığı görevden bu yana, daha doğrusu hana geldiğinden bu yana kokainini almamıştı. Sırf bu yüzden yolda fazla konuşmamıştı. Bu sebepten ötürü yatağından sinirli bir şekilde kalkmıştı. Elini yüzünü yıkama faslını geçerken aynada şöyle bir kendine baktı. Yüzünde hiç değiştiremediği bir gülümsemeyle kendine bakmaktaydı. ''Ne kadar da ihtişamlı ve mutheşemim değil mi Kami-sama!'' kendi kendine söylenirken çantasını hazırlamaya başlamıştı.

Kane'in bazı sıkıntıları vardı. Süper ego ve yüzündeki sinirsel hastalık. Tanrı kompleksi yüzünden insanlara aşağıdan bakıyor onları aşağılıyordu. Yüzündeki o sinir bozucu gülümseme ise insanların sinirlerini harap eden diğer bir etkendi. Dayak yese bile yüzündeki gülümsemeyi değiştiremiyordu. Ayrıca kendisine Kami-sama diye hitap edilmesini istiyordu. Ev arkadaşlarıyla kafa kafa geldiği bile olmuştur bu sebepten.

Çantasına gerekli şeyleri koyduktan sonra kokainin bulunduğu poşeti nazikçe çıkardı. Sehpanın üzerine nazikçe döktükten sonra üç çizik olacak şekilde ayırmıştı. Cebinden çıkardığı minik ve rulo şeklindeki parayla da son aşamayı tamamladı. Çiziklerin hepsini çektiğinde dünyayı farklı görmeye başlamıştı. Renkler farklılaşmış, tanrısal ihtişamına erişmişti. Son olarak sopasını sırtına asarak odadan ayrılmış ve buluşma yerine doğru yola çıkmıştı.

Meydanı rahatlıkla bulacağını düşünüyordu. Sonuçta o bir tanrıydı. Ve tüm ihtişamıyla yolda yürümekteydi. Ayrıca eşlik edecekleri kadın ağzını sulandırıyordu. Tanrısal penisini onun suratında hayal etmeden duramıyordu.

[GM - Naruto]

Önce Yashamaru geliyor ortama. Ardından Kenichi. En son Kane'yi görüyorsunuz. Meydanda birbirinize bakıp, laflıyorsunuz. Ancak Kane'de bir gariplik var. Yashamaru onun uyuşturucu bağımlısı olduğunu biliyor. Kenichi ise bir şeylerden şüphelenmiyor değil. Ayakta durmakta zorlanmakta, sağa sola seğirtiyor. Ağzından akan bir kaç damla salyayı elinin tersiyle siliyor ve elini donunun içine atıp taşşaklarını kaşımaya başlıyor, umarsızca. Suradındaki kalıcı gülümseme yüzünden zaten onunla çok fazla muhattap olmak istemiyorsunuz, Yashamaru da dahil. Oda arkadaşı olmasına rağmen kendisi aşırı derecede itici ve tehlikeli birisi. Krizlerinden biri tutarsa, onu bile tanımaz. Elini toplarından çekiyor Kane ardından, biraz kendine gelir gibi oluyor. Ancak hala uyuşturucunun etkisinde.

Haruka, çantasıyla ve cübbesiyle beraber geliyor. Kapüşonunu takmış, yüzündeki bıkkın ifade ile sizi selamlıyor. Kane'yi pas geçiyor. "Bir sıkıntı yoksa, nehre doğru ilerleyelim." Bir cevap vermeden yürümeye başlıyor. Onun emrindesiniz bir noktada, bunu pek hissettirmese de görevin amacı hatunu korumak ve emirlerine uymak, bir noktada. Bu yüzden pek bir şey söylemeden köyden uzaklaşmaya başlıyorsunuz. Etrafta yeni yeni uyanan insanları görmektesiniz, yeni güne başlayan. Sizi selamlıyorlar, siz de selamlarına karşılık veriyorsunuz.

