Gölge Oyunları

[Bakuhatsu Taiyou]

"Gölge insanın aynısıdır."

Daha hızlı daha hızlı ! Daha hızlı koşmalıydım. Hafif hafif görüş açımdan çıkıyordu. Lanet olsun ! Bunun içinde bir teknik olmalıydı. Ben ona işe yaramaz demiştim ve zaman kaybından kaçınmak için öğrenmemiştim. Ağğh, ne yapmam gerekiyor ? Yaklaşık yarım saat,30 dakika boyunca aynı yolda koşuyorum. Serin Kusagakure rüzgarı esiyor ve ay daha da tepeye yükselirken etraftaki sessizlik artıyordu. Benim adımlarımın sesleri ve rüzgarın yankılayarak oluşturduğu sesler kapkara gecedeki tek baş ağrıtıcı şey diyebiliriz. Git gide yoruluyordum. Artık onu görüş açımda göremiyordum. Lakin köyden çıkmıştım. Bu patika Hiezu adında bir ormana gidiyordu. Hiezu Ormanı mı ? Niye oraya gitsin ki ? Gerçekten saçma. Katil ruhlu, görünümünü sürekli değiştiren süper zeka bir suçlu sosyopat niye beni bir ormana sürüklesin ki ?

Çömelip oturmuştum. Düşünüyordum. Niye o ormana gidiyordu ? Bir şey mi arıyordu ? Bu şekilde düşünürken kendimi yere uzanmış şekilde buldum. Acaba bende gitmeli miydim ? Neden ve neyi amaçlayarak gittiğini öğrenmenin tek yolu peşinden gitmekti. Bir tuzak da olabilirdi. Evet evet, kesinlikle bir tuzak olmalıydı. Oraya gitmemeliydim. Kararım kesindi. Ayağa kalktım. "Oraya gitmeyeceğim." Ardından arkamı dönüp gözlerimi kırptığımda köyden bir hayli uzaklaştığımı fark ettim. Bu kadar yol gelmiştim. Bir bakmaktan ne zarar gelebilirdi ki ? En fazla ölürüm. Ki bu da düşük ihtimal. "Beni öldürecek adam daha anasının karnından doğmadı !" Tekrar arkamı döndüm ve ormana doğru koşmaya başladım. Yaklaşık olarak yarım saat sonra ulaşabileceğim, sanırım.

Eğer bir tuzaksa benle konuşmak isteyecektir. Lakin o tuhaf ağzıyla edebiyat yapmayacak, yumruklarıyla konuşacaktır. Buna hazır olmalıyım. Hiezu Ormanı genellikle sık ağaçlardan oluştuğu için ay ışığı ormandaki her yere ulaşamıyordu ve bu yüzden ay ışığı yerini karanlığa ve korkuya bırakıyordu. Beni o kadar kolay korkutamaz. O kadar kolay korkacak biri değilim, olmayacağım. Her şeyimle geliyorum !

[Bakuhatsu Taiyou]

Sonunda varmıştım. Ormana girmeyi başarmıştım. Lakin güçten düşmüş ve kılını bile kıpırdatamayacak kadar yorulmuş bir haldeydim. Şimdi serin Kusagakure rüzgarının estiği yönde ayak ayak üstüne atmış bir şekilde uzanarak çekilen güzel bir uyku iyi gelebilirdi. Bu sırada yere sızıyordum. Ruhum beynimi bedenime göz kulak olması için tembihleyip güzel, toz pembe hayallerle dolu şeker sokağındaki düşler ülkesindeki partiye gidiyordu. Beynim ise ne yapacağını bilemediği için kısa devre yapıp arızalanmıştı. Bedenime gelirsek yere çakılıyordu. Kahretsin dostum ölüyor gibi uyuyorum. Gözlerimi kapatırken bir kahkaha sesi duyuyordum. Birkaç hızlı adım da beraberinde geliyordu. Ah be, tam da yaklaşmıştım. Üzerime birinin gölgesi düşüyordu. Gözlerimi oynatıp bakamayacak kadar yorulmuştum. Tam da Ryuu Tatsu(Ejderha) yakalayacaktım. Şansıma tüküreyim !

