Nyu Himei

gönderen **Nyu Himei** tarih 11 Oca 2016, 01:57

İsim: Nyu Himei
Yaş: 16
Cinsiyet: Dişi
Boy: 1,67
Kilo: 56
Köy: Kusagakure
Element: Raiton
Seviye: C-Rank
Rütbe: Chuunin

Portre

Görünüm

Himei standart diyebileceğiniz bir kızdır. Olağanüstü bir güzelliği yoktur belki ama yüzüne bakılmayacak gibi de değildir. Başında her zaman fese benzeyen parlak kırmızı bir şapkası olur. Şapkasının altındaki siyah saçları omzuna kadardır ve gürdür. Parlak beyaz teni, yuvarlak bir yüzü, kahverengi gözleri ve hokka gibi bir burnu vardır. Genel olarak beyaz bir tişört yada gömlek, gömleğinin altına dizlerine kadar uzanan siyah pileli bir etek giyer. Eteğinin üstünde deri, siyah bir kemer bulunur. Ninja ekipmanları ve mızıkası buraya tutturulmuştur. Parmaklarına ara sıra toz pembesi oje sürdüğü olur. Serin havalarda siyah deri bir ceket giyer. Her ne olursa olsun mızıkası her zaman kemerine iliştirilmiştir.

Kişilik

Gizemli bir şekilde sesini kaybedene kadar gayet neşeli, canayakın ve insanlarla içli dışlı biriydi. O muazzam sesiyle şarkılar söylerdi arkadaşlarına. Şarkı söylemeye bayılırdı. Lakin konuşma yetisini kaybetti kaybedeli yavaş yavaş içine kapanmaya basladı çevresindeki insanlardan uzaklaştı. Kendisine bir dünya oluşturdu ve orada müziği hiç eksik etmedi. Hayata pozitif baksada, şarkı söyleyememek ara sıra içinde yanan bir yangın oldu. Kendisini insanlardan dışlamasına rağmen köyünü her zaman çok sevmiştir. Bu sevgiside akademiye yazılmasında ve shinobi olmasında ki en önemli etkendir. Köyünün ve köy halkının zarar görmesine katlanamaz. Bundan dolayı köye ihanet edenlerden ve üç büyük devletten tiksinti duymaktadır. Kendisi biraz elitisttir. Basit düşünen, hayata bakış açısı sadece "hayatta kalayım" olan insanlarla iletişime geçmekten kaçinır. Ona göre dinlenecek müzik yenecek yemek giyilecek kiyafet hiç bir zaman ihtiyaç olamamıştır bu yüzden. Böyle bir düşünce yapısına sahip olmasına rağmen insanlara "basit" diye yaklaşmaktan kaçınmıştır her zaman. Kendine zaman ayırmaya bayılır. Manzarası güzel bir yere karşı oturup içinden şarkı söylemek, bir parça çikolata ve kahveyle birlikte mızıka çalmak veya kitap okumak bunlardan başlıcalarıdır. İnsanları kendi dünyasindan uzak tutar, zira dünyasinin bozulmasını kirlenmesini istememektedir. Belki bir gün ruh ikizini bulana kadar o dünyaya açılan kapılar sımsıkı kapanmıştır.

Özgeçmiş

Kendini bildi bileli mızıkası hep yanındaydı ve hayatında her zaman müzik olmuştu. Ya mızıka çalardı ya şarkı söylerdi ama bir şekilde bir yerlerde bir tını vardı hep. Bu bütün çocukluğunda, hatta akademi yıllarında da devam etti. Müziğe olan bu ilgisi çoğu kez öğretmenlerinden azar işitmesine neden oldu. Hatta ara sıra akademiyi bırakıp şarkı söyleme işini büyütmesini söyleyen hocalarını ciddi ciddi düşündüğü olur ama köyünü koruma arzusu daha ağır basar ve vazgeçerdi. Bu kısır döngü akademi yılları boyunca devam etti. Genin olduktan sonrada müziğin ve şarkı söylemenin yeri hiç değişmedi. Akademi arkadaşlarıyla ara sıra buluşur, gezer tozar ve tabiki günün sonunda Himei şarkı söylerdi. Hayat onun için gayet güzel gidiyordu. Hatta çok çabuk Chuunin rütbesine bile erişmişti. Lakin 14. doğum gününün hemen ertesi günü hayatındaki her şey kökten değişmişti. Partinin ertesi günü uyandığında yatağının yanı başındaki komidinin üzerinde küçük bir müzik kutusu bulmuştu. Bunun bir hediye olduğunu düşündü ve müzik kutusunu hemen açtı. Fakat ne kadar döndürürse döndürsün kutudan ses çıkmıyordu. Kutuyu kapattığında ise daha önce duymadığı, olağanüstü bir ses şarkı söylüyordu başının içinde. Sanki şarkıyı yıllardır söylüyormuş gibi biliyordu ilk kez duymasına rağmen. Şarkıya eşlik etmek için boğazını temizledi ancak bir türlü ses çıkmıyordu dudaklarının arasından. Ne kadar uğraşırsa uğraşsın boş inlemeler ve homurtular dışında hiç bir ses çıkmıyordu. Saatlerce uğraştı, bağırdı, çığlık attı yorulana kadar. En sonunda anladı sesinin uçup gittiğini. O günden beri bir çok kez denedi tekrar şarkı söylemeyi ama bir daha asla konuşamadı. Yavaş içine kapandı arkadaşlarından yavaşça uzaklaştı. Onların konuşmasını şarkı söylemesini dinleyip sessiz kalmak çok canını yakıyordu. Çünkü kabullenemiyordu konuşamamayı, sessiz kalmayı. Gittikçe yalnızlığa itti kendisini, tek arkadaşı mızıkası kalana kadar.

Amaç
- O müzik kutusunun sırrını çözmek ve sesine tekrar kavuşmak.
- İnsanları kendi dünyasına sokmadan, gölgelerinden arasından köyünü ve köyündekileri korumak için ANBU'ya katılmak.

Eksiklikler

- Dilsiz, Yalnız (50 GP)
- 14. Yaş gününden bir gün sonra konuşma yetisini bir müzik kutusunu açtığında kaybetmiş ve o günden beri tek kelime konuşamamıştır. Bunu kabul edemediğinden dolayı insanlardan uzaklaşmış konuşamamak şarkı söyleyememek onu yalnızlığa itmiştir.