Kane: Her bir adımında kafasına bir şeyler saplandığını hissediyor Kane. Keskin bir şey ile, beyni parça parça alınıyor sanki. Kafatası açılmışçasına haykırmak istiyor ancak kendini zor tutuyor. Ardından bu "şeyin" bir ses olduğunu çıkartabiliyor. Haruka'nın çantasından gelen şangırdama sesleri. Beynini yakacak cinsten şangırdama sesleri. Diğerlerine bakıyor, onlar sanki bu sesten keyif alıyorlar. Sanki Kane'nin her bir adımda zihnini yitirmesi hoşlarına gidiyor. Kane şimdilik kendini dizginleyebiliyor herhangi ters bir şey yapmamak için, ancak onun da bir sınırları var.

Diğerleri: Haruka'nın çantasından gelen bu sese çoktan alıştınız, sizi rahatsız etmiyor. Kane'de bir sıkıntı olduğunu farkedebiliyorsunuz ancak. Yashamaru, Yalnız ve içe kapanık olduğundan Kane ile ilgilenmeyecek, derdini sormayacak, bunu yoksayacak. Kenichi istediğini yapabilir.

[Kami Kaida Kane]

Kane'in kafası bir hoş olmaya başlamıştı. Kokaini almadığı zamanlar sinirli ve agresif olduğundan ötürü bu maddeyi alması gerekiyordu. Alışmıştı bir kere. Düşünülünce bu adamın nasıl ninja olduğunu sormamak elde değildi. Başarıları yine kafasının güzelliği ile elde etmişti. Tabi aslan payını stilindeki ustalığı kapıyordu. Bo sopası üzerindeki hakimiyeti tartışılmazdı. Kendini bu dalda rakipsiz görüyordu Kami-sama. Bu yüzden hiç bir şekilde yakın dövüşe girmekten çekinmiyordu.

Haruka geldiğinde Kane hariç herkese selam vermişti. Bu duruma siniri bozulmamıştı. O kadını sadece et parçası olarak görüyordu. Islak ve seksi bir et parçası. Hayali bile Kane'i azdırmaya yetiyordu. Yola koyulduklarında ise Kane'in beynine sancılar girmeye başlamıştı. Şişelerden gelen sesler beynine bir iğne gibi batmaktaydı. Çevresine bakındığında herkesin bundan hoşnut olduğunu görmüştü. O bir şizofrendi ve aklını her an yitirebilirdi. Ancak uyuşturucunun etkisinde olduğundan ruh hali bir hayli sakindi.

Yinede tehlikeli olduğu gerçeğini değiştirmez.

''Yashamaru. Kami-sama şu şişe seslerinin durmasını istiyor. Aksi taktirde ihtişamlı sikinin tadına bakacaksınız. Kami-sama böyle istiyor.''

[Rangura Kenichi]

Enerjik bir halde takımıyla tekrar buluşmuştu. Onlara ısınma çabasındayken quokka gibi yüzünde asılı kalmış gülümsemesini, akan salyaları ile kirleten herif yüzünden hissetiği garip bir acıma duygusu ile muhabbete son vermişti. Onun hakkında bir şeylerin ters olduğu gün gibi açıktı. Ancak henüz tanıştığı bu adama karşı bir ön yargı yaratarak saf olan düşüncelerini kirletmek istemiyordu. Bir şekilde onu daha fazla tanıyacaktı. En azından Kane bilincine daha fazla sahip olana kadar bu tanışmayı ertelemişti.

Olmayan muhabbetten koptuktan sonraysa arkasını dönerek elleri ceplerinde ıslık çalmaya başlamıştı. Gökyüzüne, toprağa, sağa sola bakıyordu. Haruka gelene kadarda aynı şekilde devam etmişti. Onun çekiciliği yüzündense yeri göğü delen bakışları sadece bir noktada toplanmıştı. Kadın önceki gün gibi bıkkın haldeydi. Sanki görevi kabul etmesi için sahip olduğu tek şeyi çalınmış ve şantaj uygulanmış bir insan görüntüsü sergiliyordu. Belki de bu sert ve katı mizahının kaynağı yaşadıklarının yüzüne vurmasıdır. Kim bilir...