Gözlerimi kapattık sonra çok şey olmuş gibiydi. Bir odadaydım ellerimi halat tipi, benzer bir iple sıkıca bağlamışlardı. Neler döndüğünü tam olarak anlamamıştım. Yüzüme dökülen buzlu buz gibi soğuk su beni uyandıran günaydın şaplağı oldu. Başımda neresi olduğunu bilmediğim bir köyün alınlığını takan 3 ninja vardı. Hatta 2 ninja 1 samuray desek daha mantıklı olur. Çünkü tekinin bacağım kadar uzun mu uzun bir katanası vardı. "Uyandın mı küçük yılan ! Sökül üstündeki her şeyi, kafandaki her şeyi." Köyden bilgi çalmaya çalışan bir kaç düşman shinobi gibiydiler. Köyü çökertip yerine adlarının baş harflerinden oluşan başka bir köy kuracaklardı. Evet evet, eminim böyledir ! "Basın gidin lan ! Benim gibi birinde ne bilgisi arar ? Ha ama ramen dükkanının, dönercinin yolunu sapağını soruyorsanız, o zaman başka ..." Adamlar birbirlerine bakıp güldüler. Daha çok bir anırmaydı. Lakin anıran bile daha hoş, daha güzel ve akıcı bir ses çıkarırdı. Bunun çıkardığı sesi ben kıçımla çıkarırdım. "Beyler ne dersiniz azcık stres mi atalım ?" Ben gülmeye başladım. "Önce fazla kilolarınızı atın. Ne de olsa daha fazla !" Dememle yumruğu ağzıma yemem bir oldu. "Kapa çeneni sürüngen !" Beni döverek konuşturabileceklerini sanıyor gibiler. Eğer beni döverek konuşturabileceklerini sanıyorlarsa, döverek konuşturabilirler. Kahretsin ! Bir yol bulmalıydım ipler benimle birlikte devasa bir ağaca bağlanmışlardı. Nawanuke no Jutsu kullanamazdım. Fazla zaman alırdı ve şuan için gerçekten de sakıncalı bir iş. Farkederlerse işler daha da kötüye giderdi.

"Ben hallederim." Bu sesi duyduktan sonra sanki ruhum bedenimden atılmış gibi hissettim. ryuu Tatsu yine benim bedenimi ele geçiriyordu. Şartları düşününce onu kullanmak mantıklıydı. Beni kurtaracak ve sonra bedenimi bana geri vere- vermeyecek. Bir yolunu bulmalıydım bedenime geri dönmeliydim.

[Bakuhatsu Taiyou]

Onun bedenimi buradan çıkarması gerekiyordu. Bunun nasıl yapacağını bilmiyorum ama o adamların yerinde olmak istemezdim. Kimse istemezdi. Bol şans beyler !

Ryuu kimseyi öldürmekten çekinmeyecek kadar duygusuz, acımasız ve korkunçtur. Bir dakika boş bıraksanız Kusagakureyi ele geçirmeye çalışır. Aynı, acı çekip her dostunu,evini, arkadaşlarını kaybeden ve dünyada kendinden başka kimsesi kalmayan ölümsüz psikopat karakter romanları olur ya. Ryuu onların ana karakteri. Hepsinin hemde ! Hepsinin kökü bu şekil değiştirenden geliyor. Her seferinde başka bir kılığa giriyor ve başka birinin görünümünü elde ediyor. Bu adamın beni ele geçirmesine izin veremem evet evet asla veremem !