Gelen emirle yola çıkmışlardı. Güler yüzle selam verdiği köylülerin sonrasında tutturdukları ritme alışmış olduğu ve şişe olduklarını düşündüğü şıngırdak şeylerle nehre yürümeye başlamışlardı. Çantadan gelen sesler yeni duyanları kesinlikle rahatsız edecek tipten seslerdi. Ancak dünden beri bunları çektiklerini düşünüldüğünde Kenichi artık bu ilginç melodiler için kendisine söylediği bir şarkı bile yazmıştı.

Temennisi araştırmanın hızla biterek görevin sorunsuz bir şekilde sonlanmasıydı. Ancak alıştıkları kasvetli havanın biraz ağır basmasından mıdır bilinmez, 2 tanesi tescilli ninja olan 3 tane garip kişinin içinde olduğunu hissediyordu. Özellikle Kane`nin yaydığı aura aralarında ki en yoğunuydu. Bu nedenle ilk ondan başlamaya karar vermiş ve "Kane! Dostum iyi olduğuna emin misin?" demişti.

[Yashamaru]

Herkes kısa süre içerisinde gelmişti buluşma noktasına. Kasabanın meydanını bulmak çokta zor olmamıştı. Sadece buralara aşina olmadığım için, içimde olan ufak bir paranoya idi bu. İlk ben gelmiştim ve işte o anda "Yoksa burası yanlış yer mi?" diye sormuştum kendime. Ancak herkesin bir arada olmasıyla herhangi bir sorun kalmamıştı.

Tekrar yola koyulmuştuk. Bu karanlık kasabanın, Amegakure'den tek farkı fazla sessiz olmasıydı. Ayrıca şirin, sakin, sessiz, güleryüzlü ve bir o kadarda sinir bozucu Yağmur ülkesi halkı bize el sallıyordu. Yüzlerindeki maskeleri bir indirseler, hepsi başımızda şeytan kesilir şüphem yok. Şunlara bir bakın, suratlarındaki gülümseme sadece bizim onların güvenlikleri için öleceğimizi düşünmelerinden dolayı var. Yani ben ölüyorum ve onlar mutlu oluyorlar. Peh... Ne kadar saçma bir dünya!

Şeytan demişken bizim Çakma Kami, bana seslenmişti. Kasabanın huzurlu havasını bozan ikinci etken, şu kadının taşıdığı çantadan gelen garip şişe sesleriydi. Bütün gün kitap okuyup, sessizliğin tadını çıkardıktan sonra, insanlar, şişeler ve Kane'in sesi bana neredeyse batıyordu. Söylediklerini o an umursamamıştım. Duymuştum ancak kafam başka dünyalarda olduğu için ne dediğini dahi anlamamıştım. Yinede bir şeyler söylemem gerekiyordu galiba. Ne kadar da yorucu bir iş değil mi? Ancak 3. adam beni kurtarmıştı. Aslında bir başkasının işime burnunu sokması hiç hoş değil. Ancak sessizliğimi bozmama gerek kalmadığı için sessiz kalmaya devam edeceğim. Huzur, sessizliktedir!

[GM - Naruto]

Kane uyuşturucunun etkisindeyken sakin falan değil, böyle bir durum oluşmuyor. Hatta Yashamaru'nun onu takmaması yüzünden daha da fazla sinirlenmeye başlıyor. Yashamaru'ya bu tur ters bir şeyler söylemek, kızmak zorunda, buna uygun bir RP yapmalı Kane. Şangırdama sesleri, git gide beynini aşıp vücudunun her yerine batan iğneleri andıran bir hal alıyor Kane için. Etraf kararıyor ve uzağı görememeye başlıyor. İnleyerek başını tutuyor hatta, cebinden kalan son ufacık kokain poşetini çıkarıp acımasızca açıyor, salyalarını akıtarak burnundan yukarı gönderiyor. Üstüne poşeti yalıyor. Poşeti yalarkenki çıkardığı ses, psikopatça. Kenichi olayı kavrıyor, Kane bir madde bağımlısı.

Ayrıca Kane'nin farketmediği bir şey var, bu onun son dozuydu. Geri kalan paketler evinde, zulasında. Ev de buradan 1 günlük mesafede. Eğer dozunu alamadan görevi tamamlayamazsanız çığrından çıkacak. Bunu Yashamaru çok iyi biliyor.

Kane, git gide dengesizleşirken, Haruka pek de sizi takacak durumda değil, hatta içinizde görevi ipleyen tek kişi onun olduğu bile söylenebilir. Kane'ye olanların muhtemelen farkında bile değil. Irmağa yaklaşmaktasınız, ufak bir koruluktan geçiyorsunuz.

Yashamaru, Kane'nin durumunun ciddiyetini kavrıyor. Ona istediği müdahaleyi yapmakta serbest, bir kısıtlama koymuyorum dezavantajları yönünden.

[Yashamaru]

Yolda ilerleyişimiz sürerken, şu yeni çocuk sayesinde ben kendi sükunetimde, huzurlu bir biçimde yoluma devam ediyordum. Belki konuşmamıştım, bu boşu boşuna yorulmama engel olmuştu ancak şişeler gerçekten kafa şişirici olmuştu iyice. Tabi birazcık ritmden pek de sorun gelmez değil mi? Kendi içimde pek bir soruna sahip değildim. Hatta şuanda mutlu olduğum bile söylenebilir. Aslında Amegakure görevi yerine biraz daha kişisel sebeplerle bu kasabada bulunsaydım, mesela tatil gibi, eminim çok daha mutlu olurdum.

Benim üzerimde neden şimdi aptal bir mutluluk var ki? Dün sessizlik içinde bitirdiğim kitabın garip heyecanı ve sanırım şimdi susuyor olmanın verdiği huzur. Evet, evet kesinlikle bu ikisinin kombinesi beni aptal mutluluk içine düşürdü. Şu ahmaklar çevremde solmasa belkide salak salak sırıtırdım sağa sola?

Ben böyle saçma sapan duygu karmaşaları içerisinde gezinirken Kane, cebinden bir paket çıkardı ve önce onu sertçe burnundan çekti. Ardından ise dibini yalamaya başladı. Hey, hey bu da ne şimdi? Görünüşe göre bizim Çakma Kami, krizin ucundan yırttı. Ama işin sıkıntılı tarafı şu ki poşetin dibini yaladıysa bu onun son zulasıdır. Bu da gösteriyor ki, eğer Kane aşırı sterese binerse, fazla heyecanlanırsa ve takıntıları yüzüne yüzüne vurursa kriz anı yaklaşacak ve kriz anı geldiğinde bizim için görev neredeyse imkansız bir hale gelecek. Dahası, eğer görev çok uzun sürerse yine krize girecek ve dönüş yolu tam bir cehennem olacak.

O sırada gözlerimi, onun şu gülen şapşal suratına çevirdim. Ardından önce yanımızdaki şu konuşken elemanın omzuna vurdum, yavaşça avcumun içi ile ve "Kadın sana emanet!" dedim. Ardından Kane'in koluna dokunup, ona hitap ettiğimi göstererek "Kane, beni takip et, öne geçip yolun güvenliğini kontrol edelim." dedim. Biraz öne geçip, şu ikisinin yanından uzaklaştığımızda onunla daha rahat konuşabilirim. Hem derdini öğrenir hemde onu diğer insanların oluşturacağı stresten uzak tutabilirim. Şuandan itibaren eğer Kane'i kontrol altında tutmazsam ki bu çok zor, bu iş çığırından çıkacak. Kane'i alıp, kadının epey bir önüne geçmek istiyorum. Eğer ikili ile aramıza yaklaşık 20 - 25 metre kadar koyarsak bizi duyamayacaklardır. Bu da bizim Çakma Kami ile rahatça ilgilenebileceğimi gösterir. Kadının yanından geçerken ise "Sence işimiz ne kadar sürer?" diye soracağım. Bunu da bilmek yararıma olacaktır.