Bu sırada Ryuu Tatsu ile adamlar arasındaki dövüş başlayacak gibiydi. "Hey beyler, ben geldiğime göre biraz eğlenmeye ne dersiniz ?" Adamlar ne olduğunu anlamamış, boyunları bükük ağızları açık bakıyorlardı. Ardından saldırmaya başladı. "Housenka no Jutsu" Ağzından çıkan ilk alev topunu önündeki ninjaya fırlatmıştı. Adamın kafasına gelmiş ve kafası cayır cayır yanmaya başlamıştı. Bağırıp çığlık atıyordu. Diğer ninja hemen telaşa kapılıp ona yardım etmeye gidiyordu. İkinci alev topunu onun ayağına gelecek şekilde fırlattı. Ayağının yandığını görünce duraklayarak yere yığılan ninjanın üzerine 2 alev topu fırlattı. Bu şekilde 2. saldırdığı, ilk saldırdığına yardım edemeyecekti. Ardından samuray gidi görünene kalan hakkını kullanmaya başlamıştı. Gerçekten benden daha iyi dövüşüyordu. Daha hızlı düşünüp daha çok iş yapıyordu. "Harika be .." demiştim kendime hakim olamayıp. Ryuu beni duyabiliyordu. "Bana vermeni söylemiştim" Gülmüştü. Ben ise dil çıkarıp kafamı çevirdim. Bu esnada samuray kendisine gelen alev toplarını keserek durdurmuştu. Ryuu gülerek dalgalı bir şekilde konuşmuştu. "Ooo, demek iş yapabilenlerde varmış ?" Samuray kılıcını kınına koyarak asil ve soğuk bakışlarıyla onu süzmüş ve konuşmaya başlamıştı :

"Ne yaptın bilmiyorum ama biraz önceki çocuk yok oldu. Her neyse bu önemli değil. Seni durdurmam gerekiyor."

[Bakuhatsu Taiyou]

Samuray kılıcını iki eliyle tutmuş Ryuu Tatsu'ya saldıracak gibi duruyordu. Yerinden fırladı ve kılıcını yukarı kaldırarak seri bir şekilde geri indirdi. Beden benim bedenim bedenim olunca ansız bir korkuya kapılmıştım. "Seni lanet olası ! O bedene herhangi bir şey olursa hesabını sorarım sana !" Ryuu umursamaz, tuhaf tavrıyla yere tükürdü ve tam kılıç gögsüne inecekken ayaklarıyla tuttu. Samuray oynatamıyordu. Çekiyor çekiyor ama nafile ... " Haha ! N'oldu seni koca oğlan ?" Samuray kızgın,sinirli bir şekilde kılıcı bırakmış ve geri çekilmişti. "Lanet olası !" Ryuu Tatsu ise kılıçla kendini bağlayan ipleri kesiyordu.

Bir süre sonra sonunda kesmişti. Ağaçtan kurtulmayı başarmıştı. "Senin sıran." diyerek bana vücudumu geri vermişti. Önümde samuray duruyordu. Kollarımdan beni yakaladı ve "Kebudan no Jutsu" tekniğini kullandı. Gözlerim acıyordu. Taşlar ve tazyikli hava. Gözlerimi kapatmıştım. Gözlerim bayağı bir acımıştı. Görüşüm azalmıştı. Yüzüme gelen taşlar ise bayağı can acıtıyordu. Bağırmaya başlamıştım. "Çekil lanet olası !" Ryuu tekrar bedenime girmişti. Ayaklarını kaldırıp samurayın kafasına iyi bir tekme attı. Bu saldırısını durdurmuştu. Lakin gözlerim hala kötü durumdaydı. Ryuu beni idare edebiliyordu. "Gouryuuka no Jutsu" Kullanarak samuraya ani bir saldırı gerçekleştirmişti. Saldırısı da tam olarak onu tutmayı başarmıştı. Samuray sersemlemiş halde idi. Ryuu Tatsu hızlı adımlarla ona yaklaştı. "Senin de birilerini öldürmen gerekiyor. Yoksa nasıl bir bütün olacağız. Değil mi ufaklık ?" Hızlı bir şekilde elini havaya kaldırdı ve eline chakra toplamaya başladı. "Oukashou !" Bu ... bunu yaparsa adamın kafa tası parçalanacaktı. "Hey hey, ne yapıyorsun ! Dur sakin ol." Tam vuracağı sırada bedenimi bana geri verdi. Yumruğum gidiyordu. Durduramıyordum. Hayır hayır, çok geç kalmıştım. Elim kafatasına girmiş ve ezmişti. Ben, beni katile dönüştürmüştü. "Ryuu !"

"Seni bulup ÖLDÜRECEĞİM."

[Bakuhatsu Taiyou]

Bu RP Bakuhatsu'nun nasıl katil olduğunu anlatıyor. İlk kez birini nasıl öldürdüğünü anlatıyor. Hepsinden önemlisi bir hayatın daha nasıl soluşunu anlatıyor ...